- is mijn theeverzameling op het punt gekomen dat het uit de hand aan het lopen is. Op het punt dat ik vind dat ik een theekast nodig heb om alle soorten in op te bergen volgens smaak en kleur. Een theekast, dus. Oke…
- durf ik nog altijd niet goed slapen in een kamer die pikkedonker is
- vind ik mijn job super, maar droom ik toch soms van werk waarbij ik niet veel meer moet doen dan van thuis uit in mijn peignoir stickertjes plakken op pralinedozen. Ofzo
- vind ik, ondanks het feit dat dieren eten zo fout is, weinig dingen lekkerder dan een perfect gebakken tonijnsteak
- lees ik doorgaans liever Het Laatste Nieuws dan De Morgen
- vind ik dat negentig procent van de mensen de opvoeding van hun kinderen compleet verkeerd aanpakt
- ben ik nu al bang dat ik dat allemaal niet ga kunnen, kindjes opvoeden
- en denk ik tegelijk dat ik de coolste moeder ooit ga zijn
- word ik op onbewaakte momenten nog steeds helemaal week van een plakker als “Against all odds” van Phil Collins
- ruik ik liever benzine dan gras
- durf ik na twee jaar en half nog altijd niet naar bewegend beeld van mijn moeder kijken, omdat ik bang ben dat ik er finaal door ga crashen
- durf ik niet goed naar wc’s in café’s of restaurants gaan wegens bang om opgesloten te geraken. Voor de rest van mijn leven :aah:
- en dat is me nochtans nog nooit overkomen
- moet ik me heel vaak inhouden om geen heel gemene dingen te antwoorden op Facebookstatussen. Ik ben nochtans een lieve, maar ergens diep vanbinnen huist er een gemene oude madam in mij. Die nooit buiten mag
- hangen er in mijn kleerkast meerdere dingen die ik nog NOOIT heb gedragen. En waarschijnlijk ook nooit zal dragen ook niet
- ontzie ik het mij ongelooflijk hard om deze week weer te beginnen met lopen. Ergens klinkt een leven waarin ik mij bekwaam in zetelhangen tot ik erbij neerval op dit moment toffer
- op dit moment lijkt elke morgen een serieuze bolwassing krijgen van een dikke Koreaan me zelfs toffer, maar dat heeft u niet van mij, uw eens zo sportieve voorbeeld
- begint die marathonman 365 aldus serieus op mijn systeem te werken. Ja kerel, we hebben het gezien. Marathons zijn werkelijk piece of cakes. Ga weg
- ben ik wel keer benieuwd naar jullie eerlijke ontboezemingen. Laat u vooral gaan, hé zeg.
Als ik heel eerlijk ben:
– interesseert het nieuws mij geen zak. Van politiek krijg ik de stuipen, van miserie in het buitenland begin ik te bleiten. Ik kijk dus niet meer en lees geen krant of niets.
– wil ik nooit meer buitenshuis werken. Nu droog ik mijn haar en doe ik mijn lenzen in als ik daar zin in heb, meestal tegen de middag. Ik zit onderuitgezakt in makkelijke kleren te werken, en ik laat scheten zoveel ik wil.
Als ik heel eerlijk ben:
° Werk ik alleen maar omdat ik zo lui ben. Als ik niet zou werken, zou ik zo verschrikkelijk hard niets doen dat het amper de moeite zou zijn te blijven ademhalen.
° Ben ik nog altijd een beetje onder de indruk als een bv mij goeiendag zegt.
° Ben ik nog altijd bang dat op een dag iemand gaat doorhebben dat ik de zaak beduvel. Eigenlijk doe ik maar alsof. Maar dat mag je echt niet doorvertellen!
@DB: dat laatste is geweldig herkenbaar. :)
Als ik heel eerlijk ben…
– durf ik geen autostrades rijden
– vind ik niets zaliger dan thuis zitten in de zetel in plaats van ‘gezellig’ uit eten gaan
– vind ik mijne wederhelft de beste die ik kon hebben
– heb ik soms schrik dat ik dodelijk ziek ben
– vraag ik me af of er na dit leven iets beters komt…
– dodelijk ziek zijn >> check. :/
Ik zie gelukkig meestal snel in dat ik me aanstel, maar als ik zou tellen hoe dikwijls ik de laatste jaren “Ik zal toch geen kanker hebben?” heb gedacht, dan is dat best een beetje schaamtelijk, ja.
Ik heb na 7,5 jaar nog altijd niet naar bewegende beelden van mijn vader gekeken en weet niet wanneer ik het wel ga doen.
En ik werk dikwijls van thuis uit, in peignoir, en dat is fantastisch. Maar ik plak geen stickertjes op pralinedozen.
