Yay for terrasjes die terrasjes zijn, en close encounters met oude bekenden die spontaan stoelen bijzetten en ervoor zorgen dat alles plots weer is zoals vroeger. Yay for het feit dat het zo soms nog geen vijf minuten duurt voor het lijkt alsof er geen jaren tussen ontmoetingen hebben gezeten, maar uren. En dat het fijn is om te weten dat je met sommige mensen direct weer vertrokken kunt zijn voor een hele hoop leuke gesprekken ende ontmoetingen. Dat ik het gezegd heb.
Hoera ook voor late night scrapbookvertier met lekkere zelfgebakken koekjes en spaghetti en heel wat geplak, geknip en inspiratie. Dat moet een mens al eens meer doen, zo’n dingen.
En juicht allen voor een tuin(tje) waarin dra gras zal groeien en waarin het sinds dit weekend een pak fijner zitten is dankzij mijn naarstige Mark Demesmaeker-adept. En waarin het zelfs nog fijner zitten zal zijn als ik straks terugkom van de bloemenmarkt.
Het doet me vergeten dat het plots een heel pak minder gaat tussen mij en Evy Gruyaert. Read my lips: bitter koude oorlog.
De late night scrapbookvertier was ontzettend tof. De tijd gaat veel te vlug hé als je je amuseert. Hopelijk vind je bloemetjes naar je smaak op de bloemenmarkt. Ik ben nog niet geweest. Misschien dat ik straks na 16u maar eens ga (als de bloemenmarkt dan nog niet weg is).
VOLHOUDEN!!!!! met dat geloop…..