Week 2 van #100happydays, en het was een goedje.

Op zondag was er minder zon dan voorspeld, maar dat lieten we bijzonder zacht aan ons hart komen. We waren samen met mijn broer en zijn madam uitgenodigd bij mijn vader voor spaghetti, en zoals we allemaal weten smaakt spaghetti nog beter als die buiten kan opgegeten worden. Ook happy: met een zeer enthousiaste Dexter (helikoppers! brommers! wiesten!) naar de doortocht van Gent-Wevelgem op de Grote Markt van Ieper, en de vestingwandeling terug.

Op maandag lieten we Dexter uit in een woonwijk hier in de buurt, en passeerden we langs een huis dat erg leek op het huis dat we graag willen bouwen en werden we razend enthousiast. Dat we daar maar snel meer over weten, zeg ik. 

Op dinsdag gingen we voor het eerst weer naar de vestingen ’s avonds, de plek waar je ons tijdens de vorige fantastische zomer bijna elke avond kon vinden. Ik was een beetje nostalgisch over hoe Dexter daar nog maar een paar maanden geleden zijn eerste stappen zette, en hoe hij nu als een grote jongen overal heen sjeesde en alle bezoekers van de Menenpoort charmeerde. Ik heb soms zo’n momenten na een lange drukke schrijfdag achter mijn bureau.

Op woensdag werkte ik een dag thuis en maakte ik met een hoop restjes deze overheerlijke rijstmaaltijd met tomaatjes, wortelsliertjes en boontjes in look en tapatio. Ik ben geobsedeerd. En ja, ik word echt blij van zo’n dingen. In de namiddag ben ik erin geslaagd om mijn research te verplaatsen naar een terrasje in de zon, en ’s avonds deden we van vestingdate met wel twee vriendinnetjes voor Dexter. Topdag.

Op donderdag werd er keihard gewerkt, maar slaagde ik er toch in om deze geweldig fijne (hoewel kleine en gespikkelde) foto te nemen. Dexter spettert graag in bad. Hoe zou je zelf zijn, als je bijna twee bent en in de mogelijkheid?

Op vrijdag was ik behoorlijk happy met de kinderboekenbuit vanop het Boekenfestijn in Kortrijk. Ik was daar al jaren niet meer naartoe geweest omdat ik zelf van mijn boeken af wil in plaats van mijn collectie uit te breiden, maar voor Dexter kopen vind ik wel zeer fijn. Zo’n mooie kinderboeken dat er bestaan. Mijn groot voertuigenboek was de grootste knaller van allemaal, trouwens.

Op zaterdag sloten we deze week af zoals we hem begonnen zijn, met spaghetti in familieverband. Deze keer verrassingsspaghetti met meatballs ter ere van de verjaardag van de mama van Youri, met alle kinders en kleinkinders samen. Iemand zei me op dat etentje dat ik een fantastisch leuke zoon heb, en ik weet het. Dexter heeft weer betere dagen na een tijd van niks goed vinden en de ene woedeaanval na de andere, praise the lord. En voor de rest bedacht ik me dat het in het leven vooral gaat over dingen doen met de mensen die belangrijk zijn. En dat een grote kom spaghetti altijd een goede optie is.

Go, week 3!