Het stond al jaren op mijn lijstje van dingen waar ik ooit eens tijd voor vrij wilde maken: een deftige cursus EHBO volgen bij het Rode Kruis. Sinds begin september zit ik op vrijdagavond van kwart na zeven tot half elf in het lokaal van mijn lokale afdeling, en ik kijk daar mijn ogen uit. Omdat ik al zo ongelooflijk veel heb geleerd en bijna niet kan geloven dat wij geen basis van eerste hulp mee hebben gekregen tijdens onze studies. Ja, we kunnen ergens een cosinus van bepalen, maar wat moet je doen als iemand plots een epilepsie-aanval krijgt, of zich verslikt in een stuk appel? Tot over enkele weken had ik echt keihard met mijn mond vol tanden gestaan.
Ondertussen ken ik de basis van reanimatie en wondverzorging en kan ik met een defibrillator werken. Ik weet hoe ik iemand die bewusteloos is het beste kan optillen om hem naar een veiligere plaats te brengen als dat nodig is, ik weet wat ik moet doen als iemand een brandwonde heeft, ik kan een drukverband aanleggen en ik heb geoefend tot ik erin slaagde om een hele dikke stikkende man te redden, ook al kreeg ik amper mijn armen rond zijn buik. Of toch een pop van een hele dikke stikkende man, wat een goed begin is. De verhalen van de ambulanciers die mij les geven over hoe frustrerend het is om op een ongeval toe te komen waarbij iemand is overleden omdat niemand van de omstaanders enkele basistechnieken kende die een leven hadden kunnen redden gaven mij kiekevel.
Ongelooflijk boeiend, allemaal. Ongelooflijk noodzakelijk ook, dat zoveel mogelijk mensen die basis kennen, zodat ze tijdens het kwartier voor de hulpdiensten komen kunnen beginnen met reanimeren, of ervoor zorgen dat iemand niet begint af te koelen, of wat dan ook. En dat is dus gratis he, die lessen. En iedereen kan daaraan meedoen.
En nog iets: wie geen tijd heeft moet zeker dit boek in huis halen, en de DVD bekijken. Ge weet echt maar nooit, en het is compleet zot hoe simpel de meeste zaken zijn, en hoe weinig we ervan afweten.
Vandaag is restart a heart day. Misschien het ideale moment om eens te checken waar in je buurt je kunt leren hoe je iemand moet reanimeren.
Ik ben het -nog steeds levende- bewijs van zo een succesvolle reanimatie! 6 jaar geleden kreeg ik een hartstilstand op een kerstmarkt! Na 45 min reanimeren en 4 elektroshocks klopte mijn hart weer. Die vrouw -ondertussen een hartsvriendin- heeft me het allermooiste geschenk gegeven! Dus dikke duim voor ieder dat zo’n cursus volgt!
Amai Ellemieke, zo goed van je vriendin! :)
Interessant! Eens opzoeken of er iets gelijkaardigs hier in Zwitserland bestaat.
Ik wil dat ook al zo lang doen, maar elke vrijdagavond zoveel tijd besteden daaraan, chapeau dat je dat doet! Hoe lang duurt die cursus van het Rode Kruis? Misschien moet ik er ook maar eens werk van maken.
Bij mij tien lessen, waarvan ik er zelf maar zes kan volgen. Maar alles is beter dan niks he, denk ik dan, de rest volg ik in het boek. :)
ik vind eigenlijk dat ze dat op school zouden moeten leren, toch zeker basis reanimatie, en dat het niet bij een eenmalig leermoment moet blijven, maar dat er een paar keer per jaar geoefend zou moeten worden. Want spijtig genoeg blijft de drempel om er ‘in het echt’ aan te beginnen redelijk hoog, zeker als je de technieken niet vaak blijft oefenen…
Dat om de zoveel tijd oefenen is inderdaad ook behoorlijk essentieel. Als je een brevet hebt is dat maar vijf jaar geldig, ook omdat er vaak dingen veranderen. Maar alles dat je kan meekrijgen is handig, denk ik dan, al is het om je misschien dat klein beetje zelfvertrouwen te geven dat ervoor zorgt dat je iets durft doen als het nodig is, zonder bang te moeten zijn dat je het erger maakt.
