Jetlag is een vuil vuil beest, dat ervoor zorgde dat ik me om drie uur des nachts klaarwakker lag af te vragen waar al die met sirenes uitgeruste voertuigen toch constant naartoe rijden, hier in New York. Zouden het gewone hartaanvallen zijn, of bloederige moorden in het milieu, of toch gewoon iemand die een onzachte landing heeft gemaakt nadat hij tijdens een nachtelijk toiletbezoek een trap heeft gemist? Om vijf uur zevenendertig wist ik het nog steeds niet, en ben ik maar opgestaan.

Net als in de rest van de wereld was het gisteren zondag, maar gene paniek lilith, de winkels zijn hier ook op zondag keihard open. Op onze weg naar Central Park legden Youri en ik dan ook ons obligatoire bezoek af aan de Apple Store, die zo helemaal onder dat glazen dink zit. Ik kocht een geweldig cool hoesje voor mijn iPhone, Youri een koptelefoon die alle achtergrondgeluid wegfiltert, en dat klinkt niet spectaculair, maar ik kan u verzekeren: het is het echt wel. Als je het test op een New Yorkse hotelkamer met veel achtergrondlawijt is het zelfs pretty amazing, Mike! (op onderstaande foto was het trouwens bijna zo koud als in Gent Sint-Pieters)

En dan, met de benenwagen door Central Park in de sneeuw. Als ik tegen Youri zeg “Spring!”, dan zegt die lieverd gewoon “Hoe hoog?”. Het is een kenmerk van onze relatie dat ik bijzonder hoog in mijn vaandel draag.

Alle goede voornemens nog aan toe, er werd wat afgejogd in Central Park op zondagmorgen! Sommige masochistisch ingestelde New Yorkers deden het zelfs in korte broek.

Even later beet er plots een dinosaurus in Youri zijn hoofd! :aah:
Gelukkig waren we maar in het American Museum of Natural History. OEF!

Ik heb dit nog gedaan.

En dan, hup hup, over naar Times Square voor een rondje bedenkelijk kijken, springen en dat dinosaurusding doen dat ik ondertussen betrekkelijk goed onder de knie begin te krijgen. (zie ook dit).

Er was trouwens gewoonweg een reuzenrad in de speelgoedwinkel. IN! De madness, zeg.

Van speelgoedwinkels gesproken: we hebben ook nog eens een tussenstop gemaakt in FAO Schwarz, de speelgoedwinkel waar Suri Cruise haar speelgoed koopt, met de piano van in Big.

Na een geweldig fijne dag vol tjoling keerden Youri en ik mankend en tevreden terug. Maar no biggie, gelijk ze hier zo koddig zeggen, straks gaan we er al weer geweldig hard tegenaan.