week 7: de slak bereikte de ark door volharding

week 7

Het is wat het is: niet bijzonder spectaculair qua resultaat. We moeten eerlijk zijn. In weken waarop de dagen een uur of zeven te kort lijken om alles gedaan te krijgen, en waarin ze in het midden ook nog eens bellen van de crèche omdat het Dextertje veertig graden koorts heeft is het roeien met de riemen die je hebt. In die weken ben ik al blij dat ik erin ben geslaagd om een dag van ziekenboeg te doen, ondertussen al mijn teksten op tijd door te krijgen en zelfs te gaan sporten, zonder dat ik volledig ben ingestort/mij op een pak frieten met vol-au-vent heb gesmeten/van mijn vent ben weggegaan.

Maar goed: ik heb me, behalve -op de eerste dag waarop mijn kind ziek was en we naar zevenendertig afleveringen van Bumba hebben gekeken om de dag door te komen en ik ’s middags dacht: sod it, wij gaan ergens een croque monsieur eten- nochtans aan mijn punten gehouden. Toen waarschijnlijk zelfs ook, maar ik heb ze niet geteld. Could not bother. Ik heb eigenlijk helemaal niks buitensporigs gedaan om aan het nogal belabberde resultaat van maar tweehonderd gram minder op twee weken te komen. En natuurlijk is er een stemmetje in mijn hoofd dat schreeuwt “Maar allez! Heb ik daarvoor zo hard mijn best gedaan?! Komaan doe keer serieus hastn, IK GA EEN CHOCOLADEKOEK HALEN NAAR DE PANOS EN WE KLAPPEN ER NIET MEER OVER!”. Maar ik doe het niet. Ik ben van mijn enorme verwachtingen af, ik ben blij als de weegschaal in dit soort periodes naar beneden blijft gaan in plaats van naar omhoog. Wat ik niet zie op de weegschaal begin ik trouwens wel te voelen aan mijn kledij, en ik heb al een paar keer gehoord dat andere mensen ook iets beginnen te merken.

I know, bijzonder “TJAKKKAAAAAAAA!” klinkt het allemaal even niet, maar on a brighter note: ik heb wat receptjes geprobeerd, ik ben gaan spinnen, ook al had ik bijzonder weinig zin, en ja, ik heb me al fleuriger gevoeld maar dat komt wel weer terug als het allemaal iets kalmer wordt. Nu is het pompen of verzuipen, en ik weet dat ik vroeger al lang de handdoek met een pruillip in de ring had gegooid, maar nu dus niet. Best wel trots, ondanks alles.

Eftokati vroeg of ik ondertussen wat tips heb voor broodloze middagmalen. Awel, dat heb ik! Mijn nieuwe liefde: wraps. Minder punten dan brood, en je kunt er zoveel gezonde dingen tussen steken dat je het gevoel hebt dat je veel meer mag eten. En eindeloos op te variëren, met rauwe of geroosterde groenten en eitjes en vlees en vis en avocado en nog vanalles.

Mijn lievelingswrap van het moment is één die ik besmeer met Philadelphia met geroosterde paprika, daar dan tomaat en rauwe wortel op in reepjes, een schijf courgette en rode paprika tussen die ik even heb gegrild, en dan afwerken met een beetje light geraspte kaas en wat muntblaadjes. Superlekker!

Teleurstellend resultaat of geen teleurstellend resultaat, wat ik nu doe is veel beter voor mij dan wat ik hiervoor deed. Op naar week acht!

Reacties

  1. De eerste weken van Project Brooddoos duidde de weegschaal ook iedere week een halve kilo minder. En dan opeens gebeurde er twee weken niets. Misschien zelfs drie. Ik hou het niet nauwlettend genoeg bij. Het bleef gewoon op hetzelfde gewicht. Dus had ik me er min of meer bij neergelegd dat het dan maar zo was. Deze week bleek er dan weer een halve kilo af, zonder extra mijn best te doen of zo.

    Dus… Als er een soort algemene logica zit in het afvallen (de eerst maand vollenbak, de twee/drie weken daarop nauwelijks iets, dan weer terug wel wat), dan ben je volgende week weer een halve kilo kwijt. ;)

    In ieder geval, blijven voortdoen. Je bent keigoed bezig! En check dat nieuwe boek van Gwyneth Paltrow eens. Daar staan mega lekkere én gezonden dingen in. Ik heb hem woensdag gekocht en ik heb weer tonnen eet-inspiratie.

  2. An

    Ewel chapeau! Jij gaat door terwijl ik ongetwijfeld wél die chocoladekoek uit de Panos was gaan halen!
    En ’t is idd niet omdat je niets op de weegschaal ziet dat je geen resultaten boekt hoor: dat sporten zorgt ongetwijfeld voor extra spiermassa (en dat weegt ook wat é) en er zijn zo van die weken dat een vrouw gewoon wat meer vocht ophoudt, als je begrijpt wat ik bedoel. Kan dus goed zijn dat je binnen een week plots wél spectaculair die baskuul naar beneden ziet gaan! Go go go!

