- Twee weken is ze vandaag, Flo. Wij kunnen dat amper bevatten. Bij Dexter ging de tijd namelijk zo ongelooflijk traag. Elke dag leek een eeuw te duren met al dat wenen en krijsen, en toen hij zo oud was als Flo was hij al eens twee dagen opgenomen in het ziekenhuis om hem volledig binnenstebuiten te keren om het wenen te verklaren. Nu zijn die eerste twee weken zo goed als geruisloos gepasseerd, en dat is zo gek. Ze groeit en bloeit, het drinken gaat vlot na een luie start, en ja, ze heeft net als haar broer venijnige krampjes, maar het is niet zo hels en ik had me eraan verwacht, dus het valt allemaal al bij al wel mee. Net als de nachten. Neen, we kunnen echt niet klagen, en gaan dat dus ook niet doen.
- Het is ook niet dat het op elk moment een walk in the park is, natuurlijk. Een pasgeboren kindje blijft behoorlijk intensief, zeker in combinatie met een kleuter die vindt dat hij meer aandacht verdient dan hij op dit moment kan krijgen. Tijdens de week waarin Youri nog niet moest werken zat die kleuter ook nog eens alweer ziek thuis, zodat het niet even rustig was als ik had gehoopt, maar we hebben het overleefd. En ik geef het toe: ik ben blij als de papa thuis komt van het werk, zodat ik de zorg voor de kleuter die plots niks meer lust en nog minder geduld lijkt te hebben dan ooit tevoren even kan doorgeven. Twee kinders combineren en niet verzuipen in chaos, ik moet het nog een klein beetje leren.
- Ik geloof ook dat ik een beetje te veel van mezelf verwacht, net omdat Flo makkelijker is dan haar broer. Gisteren bedacht ik me tijdens een krampjesepisode waarbij ze op mijn buik lag bij te komen dat ik veel minder gedaan zou krijgen dan ik wilde. Terwijl ik van Dexter compleet niks gedaan kreeg, en dat gewoon zo was. Ik raakte zelfs niet aangekleed, at niet, verzoop alleen maar in de miserie. Nu lijk ik van mezelf te verwachten dat ik gezonde slaatjes maak, niet alleen aangekleed maar ook geschminkt raak, en mijn huis proper krijg. “Ik verwacht alleen dat je hebt gerust als je kan, en hoogstens wat naar Netflix hebt gekeken”, sprak mijn lief gisteren. Mijn voice of reason, zoals altijd. En zie, ik kan zelfs bloggen, vandaag. Dat alleen al is extra punten.
- Heb ik trouwens al gezegd dat Flo een dotje is? Om op te eten, dat kind, met gekke smoeltjes en zot gefrons en al. Gek hoe je toch op voorhand niet zeker weet of je een tweede kindje wel even graag kunt zien als de eerstgeborene, en al van bij de eerste keer dat ze haar op je borst leggen weet: ik heb me weer zorgen gemaakt voor niks. Zorgen gemaakt voor niks is mijn middle name. En vergis u niet: haar broer is ook helemaal zot van zijn kleine zus. Zeker als hij haar kan versieren of zijn auto’s kan voorstellen, dan vindt hij haar zelfs helemaal geweldig.
- Ik ben er nog niet in geslaagd om iedereen te bedanken voor de vele lieve wensen en kaartjes en cadeautjes, maar ze zijn stuk voor stuk zwaar geapprecieerd. Dikke merci, y’all, jullie zijn allemaal de max.
Heerlijk! Het is je zo van harte gegund! En wat een zalig lief heb jij, seg!
Ik verwachtte ook te veel van mezelf tijdens mijn bevallingsverlof maar ik had geen lief die dezelfde woorden zei. Integendeel… :) Die verwachtte dezelfde dingen…
Prachtig gezin!
Herkenbaar: ik heb nl. grootste onderscheiding in het vak “zorgen maken om niks”
Zo lief van je “voice of reason”
Geniet nog met volle teugen daar.
Dat dacht ik nu ook: wat een fantastisch lief heb jij! En schoon kinders -)
Prachtig
Wat zalig zeg! Dat vond ik het grootste voordeel aan nog eens hetzelfde verwachten, als het niet zo is lijkt alles zo goed mee te vallen ;) Aftellen tot het lief thuis is hoort er ook gewoon bij de eerste maanden, net zoals blij zijn om eentje door te kunnen geven. Dat doet niks af aan jouw capaciteiten als mama en het geeft de papa de kans om mooie herinneringen te maken. Zoon en man waren hier nog meer dan anders twee handen op een buik tijdens de eerste maanden met de dochter, daar genoten ze allebei van.
Je voice of reason is trouwens echt de max, die zegt het beter dan iemand anders dat kan. En omdat je zo positief bent, durf ik het zeggen: geniet van de mooie momenten met dat dotje :)
Wat moet dat voor jullie een opluchting zijn dat het deze keer veel vlotter gaat en Flo geen huilbaby blijkt te zijn. Het is jullie ontzettend gegund! Wat een mooie foto’s trouwens :-). Het geluk straalt eraf! En luister maar goed naar je voice of reason, hij heeft gelijk :-)!
Zo tof voor jullie dat het goed gaat!
Wat heerlijk om te lezen. En wat toepasselijk dat het door het doekje dat boven haar hoofd ligt, net lijkt of Flo een feesthoedje op heeft op die foto waar haar grote broer naast haar zit te grijnzen. :-)
Ik vond je er alleszins fris en monter uitzien vrijdag ;-)
Geniet !
