Naar aanleiding van twintig jaar Clouseau. Brieven en verzoekjes aan Koen mogen voortaan dus ook gewoon hier.
* anne: Ik ben een jaar of acht en op een kindercarnavalfeestje in het dorpje V. Verkleed als mengeling van een Mexicaanse danseres en overschminkte dragqueen rol ik keihard met mijn ogen omdat het meisje dat op het podium Anne moet meezingen geen zak van de tekst kent, en ik wel. Ik luister dan ook al maanden onafgebroken naar ‘Hoezo’ van Clouseau, en ik had op dat podium moeten staan, niet zij. Diezelfde avond zal ik uit pure onmacht mijn vinger verbranden aan een rookblaasmachine. Ook dat nog.
* dansen: : weken, zoniet maanden, heb ik uitgekeken naar de Vedettenparade in Middelkerke. Ik ben een jaar of tien en ik mag erheen, en Clouseau komt, als top of the bill. Eerst is het de beurt aan andere zangers, en dat duurt maar en duurt maar. Tien minuten voordat Clouseau het podium opstapt word ik overvallen door een aanval van krampen die enkel maar door de zenuwen en te veel cola kunnen komen. Als mijn ouders samen met een kermende mij de zaal verlaten hoor ik nog net hoe Koen dansen inzet. En het was al zo pijnlijk.
* domino: Donderdagavond, Tien om te Zien, en ik die compleet gebiologeerd naar een erg magere en mysterieuze Koen Wauters zit te staren die ‘Domino’ zingt. ‘Ik ken alle liedjes van Clouseau onmiddellijk vanbuiten’, zucht ik tegen mijn grootmoeder, ‘maar dit is toch echt een moeilijk nummer.’ Ik heb een erg moeilijke jeugd gehad, ik.
* afscheid van een vriend: Ik in de auto met mijn mama en mijn broer, ik elf en mijn broer acht. Op weg naar kerstavond bij mijn grootouders. Clouseau op de radio, mijn vader zes maanden in oorlogsgebied als blauwhelm. Ik: ‘Afscheid van een vriend gaat eigenlijk ook een beetje over papa hé, eigenlijk. Als je goed luistert?’ Mijn mama: ‘Het is eigenlijk een liedje voor als iemand dood is. Papa is niet dood, hé, hij is alleen voor een tijdje weg.’ Ik: ‘Oke, maar ik vind toch van wel.’
* oker: uren op de kamer van mijn beste vriendin sigaretten zonder merk roken en door stapels Joepie’s bladeren. Testjes invullen tot onze stylo’s leeg zijn, om te weten of we goede kussers zijn of niet. We hebben immers geen idee, want we hebben het allebei nog nooit gedaan zoals het volgens de boekjes hoort. En halfslachtige dingen achter schoolgebouwen tellen niet. Al vonden wij toen keihard van wel. En altijd maar weer Oker op onze draagbare stereo, en Koen die ‘gaven’ zei in plaats van ‘haven’. Ik kan het nummer nog altijd niet horen zonder keihard teruggeslingerd te worden naar Ieper midden jaren negentig.
Ik durf wedden dat u ze ook heeft, jeugdgerelateerde Clouseaunummers.
Of anders misschien u Tante, die op 22 december Verjaard in Et Sport Paleis en al.
Ofsu.
Zij zeker.
Zij rijdt met de brommer, en ik rijdt met de fieets.. Wat een zorg en kommer, zij heeft alles en ik nieeeeets
Had ik maar een brommer en had zij een fiets, dan zou ik haar kunnen duwen..
Ik en mijn ‘vitrien’ op het bed, casettejes grijs draaien en keihard meezingen. En net geen brief geschreven naar de Koning met het verzoek tot naamswijziging in Anne en naar Koen met de boodschap dat wij op onze porte-bagage van onze véloo nog een plekske hadden voor hem.
Jaja mooie tijden.
grappig dat ik gisteren ook gepost heb over een ver ver verleden n.a.v. een flard mueziek.
