Er stond een stukje in de krant over Ieper. Mensen uit Antwerpen of Brussel zullen dat vast zo erg niet hebben, maar als Ieper in de krant of op tv komt, dan vult mijn hart zich nog steeds met een knusse warmte. Dan ben ik immer een heel klein beetje trots. Behalve die keer dat ze Jo Lernout in een combi afvoerden als een gangster. Daar wil ik het liever niet meer over hebben.
Het stukje ging over de brain drain, over hoe slimme mensen de Westhoek verlaten, en eigenlijk ook niet anders kunnen. Ieper, beste mensen, is namelijk ver. Van alles. Er loopt één autostrade naartoe. Die hier stopt. Het openbaar vervoer trekt op weinig. De laatste bus vertrekt ’s avonds om zeven uur dertig. Gelukkig is het uitgaansleven niet zo wild, en mis je dus over het algemeen weinig geflipte nachten en hippe feestjes in clubs met witte leren zetels. Je komt hier alleen maar voorbij als je hier echt moet zijn, en dat is zo goed als nooit. Als mensen horen dat ik in Ieper woon, dan bekijken ze mij alsof ik gek ben. En gelijk hebben ze.
Ieper is iets raars.
Nachtwinkels kennen we hier nog maar een jaar of vijf. Er is geen enkele McDonalds, Pizzahut, Quick of Italiaan in heel Ieper of twintig kilometer in de omtrek. Veel Aveve tuincentra, dat dan weer wel. De winkelstraat telt geen enkele H&M, Zara of Brooklyn, wel een Panos waar we erg trots op zijn, omdat hij ons het gevoel geeft dat we ook een beetje mee mogen doen met de groten. Er is één Delhaize die niet alleen de hele stad, maar ook nog eens een heel Heuvelland moet bevoorraden. Er is geen bioscoop, wel een maandelijks filmclubje waar je op een doek een film van jaren geleden kan gaan bekijken voor een euro of drie.
Maar in de straten ruikt het hier nooit naar verschaalde urine. En het is wel een stad, maar het lijkt op een dorp. Met echte lokale gekken en mensen die iedereen kent. En dat hier niemand komt die hier niet moet zijn, dat is best wel een voordeel. Ieper is anoniem genoeg, maar net niet te. Hier zijn geen achterbuurten. We spreken het geestigste dialect, dat niemand begrijpt. Wij zeggen “enni” als we een zin afsluiten, en zeggen geen Ieper maar Ipper. Er zijn niet veel restaurantjes, maar ik kan u direct een lijstje geven met vijf plaatsen waar je zo lekker kan eten dat het strafbaar zou moeten zijn. Hetzelfde met café’s. Ik heb er al heel veel geproefd, tot in Key West, maar de allerlekkerste Mojito, die drink je in een zijstraatje van de Grote Markt in Ieper. Ziet u mij lachen? Ik meen het.
Dacht u echt dat ik elke dag meer dan drie uur op een trein zou zitten, en Yves Leterme minstens even lang in de auto, als het hier niet nogal de moeite was?
Zo dom zijn Yves en ik nu ook weer niet.
Awel, dat van die Mojito’s wil ik nu wel eens weten zie. En van die vijf plaatsen met lekker strafbaar eten ook.
Wij hebben geen snelweg.We zitten op 30km van Antwerpen, maar we doen er op zijn minst een half uur over, want de dichtsbijzijnde snelweg is 20 minuten ver weg.
Voor de meeste iets grotere zaken dienen we naar Nederland te gaan, maar terwijl de grens hier op nog geen km van de deur loopt, is het op z’n minst nog wel 10km naar naar een deftige winkel.
Er zijn hier twee resto’s, 1 broodjeszaak, en sinds kort is er een 2de frietkot bijgekomen, dat het helemaal gaat maken omdat degene die al op zijn minst 20 jaar een monopolie had een verschrikkelijke zuurpruim was.
Er is 1 Spar. De lokale concurrent die ook op zondag open was heeft het een jaar terug opgegeven. De (enige) bakker zag het gat in de markt en verkoopt nu ook een beetje vleeswaren voor bij de boterham.
Er is 1 café dat goed draait, van Mojito’s hebben ze er bij mijn weten nog nooit gehoord, maar het zou kunnen dat ik achter sta, en het interesseert me ook niet eigenlijk.
Er is een Aveve tegenover de deur.
Mensen die ik hier niet ken, kennen op z’n minst mijn ouders wel, en met een beetje pech kennen ze mij ook, zo anoniem is het hier.
Het plat taaltje dat men hier spreekt doet buitenstaanders Hollands aan, terwijl wij dat helemaal niet vinden, want iemand van 1 dorp over de grens herkennen we onmiddellijk aan zijn Nederlandse tongval. Ook als die dialect spreekt.
Maar ik vind het hier nog wel gezellig. En je kan hier prachtig fietsen en wandelen. En al mijn familie woont in de buurt. En onze bouwgrond lag hier…
Hoezo, brain drain? Ik ben toch naar de Westhoek komen wonen? En mijn dorpsgenoot met de schuilnaam Achiel Devos toch ook? En hij maakt intussen kans om de machtigste mens van Mesen te worden! Allez, in de poll van het Nieuwsblad toch… Kortom, er wordt aan gewerkt, het Houtland’s taking over!
Ik wil hier ook niet weg wi!
Ik ken het gevoel, Ieper vind ik ook een supercharmante stad, die een echte dorpssfeer heeft.
