Ik ben een bijhouder. Vroeger al, toen ik elke avond devoot in mijn dagboek zat te schrijven tussen de wierookdampen die bij mijn puberteit hoorden. Later werd ik een scrapbooker. Daarvoor ook nog blogger. Ik track graag dingen. Omdat ik bang ben om te vergeten, denk ik. Daarom vond ik dit boekje dat ik vlak na de bevalling kreeg helemaal ik. Eén zinnetje per dag schrijven over Dexter, dat moest ik toch kunnen volhouden. Als ik nu kijk hoe alles is gelopen vind ik het bijna een Nobelprijs voor de literatuur waard dat ik nog altijd mee ben met mijn zinnetjes. Soms heb ik serieuze inhaalslagen moeten maken, ik geef het toe, maar Dexter is 21 maanden oud en ik ben nog altijd zinnen aan het schrijven.
Een zin per dag lijkt triviaal, maar dat boekje bundelt wel mooi ons leven met de jongen. Ik vind het zeer fijn om terug te bladeren naar een jaar geleden om te zien wat ik allemaal al weer vergeten was.
Wat daar dan zoal instaat? Dingen als:
- Je vader en ik beginnen ons af te vragen wanneer we nog eens een woord gaan verstaan van Vive Le Velo. #vasthuilmomentje (een maand oud)
- Vreselijke dag. Ik ben gaan eten met J. en terug moeten keren omdat je vader gek werd nadat je twaalf uur non-stop had gehuild. (anderhalve maand)
- Vandaag werd ik op Twitter de snot sucker en kruidensuppo’s die babyscheten naar eucalyptus laten ruiken aangeraden. (drie maanden)
- Je begint steeds meer te babbelen, en het lijkt op Joey uit Friends die denkt dat hij Frans praat. Volgens je vader dan weer op een Franse minister die iets opsomt.( zes maanden en half)
- Je mag een vogel dan wel systematisch OEFEL noemen, je kent wel perfect het verschil tussen een papegaai en een pinguïn. (anderhalf)
Nu we het tijdperk van non-stop vertellen zijn ingetreden gaat het vooral over de woordjes die Dexter gebruikt. Blontiewagen voor brandweerwagen. “Lokketje eten” om zijn cracottenobsessie te duiden, “lontelont” als hij wil dat we zingen van de wielen van de bus die rond en rond gaan. Dat hij me vanmorgen uitzwaaide met een “dada lieftje”, of vorige week in de late namiddag serieus naar me keek en out of the blue “goedemorgen!” riep, vast opgepikt in de crèche. Een mens vergeet dat drie dagen later al weer, maar hoe jammer zou dat zijn?
Hebben jullie een manier om dingen bij te houden over jullie kind? Of vinden jullie dat misschien wel veel te commercieel?
(het boekje bestaat trouwens ook voor mensen die het niet constant over hun kinderen willen hebben)
ik besef dat ik veel te weinig bij hou.
Sinds kort bestook ik zwangere vrouwen met Wist-Je-Dat’jes… Omdat ik me zelf herinnerde hoe kl*te ik het niet vond dat iedere elke dag vroeg ‘gaat ’t nog en hoe lang nog en…’. Deze ochtend in de auto besefte ik: NOTEREN DIE HANDEL..
Check: weer een goed voornemen dat’k waarschijnlijk veel te weinig lang vol hou :-(
Hé da’s een leuk boekje! Ik maak zelf vooral veel foto’s en filmpjes en blog al eens over mijn kind, maar zo’n boekje is wel een wijs idee. Emil is intussen 1 jaar oud maar hey, beter laat dan nooit hé…
Merci voor de tip! x
Zo’n leuke tip! Misschien goed voor de volgende. Ik ben een beetje slecht in het braaf bijhouden van zoiets, hoewel ik wel de goeie intentie heb en het ook wel super leuk vind om terug te kunnen bladeren. Ik heb een klassiek babyboek dat wel redelijk goed is aangevuld, maar dat ik ook soms te lang laat liggen om het echt accuraat te houden. Mijn meest recente aanwinst is “Het kleine kinderboekje” van Clodette en dat wil ik wel echt goed doen omdat het eindresultaat eigenlijk voor haar is en niet voor mij. Benieuwd wat er in komt te staan, ik begin eraan volgende week op skireis en leg het trouw op mijn nachtkastje om frequent aan te vullen…
En op mijn blog staat ook veel, natuurlijk, daar vind ik nu al dingen terug die ik al vergeten was en het ding bestaat nog maar een maand of 4!