Ik volgde dat ook als 17-jarige, en deed daarna zelfs nog een cursus interventie. Maar als je dat dan niet onderhoudt, schiet er niet veel van over na 15 jaar… Ik vond dat inderdaad enorm interessant, maar is wel een serieuze tijdsinvestering en voor je examen moet je ook echt wel wat studeren, is een behoorlijke hoeveelheid. Succes!
Ik heb al een cursus ‘helper’ gevolgd toen wij nog geen kinderen hadden, onder het motto ‘Nu heb ik daar nog tijd voor!’. Helaas is er weinig blijven hangen en heb ik de bijscholing nooit gehaald, dus mijn brevet is vervallen. Je moet het echt wel onderhouden!
En ik snap ook niet dat dit niet verplicht is op school. Ik denk zelfs niet dat wij veel EHBO hebben geleerd toen ik mijn brevet van animator haalde voor de jeugdbeweging. Onbegrijpelijk eigenlijk …
In een Sevesobedrijf moet iedereen die verantwoordelijkheid heeft over collega’s een cursus nijverheidshelper volgen, met een jaarlijkse opfrissing. Het is niet alleen nuttig voor een hartstilstand (al is daar snelle reactie met basisdingen cruciaal), maar ook voor duizend en één andere zaken. Stoere mannen worden softies als ze plots een pop op maat van hun kind moeten reanimeren.
Het zijn allemaal zo’n kleine eenvoudige dingen, hé. Je moet ze niet perfect doen of volgens de regels. Gewoon de basisdingen. Een drukverband in bokshandschoen moet niet in perfecte visgraat aangelegd worden. Maar duw een rol in zijn hand en draai dat tweede verband gewoon strak genoeg er rond.
Mijn reisapotheek is nooit complex: pleisters, Hacdil, Flamigel, pincet, naald, doek, zo een alufolie, … Basis, maar al zoveel leed verzacht en vermeden ermee.
Wat zit er in jouw auto/reisapotheek, lilith?
Awel, Michel, door die cursus te doen ben ik beginnen beseffen dat dat inderdaad belangrijk is, en heb ik een EHBO-kit besteld voor in de auto. :) Deze: http://www.bol.com/nl/p/heltiq-eerste-hulp-tas-72-delig/9200000005189695/
Nu heb ik ineens alles. (y) Ik ben een voorbeeldig helpertje, ik.
Het is echt heel stom van me, maar ik word niet goed op zo’n cursussen :(. Gewoon al denken aan de dingen die kunnen gebeuren, doen me wegdraaien (waarmee ik natuurlijk wel kan fungeren als oefenpop). Idem met bloed geven of zelfs maar aanwezig zijn als iemand anders bloed geeft :(.
Je hebt absoluut gelijk dat dit echt basiskennis is. Toevallig heb ik dit jaar al twee keer een ambulance moeten bellen. De minuten tussen dat er iets gebeurt en dat er hulp is, duren echt eindeloos. Zeker als je dan net als ik (kip zonder kop) rondloopt en niets nuttig kan doen. Gelukkig is het telkens weer goed afgelopen, maar zo’n cursus moet ik misschien toch eens op mijn to-do lijstje zetten.
Bedankt om mij over de streep te trekken.
Is iets dat ik ook al jaren op mijn to do-lijst had staan.
Welnu, heb er eindelijk werk van gemaakt en mij ingeschreven voor een cursus :-)
(Ik begin trouwens wel een beetje een Lilith-copycat te worden, want volgende week komt ook de Antwerpse boekenclub voor het eerst samen ;-)
Ze zouden dat standaard moeten geven in school of op de werkvloer.
