Ik heb vanmorgen in alle vroegte een klein huppeltje gedaan in mijn slaapkamer, en beste lezer, ik heb er eigenlijk nogal dubbele gevoelens over.
It goes a little something like this: zoals jullie allen weten (wegens dat ik het al tot in den treure op deze blog heb vermeld) nam mijn lichaam vroeger nogal gigantische proporties aan. En toen werd ik geopereerd, en sprak de dokter van dienst: verwacht niet dat je ooit slank zal worden, ik zal blij zijn met “niet meer problematisch dik.” ‘MAAR IK OOK!!!’, schreeuwde mijn in vet gewikkelde lichaam het toen uit, elke kilo minder was een fantastische kilo, en ik zou die koesteren met heel mijn in het vet badende hartje.
Fast forward naar vier jaar later.
Ik ben al bij al meer kilo’s afgevallen dan de dokter voorzichtig had voorspeld (vijftien, om precies te zijn), en na een dramatische terugval vorig jaar waarbij ik weer wat was bijgekomen ben ik weer wat meer op de rem gaan staan. Door vegetarischer te eten (mind the -er, waarover later meer), door meer te sporten en door al bij al bewuster na te denken over wat ik in mijn mond stak. En ik ben nog altijd niet slank, maar daar heb ik mezelf overgezet, of toch ongeveer. Op goede dagen.
Enter het huppeltje. Vanmorgen vroeg, rond half zeven, nadat ik al drie dagen ziek ben geweest, ik weet het. Maar toch: vanmorgen woog ik – insert drumroll- minder dan ik in vijftien jaar heb gewogen. VIJFTIEN JAAR! Sinds vorig jaar in Dubai is er zes kilogram minder lilith om van te houden. En terwijl ik mijn huppeltje deed al van de weegschaal springend dacht ik: “lilith lilith lilith toch, heb je nu nog altijd niet geleerd dat cijfertjes niet belangrijk zijn? Was dat huppeltje nu echt nodig?!”.
En ik dacht: awel ja. Omdat ik het verplicht ben aan mijn dikke zelf die vijf jaar geleden honderd zakdoeken kletsnat heeft gehuild omdat ze dacht dat het nooit meer goed zou komen.
This huppeltje goes out to you, kid!
‘k Snap het volkomen! Well done, kid! ;)
Ziek of ni ziek, de kilo’s zijn eraf! En ja dat verdient een huppeltje!
You go girl
Go Lilith!
Ik zeg ook tegen mezelf dat het getal niet uitmaakt, als de broeken nog passen (en daar reken ik mijn ‘fat-day-pants’ ook bij). Maar ik was ook blij toen mijn wii een daling in de cijfers aangaf. We blijven menselijk he.
je bent super! dik, dun maakt niet uit! zolang jij je maar goed voelt! You go girl! Live life at her fullest!
T is allemaal dikke bullshit dat het niets uitmaakt! Ik ben sinds ik met die stomme fibro opgezadeld zit, ook immens verdikt! Ik voel me een nijlpaard met een zwangere zevend-maanden-buik! Ik vrees dat veel mensen me aankijken met het idee van ochere dat madammeke die toch de vijftig naast is nu nog zwanger ook, arm kindje dat straks zijn eerste communie moet doen met zijn of haar gepensioneerde moeder! Ja t is wel belangrijk! Ik ben al “geinvalideerd door die stomme fibro” kan mijn haar niet brushen, ben dik! Ik wil een make-over voor zieke mensen!!!! K wil er niet medelijwekkend uitzien!
Huppel jij maar vrolijk rond lilithje, t is je heel hartelijk gegund!
begrijp het ook maar al te goed hoor! been there! dikke (dunne?) proficiat!!!
Woehoeeeeee, well done!!!
En op de foto’s te zien (de afgelopen jaren) zie je er waarlijks goed uit!
Je was de eerste waarvan ik wist dat ze een GBP had, er volgenden nog mensen die ik ken en nu ben ik zelf gevolgd dit jaar… No regrets whatsoever!
Dikke duim voor jezelf!
Proficiat ! En wees niet te streng voor jezelf want je ziet er heel leuk uit en ik denk niet dat je nog ooit zal hervallen !
Leve het vegetarischere dieet!
goed gedaan wijffie! en tja, ook al zouden we willen van niet, de omgeving zorgt er wel voor dat het WEL uitmaakt… als je buik(je) ook maar “iets” over de broekrand bungelt (ahum :D, ik heb het over moi), dan vragen ze al vlug wanneer de 3e op komst is… nou ja zeg. onbeschoft he. anyway, JIJ gaat heel goed meis!
Een dikke (niet vette) proficiat.
You go girl !
Vrouwe Lilith,
Goed zo!
En gelukkige verjaardag.
De Drs.
gelukkige verjaardag Lilith!