Ik slaag er niet in gelijk wat van (studeer)werk te doen als ik niet gewassen en aangekleed ben, dus peignoirwerken zal er voor mij nooit inzitten. Tenzij ik eerst onder de douche ga en een verse peignoir aandoe, dan wel.
*zou ik graag nog eens alleen op reis gaan en me 3 weken van niks of niemand iets aan trekken.
*zou ik dan bij alle mooie dingen overvallen worden door eenzaamheid omdat ik het niet kan delen met vrouw of kinderen.
*heb ik echt wel drie hemden in mijn kast hangen.
*moet ik er bij zeggen dat de gemiddelde leeftijd van die hemden minstens 10 jaar oud is, en dat ik ze alle samen misschien 20 keer heb aangehad.
*zou ik beter wat verder werken.
Als ik heel eerlijk ben:
* verstop ik soms nieuwe kleren in mijn handtas als ik binnenkom. Deels uit schaamte dat ik wééral zoveel geld heb uitgegeven en deels uit angst voor de reactie van mijn kritische mama (o zalige, grote handtas!)
* draag ik alleen een zonnebril om mij schaamteloos aan andere mensen te kunnen vergapen (wie niet?)
* vind ik ongewassen haar een goed argument om niet naar buiten te moeten
* huiver ik bij de gedachte dat ik anderen hun huidschilfers inadem
Als ik heel eerlijk ben:
* vind ik lauwe opgewarmde chinees, van enkele dagen oud, fantastisch lekker
* wil ik nog steeds ingestopt worden door moederlief
* trek ik het mij ontzettend hard aan wanneer men stoute dingen over mij zegt, maar dat mag ik niet laten blijken, aja!
* zou ik op elk moment van de dag vlees kunnen eten (en vind ik dat zelfs lekkerder dan chocolade)
Als ik heel eerlijk ben:
* vind ik lauwe opgewarmde chinees, van enkele dagen oud, fantastisch lekker
* wil ik nog steeds ingestopt worden door moederlief
* trek ik het mij ontzettend hard aan wanneer men stoute dingen over mij zegt, maar dat mag ik niet laten blijken, aja!
* zou ik op elk moment van de dag vlees kunnen eten (en vind ik dat zelfs lekkerder dan chocolade)
als ik heel eerlijk ben:
– interesseert binnenlandse politiek me helemaal niet meer. wat een contrast met 10 jaar geleden, toen ik nog de verschillende partijprogramma’s opvroeg.
– vind ik mijn dochter echt het mooiste kind van de hele wereld
– haat ik sport
– zou ik soms met mijn auto steeds rechtdoor willen rijden tot ik in het Zuiden zit. vooral als mijn baas weer eens ambetant deed.
Als ik heel eerlijk ben:
– ben ik stiekem heel erg trots dat ik het aandurfde om voor een GBP te kiezen.
– vind ik écht dat ik een coole job heb terwijl de rest van de wereld het wss supersaai zal vinden :)
– ben ik jaloers op huishoudens waar alles altijd vanzelf lijkt te gaan én waar het dan ook nog altijd netjes en proper is als ge er binnen komt.
– zou ik mijn collega het wel eens rechtuit willen zeggen dat ik gemiddeld drie keer zo hard werk als zij.
– kwam ik verleden week tot het besef dat ik de stem van mijn mama niet meer herinnerde terwijl ik gezworen had dat dat nooit of nooit zou kunnen voorvallen.
Als ik heel eerlijk ben, negeer ik -na vijf jaar- nog stééds dat ze er niet meer is zodat ik die scherpe pijn niet hoef te voelen.
En als ik dan heel erg eerlijk ben weet ik ook dat ik mijnen bots daarvan nog ooit ga moeten krijgen…
Als ik eerlijk ben:
– kam ik soms dagen mijn haar niet. En het ergste is dat ik me niet eens schaam.
– is mijn chocolademousse de lekkerste ter wereld.
– word ik lastig als ik niet kan zappen tijdens reclame.
– zie ik dat autorijden, na anderhalf jaar oefenen, nog steeds niet goed komen.
– wil ik ooit eens een bank overvallen
– wil ik NOOIT meer gaan werken (waarom zou ik, als ik net een bank overvallen heb)
– wil ik verhuizen naar het buitenland (maar keer ik waarschijnlijk binnen de 2 maanden terug naar huis met heimwee)
– vind ik mezelf een domme rotte kloot.
– ben ik ongelukkig, ook al heb ik er geen reden toe (of weet ik niet eens waarom)
– wil ik graag eens op Mbark Bousouffa zijn bakkes timmeren.
– is het winnen van een euromillions-trekking mijn allergrootste wens
– ben ik zo lui, dat ik mezelf heb moeten motiveren om hier toch maar iets neer te pennen.