Ik had mn ehbo attest voor op mn werk behaald en heb het maar enkele keren nodig gehad. Eerste interventie was de man fataal geworden maar ik kon geen eerste hulp meer bieden, enkel wachten op het moment dat je moet pompeen. Ondertussen wachten op de helicopter. Nooit spijt van gehad, je kan tenminste nog proberen hulp te bieden zo.
Respect dat je da volgt, iedereen heeft da nodig.
Mvg
In de kinderopvang herhalen begeleiders om de twee jaar hun cursus “levensreddend handelen”. Die gaat hier door in de cursusruimte van mijn werk. Nu je dit schrijft: misschien moet ik het toch maar eens proberen mee volgen.
Er zijn ook al veel hartveilige gemeentes waar een AED op openbare plaatsen hangt. Daar geeft het Rode Kruis ook gratis cursussen voor, met les reanimatie! Mijn gemeente Haacht geeft deze al een jaar of 5! Zeker een aanrader, is maar 1 avond! Maar een volledige cursus EHBO is zeker ook altijd nuttig!
Schitterend! Ik heb tien jaar geleden de cursus helper gevolgd, heel even vrijwilliger geweest bij het Rode Kruis, daarna op’t werk trainingen gevolgd….
Maar op school heb ik ook ieder jaar EHBO gehad in’t middelbaar. Alleen de hartmassage, maar toch. En mijn dochter van negen jaar heeft ook al EHBO les gehad (over brandwonden en zo). Als ze wat ouder is denk ik eraan haar eens naar de jeugdafdeling van’t Rode Kruis te laten gaan. En de zoon ook.
als opvoedster kreeg ik een module EHBO binnen mijn opleiding en op het werk wordt nog jaarlijks geklapt voor Rescue Anne haar hoofd maar ieder jaar is er wel iets veranderd. Ik heb ze donderdag nog maar gereanimeerd…..
Het is eigenlijk wel erg hé, dat bijna in elk Vlaams huishouden “Ons Kookboek” te vinden is, maar dat naslagwerk voor eerste hulp heb ik nog bij niemand gezien!
Op mijn vorig werk(kinderdagverblijf) kregen we ook jaarlijks de cursus levensreddend handelen (bij kinderen en baby’s) en ik vond dat ook enorm interessant en het stelde me gerust om die kennis te kunnen opdoen. Ik ben ook een grote voorstander om dit in het verplichte lessenpakket op alle scholen in te voeren en idd niet 1 keer op een schoolcarrière maar meerdere keren per jaar voor mijn part!
Je mag trots zijn, Kelly, dat je tijd hebt kunnen vrij maken om die cursus te volgen. Zulke mensen zijn enorm kostbaar omdat ze slechts met weinigen zijn. Iedereen zou toch een basis moeten hebben om mekaar te helpen.
Ik volgde op de school waar ik werk(te) ook een cursus EHBO, en haalde het certificaat. Op een dag kreeg een leerling een epilepsie-aanval. Hij gromde als een beer. Ik blokkeerde helemaal en durfde zelfs niet in zijn buurt te komen. Wat was ik blij dat een andere collega (die ook brandweerman is en in alle situaties koelbloedig blijft) in de buurt was en hij die jongen de eerste zorgen toediende!!
Ik kreeg ook een tweedaagse EHBO-cursus deze maand en ben super content. Heimlich-manoeuver is iets wat ik al onder de knie had door het regelmatig moeten toepassen op mijn wederhelft. Toch enorm blij en opgelucht dat ik de rest ook terug onder de hersenpan zitten heb. ’t Is inderdaad vreemd dat er na het lager onderwijs geen aandacht meer aan gegeven wordt. Zou nochtans voor iedereen basiskennis moeten zijn. Proficiat met je extra doorhaalstreepje op je to-do list!
Wat goed dat je dat gedaan hebt. Volgende cursus kinder ehbo? ;)
Én je zit op de cursus met een collega van mij, Pieter D. uit Poelkapelle :-)