Category Archives: dexter

lilith en de magische dobbelsteen (die haar kinderen doet vertellen over hun dag, stel je voor)

“Wat heb je gedaan vandaag?”.
“Niks”.
“Ik ben het vergeten”.
“Ik weet het niet meer”.


Voor iedereen die kinderen heeft die beeld zonder klank voorzien van zodra een van de ouders polst naar hun dag, heb ik een tip die ik een tijdje geleden ergens las en met succes introduceerde in mijn huisgezin.

Oké, het duurde even voor Dexter het niet meer stom vond, maar de laatste weken vragen zowel Flo als hij ernaar als we na thuiskomst van school iets zitten te eten: de dobbelsteen.

Men neme: een dobbelsteen.
Men gooie: om beurt, wij doen van klein naar groot, dus eerst Flo.
Men vertelle: een ding per gegooid oog. Iets dat we nog niet wisten over je dag. Iets dat je deed. Of hoorde. Of zag.

Sinds de introductie van de dobbelsteen weet ik veel meer over mijn kinders. En leuk neveneffect: zij ook over mij en over hun vader, die ook soms meedoet.

Ervoor vertelde ik bijvoorbeeld niet snel over de lastige telefoontjes die ik soms moet doen, of dat ik al een week zoek naar die ene mens die door mij geïnterviewd wil worden over een moeilijk onderwerp. Wat ik al helemaal niet deed: vertellen hoe ik me daarbij voel, hoe ik zelf dingen oplos, waar ik de bal heb misgeslagen en hoe ik daar dan mee probeer om te gaan.

Neen, ik geef hier niet dikwijls opvoedingstips, want weet ik zelf veel.
Maar de dobbelsteen, die gaan we erin houden.

10 dingen die ik afgelopen zomer deed om kindjes te entertainen

De eerste week vakantie van het schooljaar is een feit, en dat doet me eraan denken dat ik nog eens wilde posten hoe ik de kindjes entertainde tijdens de zomervakantie.

Negen weken vakantie is dat, ik heb ze geteld. Meermaals al. De eerste zomervakantie, toen ik amper kon geloven dat ik vanaf het moment dat er een kind naar school ging in de zomer elk jaar voor al die negen weken zou moeten zorgen dat er een volwassene bij dat kind was. Hoe viel dit te rijmen met iedereen die ooit tegen mij had gezegd dat kinderen hebben zichzelf wel uitwijst?!

Believe you me: zo heeft het nog geen enkele keer gevoeld als ik me in januari al zit te buigen over die negen weken zomervakantie (en ze nog eens tel. En nog eens, omdat ik het nog steeds amper kan geloven) en voel hoe kolkende rivieren van zweetparels zich aftekenen tussen haarlijn en wenkbrauwen.

Een van de oplossingen die ik ondertussen heb en mee organiseer is sociale kinderopvang. Een opvangplanning opstellen met en door andere ouders. Tof. Leuk voor de kindjes. Elk jaar weer heel veel werk ook, niet enkel aan vergaderingen en planningen en al die organisatorische shizzle, maar ook in de vakantie zelf. In de paasvakantie en de zomervakantie entertain ik dus niet alleen mijn eigen kidsters als ze thuis zijn, maar ook die van andere mensen op de dagen waarop ik samen met een andere ouder insta voor de opvang. Dat is dan mijn kinderen maal zeven ofzo. Ge kunt er u iets bij voorstellen.

Afgelopen zomer ving ik voor het derde jaar op rij op.
Liet ik de hersenen knarsen en mijn Pinterest-account overuren draaien om activiteiten te bedenken om hen bezig te houden. Net als mijn eigen kinders, op dagen dat we geen uitstap deden en zij amper konden geloven dat WE ECHT NERGENS NAARTOE GINGEN OF WAT?! SERIEUS MOEDER?!

Neen dus.

We deden wel dit: (om enkele dingen te noemen)


1. Gezelschapsspelletjes spelen

Mijn kinderen doen dat graag, de kindjes in de opvang meestal ook. Klassiekers als UNO blijven hier een goed idee (ik deed heelder tornooien met Dexter, ’s ochtends vroeg terwijl zijn uitslapende zus uitsliep), net als Triominos en La Cucaracha.

Kindjes die wat jonger zijn, zoals Flo van drie en half, speelden dan weer graag Bumba Baby Memo en Halli Galli met licht versimpelde regeltjes.

2. Waterspelletjes spelen in alle vormen of maten

Het grote voordeel van warme zomerdagen. Er waren mama’s die zich bekwaamden in het maken van dit soort sponsjes waarmee naar hartelust gegooid kon worden, ik zelf kocht vanuit complete nostalgie een ontplofdink voor waterballonnen zoals ik het kende uit mijn eigen kindertijd en ontdekte dat het nog altijd even leuk en pipi-in-de-broek-spannend is als toen. OMG DE TIKKENDE TIMER!!!

