Na een bijzonder lange dag die werd gevolgd door een bijzonder korte nacht tik ik deze blogpost traditiegetrouw vanuit een nachtelijke woonkamer in een huisje in Los Angeles. Ik ben er dan ook traditiegetrouw niet in geslaagd om langer in bed te blijven liggen dan tien voor drie. Echt, slapen en ik, dat is toch ook een relatie waar ik nog eens een boekje of drie over moet opendoen. Aber, het geeft me wel tijd om te bloggen. Aha!

Dingen die ik gisteren minder vond:

* het technisch defect aan onze vliegmachine, waardoor het even leek alsof we nooit zouden kunnen vertrekken in Londen en we uiteindelijk met meer dan twee uur vertraging aan onze zo al lange vlucht begonnen
* die lange vlucht, die maar bleef duren, ondanks het feit dat ik voorzien was van zoveel entertainmentmateriaal dat ik mijn eigen winkel kan beginnen in Los Angeles
* die kerel op het vliegtuig die heeltijd naar mij bleef staren, waardoor ik dingen dacht als “aumagad, het is een kaper” en “geen oogcontact lilith, geen oogcontact”
* het bleek uiteindelijk gewoon een starende kerel. Zul je altijd zien
* dat al het vegetarische eten op de vlieger voorzien was van kilo’s paprika’s, wat niet bijzonder cool is als je allergisch bent aan paprika’s. En dat ik dan maar van armoe pistoleetjes heb belegd met de gekookte worteltjes die mijn vent niet lustte in zijn voederbak. YUM! :/

Dingen die ik gisteren super vond:

* Bridesmaids op het entertainment system van het vliegtuig. I laughed, I cried, ik vond hem waarlijks compleet de max
* dat er geen enkel huilend kind op het hele vliegtuig zat. Bliss
* de buurt in West Hollywood waarin ons huisje ligt. Precies Camden in Londen, maar dan in LA
* en OVERAL SUSHI
* hoe gigantisch veel keuze ze hier toch altijd hebben in de supermarkt. Ik zou hier kunnen wonen in een supermarkt, ik
* live naar de Emmy’s kunnen kijken op tv

Dingen die ik gisteren vreemd vond:

* dat alle controledingen op Amerikaanse vliegvelden precies veel makkelijker gaan als je een getrouwd koppel bent. Mijn huwelijk heeft mij eindelijk de betrouwbare aanblik gegeven die ik jarenlang heb gemist
* de eigenaar van ons huisje. Echt zo’n type dat de toeristen in zijn crib koudweg de keel oversnijdt en waarvan de mensen zeggen: dat is nu eens echt iemand van wie we dat niet hadden verwacht. Maar ik had dan ook allemaal krantenartikels over Ronald Janssen zitten lezen op het vliegtuig, verzekers dat
* dat ik in Trader Joe’s werd gevraagd om aanstaande woensdag model te zijn in een kapsalon in Hollywood waar ze iets wilden doen met rosse kapsels. Uhuh, drie uur hier en ik was al bijna the American Dream
* dat ik altijd jetlag gelijk de beesten, en Youri niet. Dat ik nooit kan slapen op vliegtuigen, en Youri wel
* de dopjes van Amerikaanse zoutvaatjes. Die gaan echt volledig mijn petje te boven

En zo zie ik eruit als ik met een vermoeid hoofd en hersenen die aanvoelen alsof ze gefrituurd zijn Amerikaanse spaghetti in elkaar flans. Die wel geweldig lekker was, I must say.

Stay tuned, want straks gaan we op celebrities jagen met die dolle hastn van TMZ. :aah: