Hoe Flo een Flo werd

naamkeuze

Ach, een naam kiezen voor je toekomstig kind, het is toch elke keer weer wat. Ik wist al van de vorige zwangerschap dat ik bij Youri niet zou moeten afkomen met mijn indrukwekkende namenlijstje in Evernote voor we het geslacht wisten. Op de echo op veertien weken lag kind twee met de beentjes dicht, dus neen, hij moest het niet weten. Youri is er de man niet naar om tijd te steken in een discussie over een naam voor een jongen als het dan een meisje blijkt te zijn of omgekeerd. En dus beet ik op mijn tanden tot aan de echo op twintig weken. Waarop ze gelukkig wel het geslacht konden zien, en maar goed ook, want anders hadden ze me daar vast moeten houden voor een severe case van onhoudbare nieuwsgierigheid.

“We moeten het dan maar eens over de naam hebben”, sprak ik voorzichtig bij thuiskomst.
Maar daar moest de man des huizes toen nog niet van weten. Hij zou eerst eens goed nadenken over een lijstje van vijf namen (neen, DAT HAD HIJ NOG NIET GEDAAN :aah:), en dan moest ik ook maar mijn favoriete meisjesnamen oplijsten en dan zouden we nog wel zien. Ja echt, zijt daarmee getrouwd. Maar goed, op die manier was het bij Dexter ook gelukt en ik was gewonnen, dus ik ging mee in het verhaal. Door elke avond die daarop volgde te vragen of hij zijn lijstje al had gemaakt. Nog niet, zei hij, maar hij was ermee bezig. U begrijpt dat mijn dochter ondertussen in mijn hoofd al een naam, tweede en derde naam en al wat de hemel geven kan had. En neen, dat was niet Flo, maar ik zou toch winnen. Al was het omdat ik er al zo ongeveer duizend keer langer mee bezig was geweest dan hij en dus dat recht wel mocht opeisen. Dacht ik.

“Oké, ik heb een lijstje”, zei Youri op een avond.
“Lieve hemel eindelijk!!”, riep ik.Waarna de stress me toch een beetje om het hart sloeg, want wat als we er deze keer niet uit zouden geraken?

Of neen, zei hij toen.
Ik heb eigenlijk een naam die ik al heel lang heel erg mooi vind. Er is alleen een probleem mee.
De naam bleek Flo te zijn, het probleem dat mijn ex-collega Lien -waarmee ik lang en veelvuldig bij Story en later Flair heb samengewerkt- een Flo had, die iets jonger is dan Dexter. Meteen ook de reden dat Dexter Dexter werd en geen Jack, want ik had destijds een collega bij Story die Kelly heette en al een Jack had. Waardoor Youri ervan uit ging dat een Flo nu ook out of the question zou zijn. (Kelly kreeg niet zo lang geleden trouwens een Eliott, een naam die ook al in mijn top vijf zou gestaan hebben als kind twee een jongen was geweest)

Maar Flo stond dus ook in mijn Evernote document. Al lang.
Alleen niet in mijn top vijf, door Lien haar Flo.
Maar tegelijk: Lien en ik zien elkaar maar zelden meer, door veranderende werkomstandigheden in de boekjesmakerijwereld. En zij woont in de Kempen en ik in de Westhoek.

“Lien…”, vroeg ik haar dus op een dag. “Hoe erg zou jij het vinden als mijn kind twee een Flo zou worden?”.
“Ik zou vereerd zijn”, sprak Lien.

En zo werd onze Flo een Flo.
Werd dat ook nog eens op een goede drie minuten en half beslist, zonder discussie.
En het staat haar als gegoten.

(Met als bijzonder grappig neveneffect dat Dexter even in de war was, omdat er in Cars een auto zit die Flo heet. En hij zijn zus in het begin soms aansprak met Ramone, want aja, er zit ook een auto in Cars die Ramone heet. (“Papa, ik denk dat Ramone honger heeft“. <3))

Deze blogpost werd geïnspireerd door een vraag van Kleine Atlas in de comments. Benieuwd naar jullie verhalen over de naamkeuze van jullie kindjes. Deel ze gerust hieronder of in een blogpost die ook gelinkt mag worden in de reacties, en dan komen we lezen!