3. Schminken

Op een dag aan het begin van de vakantie kreeg ik het zot in mijn hoofd en kocht ik een schminkdoos van Snazaroo. Zo’n dingen gebeuren blijkbaar als je tweede kind niet gillend wegloopt bij de gedachte aan geschminkt worden, in tegenstelling tot kind 1. Het bleek de beste investering van de zomer, want ondertussen schminkte ik zowat alle kindjes van de opvang. Kindjes vinden schminken de max, zo blijkt, en ik vind het ook leuk, al moet ik wel nog veel oefenen. In het verlengde van kindergezichtjes schminken: het volgende puntje.


4. Sjablonen/ fake tattoo’s zetten

Snazaroo heeft ook handige sjablonen, en dus liet ik geen kinderlichaamsdeel onbeschilderd op sommige dagen van de opvang. Oké, misschien overdreven, maar ze vonden ze wel de max.

5. Voorlezen

Zot hoe leuk mijn kindjes en die van anderen dat blijven vinden. Altijd goed voor een rustig moment. Toppers waren Het kind van de Gruffalo (zelf ook fan), de vintage boekjes van Disney Club die ik op de rommelmarkt vond, en het altijd even mooie en leuke Circusschip. (ja, ik ken het ondertussen vanbuiten)

6. Zoeken in zoekboekjes

Flo heeft er een van Bumba, Dexter en zijn maten gooiden zich onder meer op Olifanten op Reis en Wally.

7. Zoekkleurplaten inkleuren

Een van de ontdekkingen van de zomer, wat ons betreft. Zoek eens op “I spy” op Pinterest, en zie een hele wereld voor je opengaan. Geen dank!

8. Zoektochten organiseren

Het valt me nu pas op dat we deze zomer nogal hebben gezocht. Of zoekende waren, zoals je wilt. In elk geval: ik maakte al eens een zoektocht met foto’s, en nu was het een indianenzoektocht met opdrachten en aan het einde een schatkist met indianenkoekjes waar we de washi-tape niet meer vanaf kregen want niks menselijks is ons vreemd, en van washi-tape opeten ga je blijkbaar niet dood. Ook goed om weten.

9. Dingen maken met schuimklei

Schuimklei is de max omdat ook hele kleine kindjes er toffe dingen mee kunnen maken zonder zichzelf te vergiftigen of zo vol te smeren dat de opvangers van dienst de wanhoop nabij is. Ook hier: Pinterest is uw maat.

10. Fotofilters inzetten

Altijd lachen. Snapchat of FaceApp of iets. Die dingen veranderen ook constant, dus ik haal om de zoveel tijd mijn gsm boven voor een sessie lachen, gieren, brullen. Is dat #badparenting? Het kan me zelfs gestolen worden. Zoals je kunt zien aan mijn gezicht.

Nog meer inspiratie nodig? Ik blogde ook al eens over mijn gigantisch ijsblok (al is het daarvoor misschien niet het moment), en over mijn dessert van wormen in aarde.

Disclaimer: deze post bevat links naar een website die mij commissie uitkeert als iemand iets koopt via die link. Alle meningen en voorkeuren zijn van mezelf.

lilith heeft een leeskind (en is zo blij, zo blij)

IMG_5331Het begon voorzichtig, toen we op woensdagnamiddag langs de bakker wandelden en hij van B-R-O-O-D naar het besef ging dat de dingen zowaar sense maakten, want aja, brood, en dat was daar een bakker.

Toch een opsteker na de frustratie van de eerste schooldag, toen hij teleurgesteld thuiskwam omdat hij “nu nog altijd niet kon lezen”. Nog even, dacht ik toen. Stiekem zit ik al jaren te hopen dat het gevoel dat ik ooit had, toen ik voor het eerst losse letters voor mijn ogen in verhalen zag veranderen en zo mijn wereld voor altijd open zag gaan, dat hij dat gevoel ook zou hebben.

Maar natuurlijk weet je dat nooit zeker.
Er was alleen hoop.

En toen hoorde ik mezelf vorige week- toen hij maar niet toekwam aan het aantrekken van zijn jas, omdat hij zo verzonken was in het eerste boek van de Nachtwacht dat hij helemaal zelf kan lezen- zeggen dat hij nu toch echt even moest stoppen met lezen. Natuurlijk meende ik dat niet echt, ook niet toen hij op straat bleef lezen, en het regende nochtans. En toen hij in de auto stapte en zijn blik niet van zijn boek af kreeg om te zeggen dat hij wou dat de school veel verder van zijn huis was, zodat hij langer kon lezen, toen meende ik het ook niet, al vreesde ik wel dat hij net als ik autoziek zou worden van al dat lezen.

Maar dan nog.
“Lees maar”, dacht ik.
Ik kan niet ontkennen dat mijn hart zevenendertig sprongen maakte van jolijt.