  3. Hannelore

    Nog een tip die hier werkt en ontzettend handig is voor wie niet veel tijd heeft om een ontbijt te maken: de Petit Déjeuner-koeken van Lu. Ze garanderen trage suikers en ik heb een paar jaar geleden de resultaten van een onderzoek eens zien passeren waarin dat bevestigd werd. Aangezien de suikers geleidelijk (over 4 uur) worden vrijgegeven, krijg je geen glucosepiek in je bloed waardoor er minder stoffen (insuline) worden aangemaakt die ervoor zorgen dat je vet opslaat. Dat strookt volledig met het voedingsadvies dat Kris Verburgh aan de man brengt en zorgt er dus voor dat je niet veel bijkomt. (Ik ben misschien naïef en het is goed mogelijk dat het onderzoek gesponsord werd door Lu, maar ik heb toch het gevoel dat die koeken niet slecht zijn voor de lijn én veel energie geven.)
    Ik eet al jaren mijn ontbijtkoek op doorsnee ochtenden op de trein en ik drink er een light sojasapje bij. Om mijn zwangerschapskilo’s kwijt te spelen heb ik mijn koolhydraten ’s middags beperkt (bij voorkeur geen, wel soep en veel groenten). Vroeger at ik elke middag een belegd broodje, het was dus wel even wennen in het begin. Ik heb de koolhydraten geleidelijk aan afgebouwd en na een tijdje heb ik vastgesteld dat ik eigenlijk méér energie had in de namiddag door minder koolhydraten te eten. Weg middagdip, weg loom gevoel. ’s Avonds eet ik een heel gewoon (wel vegetarisch) maal. Ik doe alleen mijn best om voornamelijk groenten te eten en mijn hoeveelheid koolhydraten te beperken. Maar ik kan niet slapen als ik honger heb en ik eet dus best veel, inclusief bechamel- of andere saus, af en toe iets gefrituurd, ovenschotels met kaas … Op die manier vond ik het allemaal heel gemakkelijk vol te houden.
    Ondertussen zit ik weer op mijn gewicht van voor de zwangerschap. Ik beperk mijn koolhydraten nog altijd ’s middags, gewoon omdat ik me daar beter bij voel, maar tussendoor trakteer ik mezelf weer vaker op een zoetigheidje of een dessertje. Heel aangenaam allemaal en ik blijf mooi op mijn gewicht. Ik kan het iedereen dus aanbevelen!

  4. sara

    Bij mij komt dat ook altijd met een beetje vertraging. Zowel omhoog als omlaag.
    Dus don’t panic :-)

  5. Caro

    Goed dat je die chocoladekoek niet gaan halen bent in de Panos! Zelfbeheersing kun je trainen als een spier, las ik in het boek “De kracht van wilskracht”. Je bent goed op weg.

  6. Eigenlijk toch wel knap hoor, dat je zoveel ongezonde gewoontes gewoon overboord kan gooien! R.e.s.p.e.c.t. En ook – je ziet er echt ongelooflijk fabuleus knap en eigenzinnig modieus uit op al die foto’s. Ik schreef bijna: als ik er zo uitzag, dan maakte ik me nergens nog druk om. Maar dan vergelijk ik weer buitenkanten met binnenkanten. Laat ik het daarom houden op: B.e.w.o.n.d.e.r.i.n.g.

  7. Die wrap klinkt super. Volgende week eens proberen… Alhoewel er meer aanpassingen nodig gaan zijn dan minder brood eten vrees ik, als ik bekijk wat ik deze week al heb verorberd. Nieuw weekmenu, here I come…!

  8. Lie

    Ik snap alleen niet goed dat je brood vervangt door 1 wrap? 100 gram brood (meestal 4 sneetjes) = 1 grote wrap = allebei 4 punten. Dan eet ik liever 4 boterhammen met veel gezond beleg dan 1 wrapke. Ik vermeed wraps dus omdat ik er niet mee gevuld raakte en er maar 1 mocht eten wat niet goed was voor mijn gemoed ;-)

    Los daarvan: goed dat je zo positief blijft en het allemaal nog goed volhoudt. Chapeau!

  9. @Lie: het brood dat ik eet is meestal 3 punten voor 1 sneetje van 50 gram, en als ik daar een kleine wrap van maak lig ik maar aan twee punten en kan ik er veel meer tussen leggen. Dus in mijn geval marcheert het wel. :)

  10. Nathalie

    Lilith, ik wens je niet enkel te feliciteren met je blog, leven, gewichtverlies, maar ook met een mijlpaal in mijn leven waar jij voor iets tussen zit. Ik kan nl. terug in m’n jeans van 14 jaar terug, net voor de zwangerschap van Kind 1. Ja, jouw schuld! Na 2 zwangerschappen, gastric bypasje, overlijden van papa, – 24 kg (thanx to GB), + 3 kg en jouw blog betr weight watchers online (dat ik zei: verdoeme, da kan ik ook), ben ik opnieuw zo (“slank” zou ik het niet durven noemen) minder breed dat die stomme jeans van 14 jaar dicht kan… Ademen terwijl de broek dicht is, is nog geen optie maar dat komt wel. Dus bij deze Lilith: dikke merci en we komen er wel! Gààààn meid gààààn!

  11. Tineke Superalt

    Mijn buurvrouw heeft mij uw blog doorgegeven en omdat ik al 2 jaar WW-er ben en de laatste kilo’s moeilijk af krijg, was ik zeer gedreven om uw blog te volgen.
    Ik wil je motiveren door mijn minneke door te geven. Ik ben reeds 18 kilo kwijt. Je doet het ook super goed en ik hoop dat ik geïnspireerd geraak door jouw verhalen.
    Succes verder en je hoort nog van mij.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>