room for a pony

ponylily.jpgIk weet niet wat er plots gebeurde, maar het ene moment zat ik nog nietsvermoedend in de kappersstoel en het volgende moment had ik een pony. En ergens daartussenin had ik mezelf out of the blue horen verkondigen tegen de kapster dat ze de schaar in mijn lange en weelderige froufrou mocht zetten. Wat ze dus ook deed. In drie seconden meer dan tien centimeter haar weg, dat moet je verdienen, elke dag.

Ik weet niet wat het is, maar telkens ik bij een kapper zit daalt er iets over mij neder dat enkel kan omschreven worden als extreem je m’en foutisme aangaande mijn haar. Dan hoor ik mezelf doodleuk vragen om haar waar ik al twintig jaar voor heb gespaard gewoon helemaal kort te knippen, de ene kant lang te laten en de andere kort, vreemde kleurencombinaties erin te gooien of, zoals gisteren dus, voor het eerst sinds mijn kindertijd terug te gaan naar een pony. En hoe harder mijn rationele kant dan ook “hey, dat hadden we niet afgesproken!!” schreeuwt, hoe hilarischer mijn impulsieve laat-je-maar-een-keer-gaan-kant het vindt. Ik ben nergens stoerder dan in een kapsalon, en dat is best gevaarlijk. Want haar, dat groeit niet in één twee drie terug hé hastn.

Maar goed: ik heb dus een pony.
En hij staat mij.
Daar zullen jullie het voor vandaag mee moeten doen, geloof ik.

Reacties

  1. I say, knal daar eens een foto van op tienternet! En ik die ahv de titel dacht dat deze post een vervolg op de dierenartsenij zou zijn.

  2. welcome to the ponyclub :D
    na het zien van kinderfoto’s (met paterskapsel) heb ik mijn vader ook eens gevraagd om de schaar in mijn froefroe te zetten en sindsdien knip ik hem zelf bij… ook best gevaarlijk, eigenlijk :)

  3. Lise

    Dat ken ik. :)

    Vorig jaar stond ik met een zelfgeknipte rechte froe (en zwart gekleurd haar waardoor ik ook wel sneeuwwitje of cleopatra werd genoemd) maar tegenwoordig niet meer.

    Mijn froe was eindelijk volledig uitgegroeid en dan ga ik naar de kapper om te zeggen dat waar ik zo lang voor gespaard had er weer af mocht. Nu trekt het echt op niks en probeer ik hem schuin te leggen. Misschien moet ik toch nog es proberen het zelf bij te knippen.

    Ik ben trouwens ook wel benieuwd naar een foto. :)

  4. Ik dacht dat ge ’t over een peird had, zeg. En toen dacht ik, wat heeft Lily Allen te maken met een peird, allez.

  5. esther

    dat heb ik nu ook zie, overmoed bij de kapper; “doet U er maar iets mee, U bent de professional”. ’t voordeel daaraan is dat je der regelmatig compleet anders uitziet, terwijl velen met grote schrikogen smééééken er maar één cm af te knippen…

  6. Isolde

    M’n zus heeft sinds enkele maanden ook ’n pony en nu ben ik al die tijd aan het twijfelen of ik het ook zou laten knippen. Ben zo’n schijterd als ik in het kapsalon ben. We zullen zondag je pony eens goed bekijken zi. Moet ik m’n camera meedoen? haha

  7. Hmmm, ik heb eindelijk een kapperszaak gevonden waar de woorden “doet u maar, u bent de professional” niet op rampen uitdraaien…

  8. kim

    Great hair! Ik zou zelf wel een pony willen, als ik geen krullen had – een poedel-pony is maar niks. Maar een eerlijk-waar goedbedoelde mening à la Molly Ringwald: te veel zwart rond je ogen. Als haarkleur staat t je wel erg goed though.

  9. marissa

    ik ben gisteren met mn lange haren naar de kapster gegaan en heb daar zoals de kapster dat noemde een oversist pony laten dat is een volle rechte pony maar 2 cm over je wenkbrauwen dus eigenlijk veel te lang de rest alleen de puntjes gelukkig van de pony ging 23 cm af het is even wennen maar staat heul leuk.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>