(voor al wie eerste lezers heeft die fans zijn van de Nachtwacht: De Draak is zo hard de max)

lilith en de superspoedige spoedprocedure

IMG_3231Er waren eens twee drukke ouders die een fantastisch idee hadden. Hoe fijn zou het zijn als de vader voor de zesde verjaardag van het oudste kind op jongensweekend zou gaan? Nog fijner: dat die zoon zelf mocht kiezen waarheen. (op voorwaarde dat het betaalbaar was en niet te ver)

De zoon koos Londen, de reis werd geboekt, de dag na de zesde verjaardag zou het zover zijn.
ANTICIPATIE! ALLES LONDEN!
Aja, want overal zag de zoon plots Londen.
Op tv, in boekjes, ook waar er helemaal geen Londen was.

Ondertussen waren de twee drukke ouders druk bezig met de bouw van de nieuwe crib. En kwam alles steeds dichterbij, maar geen probleem, want alles was in orde en maar goed ook, want veel tijd om na te denken was er niet. De tickets voor de uitstapjes werden gereserveerd. We moesten geen Kids-ID regelen want we hadden al een Kids-ID. Het kon echt niet stuk.

De dag voor de verjaardag van de zoon werd er in familieverband gefeest en taart gegeten.
De vader plofte zich na het opruimen van de woonkamer op een stoel, en vroeg aan de moeder waar de kids-ID van de zoon trouwens lag. “In mijn sjakos“, sprak de moeder nietsvermoedend. “Ik denk dat we een probleem hebben“, vervolgde de vader vijf seconden later.

Kids-ID vervallen.
Minder dan 36 uur te gaan voor vertrek met de Eurostar.
Zondagavond, alle ambtenaren al languit in hun zetel aan het foeteren over bijna maandag.

PANIEK OP ALLE BANKEN.
En vooral die waarop wij zaten.

Lang verhaal kort: op maandagochtend deden wij een rondje instanties bellen zoon uit de klas ontvoeren op zijn verjaardag om naar een fotograaf te rijden die vroeg genoeg open was om dan via de grootste spoedprocedure der spoedprocedures die er bestaat het hele reisbudget dat ik in YNAB had klaarstaan voor Londen ertegenaan te gooien om toch maar te kunnen vertrekken.

Soms vergat ik even te ademen.
Soms vervloekte ik mezelf omdat ik zo iemand ben die aan loketten altijd oogrolt als ze zelfs maar ziet dat er een optie spoedprocedure is, omdat zij meestal ruimschoots op tijd is met zo’n dingen. Soms dacht ik dat ik vanaf nu wel een toontje lager ga zingen.

Dexter was wel trots dat hij zelf zijn naam mocht schrijven in het stadhuis.

IMG_3242

Youri mocht vier uur en een half later in Brussel een reispas gaan ophalen. Zelfs dat gedoe en de prijs bleken goedkoper dan alles te moeten cancellen en opnieuw te beginnen.

IMG_3257

Ondertussen bakte ik cakefrietjes met slagroommayonaise in de klas van de jarige, naar een recept van Dietemiet. (en had ik al zodanig van hot naar her naar stadhuis naar fotograaf gevlogen en gelopen dat ik er zelf niet eens van at)

IMG_3250

Vanmorgen zijn ze vertrokken voor twee dagen jongenstripje, en ik ben zo blij voor hen.
Al moet ik ook toegeven dat ik maar echt helemaal op mijn gemak was toen bleek dat ze echt in Engeland waren.

IMG_3269

Hij staat bij een stegosaurus, hastn. All is well. 

(Allemaal goed en wel, maar hoe los je dat op in YNAB, dat je er plots 270 euro tegen moet gooien die je onmogelijk gebudgetteerd kon hebben deze maand, want als je dat had gedaan had je er ook aan gedacht om al eens op voorhand te checken of zo’n Kids- ID vervalt?

Met je emergencypotje, waar je al drie jaar trouw eens 5 euro per maand en eens 10 euro per maand insteekt, ewaar. Het zat klaar voor als de shit de fan eens ging hitten. Wanneer dat is weet je niet, maar dat het zal gebeuren wel. Gisteren dus.

Geloof me: 270 euro neertellen voor een superspoedige spoedprocedure doet net iets minder pijn als blijkt dat je er zonder het te weten en vooral te voelen al voor had gespaard. (ik geef de cursus “YNAB voor beginners“, waarin je zo’n trucjes en nog veel meer leert, nog één keer, zeer binnenkort. De enige manier om daar alle info over te krijgen is je inschrijven op de mailinglijst via het formuliertje dat je krijgt als je op de groene knop onderaan deze pagina klikt. Dat houdt geen verplichtingen in, je weet dan gewoon dat je je kunt inschrijven als het het moment is)).

lilith schrijft nieuwsbrief 72

21b0baa8-fbba-4fe3-b131-3cd62ae43888Lieve Dexter,

als ik zo iemand was geweest die trouw elke maand sinds je geboorte een nieuwsbrief was blijven schrijven, dan was dit de 72ste geweest. We weten allemaal dat ik het schrijven van die nieuwsbrieven zo ongeveer 17 maanden heb volgehouden (wel ook ineens zeventien maanden langer dan de borstvoeding), maar weet je wat? Dat is allemaal minder belangrijk. Wat echt belangrijk is? Dat jij binnen enkele dagen zes wordt. ZES!

