“Ik denk echt dat het met deze wel zal lukken”, zei de man met het zwarte stekelhaar terwijl hij naar mijn voet greep. “Er zit een stuk elastiek in. En het rekt goed”. Ik deed mijn broekspijp naar omhoog, liet één blik op mijn kuit vallen, die duidelijk niet van plan was om zich te laten omhullen door het miezerig stukje leer met elastiek, en glimlachte fijntjes. “Ik denk van niet”.
Het was begonnen als een moment van impulsiviteit, na een interview even een schoenwinkel binnenstappen op zoek naar laarzen die wel rond mijn kuiten passen. Want ik mag dan wel een halve container lichaamsvet verloren zijn in de loop der jaren, iets in mijn lichaam heeft ervoor gezorgd dat de laatste resten zich met de moed der wanhoop hebben vastgeklampt rond mijn gat en rond mijn kuiten. En die kuiten, die deden de brave schoenverkoper nu zwetend van en naar zijn magazijn lopen, op zoek naar dat ene paar dat wel zou passen. Had hij aan het begin van onze ontmoeting maar niet moeten zeggen “dat veel vrouwen denken dat ze dikke kuiten hebben, maar dat dat al bij al wel meevalt”. Mijn kuiten zorgden voor de grootste uitdaging die deze man sinds lang had gehad in zijn schoenwinkel, ik zag het aan zijn hoofd. Hoe langer het duurde, hoe triestiger zijn stekeltjes begonnen te hangen.
En dus kwam de arme stakker weer aandraven met een schoendoos of vier. Allemaal hoge bruine laarzen, net als de twintig andere hoge bruine laarzen die al aan mijn kuiten from hell waren gepasseerd. De man deed alsof het echt wel goed kon komen, maar ik had de moed eigenlijk al opgegeven en deed nog een beetje mee voor de show. Dra zou de duisternis invallen en zou ik als een stranger in the night de nacht inglippen en doen alsof dit genante schouwspel nooit had plaats gevonden. Niemand zou ooit weten dat ik de enige vrouw ben die in geen enkel paar laarzen van een hele schoenwinkel past. Dit was tussen mij en stekelman. En hij wist het.
Stekelman pakte zijn nieuwe lading marchandise uit, op zijn verkooptoog. Links een te seutig paar, dat daarnaast wel leuk maar te donker, die daar nog eens naast dan weer te plat en te paardendressure, en toen: de laarzen die ik wilde. En die ik bijna niet wilde passen, omdat ik wist dat ook dit weer op een gigantische teleurstelling zou uitdraaien. “Pas ze toch maar”, zei de man, en hij greep weer naar mijn voet. Ik deed mijn broekspijp naar omhoog en liet mijn been in de laars zakken. Engelenkoren begonnen te zingen. Ik had nog plaats over. IK HAD NOG PLAATS OVER, ZEG IK.
En toen, toen bleek dat er ook nog eens veertig procent korting op was, en ik ze zelfs nog kon betalen ook. Ik straalde, rekende af, liep met een grote doos vol botten naar buiten, en kon wel zweren dat ik achter mij een gigantische “PIEHOEW, WAT WAS DAT MAAT!” hoorde. Maar het kan ook verbeelding geweest zijn.
Ik hield zowat zelf mijn adem in bij het lezen!
K zat hier op mijn lip te bijten, zo van lukt het ze of lukt ze het niet! En het lukte!
Gefeliciteerd met je mooie bruine botjes, je zal er veel plezier aan beleven, vast van overtuigd!
Verrrrrry nice!
Nice botjes indeed.
Ik bestel hier af en toe wel eens botten, gewoon je kuit meten en jouw maat eruit zoeken.
http://www.duoboots.com/nl/
En nog mooie ook! Love de gespkes!
’t Is inderdaad iets, zo botten en kuiten. Ik heb niet zo’n buitensporig dikke kuiten, denk ik, maar toch passen de meeste modellekes maar net rond mijn been. Dus eigenlijk zijn de meeste laarzen toch wel vrij smal vind ik…
@Caro: ziet er leuk uit, moet ik onthouden!