Ik heb ook zo’n babyboek, per kind. Alleen moet ik nog beginnen met invullen in het tweede exemplaar. En de tweede zoon wordt 4 binnen twee weken … Op zich ben ik ook wel een bijhouder. Zo heb ik ook een boekje waarin alle mooie sms’jes van de wederhelft geschreven staan, van onze eerste 5 jaar samen. Mijn Nokia indertijd kon maar 20 sms’jes opslaan. :-)
Leuk! Aal zou ik drie boekjes moeten bijhouden en dat zou net iets te veel van het goede zijn ;-) Ik heb mijn blog, waar ik af en toe (om de zoveel jaar) een selectie van de berichten laat afdrukken in een boekje, copy past + foto’s. En nu mijn videoblog. Dat lijkt me meer dan genoeg. Van mijn kindertijd heb ik niet zo veel informatie en Misschien is dat wel een goede zaak ;-)
Wat een leuk boekje! Vind je het ook hier in België? :)
Wij hebben een moleskine boekje per kind waar we elke maand opschrijven wat ze doen. Zoals vorige maand “Bas vertelt op school dat de baby binnen twee minuutjes komt” en “Oliver speelt van monstertruckdriver met de roze buggy”
Wij hebben een simpel wit schriftje, waarin ik regelmatig wat mijlpalen noteer. Gisteren nog haar eerste 2-woord-zinnetje. Maar zo 1 zinnetje per dag is ook wel leuk. Misschien voor kind 2…
Ook het kleine kinderboekje van Clodette hier aanwezig in huis :)
Fotoboeken per jaar! Zoals dus “Het eerst jaar van …”, tweede, … euhm you get it, right? Ingedeeld met allemaal fotootjes maand per maand, maar daarachter nog aparte categorien zoals eerste bezoek aan creche, tekstveldje met eerste woordjes, … Van die dingen. En dat allemaal via good old fotoboek app van Pixum (of Kruidvat: same app, different logo). En dat is dus écht wel schoon hé, na een paar jaar van die boeken op het schap!
Een schriftje van de Hema waar ik met rode stylo de datum inschrijf en met blauwe stylo soms 1 woord, soms 1 zin, soms een halve pagina (weet nog niet goed wat er gaat gebeuren als de rode stylo leeg is. Een nieuwe kopen? Groen gebruiken? Beslissingen, beslissingen). Dit schriftje heeft een kaftje met vakjes waar ik losse papiertjes kan bijhouden, zoals de uitnodiging voor een Sinterklaasfeestje. En aangezien het niet georganiseerd is, kan ik er ook wel eens een foto bijplakken. Daarnaast ben ik ook van plan mijn digitale foto’s in een foto-album te organiseren en laten afdrukken.
ik had tijdens mijn zwangerschap het negen maanden zwanger boek van uitgeverij snor gekocht en ik vond dat zo fijn dat ik ook het babyplakboek gekocht heb voor het eerste jaar. Ik ben ook nogal gehecht aan herinneringen :)
Ik ben ook zo’n bijhouder, maar het werkt wel in vlagen. Ik had een kinderboek voor het eerste jaar, hou van timehop om me elke dag een jaar terug te kijken, en heb al 2 ikea dozen vol herinneringetjes. Mijn makkelijkste idee is een emailadres, ik heb een email adres op zijn naam aangemaakt en stuur er regelmatig korte tekstjes, mijlpalen of fotootjes heen, binnen een dikke 10 jaar geef ik hem het paswoord en kan hij alles mooi onder elkaar bekijken, plus het is een handige backup. :-) veel succes met je zinnetjes, erg leuk idee om niet te vergeten en later met nostalgie te herlezen.
