Er zijn weinig dingen op tv waarvan ik tranen in mijn ogen krijg.
Dierenmishandeling is er één van, bij bevallingen krijg ik het ook moeilijk, en daarnet dus, toen ik op Vitaya een meisje hoorde vertellen hoe het is om heel erg dik te zijn. Punched in the face door de herkenbaarheid, zowaar. Vooral omdat ik voel dat ik het zelf allemaal razend snel aan het vergeten ben.
Het is echt waanzinnig hoe snel sommige herinneringen vervagen, zeker als het minder gelukzalige herinneringen zijn. Ik sta er echt zo goed als nooit meer bij stil, dat ik van geweldig ver kom en niet eens meer lijk op hoe ik twee jaar geleden was.
Ik word er alleen nog aan herinnerd door mensen die me al een hele tijd niet meer hebben gezien, en zich een ongeluk schrikken als ze zien wat er jaren onder dikke lagen vet zat. Ik dus.
En foto’s, die zijn nog het confronterendst van al. Vroeger al, nu zelfs nog veel meer.
Het is binnen een paar dagen twee jaar geleden dat ik het ziekenhuis in ging voor mijn operatie.
Deze foto werd twee weken daarvoor genomen.
Never forget.
En klikken voor gigantisch.
Djeeze… zelfs voor mensen die je alleen van foto’s kennen – zoals ik dus – is het confronterend.
Niet verkeerd opnemen, maar het doet me een beetje denken aan de afleveringen van Friends waarin de jonge Monica voorkomt… In de zin dat het inderdaad helemaal niet ‘jij’ lijkt te zijn op die foto’s. :-S Ongelooflijk hoe een mens kan veranderen!
Heel herkenbaar wat je daar zegt. Volgende week is het voor mij 4 maanden geleden dat ik geopereerd ben, dat is 25 kg geleden en ik kan het verschil niet eens echt verwoorden. Ja, heerlijk 4 maten kleiner en fijn dat ik weer in een achtbaan durf, maar wat er daardoor in je hoofd verandert is toch het meeste waard…en raar genoeg gaat dat inderdaad snel en redelijk stiekem. Ik ben nog volop bezig met het afvallen en ik kan me geen voorstelling maken van wie en hoe ik over een jaar ben, absurd maar ook bevrijdend :)
@liza: ik moet zelf ook altijd aan Monica in haar fat suit denken als ik foto’s van mezelf zie. :) Gewoon omdat ik elke dag een veel smaller gezicht in de spiegel zie, en het op foto’s wel lijkt alsof ze watten in mijn wangen hebben gestoken. ;)
@klasina: toen ik aan het afvallen was was ik heel erg bezig met cijfers en doelstellingen en hoe ik wilde zijn, maar eens je op gewicht bent wordt het plots nog eens helemaal anders. Dan ben je plots waar je wilde zijn en besef je dat het leven gewoon doorgaat, maar dan zonder die constante zorgen om je gewicht. En dat raak je heel snel gewend. :) Ik ben heel benieuwd naar hoe je over een jaar bent, want je ziet er nu al helemaal geweldig uit. Neen, ik kan het niet genoeg zeggen. :aah:
Nogmaals: chapeau! Het verschil is amper in woorden om te brengen.
Nogmaals: chapeau! Het verschil is amper in woorden om te zetten.
Wat een gigantisch verschil als je het zo ziet, het doet me toch weer twijfelen om voor een gastric bypass te gaan. K wou 45 kilo afvallen, de eerste 15 zijn heel vlot gegaan maar nu stagneert het dus, en om de een of andere reden heb ik geen zin in weight-watchers en toestanden
…en zeggen dat Jehan-van-de-gym zijn twijfels had over je operatie… heeft hij je ooit terug gezien zoals je nu bent?
2de vraagje: bekijk jij de mensen nu anders? vind je iemand sneller “te dik” dan vroeger?
gewoon, ik vroeg het me af…
wow zelf ik verschiet er van :d tis lik niet te geloven
Djeeses, als je me destijds had aangevallen had via mail dan was ik pas helemaal bang geworden!
Desalniettemin, het heeft je zeker zelfzekerder gemaakt denk ik.
Ook ik ben aan de dikkere kant… maar momenteel denk ik nog niet aan zo’n operatie. Maar moest het moment komen dat ik eraan begin denken, dan zal ik zeker eens bij jou ten rade gaan. Ik ben blij dat ik eens een positief “geval” heb kunnen volgen, want meestal hoor je in de media enkel de negatieve zaken!