@liza: ik vraag het mij ook soms af, want ik heb nog altijd een dik gat, maar ik vind tegenwoordig wel in elke winkel broeken. Dat kan van laarzen echt niet gezegd worden, en aan de reacties hier en op Facebook te horen ben ik echt de enige niet. Ik stel een mars op Brussel voor, ofzo!
Proficiat met de mooie laarzen!
En ik herken die wanhoop maar al te goed.
Ikzelf sta over een tweetal weken voor de knip- en plakoperatie, waarna een aanzienlijk deel van mezelve zou moeten verdwijnen, maar ik weet nu al dat ik nooit van ze leven een paar hoge laarzen zal kunnen dragen, ook al zie ik dat graag.
Dat was namelijk al het geval toen ik tiener was (en ik heel wat minder woog) en laarzen ook enorm in de mode waren. Ik kreeg die helaas nooit rond mijn kuiten.
Perfecte botjes zeg! *jaloers*
Ik ga mee naar Brussel ;-). Als ik deftig schoeisel vind om de ‘botjesmars’ mee te lopen…
Woehaa! Klinkt als de vrouwenhemel! Korting (40% das voor niet, dat moogt ge niet laten liggen!), en mooi, en gepast!!!
Wat is dat tocht met vrouwen en hun botten, oh, excuseer me, botjes?
mmmmmmmoooooi :-)
schoon bottekes!
’t Is me toch wat met die botten. Ik heb zelf ook niet van de slankste kuiten… dus wou ik botten bestellen via internet, op duoboots. Mijn goesting vond ik wel maar omdat er ook een paar steunzolen in moet, had ik mijn twijfels. Een telefoontje naar duoboots gaf mij het advies om naar de “fittingroom” te gaan in Amsterdam! Ik op een vrije vrijdag met de trein dus naar Amsterdam. Daar heb ik vele modellen gepast, die meestal allemaal goed zaten!!! Meenemen kon ik niet, het was immers een fittingroom. Maar de dinsdag daarop stond een koerier aan de deur met mijn droombotten in een reuzedoos. ‘k Was als een kind zo blij dat ik eindelijk eens een paar botten had! Daar had ik de trip naar Amsterdam nog wel eens willen voor overdoen.
Argh laarzen…Ik word er zelf ook gek van! En grappig genoeg hoor ik van veel vriendinnen dat ze gefrustreerd zijn omdat die dingen nooit toe kunnen. Je zou dan toch denken dat het kapitalisme de hint doorheeft en massaal botten begint te maken waar normale vrouwen wél in kunnen?
Heel plezante blogpost, met drama, humor en de nodige cliffhangers.
Mijn vrouw vindt nooit laarzen omdat ze te dunne beentjes heeft. “Ze zitten altijd veel te los. Ik verzuip erin.” Ik weet het, steek me maar neer. Maar wat ik wil zeggen: het is noooooooooit goed. En dus staan er twaalfendertig bottekes in de kast, want de zoektocht naar het juiste paar is nooit gedaan.
Ola la la die bottenhistories, zijn goddelijk om te lezen. Ik weet heel goed wat jullie bedoelen want met dank aan mijn dikke kuiten, ben ik al jaren op zoek naar lange zwarte botten met een elegante hak. Eerst dacht ik nog van ja ja ik ken dat liedje al, maar wie niet waagt … Dus op hoop van zegen naar de site van duoboots en na het nodige meetwerk en keuzes aanklikken … wat hoor ik daar, ’t was gelijk in zo’n animatiefilmke met op de achtergrond een prachtig gospelkoor dat zong van “Halleluja halleluja, praise yourself you finally found your boots” gevolgd door een nogal uitbundige “yeaahaaah” van mezelf. De zondag besteld en de woensdag al geleverd, en ik zijn content gelijk zot met mijn superboots. Dus bedankt voor de tip, Duoboots en ik ’t is gelijk ne match in heaven.