Laat ons eerlijk zijn: voor jou is het van een belangrijkheid die alle andere belangrijkheden zoals “weet jij hoe groot een kindje pteranodon was? ZOEK HET DAN EENS OP JE COMPUTER HE” en of er tarwe zit in zout voor op je frieten (je vriend E. blijkt allergisch voor tarwe en wij zitten er nu ook mee) ruimschoots overstijgt.

Zes worden, in jouw hoofd is dat zo mega huge dat we al maanden aan het aftellen zijn. ’s Avonds voor ik je nog een knuffel geef probeer jij dan te overzien hoe lang dat nog is. Ik dacht dat ik zo’n moeder zou zijn die dat proberen tellen en nadenken over tijd en hoe lang iets is zou stimuleren, maar de harde waarheid is dat je ongeveer zevenhonderd vragen per uur op ons afvuurt over alle dingen ter wereld, en ik er zo moe van word dat ik me er de laatste weken vanaf maak met een: “Schat, dat ga je allemaal leren bij juf R.” Juf R, deze vermoeide mama rekent op je. Voor de uitleg over ALLES.

IMG_3164

Pas op: ik vind het feit dat mijn huilbaby zes wordt ook best huge. Dat hij binnenkort geen kleuter meer is. Zal leren lezen. Zo zijn wereld nog meer zal zien opengaan. Hopelijk ook wat minder last krijgt van de frustraties die hem soms tot waanzin en woedeaanvallen drijven. Dat hij nu al dingen zegt als “mama checkt die vrouw” en “only shiiiit“. Dat ik dus niet weet wat dat gaat geven als hij echt zes is.

Als ik je nieuwsbrieven herlees, dan komt er veel terug. Tussen de lijnen lees ik dat elke periode zijn uitdagingen kende, en dat is absoluut ook zo met deze levensfase. De huilbaby is gestopt met huilen, zo ongeveer, maar er zijn nog maar weinig dagen geweest waarop ik aan het einde dacht dat het een walk in the park was. Jurassic park ja, ahaha. Maar alle gekheid op een stokje: jij en ik, wij botsen. Veel. Omdat we zo op elkaar lijken, denk ik. Omdat ik jou trigger en jij mij. Jij bang, ik bang omdat jij bang bent. Ik boos, jij nog bozer. Ik stress, jij nog meer stress, waardoor ik weer stress. Het vonkt en spettert, en niet altijd op een goede manier. Ik doe mijn best om kalm te blijven, jij niet, want je bent een jongen van bijna zes, en my oh my, dat is bij momenten gigantisch vermoeiend. Boeiend ook, zeggen we dan, maar soms zou ik willen dat het allemaal wat minder boeiend was. Wat rustiger misschien.

IMG_3145

Lieve Dexter, ondanks onze power struggles die bij momenten ernstig doen denken aan een head butt gevecht tussen de twee koppigste pachycefalosaurussen ooit, doen we het ook best goed. Als we samen UNO spelen, en ik jou wil laten winnen maar daar net niet in slaag. Oké, dan doen we het niet altijd even goed, maar het valt ook dan soms beter mee dan gevreesd. Als we naar school wandelen en je plots out of the blue zegt dat je het zo leuk vindt als we dat doen. Als je zegt dat het niet zo erg is dat ik met mijn auto tegen een bloembak ben gereden, want dat dat gewoon kan gebeuren. (niks aan de auto, noch aan de bloembak) Als je vraagt of papa en ik toch wel samen gaan blijven ook als we echt oude mensen zijn, omdat je graag bij ons op bezoek wilt komen met je kindjes, en niet naar twee aparte huizen. ( de scheidingsverhalen op school doen je blijkbaar minder deugd, maar geloof ons liefje: dat is toch het plan)

IMG_2827

En ik ben trots, zo ontzettend trots. Als ik zie hoe de jongen die ooit doodsangsten uitstond tijdens de eerste zwemles en amper in het water durfde nu als een soort ninja on speed in het zwembad springt en volgens de juf goed op weg is richting zijn eerste 25 meter brevet. Als ik je op school uitgelaten met je vriendjes zie rondcrossen op dezelfde speelplaats waar je met moeite drie jaar geleden veel en veel te klein voor leek, en veel en veel te angstig, ook. Als ik je een boek zie voorlezen aan Flo en je af en toe een samenzweerderige blik met me uitwisselt omdat ze venkel zegt tegen een broccoli, en je zo lief bent om het toch goed te keuren. (“Ik zeg dan dat het goed is tegen Flo omdat ze nog moet leren he, mama. Ze is nog zo klein, en een venkel lijkt wel een beetje op een broccoli. Toch?“).

