Zezunja gooide mij het perfecte stokje toe voor mensen die onvoldoende tijd/goesting hebben voor uitgebreide blogposts. De opdracht is simpel en dus geniaal: “post een jeugdfoto van jezelf”. Beetje vreemd, dat iedereen uiteindelijk een kinderfoto post, maar toch, I’m in!
Onder deze foto had mijn mama in het fotoboek “een levende pop” geschreven. En terecht, I say.
Et voila, genoeg koddigheid om de volgende vier uur met overenthousiaste eierstokken te zitten, dames. Wie het stokje wil mag het bij deze komen halen.
Hah! Het eierstokje dus!
Trouwens, ik wil ook zo’n kind als de bovenste, waar haal je die…?
op één of ander salon, denk ik (kwestie van in de belegen woordspelingen te blijven).
het moet wel gezegd dat dat ook simpelweg goéie foto’s zijn, ik bedoel qua opbouw en kleuren en zo.
Aaaah, wat een onnavolgbare blik op foto 2 :) Schitterend. Ik volg je blog pas sinds kort, maar met plezier!
liefs, Saskia
Ma how seg! Zo schattig!
leuke ‘Emanuelle’zetel op die eerste foto :-p
Hoe? Jij bent niet echt zwartharig ofwat? :-D
Idd, die stoel :) mijn ma werkte als 18-jarige bij een fotograaf en daar hadden ze ook zo’n stoel. Heb nog testfoto’s van (toen) nieuwe rolletjes met haar in die stoel.