Ik weiger somber te worden over deze wereld, want ik vind deze wereld fantastisch. Het had ermee te maken dat ik in een warme brasserie zat op een zachte stoel, met voor mij een verse muntthee met van die drijvende blaadjes gifgroene munt. Er was suiker, voor erbij. Buiten was het grijs en druilerig, en er stond een doos naast de brasserie met uitgeperste appelsienen die er niet meer al te fris uitzagen, maar binnen was het knus. Terwijl ik de job aan het uitvoeren was waarvan ik met de jaren steeds vaker begin te denken dat ik ervoor in de wieg ben gelegd kreeg ik een onverwacht oppervlakkig complimentje over mijn uiterlijk van de garçon. De dag ervoor waren er drieëndertig (33!) kompels vanuit een hellegat naar boven getrokken.
En toen vertelde het liefje van de jongen – die ik een jaar eerder had geïnterviewd over de vreselijke ziekte die zijn lichaam aan het ruïneren was- over de doodstrijd van die jongen, enkele dagen geleden. Zesentwintig was hij geworden. Net, met drie dagen overschot. Ik luisterde, ik knikte, ik wenste haar na afloop het allerbeste ooit toe met de tijd die nu zou komen. Ik keek op mijn gsm, en las een berichtje. Over de moeder van een vriend die vanmorgen de strijd heeft verloren tegen dezelfde kutziekte met een grote k en als het van mij afhangt zelfs met een even grote u.
Ik weiger somber te worden over deze wereld, want ik vind deze wereld fantastisch. Maar soms zou ik er toch graag eens keihard tegen stampen.
Ik stamp dan heel hard met je mee!
Ik zit op dit moment te wachten op nieuws van mijn metekindje, die ze al sinds 8u deze morgen aan ’t opereren zijn aan diezelfde, overal uitgezaaide vreselijk K-ziekte, dus ik zou graag eens LOEIHARD met je meestampen !!!
Coeraazie jong !!
Jij coeraazie, frutsel! Zieke kindjes, daar mag je van mij zelfs eens driedubbel voor stampen.
tegen wie zegdet! tja en de dagen komen idd niet allemaal gelijk hé! De ene dag zijde gelukkig met een mandarijntje en de andere dag kan alles kut zijn, mmja, enfin, morgen is het vast weer anders!
Ik zal keihard meestampen omdat het leven nu eenmaal niet eerlijk is. Vandaag een vriendin gehoord die maandag een miskraam had en dat terwijl haar metekind in het ziekenhuis ligt te vechten tegen diezelfde kutziekte. En het ziet er jammergenoeg niet erg rooskleurig uit voor het kleine meisje.
Klopt het dat je verhaal deels gaat over kim?
heb het ook net gelezen!!
Fucking k!!!!!!!!!!! op zo’n moment is moeder natuur toch zo énorm wreed
ik stamp ook met je mee, verdomme toch!