IMG_2982Vanmorgen vroeg kroop je bij mij in bed toen je vader naar de badkamer was, gaf je me een knuffel en fluisterde je: “nog maar drie keer slapen“. I know, kleine man. Nog maar drie keer slapen, en jij bent zes. Hoe is dit gebeurd? Waar is mijn baby? En damn, wie is die kleine, grappige, slimme, boeiende, onvoorspelbare en bij momenten zwaar op Calvin van Calvin en Hobbes lijkende knapperd naast mij?

Lieve Dexter, je hebt me in de afgelopen zes jaar al meer geleerd dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.

Een heel gelukkige verjaardag, want jij bent zes, en dat is echt al groot.

Je mama

Dexter spreekt XXV

21b0baa8-fbba-4fe3-b131-3cd62ae43888

29872713_1933369883660319_6929016939816671378_o

IMG_2729
Weten jullie het, waar mijn baby naartoe is? En met hem zijn babyvet en dikke wangetjes? Want nu zie ik plots vooral een jongen van bijna zes met lange, dunne benen en een veel scherpere snoet, die hij ook nog eens graag camoufleert met stift.

En zijn opmerkingen zijn zo goed als even scherp, mocht ge het u afvragen.

Deze verzamelde ik de afgelopen weken:

  • Bij D. hebben ze een rotte poes“. Ik veronderstel een rosse. Ik hoop een rosse.
  • Elke keer als er een bij doodgaat geboort er een nieuwe“.
  • Woah, heb jij nu een nieuwe tatoeage?“. Ik had “pannenkoeken” op mijn hand geschreven.
  • Maar ik wil helemaal geen burgemeester zijn!“. Hij vroeg of je kan kiezen of je burgemeester wordt, waarop ik uitlegde dat de mensen jou kiezen. Even paniek.
  • Gaan jullie eigenlijk weer samen slapen in ons nieuw huis?“. Geweldig matter of fact, wat mij bijna zelf deed twijfelen. Maar inderdaad, dat is toch het plan, Dexter.
  • Is J. opa zijn zus?“. J. is opa zijn vriendin, maar dat is allemaal niet gemakkelijk.
  • Kun je aan de bakstenen van een huis zien hoe oud een huis is? Zoals bij de ringen van een boom?“.
  • ’t Is wel rock ’n roll he Flo“. Oogrollend omdat zijn zus “nie mooi liedje” zegt als ze een nummer van Green Day hoort passeren.
  • Mag ik nog een koek want ik poets graag mijn tanden“. Dexter heeft al een antwoord klaar just in case dat ik over suiker begin.
  • Meus heeft dezelfde gel als papa“.
  • Kijk, die jongen heeft een strikje“. Hij bedoelde een staartje.
  • Misschien kennen ze jou van op tv? Jij bent toch de koningin van de bullet journal?“. Iemand toetert op straat naar mij, wat Dexter doet denken aan die keer dat Sarah Mylle mij belde op de radio en mij zo noemde. Dexter was op dat moment naar de livestream op tv aan het kijken.
  • Weet je dat Keelin van de Nachtwacht geen bh heeft? Die heeft zo gewoon een riem voor haar borstjes“.
  • E. en ik zijn vuilnismannen, wij moeten diep in de ochtend werken“.
  • Hier Flo, giet maar twee liter auto’s in deze bak“.
  • Wij weten nu weer wat spelen is he Flo?“. Na wat miserie over schermtijd spreekt Dexter zijn zusje bemoedigend toe.
  • Flootje? Wij zijn goed bezig he?“.
  • Een één en een acht, is dat dan achtentientig?“. Had gekund.
  • Die snee is zo diep dat je mijn botten kunt zien“. Dexter heeft een snee in zijn vinger en mankt pathetisch alsof hij een been is verloren.
  • Heeft die banaan een prijs gewonnen?!“. Hij vroeg wat het cijfer was dat in de winkel op een banaan stond, waarop ik zei dat dat de prijs was. Serieus onder de indruk, die keer!

Meer Dexter spreekt? De andere edities staan hier.

Ook proactieve lilith weet niet wat de dag brengen zal

IMG_1921Ik ben graag een beetje van de voorbereiding, zeker als ik compleet last minute beslis om deel te nemen aan blogchallenges in periodes waarin ik eigenlijk weinig tijd heb voor blogchallenges. Uit ervaring weet ik dat een plan B en C nooit overbodig zijn.

Dat geldt trouwens ook voor het ouderschap. Toen bleek dat de speeldate van Dexter niet kon doorgaan vandaag omdat zijn vriendje ziek was, dacht ik: misschien kunnen we eens naar de cinema. Met de bus ofzo. En omdat ik weet hoe zo’n dingen dan gaan hield ik me stiekem al volledig klaar voor een nieuwe episode van de rubriek “Op de foto/niet op de foto“.