Het was bedoeld als een compliment. Desalniettemin…
Je hebt mooie ogen.
Ongelooflijk! Ik kan me zelfs niet inbeelden hoe het moet voelen om meer dan 54 kg af te vallen want ik weeg nog niet eens zoveel, helemaal absurd dus die gedachte!
Het meest geweldige is nog wel dat Jouri je graag ziet (letterlijk) door dik en dun. Heeft dit hem ook in een zekere zin veranderd of staat hij er ook al lang niet meer bij stil?
@esther: jehan heeft mij nooit meer gezien, neen. Geweldig dat je je jehan nog herinnert, trouwens! :)
En ik bekijk mensen niet anders, denk ik, ik merk wel dat mensen mij anders bekijken. Wat ik wel heb is een soort missioneringsdrang als ik iemand zie die heel zwaar is. Dan heb ik altijd de neiging om te gaan vertellen hoe geweldig de operatie mijn leven heeft veranderd. Tot ik me bedenk dat het niet altijd zo goed gaat als bij mij, en dat ik het zelf heel erg had gevonden als iemand vroeger tegen mij had gezegd dat ik me moest laten opereren.
@Koen: dankjewel. :)
@ann: dat is inderdaad geweldig. Youri ziet mij nu even graag als toen, en als ik me doodschaam als ik weer een afschuwelijk dikke foto van mezelf tegen kom dan zegt hij dingen als “maar hey, ik vond jou toen ook al mooi”. *zugd* (l) De jongen op de foto is mijn broer, trouwens, mocht daar verwarring over zijn. Hij heeft mij ook al altijd graag gezien. ;)
Gelukkig zijn je ogen én blik niet mee veranderd :)
even totaal off topic, maar: LEUVEN baby!!!
Ik vind die foto’s vooral waanzinnig grappig. En content, supercontent dat je die beslissing genomen hebt en je er nog steeds heel tevreden mee bent.
Wat een onwijs verschil. Ik kan me voorstellen dat het confronterend moet zijn om de foto’s terug te zien. Maar aan de andere kant: wees trots! Je hebt echt een enorme prestatie geleverd hiermee.
Goed gedaan, meid!
Toen ik de foto zag, kon ik echt al niet meer geloven dat jij dat was …
Gelukkig blijf je dezelfde levensgenieter als je daarvoor ook al was!!!
even totaal naast de kwestie:
@ allen: ga deze post eens lezen: “Parate” (27 jun 2004) (maar ook de comments: Joyca Malfait). hilarisch.
je schrijft toch verdikkeme geniaal, Kelly, hoe vaak heb ik al de slappe lach gehad. aaaah
ter info: het stukje “parate” dateert uit de tijd dat dit nog een duoblog was van mij en Youri. Het stuk is dan ook geschreven door mijn leaf. :) (y)
euhm…wel dan, lof voor beiden! :-)
Ok, ik had je vroeger toch magerder voorgesteld. Speel niet zo met mijn geheugen. :(
Ik ben ook ooit nog magerder dan dat geweest hé, Kim. Dit was echt op mijn allerhoogste gewicht evah. Daarvoor ben ik eens vijfendertig kilo vermagerd met weight watchers enzo, en toen viel het best mee.
Wow. Was t eigenlijk ook alweer helemaal vergeten. En mijn eerste gedacht was eigenlijk ook Monica :).
13 kilo geleden was ik het ook strontebeu.
Mijn doel is 40, en daar blijven.
Maar als het me gelukkiger gaat maken, weet niemand..
Lilith, ik heb – op diverse fora – al vaak reacties geplaatst van deze strekking, dus ik herhaal het nog een keer: you rule ! Proficat met je metamorfose, de vlinder die zich ontpopt heeft. Bah bah, het staat er zeemzoet, maar ’t is wel keihard gemeend.
@ Koen… jouw reactie zegt zoveel met zo weinig woorden. Ik hoop dat ze ook echt zo bedoeld was.
Geweldig…………wat een verandering.
Ook ik sta op de lijst om een bypass te ondergaan. Natuurlijk fijn voor het uiterlijk om slanker te zijn, maar ik zal zo blij zijn weer dingen te kunnen ondernemen en weer overal ja tegen te kunnen zeggen. Ze mogen me morgen bellen om te komen, ik ben er klaar voor. Helaas 10 maanden wachttijd. Gaat het goed met je eten? Zijn er veel dingen die je absoluut niet meer kunt eten? Je mag me altijd mailen voor tips.
Succes en sterkte verders.