Als ik ’s morgens geen zin heb om op te staan, dan denk ik aan alle vakanties waarin ik vakantiejobde in een detergentenfabriek, en om vijf uur ’s morgens moest beginnen met het inpakken van flessen. En dus om kwart na vier al thuis moest vertrekken met mijn mobiletje, om maar op tijd in de dennengeur plaats te kunnen nemen voor een uur of acht.
Als ik een slechte droom heb gehad, dan denk ik aan iets fijns. Om de één of andere reden is mijn eerste reflex nog altijd: aan de troetelbeertjes denken.
Als ik iets moet doen waar ik echt helemaal geen zin in heb, dan denk ik aan mijn moeder, die me altijd zei dat ik beter eerst de dingen kon doen die ik minst graag deed, daarna de dingen die ik leuk vond. Dan waren ze namelijk ook eerst voorbij.
Als ik heel vroeg op moet staan, of tot heel laat onderweg ben voor mijn werk, dan denk ik aan de tijd dat ik nog mijn brood verdiende met mensen terroriseren via de telefoon. Of aan alle keren dat ik naar een dodelijk saaie gemeenteraad ben geweest om verslag uit te brengen voor de regionale krant, voor amper een paar euro.
Als ik in bed lig, en helemaal niet kan slapen, dan denk ik aan mijn moeder, die altijd zei dat ik tenminste een beetje kon rusten als slapen niet lukte. En dat rusten beter is dan niks.
Als ik het heel koud heb, dan denk ik aan warme soep.
Dat helpt altijd.
gij terroriseert toch nog altijd mensen via de telefoon?! of toch hun antwoordapparaten ;)
Als ik niet kan slapen, stel ik me een knappe dokter voor naast mijn bed die me verdooft met een bijzonder zachte blik in zijn ogen en een hand op mijn schouder.
Dat helpt vreemd genoeg meestal wel.
hmmm, de geur van dennenfris. Doet me ook denken aan de tijd dat ik voor vakantiejobs dopjes draaide op flessen instanet-achtigen of vijfliterflessen eau de javel in kartonnen dozen duwde in Gentbrugge.
En mensen terroriseren per telefoon: check. Live vanuit Amsterdam.
En dat van dat rusten ipv slapen, dat zei mijn moeder ook altijd tegen me als ik weer eens meer wakker lag dan sliep. En dat schiet me nog altijd te binnen als ik klaarwakker in mijn bed lig en de klok naar een uur of 3 zie springen.
Met soep en knuffelberen heb ik evenwel een iets mindere band…
Dat zei mijn moeder ook, het zal dus wel waar zijn.
Ik denk altijd aan vanalles bij de tandarts, dat helpt ook. Soms is het helemaal niet goed om bij de realiteit te blijven :)