Als er immers iets is dat het ouderschap me heeft geleerd, dan is het dat de leukste plannen het makkelijkst kunnen veranderen in de allerslechtste ideeën ooit. Oh keihard de max, we gaan met het hele gezin naar Disneyland, denk je dan, waarna je er een hoop geld tegenaan gooit om memories te maken samen en er een is met een oorontsteking en één die Disneyland echt helemaal niks vindt.

Aja, want met de bus naar de cinema gaan, dat maakt de kans groot dat Dexter er a. niks aan vindt want ZOOOOOOOO SAAAAAI b. na drie kilometer begint over te geven c. dertig zagen spant over dingen die hem tegensteken en die hij anders had verwacht. En eens in de cinema weten we ook dat de kans bestaat dat hij het al na een minuut of dertien beu is. Of moet overgeven. Of films blijkt te haten. Ja, alle films, en deze zeker.

IMG_1913

Awel he. Niks van dat.

Mijn foto’s doen onze dag niet eens eer aan.
Hoe fantastisch mooi Coco van Pixar was. (Echt, gaat dat zien!)
Hoe goed zijn gedrag.
Hoe zonnig en leutig onze busrit.

Hoe enthousiast hij heel de tijd was.
Dankbaar en al.
Blij.

Al een opluchting dat de dag uiteindelijk eindigde in een full-fledged hysterische woedeaanval voor iets van niets (een tekenwedstrijd van de Vitaminis en een tekening die helemaal mis was, om precies te zijn) of ik verwachtte dat Ralph Inbar elk moment kon binnenkomen om te zeggen dat ik in Banana Split zat.

(van die woedeaanval heb ik geen foto’s. Ge moest erbij geweest zijn)

Deze post maakt deel uit van de 40 dagen bloggen-challenge. Dit is dag 2. 

Dexter spreekt XXIV

IMG_1375Ik weet niet of jullie het weten, maar Dexter is bijna zes. Dat is eigenlijk helemaal niet waar, hij wordt dat pas in juni, maar voor hem kan het allemaal niet snel genoeg gaan. Zes worden. Leren lezen. En hopelijk snel tanden verliezen want dan heb je het pas echt gemaakt als bijna-zesjarige. Ik mag er persoonlijk nog niet aan denken, aan die loshangende tandjes en dat duwen met die tong en dan dat gat waar die tand zat, ik heb het gevoel dat ik dat zelf nog maar pas achter de rug heb (al kan het ook het trauma zijn van die keer dat ik vier wijsheidstanden moest laten trekken. OVERAL GATEN).

Volgens mij is het woord dat ik zoek “anyway”.

IMG_0546

IMG_1673

Dit vond ik terug in mijn bullet journal onder Dexter spreekt:

  • Is jouw baasje in Poperinge een meisje of een jongen?“. Het duurde een tijdje voor ik doorhad wat hij hiermee bedoelde, maar toen begon het te dagen. De eerste keer dat hij de trein nam gingen we naar Poperinge. Ik neem de trein naar De Standaard Magazine, waar ik dus een baasje heb, volgens hem. (hallo, Stijn!) Hij vroeg zich af bij wie ik moest gaan vergaderen met de trein, denk ik.
  • Er zitten twee nieuwe kindjes in de klas van juf N. Het is een koppel: ze noemen Emiel en Emiel“. Na een kleine navraag bleek het geen koppel, en bleken ze Remi en Jinthe te heten.
  • Mama, niet zeggen aan papa he, maar papa en kaka rijmt“.
  • Papa kan eigenlijk bijna alles behalve een salto“. We kunnen inderdaad niet alles hebben.
  • Waar verkopen ze lucifers?“. “In de winkel.” “HUH? Bestaan er winkels om huizen in brand te stoppen?!“. Misschien net iets te veel Buurtpolitie gezien, die week.
  • Wat is symbolisch, eigenlijk?“. Wetegijhet, Slisse?
  • Amai, ik wist niet dat ik al ZO goed kon puzzelen“. Met de nadruk op zo.
  • Zijn dat hele dure meisjes?“. Dexter ziet een aflevering van “Keeping up with the Kardashians”. Jep, het is hier alle dagen van cultuur met een grote C.
  • Heeft meme streepjes omdat ze oud is?“. Hij bedoelde rimpels.
  • Zijn sommige kindjes allergisch voor speelgoed?“.
  • “Zijn we al mei?”. “Neen, waarom?”. Omdat Flo dan nog meer zal zeggen “van mij”. Dexter lacht met de fases van zijn zuster.
  • Als ik op de grond stamp met mijn voet dan kraakt de wereld.”
  • Maar waarom ben ik toch zo slim?“. Met een diepe zucht.
  • Mijn tekening is voor papa. Of neen. Voor de hele familie, eigenlijk.”
  • Wat is checken?“. “Hoe bedoel je?“. “E. zegt altijd: checkt die vrouw!“. Dear lord.
  • Er zitten maar twee mensen op de bus. Ze zouden dan toch beter met de auto gaan?”. 
  • Maar kijk, zo’n cute katje“. “Weet jij wat cute betekent?“. “Neen, iedereen zegt dat gewoon“.
  • Ac ac activeros! Tijd voor toverrijk!“. De Nachtwacht-themesong. Eigenlijk zingen ze ‘ad inferos’, en tijd voor toverij.
  • Maar waarom vaart Piet Piraat op een superscheve schuit?“. Ze zingen “op zijn schip de scheve schuit”, denk ik.
  • Maar waarom zit die in een noot?“. Help mij uit de nood, of de jager schiet mij dood.
  • Maar mama, wat moeten ze dan doen in Schemermeer als er nu een wezen uit de onderwereld komt? Die van de Nachtwacht zijn nu hier!“. Dexter ziet de drie acteurs van de Nachtwacht aan een tafel zitten tijdens het Gala van de Gouden K’s en is er niet gerust in.
  • Was pepe vroeger een aap?“. Ge legt dat nog zo gemakkelijk niet uit, die evolutietheorie.