Reacties

  1. Michele

    Mooi verhaal. Ik had een lijstje opgesteld, ML had geschrapt wat hij niet mooi vond en toen bleef er nog een naam of 10 over, waaronder Amelia, geïnspireerd door Amelia Earhart, de 1e vrouw die de Atlantische Oceaan overvloog. En toen maakte ik een 1e ontwerp voor een geboortekaartje en daar moest een naam in, en ik nam Amelia (wellicht toch onderhuidse voorkeur). ML begon buikbaby daarna steeds Amelia te noemen en ik vroeg “jamaar, is het dan Amelia want anders kan je haar zo niet blijven noemen hé” en toen werd het dus Amelia :-)

  2. Lizzy

    Za-lig! Ik zit kei hard met het omgekeerde!
    Ik noem mijn toekomstige kind (dat er hopelijk snel wel eens komt) in mijn hoofd al heel lang Flo. En toen werd jullie Flo geboren en dacht ik: “Oh nee, er lezen wel wat vrienden die blog, sffs denken ze echt dat ik het daarom doe”
    Maar ik heb ook nog een manlief die iets te zeggen heeft, dus wie weet is de ‘paniek’ kei hard voor niks ;)!

  3. :o) Leuk verhaaltje! :o) Onze mie is ook een Flo! Gelukkig kwam de naam toen nog niet zo heel veel voor ;o) Goeie keuze!

  4. Die van mij heet (tromgeroffel… want ik deel dit nooit) Merijn.
    Destijds lazen wij allebei graag de boeken van Tolkien ‘In de ban van de ring’ vooraleer er nog maar gedacht werd over een film. Je had twee grappige hobbits: Merijn en Pepijn. Die laatste vonden we maar niks en omdat Merijn met een M begint (zo’n coole letter!!) en dat paste bij de eerste letter van zijn familienaam, was het behoorlijk snel beslist.
    Een meisje had trouwens Maaike geheten, maar dat is er dus nooit van gekomen. :-)

  5. Line

    Ik kom super goed overeen met mijn nichtjes. Toen ik ze een duizend jaar geleden dus vertelde dat mijn eerste zoon vernoemd zou worden naar onze grootvader, en ik dus ‘dibs’ nam op die naam waren ze gelukkig direct akkoord. Klein nadeel: Jan en Klein Pierke wist al voor de geboorte van onze kleine dat het een Felix zou worden. Ik blijf het toch Ne Wijze naam vinden, nah! ;)

  6. Dagmar

    Ik had bij beide zwangerschappen ook indrukwekkende lijstjes gemaakt en uren gezocht in boeken en op internet… En beide keren kwam mijn vriend na een tijdje op de proppen met ‘wat vind je van deze naam’ en beide keren werd het zijn voorstel. Hij had er precies een gave voor :-).

  7. Anne

    Interessant, de discussie over ‘gereserveerde’ namen. 2 van mijn beste vriendinnen (die ook heel close zijn) hebben allebei een zoon met dezelfde naam, slechts 1 jaar verschil. En daar is nooit moeilijk om gedaan eigenlijk. Even wennen ja, maar dat ging heel snel. De naam van onze zoon had ik al lang in mijn hoofd (met dank aan een ex-collega) en gelukkig ging mijn vriend daar helemaal in mee. Het werd Silas. Voor onze dochter werden al mijn voorstellen van tafel geveegd. Hij kwam met een naam die mij helemaal niets zei. Maar ik gaf het een kans en nu vind ik dat geen andere naam haar beter zou staan, Alix.