En die adresjes mag je gerust doormailen, vooral die van de Mojitos.
Ik ben maar inwijkelinge in de Westhoek (sinds twee jaar), spreek het dialect ondertussen gedeeltelijk, zeg Ieper en géén enni, maar vind het hier leuk vertoeven. Toen ik solliciteerde en vaststelde dat alle leuke jobs op minstens een uur rijden/treinen te vinden waren, heb ik eens goed gevloekt, maar geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht de Westhoek te verlaten. Integendeel…
Ik ben anders ook wel geïnteresseerd in die adresjes. E-mailadres staat hierboven. :-)
Ieper boven!
Alleen al voor de verwenkoffies in de Kom il Foo zal ik hier blijven wonen!
Hèhè.
Beste ode aan Ieper die ik ooit gelezen heb.
Ook al wonen we er niet(meer),ik kom er elke maand girn natoe.
tis ol woa wuk daj zegt enni!
En ik, toen nog woonachtig in Friesland*, ben er maar liefst 3 keer geweest! Omdat er moest zijn, niet eens als tussenstop dus! En 1 keer was ik zelfs met de trein. Ongelooflijk maar waar :-)
* Als ik het me goed herinner was ik 7.5 uur onderweg.
Blijkbaar heb ik nog nooit iemand van Ieper in ’t echt horen praten, want die “enni” ken ik niet. In welke context gebruik je dat dan?
Je moet dan eens in Zunnebeke weun… 1 Spar, 2 café’s, 2 scholen, 1 gemeentehuis en euh euh, a ja, 1 museum over ’t zelfde als één van die van Ipper, een park, een bos en euh, dat zal’t zijn peizekik. Daarom ben ik ook verhuisd naar een ander stukske ervan. Hier hebben we een schoon beeldeke op de markt en dat is’t ongeveer.
Dieje Mojito, dat zal ik zo rap mogelijk ne keer gaan vragen in ’t café.
alwaar ze gaan vragen: ‘wukne Guido? oe is zen achternoame?’
Die overheerlijke mojito’s kan je drinken in De Twaalf Apostels, en op die vijf restaurants kom ik nog eens terug.
@Marleen: “enni” vervangt “hé”. Als in “ik ga dan een keer naar de markt, enni”. Met een vette e en een al even vette i. I als in vis, maar geen Antwerpse vis, want dat is vies. :/
Er zijn zelfs mensen die van de rand van Brussel, met alles dichtbij, verhuizen naar Ieper… en er zelfs niet meer weg willen!
Allez, zo vies is die Antwerpse vis toch niet? Een goed sauske doet wonderen.
(sorry, ’t is maandag)
Was vorig jaar tussen kerst en nieuwjaar in Ieper en was daar niet de enige toerist. Gezellig en een zelfs een schaatsbaan op de markt. En ze spreken er Engels ! Conclusie : er zijn inderdaad andere achtergestelde gebieden.
Alleen spijtig dat ik toen te laat eraan gedacht heb om een e-mailtje te sturen om tips van een local te krijgen.
Haha, geniaal ;-)
Haha, geniaal ;-)
Yves wil gewoon niet te ver zijn hometown Wervik wonen. Dát is de echte reden.
Schitterend stukje, prachtig geschreven: roept meteen beelden op en vooral – je meent het, dat druipt er vanaf. Mooi mooi, zouden ze bij Hallo Televisie zeggen!
Dat mensen uit de Westhoek op vakantie gaan naar de Key West, is nog te begrijpen, maar dat men jaren na de Mojito hype nog steeds over deze cocktail doordramt om te tonen dat je er ook bij hoort… dat gaat mijn bol te boven, lielith.
Dat mensen 3u onderweg zijn naar hun werk, toont inderdaad aan dat er in Ieper geen slimme mensen meer wonen.
Als ik het jaren na de mojitohype nog steeds aandurf om ze graag te drinken zal ik me vast wel minder van die hype aantrekken dan jij, Ruben. :)
Ieper is dan wel weer nogal hot in het buitenland, vooral voor WWI schoolreisjes: http://www.43places.com/places/view/848703/ieper-west-flanders-flanders
In Limburg is het al niet beter gesteld.
En ze lachen ons dan ook nog uit met ons accent. :)
Ik kom uit een boerengat in het Waasland, maar heb altijd en serieuze boon gehad voor Ieper. Intussen heb ik een appartement met tuin gekocht op een kwartier te voet van de beurs in Brussel en ik wil hier nooit van mijn leven nog weg. Toch schoon als iedereen graag woont waar hij woont he/enni/hein. Maar Ieper, daar trek ik toch enkele keren per jaar naartoe, samen met mijn Franstalige Brusselaar die ik met succes de Ieperse charme heb leren kennen. Als dat geen sterk staaltje van communautaire vredestichting is… Ik wacht dus vol ongeduld op het adres van die strafbare plekken.
Ipperrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!
Altijd grappig om mijn vriendinnetjes in leuven erop te wijzen dat ik even lang onderweg ben als onze vriendjes uit Breda, voor wiens moed en zelfopoffering ze zoveel bewondering hebben…
‘k zin ook va Ipper en ken jo episteltje over Ipper moh ekopieert na min blog wi. Ken der wel biegezet dat va jo kwame…
Stif hjeestig vo blog te leezn, doe moh voort me dat diengk!!
Complementn van ut de maloulane!
Nathalie