Ik heb mij onlangs “mijn kind in lijstjes” aangeschaft, ook echt een leuk schriftje!
Ik probeer zoveel mogelijk bij te houden in allerlei boekjes, via foto’s en filmpjes. Zou zonde zijn om het niet te doen :). Maar iedereen kampt natuurlijk met een tijdgebrek, waardoor het documenteren met ups en downs gaat.
oh had ik da geweten… mijn bijhoudschriftje van BV tijden evolueerde vanzelf in een bijhoudschriftje-voor-memorabele-momenten en/of uitspraken en ja hoor, de spreekwoordelijke gloeilamp gaat bij leuke momenten inderdaad gloeien om het er nog steeds te gaan neerschrijven, zelfs 3 jaar later. Maar niet op dagelijkse basis, da’s er voor mij net iets teveel aan.
Ik heb de niet-kindversie en ik denk dat ik dat binnen vijf jaar – als het helemaal volgeschreven is – de max zal vinden. Nu is het nog een kwestie van de nodige discipline (niet elke dag is even spectaculair) en de juiste toon (het mag geen teenagerdagboek worden, vind ik) te vinden, maar het is een echte aanrader!
Leuk! Ik was met de maandelijkse brieven begonnen tijdens mijn zwangerschap, maar heb na de geboorte nog niet eens brief 1 afgewerkt :-( Misschien dat het met een dagelijks zinnetje beter lukt. En ben trouwens wel geinteresseerd in die kruidensuppo’s, want dochterlief kan er ook wat van ;-)
ik ben jaloers! Ik ben totaal geen volhouder wat dat betreft en ik heb het bij elk kind na enkele maanden opgegeven om alles bij te houden. Inmiddels zijn ze 6 en 8… maar ik heb wel veel foto’s getrokken. #voelmeeenbeetjeeenslechtemoeder
Ik zit aan jaar drie van mijn five year memory book. (Voorlopig zonder babyzinnen)
Per kind van 0 tot eind 3de kleuter, op een simpel blad papier, dagelijks iets bijhouden. Gaande van gewicht, ziektes, naar uitspraken, karaktertrekjes, waarover ze leren op school, wat ze kregen voor hun verjaardag… (Ik geef wel toe dat het bij kind 3 minder vlot gaat dan bij kind 1.)
Wel geweldig om het spelletje te doen “Kies eens een datum en ik zeg je wat je toen zei / kon / deed / …”
Misschien nog een tip (vooral voor de mensen die het niet constant over hun kinderen willen hebben): je hebt ook een 5 years Q&A boekje van Potterstyle: 5 jaar lang antwoord je elke dag op 1 vraag. Ik probeer er vaak een gebeurtenis van de dag in te verwerken (als er iets noemenswaardigs is gebeurd). Ik ben ondertussen al meer dan een jaar bezig, en dan is het helemaal tof dat je je antwoorden op diezelfde vraag van een jaar geleden kan zien!
Op aanraden van een collega, heb ik dit ook gedaan, nu is het niet meer zo frequent (dochter is 2.5jaar), maar het is wel een leuke herinnering! Blijven doen!
grtjs, Saartje
http://saartjeathome.blogspot.com
Dankzij jou heb ik deze vlak voor Alexanders geboorte gekocht, waarvoor duizend keer dank op mijn blote knietjes! Zo’n geweldig boekje!
Ik ben benieuwd of je nog steeds in je boekje schrijft. Ik heb het boekje aangekocht toen ik op zoek was naar een manier om de leuke dingen zeker niet te vergeten, en daarbij op deze blogpost terecht kwam. Ben er nu toch al een vijftal maanden in aan het schrijven. Valt het vol te houden op lange termijn?