Meer Dexter spreekt? De andere edities staan hier.

Dexter spreekt XXIII

IMG_0547

Het is ongelooflijk hoe groot Dexter aan het worden is. Vorige week zat ik ernaar te kijken, in het midden van een hectische ochtend zoals er hier zoveel zijn. Naar zijn dunne beentjes die almaar langer worden. Naar de maniertjes waarmee hij probeert weg te steken dat hij eigenlijk nog maar vijf en half is, en geen veertien. Naar zijn onbestaand babyvet. Hij zit ondertussen in de derde kleuterklas, te popelen tot hij mag leren lezen. En ik, ik kan het soms amper bevatten.

IMG_0051

Dit waren zijn leukste uitspraken van de afgelopen weken:

  • Ik kan al echt alle woorden lezen in dit boek hoor, maar ik zeg andere woorden tegen Flo omdat ze het zou begrijpen“. Dexter leest voor aan zijn zus.
  • Het laken niet aftrekken, Flo! Anders gaan mama en papa zien dat we hier superstout zijn“. Dexter en Flo maken een kamp in de woonkamer.
  • Pas goed op hoor, Flo, hier komen er allemaal valstrikkers uit.”
  • Geef die puzzel maar aan mij Flo, ik ben al langer in dit huis dus ik weet hier alles beter“. Dexter en Flo ruimen op.
    IMG_0194
  • Mama, kijk eens goed. Deze Pokémon is al geëfloeweerd“. Geëvolueerd, zoals ze zeggen.
  • In de brandweer waren er ook okido’s“. Iemand in de buurtpolitie zegt okido in een walkietalkie. Ik ga er voor het gemak van uit dat hij die bedoelt, nadat ze met de klas naar de brandweerkazerne zijn geweest.
  • Kijk, zo’n dikke buik dat die poes heeft. Ik denk dat die kittens gaat laten“.
  • Een schoen die ademt! IK WIL DAT!“. Dexter ziet een Geox-reclame.
  • Wel jammer dat jij dan al superoud zal zijn. En traag“. Dexter vraagt of hij later met me mee mag als fotograaf voor de krant.
  • A. speelt graag op kamers“. Er komt een vriendje spelen, en Dexter probeert het zo aan boord te leggen dat ze op zijn kamer mogen spelen.
  • Ze is gewoon een beetje aan het ademen, hoor. Dat geeft niet, mama, ze heeft nog heel de nacht niet geademd.” Dexter mag soms op de iPad als Flo haar middagdut doet, en wil voorkomen dat ik denk dat ze al wakker wordt als ze kucht door de babyfoon. Zie ook: “Dat was de vuilniswagen maar, hoor.”
  • Die kan alleen kapot als je hem wel water geeft“. Ik bestoefte een kartonnen cactus, hoe cool dat is dat die niet kapot gaat als je hem geen water geeft. En toen blowde Dexter me away met deze clevere vaststelling. Het is geen ei, dat kind van mij.
  • Breng je zo’n stokjes om mee te eten mee voor mij uit Afrika?“. Youri gaat naar de pastabar en vraagt wat Dexter wil eten. Wat associaties meebrengt van bij de Chinees.
  • Ketchup is gewoon gesmolten tomaat“.
  • Ik heb pijn aan mijn duimteen“.
  • Is die kiwi nog niet rijk?“. Rijk en rijk.
  • Als de mama dood is, dan is dat toch superarm voor een babydier?“. Arm en erg.
  • Maar mama toch, die zijn toch veel te groot om hier te leven?*vette oogrol*. Dexter vertelt over hoe hij eens met een kitten speelde op ons koertje, en ik vroeg of het een tijger was.
  • Bestaan er meer jongenseenhoorns, of meer meisjeseenhoorns?“.
  • Wat moet je eigenlijk doen als er een zebra over het zebrapad loopt?“.
  • Huh? Maken ze sap van Lamborghini’s?“. Dexter ziet een reclame voor Jupiler en herkent het logo.