Een dotje, amai nog niet … ik had ze allang opgegeten :-). Sta stil bij elke moment, koester het … geniet want een tweede bébé is opeens al zo groot zonder dat je weet …
Zalig hé, zo’n lief? Hier loopt er ook zo ene rond. Die zegt dat soms nog, en hier is de jongste 13…
Tja, met kinderen in huis loopt het niet altijd zoals je het zelf in je hoofd had. Alles wat lukt is meegenomen, de rest is voor volgende keer. Verzuipen in chaos doe je sowieso met twee kleintjes in huis, de kunst is om het je niet aan te trekken.
Ik ben zo blij voor jullie dat het allemaal zoveel vlotter loopt dan vorige keer. Geniet van jullie gezinnetje!
Goei punten voor Youri om je voice of reason te zijn. Als er één periode is waarin je ongegeneerd de couch potato mag uithangen, is het deze wel, dus doen gewoon!
Wat een fantastisch lief heb jij toch! En hij heeft natuurlijk ook gelijk: verwacht niet teveel van jezelf, geniet maar gewoon van het mama-zijn :-)
Inderdaad, vooral niet teveel van jezelf verwachten, niet erg dat al die dingen nog niet gedaan worden, dat komt wel als de tijd er helemaal rijp voor is, nu moet je gewoon tijd nemen voor je gezin, jezelf en alles wat jullie nodig hebben! niemand die ziet als de vloer eens niet gedaan is ;-)
Zalig dit te lezen! Geniet, van dat fantastisch lief met de juiste woorden, van Dexter (wat een mooie foto tussen de bloemen!) en van Flo (waar je altijd zo schone kleertjes voor uitkiest!).
Heerlijk! Wat een dotje zeg! Blij dat alles zo vlot verloopt! Geniet ervan! x
Wat een lieve baby zeg. Gefeliciteerd. Heel leuk om hier te kijken en te lezen. Vooral omdat mijn spiksplinternieuwe tweelingkleindochters vandaag ook precies twee weken oud zijn.
Potverdikke zeg! Nu wil ik er ook nog eentje!
Geniet, geniet, geniet! (Een zinnetje dat je nu wellicht gewoon kan lezen, zonder je af te vragen wat iemand daar in godsnaam zou kunnen mee bedoelen. ;-) )
Wat heerlijk, zo’n vers mensje! Geniet ervan.
Wat een prachtige foto’s! Toen mijn oudste nog een baby was, liet ik mij meevoeren in haar ritme en was ik blij met alles wat er uit mijn handen kwam. Ik had geen verwachtingen. Bij mijn tweede kindje had ik een schoolgaande dochter die elke dag op tijd gebracht en gehaald moest worden en was het ook een stuk drukker dan toen ik nog maar één kind had. Ik werd dus ook veeleisender voor mezelf. Maar gelukkig kon ik lekker actief zijn en was ik eigenlijk in mijn kraambed al weer aan het werk gegaan.
Wat een heerlijke blog, wat een prachtige foto’s. Ik word er helemaal vrolijk van. Vooral van dat veld vol bloemen met jullie blije kleuter erin. Ik ben blij voor jullie. Het viel me nu pas op dat jullie ook al met zijn viertjes getekend zijn, erg leuk.
Hier nog steeds geen idee of er kinderen gaan komen en wanneer dan (ik word in augustus 36 dus de tijd begint wel te tellen), maar ik vind het in elk geval heel fijn dat ik dankzij jouw blogs weet hoe zwaar én hoe mooi het kan zijn. Dat gaat zeker helpen bij de afweging.
Prachtige foto’s die het geluk van een jong gezin perfect weerspiegelen! Geniet er nog van en verlang vooral niet te veel van jezelf! Mijn kinderen zijn ondertussen volwassen en bij ons was ook altijd niet alles perfect… maar dat hoeft helemaal niet! Trouwens jij hebt veel geluk met een lief als het jouwe!
Zo veel liefde in één blogpost! <3
Proficiat! Ik lees heel graag mee! Mooi gezinnetje, koesteren!
Wat een lief ukkiepukkie toch, en wat zijn wij allemaal blij met en voor jou dat ze goed slaapt. Ik schrik wel van reacties hierboven die melden dat hun lief verwacht(te) dat ze dingen gedaan kregen tijdens hun bevallingsverlof. Huh? Alsof het een chillvakantietje is :-)
Smile op mijn gezicht na het lezen van deze blogpost. Dat heb je allemaal toch maar mooi voor elkaar gekregen, mooi gezinnetje!
leuk leuk dat het allemaal zo goed gaat!! prachtige dochter!
als ik je op instagram alle mooie foto’s zie, merkte ik al op dat je vaker dan ik mooi aangekleed bent, al meer buiten komt dan ik enz. Dus wees niet streng voor jezelf ivm veel gedaan krijgen. Bij mij is het omgekeerd: bij mijn eerste kindje wou ik zo snel mogelijk aantonen dat ik huishouden en hobby’s kon hebben met een kind. Nu zie ik het mijn taak om overdag veel te dutten om verloren nachtelijke slaap in te halen en veel met mijn kindje in mijn armen te liggen: intussen weet ik hoe snel ze groot worden en dat ik die tijd nooit meer kan inhalen.
Maar ’t is wel een goed teken eh, dat het je inderdaad veel gemakkelijker afgaat nu. Geniet er maar van! Lieve knuffel aan Flo
Manmanman, dat donzig hoofdje haar is zooooo schattig! En Dexter ziet er een fantastische grote broer uit :-) geniet keihard van je gezinnetje!
Omg, wat een dotje! 😍