“Anne” was een hit toen ik een jaar of 13-14 was denk ik. Saai, Kabbelend, Vlaams, niks voor mij. Ik luisterde naar Michael Jackson, Madonna en the Bangles. :-)
“Dansen” vond ik een vervelend nummer, gezongen door een arrogante kwast die met alle meiskes ging lopen voor mijn neus.
“Daar gaat ze” heb ik nog ergens op een cassetje staan. Supernummer vond ik toen. Ineens was dat Vlaams niet zo erg meer, en de Koen niet meer zo’n arrogante kwast. Maar toch, het is het enige nummer dat ik van Clouseau nog ergens op cassette moet hebben.
“Passie” kan me ook wel raken.
“Geef het op” vond ik een geweldige afgang op het songfestival :-)(nadat de Koen gezegd had dat ze gingen winnen, voor de zieke gitarist of weet ik wat)Met zo’n titel proberen winnen. Pff.
Als ik aan Clouseau en aan mijn jeugdjaren denk, dan flitst mijn klasgenoot weer door mijn gedachten, die met een blaadje zijn ronde deed op de speelkoer en aan iedereen ging vragen welke hun favoriete nummer van Clouseau was. En daar zou hij dan een totaalstand van opmaken… Het was ten tijde van Brandweer, in elk geval.
nu daal je in mijn achtign doeme toch een clouseau (kots effen tussendoor) fan …
(kotst nogmaals)
ik moet rond de 14 geweest zen, clouseau was nog niet zo bekend … en ze zongen bij ons in het cultureel centrum als vooract van iets grooters (ik denk de Scabs of zo of de kreuners da ben ik vergeten) … mijn vriendin vond clouseau toen ook goed en ik stond met afgrijzen te kijken (ik had toen een zwarte periode) uiteindelijk kon ik de vriendin overhalen om naar het jeugdhuis te gaan, met donkere ganskes waar ge kon zitten prutsen met knappe gasten…. hmm sinds die avond heb ik nooti iets meer moeten hebben van clouseau en van koen wauters walg ik als de pest ik kan die mens ni zien of rieken jakk ..
nogal goe da we in een vrij land leven ;-)
toch even voor de duidelijkheid :)
Ik heb mijn laatste Clouseau-album gekocht/gekregen (want ik weet niet eens of ik toen al zakgeld had) in de tijd dat er nog geen cd’s bestonden, denk ik. Ik volg het allemaal ook niet meer, er hangen geen posters in ons huis en ik luister nog een keer of twee per jaar naar oldschool-Clouseau uit zwaar nostalgische overwegingen. Ik ga er niet verder in, ik zweertu. 8)
Maar ik vind Koen Wauters wel nog immer zwaar fantastisch, dat wil ik toegeven.
oke da achting stijgt terug een paar graadjes ;-) lol , maar die kerel gisteren op de foto vind ik toch tien keer knapper dan koen wauters zenne, btw zelfs u broer is tien keer knapper dan koen wauters LOL
prettig weekend alvast
Hee Lilith, mag ik je er toch even beleefd op wijzen dat Koen die ‘g’ wel degelijk moet zingen, want het woord is ‘graven’ en niet ‘haven’ :)
Het gaat denk ik ook over iemand die gestorven is, en hij zit op het kerkhof of zoiets :)
greetz
De enige herinnering die ik heb aan Clouseau liedjes is da mijn nicht (toen nog nichtje) een hevige fan was en helemaal in zwijm viel alleen al bij het horen van de naam Koen (toen beter bekend als Koentje)én dat ze ‘Daar gaat ze’ knalvanbuiten kende en wij hier int park (toen nog speeltuin) op de Vliegenden Hollander zaten en zij maar zingen, en ik kende alleen het refrein :( (snik snik snurf)
Ben ook al 2 keer gaan kijken int Sportpaleis, een beetje veel van het goeie, maar toch wreed plezant alleen maar om die geweldige jeugdherinneringen waar ik nu ni op kan komen!!
