“Twintigjarige Ramses verongelukt met fiets”, staat er op de internetpagina van de krant, met daarbij een foto van de onfortuinlijke jongen waarvan sprake. In de tijd dat Facebook nog niet bestond zou Ramses vast gezichtsloos gebleven zijn op de dag dat hij veel te jong het leven liet.

Net zoals het meisje Yasmine, op haar dramatische dag een tijdje geleden, of alle andere mensen die ineens heel zichtbaar worden doordat hun profielfoto op Facebook blijft staan. En dus zien we Ramses zoals hij van zijn pagina werd geplukt door de reporter van dienst: sushi etend, met een grote glimlach, zich van geen kwaad bewust. “Het zag er mij nog een toffen uit”, denk ik dan, vlak voor ik het nieuwsbericht weg klik.

Gevolgd door “als ik straks onder een auto loop, dan kom ik waarschijnlijk zo in de krant”:

Misschien een beetje raar, maar tegelijk toch ook: “ziedekeer wuk een zotte doze dat het was!” en “Het zijn toch dedie die het beste in een ring kunnen bijten die het eerste gaan, hé”.

Een tijdje geleden was ik zelfs de eeuwigheid in gegaan als Dennie Christianlover.

En daarvoor als prinses.

Mjah. Misschien toch best een beetje mee opletten in het vervolg.