Ik heb daar op voorhand weinig bij stilgestaan, besef ik nu. Ooit is de gedachte wel eens door mijn hoofd gegaan dat Youri goed om kon met zijn nichtjes. Als nonkel combineert hij een bijzonder fijne mengeling van streng, rechtvaardig, en leutig. Consequent ook, en ik ben toevallig een geweldige fan van consequentie. Ik herinner me van de eerste jaren dat we samen waren dat ik het altijd zo tof vond dat hij hen en de dingen die ze kwamen vertellen zo serieus nam, ook toen ze nog erg klein waren. Dat kwam goed uit: ik val als een blok voor mannen die leuke gesprekken kunnen voeren met kinderen. Plus: hij was ook altijd al goed met trucjes leren aan honden. Iets waar je bakken geduld voor nodig hebt, net als bij kindjes opvoeden. Dus ik dacht: dat zit wel snor.
Ik heb er nooit expliciet bij stilgestaan dat ik op het moment dat ik hem in Barcelona tegen mijn gilet trok voor mijn toekomstig kind had beslist wie zijn vader zou zijn. Dat dat dan hopelijk een beslissing was die zou meevallen voor dat toekomstig kind. Ik denk dat ik het onbewust wel zal geweten hebben, dat een leuk lief ook potentieel had om het soort vader te zijn dat je in huis wil hebben. Maar zeker ben je daar natuurlijk niet van. Laat staan dat ik wist dat mijn keuze zo’n overdonderend succes zou blijken.
Soms sta ik in de keuken, zoals het moeder de vrouw betaamt, en volg ik een beetje mee vanop afstand. Dan hoor ik geweldig veel geschater en getier, en af en toe een flard van een absurd gesprek.
“Hondje?”.
“Dat is geen hondje, vriend, dat is Evy Gruyaert”.
Dan sta ik zo hard te glimlachen achter mijn kookpotten dat mijn mondhoeken bijna scheuren.
Dat Dextertje en zijn vader, jongens.
Ik kan ernaar blijven kijken.
Ik kan mijn nickname (superpa) met een gerust hart overdragen.
Geweldig leuke blogpost. Echt waar, ik sta paf hoe jij erin slaagt het zo intiem en toch niet té intiem te houden. Nicely done, m’dear.
sweet :-)
mooie foto’s, ziet er een topduo uit!
x
Mooi!
Fijne post, fijne papa!
Mooi!
Ik vind zelfs dat je aan de foto al ziet dat hij een goeie papa is. En dat staan luisteren en glimlachen, dat herken ik. En dan denk ik: dat is het beste wat ik mijn kinderen kon geven: die papa.
Soms als ik mijn man over onze zoon hoor praten voel ik de liefde er vanaf spatten. Moest er iets met mij gebeuren weet ik zeker dat het aan onze zoon geen liefde tekort komt
Heel mooi! Maar ook een beetje freaky, want dat is nu al ongeveer de 10de keer dat ik een post heb klaarstaan of in mijn hoofd heb zitten, en dat die vervolgens bij u verschijnt (zelfde thema, ander kindje en andere papa gelukkig :-)). En dan moet ik die dus afvoeren, want anders lijkt het alsof ik mijn inspiratie bij u kom halen. Echt heel gek! Maar goede papa’s zijn wel de max. En for the record: ik wist het na vijf minuten. En ongeveer 15 minuten later was ik zwanger (allez, zwaar overdreven, maar het scheelt toch niet veel :-)). Geniet er van!
goed gekozen ;-)
Supermooi en ontroerende tekst!
Cute :-) Niets zo heerlijk dan een vader en een kind die zich volledig op hun gemak bij elkaar voelen. Hartverwarmend!
Schone ode!