Is het niet ‘verjaart’ i.p.v ‘verjaard’ of heb ik de zin fout begrepen?
ik vrees het laatste, ja.
Ik verwees naar de comments uit de eerste link van dit stukje. Lezen, ze zijn de moeite. :)
Prachtig, die Clouseau-herinneringen. En zo herkenbaar. Ik heb er ook eentje.
“Daar Gaat Ze: in de klas (en eigenlijk in heel de school) maakte ik de blits dodr de songteksten van alle liedjes op ‘Hoezo’ te kopiëren op het kopieermachien van de school een uit te delen (ik had een speciaal ‘kopieerprivilege’ omdat ik samen met vriend Fabian de redactie van het schoolkrantje vormde). Die songteksten zaten bij het cassetje van ‘Hoezo?’ dat ik het weekend ervoor van mama gekregen had. Het ware witte letters op zwart glanzend papier en dat kopieerde niet zo goed, maar kom: ’t was leesbaar. In de muziekles bij meneer Thielemans hebben we dan uit volle borst Daar Gaat Ze (en ook wel Anne en Kamerplant) zitten zingen. Het lijkt wel gisteren.
Daar ik jarenlang elk weekend op de eerste rij (of in een tvstudio, radiostudio, een circuit enz.) heb doorgebracht zijn álle nummers jeugdgerelateerd vrees ik ;)
Ps. Het is inderdaad een G in Oker, de zin is namelijk: ‘En de zon kleurt de graven rood’ ;)
Mary-Lou… schitterend nummer uit hun beginperiode. Heb er altijd op zitten dansen in de living van mijn ouders… Ik moet tien jaar geweest zijn. We hadden een LP van hun eerste album. Zalige herrinnering uit de langvervlogen tijden..
‘Oh, Mary-Lou, je bent mijn sjoe / je ziet er niet uit / maar dat doet er niet toe/ je bent voor mij / de liefste op aard / de anderen zijn naast jou / geen stuiver waard ‘
* glimlach *
Hoor niet graag Clouseau, vooral dat lied waarover hij zingt dat de passie sterft. Maar idd, in mijn lagere school tijd was Koen ook erg hot in mijn klasje in de katholieke meisjesschool. In mijn ‘vriendschapsboekjes’ stond ‘Clouseau’ steevast als de favoriete groep. (Bij mij was t Michael Jackson, Madonna en Prince, gelukkig verstond ik toen niks van de teksten van de laatste :D)
Anne: ik was een jaar of 6 en had een cassetje met ‘Anne’ mee in mijn playskool cassetterecordertje op vakantie in Duitsland, en speelde met mijn broertje (3-4) pleejbaksjow.
Hebben het later nog op Chrysostomos gezongen met de hele klas tijdens de karaoke, lachen. Het is zo’n nummer dat iedereen kent.
Dansen (denk ik toch): zal een jaar of 2 later geweest zijn zekers. “Zaterdagavond, ik brandweer van verlangen”. Heb me lang afgevraagd wat ‘brandweren van verlangen’ toch zou zijn. Zou je dan rood worden? Loeien? Warm worden? Pas toen ik het een tiental jaar later terug hoorde viel mijn frank (euro)…
Voor mij is “Daar gaat ze” voor eeuwig en altijd verbonden met de geboorte van mijn dochter, bijna 18 jaar geleden. Op het moment dat ze geboren werd, sprak de gynaecoloog de historische woorden “daar gaat ze”, op dat ogenblik dé hit van Clouseau. Voor mijn man en mij een moment van grote verwondering, want om één of andere reden hadden wij een zoon verwacht.
Mijn ticket ligt hier alvast te blinken.
Koen was hét van hét toen ik in de lagere school zat. Iemand heeft mij toen zelfs kunnen wijsmaken dat ze de halfzus was van Koen. Right. CD’s enz heb ik niet, maar ik hoor en zie ze toch graag bezig.