lilith en de gebroken afgestofde Y

afstoffer.jpgSoms gaat alles wonderlijk goed, en soms slaat het tegen. Zoals vorige week, toen de meneer en ik thuiskwamen van een dag noeste arbeid, en onderstaand tafereeltje aantroffen op onze eettafel, samen met een handgeschreven briefje van de poetsvrouw. Op het briefje dat het haar zo speet, maar dat ze de letter Y had afgestofd (<3) en dat hij gevallen was en dat ik zeker moest laten weten wat haar verschuldigde compensatie was. Het schuldgevoel droop van haar krullende letters af. Y.jpg

Ik ben dan zo eentje, ik voel mij direct rottig voor onze arme poetsvrouw, en ik krijg dan zin om haar direct te bellen en te sussen en te zeggen dat het helemaal niet erg is en ze helemaal niks moet betalen, maar vaneigens niet, en stop nu maar met huilen, poetsvrouw. Echt, dat is toch nergens voor nodig? Ik had hem verzekers toch zelf scheef gezet op de kast. Neeneen, het was mijn schuld, poetsvrouw, ik neem hier de volledige verantwoordelijkheid voor! Neen, poetsvrouw, neen! Ik wil er niks meer over horen! Laat zijn jonk. (En oke, ik geef toe dat ik ook even heb overwogen om terug te schrijven dat die letter tweehonderd euro had gekost en speciaal voor de echtgenoot gemaakt was door een bijzonder kreupel weeskindje in Panamaribo, en dat ze daardoor dus de komende weken voor niets moest komen poetsen en het gras afrijden. Maar die gedachte heb ik echt heel snel weer opgeborgen.)

Om al mijn initieel truntgedrag te compenseren post ik dan dingen op Facebook gelijk dit.

accidentje.jpg

En geloof het of niet, maar sommige mensen spreken mij daarover aan. OMDAT ZE HET GELOVEN. :unk: Dus voor eens en voor altijd, lieve mensen: ik ben dan misschien wel een gigantische tiran, maar echt alleen maar op Facebook. Ze zouden zich in Brussel beter bezig houden met het soort mensen dat dit soort statussen dan nog leuk durft vinden ook. Dat moeten pas tirans zijn, man.

Reacties

  1. Ann

    Maar ’t is toch spijtig hé? Schone ‘Y’… Kan ie niet meer gelijmd worden?!
    Die arme poetsmevrouwen zijn er altijd ’t hart van in hé, als ze iets breken. En zo hoort het ook natuurlijk! ;-)

  2. @Ann: hij is al weer geplakt. Niks meer aan te zien! Nu hopen dat ze hem niet nog eens laat kletsen. ;)

  3. Verbazend toch! Bij mij hebben zoveel mensen na al die jaren ook nog steeds niet door dat ik de meeste dingen om te lachen zeg. Afin, ik vind die meestal toch om te lachen.

  4. Ik ben even terug gaan kijken of ik het niet was die dat leuk vond. Maar ik mag gerust zijn, interneren zit er dus niet direct in.

  5. Ik sta er ook altijd van te kijken hoe serieus sommige mensen de fgacebookstatussen vinden. Ik heb eens ambras gehad met mijn moeder omdat ik iets leutig geschreven had over een val van mijn zoontje. Binnen de minuut kreeg ik een overbezorgde halfhysterische (groot)moeder aan de lijn. creepy zene…

  6. Liza

    Misschien geloven mensen dat omdat er effectief redelijk wat mensen zijn die hun poetsvrouw durven ontslaan voor zoiets?

  7. Quote: “Ze zouden zich in Brussel beter bezig houden met het soort mensen dat dit soort statussen dan nog leuk durft vinden ook. Dat moeten pas tirans zijn, man.”

    Helemaal mee eens! :-)

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>