Meer Dexter spreekt? De andere edities staan hier.

Dexter spreekt XXII

IMG_6732Op de eerste “Flo spreekt” is het nog even wachten, vrees ik, al moet het gezegd dat ik na maanden van alleen maar wijzen de afgelopen week een eerste post had kunnen maken met twee knallers van uitspraken van mijn dochter van 13 maanden.

  • Dada tutje“. Jammer genoeg toen ik met haar in de stad aan het wandelen was en wat ik vreesde dat ze ermee wilde uitdrukken waarheid bleek: dat ze haar tutje ergens had weggegooid en zo lang had gewacht om afscheid te nemen dat ik het nergens meer zag liggen. Ik heb wel vier keer geweldig trots “ZEI JIJ NU DADA TUTJE? MAAR FLO TOCH!” gezegd en me moeten inhouden om niet tegen random voorbijgangers te zeggen dat ze briljant is, die dochter van mij.
  • Aap“. Tegen de pluchen Cookie Monster die in onze living woont. Aap! Het zal wel aan mij liggen, maar ook daar moest ik even van bekomen.

IMG_6532

Al een geluk dat haar broer geen moment stopt met babbelen en het lijstje met zijn uitspraken iets indrukwekkender is. In het dagelijks leven heeft hij het nog altijd het vaakst over allerhande soorten dinosaurussen, monster trucks en Pokémonkaarten. Of over het feit dat we zijn boterhammen verkeerd snijden/hij plots geen boterhammen meer lust/hij onze vriend niet meer is.

IMG_6589

Dit waren mijn favoriete uitspraken van de afgelopen weken:

  • Het is leuk he, Flo, een beetje met de jongens in de keuken zitten?“. Hoor ik -die er duidelijk bij had moeten geweest zijn- vanuit de woonkamer.
  • Sla met wortels en erwtjes. Echt alles dat ik niet graag eet, zo saai!“. Ik vroeg wat hij op school gegeten had.
  • Maar ik bewaak die lolly met mijn mond“. Ik zei dat hij dan moest stoppen met snoepen.
  • Wat een boeltje hier!“. Dexter moet opruimen.
  • Mijn boekentas is een dikzak geworden“. Dexter vindt zijn boekentas te zwaar.
  • Oké, als ik van jou moet opruimen dan ga ik geen kindjes krijgen later en ben jij nooit oma!“. Zijn strafste dreigement tot op heden.
  • Met een toverstaf kan je toch alles toveren wat je wil? Misschien kan jij dan toveren dat ik wat meer flink ben.
  • Ik vind Flo een heel leuk cadeautje“.
  • Ik zie… een hiernalist!“. Dexter kijkt naar mij door zijn verrekijker.
  • Q. ze papa werkt van ’s morgens tot binnen in de nacht!“.
  • Vroeger had ik nog geen vriend thuis he, want Flo was er dan nog niet.
  • Maar eikes, ze heeft allemaal kweeksel op mij gespuwd!“.
  • Maar hoe krijg ik dat schrijvertje eruit?“. Dexter snapt niet hoe je de balpen opent.
  • Papa, jij moet toch eens je baard afsmeren“.
  • Nu ben ik eindelijk niet meer vervelend“. Dexter verveelt zich niet meer.
  • Waarom ga je dat verschuiven?“. Ik spoel de tv door.
  • Ik ga hem omslaan tot Van Avermaet vooraan is“. Tom Boonen komt in beeld tijdens de Ronde van Vlaanderen en dat ontlokt vreemde reacties bij Dexter.
  • Aaaah, spreken die misschien Engels? Daarom versta ik die nooit!“. Dexter kijkt naar de interviews na de koers.
  • Was dat na de oorlog?“. Ik vertel dat ik de mama van een van zijn klasgenootjes ken van vroeger.
  • Waarom klapt die andere burgemeester?“. Dexter ziet Obama klappen voor Trump tijdens de inauguratie.
  • Een orka is zoals een koe, maar dan onder water.”  Mind blown.
  • Weet jij waar de koeien zijn? Misschien zijn ze binnen melk aan het leggen.
  • Ik heb een gitaar, en die is supergroot. Zelfs groter dan een blikje!“. Jij wint, vriend.
  • Ik wil een standbeeldspuiter. Weet jij niet wat dat is? Dat is dat ik spuit en jij in een standbeeld verandert. Sjiek wi.
  • Kijk nu, Flo haar haar is helemaal in spinnekes“. Flo komt met warrig haar uit bed.
  • Flo? Jij bent toch mijn lief schatje he?“.

Meer Dexter spreekt? De andere edities staan hier.