  8. Liesje

    Hier bijna hetzelfde verhaal voor nummer 2. Ik had een lijst klaar en zat maar te pushen bij Freek. We zaten op een avond tijdens het avondeten Otis Redding te luisteren en plots zei hij: “Wat denk je van Otis?” En hup, wij hebben ondertussen een Otis van bijna 20 maanden.

  9. Femke

    Onze dochter heet ook Flo en na 3 jaar nog altijd zo blij met onze keuze! (Als ze veel look gegeten heeft, noemen we haar Flook ;-))
    Nu verwachten we een jongen maar we geraken het niet eens over een naam…

  10. Annemie

    Terwijl ik deze post lees, zegt er op tv iemand “Go with the flo(w)” :-)
    Geweldige dochter, inclusief naam, trouwens!

  11. We zochten online een lijst met korte jongensnamen, printen die in tweevoud af en omcirkelden elk maar één naam. Dezelfde. Boempatat! <3

  12. 10a

    “Papa, ik denk dat Ramone honger heeft“
    Man echt dat is eentje om in te kaderen :)
    Leuk verhaal!

  13. Mah zo schoon zeg. En snel en efficient. On applaudit!
    Youri zou met zijn namenlijstautisme dus wel serieus van de kaart geweest zijn als dan na een paar weken zou gebleken hebben dat Flo toch een jongen was. ;-)
    Dat zit nog steeds diep bij ons dus ik denk daar altijd automatisch aan wanneer iemand over haar of zijn babynamen vertelt :-)

  14. Elke

    Mijn dochter Linde, omdat ik het een zachte, lieve naam vind. Linde Merckpoel was 7 jaren geleden nog de side-chick van Tomas De Soete op StuBru, en ik vond haar toen al een vrolijke madam. Dat jaar had ik ook een hele slimme en toffe Linde in mijn klas, dus de keuze was snel gemaakt :)
    Mijn zoontje Lander, omdat wij fan zijn van de l-klank :) en naar de Lander uit ‘Duet met valse noten’ van Bart Moeyaert, een relikwie uit mijn jeugd! Onlangs trouwens ergens gelezen dat de broer van Linde Merckpoel ook Lander heet, wisten we nog niet toen onze Lander geboren werd.

  15. We hadden samen een lijstje opgesteld met namen. Tijdens ontbijt vroeg ik hem “welke naam staat bij jou op nummer 1 voor jongen en meisje?” We hadden dezelfde namen in gedachten. Sindsdien lag Finn vast voor ons ventje. Nu verwachten we een 2de jongen :) en de naam ligt ook al vast.

  16. Hier een Sia, een naam die we hadden van toen we na onze studies een tijdlang in Zuid-Afrika waren. Voor we het geslacht wisten, hebben we ook weinig actief gesproken f gedacht over de naam. Maar toen we buiten kwamen bij de gyaecoloog, waar we hoorden dat het een meisje was, zeiden we tegen mekaar: allez dan, dan is het een Sia zeker? We hebben nog eens geprobeerd om, voor de zekerheid, ook naar andere namen te kijken, maar dat lukte niet echt. Het was gewoon een Sia. We hebben zelfs niet meer naar de betekenis gezocht :-) De tweede dochter heet Rosanne, en hoewel ik die naam al lang in m’n hoofd had, was dat minder zo uitgesproken zeker en hebben we véél langer gezocht. Hele lijstjes werden er gemaakt, en uiteindelijk bleven Lila, Aline, en Rosanne over… Mijn (intussen) man en ik verschillen ook wel wat qua smaak, wat het er niet makkelijker op maakt natuurlijk… Om de knoop door te hakken, hebben we de namen eens een tijdje gebruikt, en toen ‘voelden’ we wat het meest leek te kloppen… Rosanne dus :-)

  17. Ik heb hier ooit je blog van achter naar voor gelezen en voor er sprake was van Dexter was jij al overtuigd van één jongensnaam (en het zou er geen andere moeten worden en het mocht dus ook geen meisje worden). Ik was na Dexter al benieuwd of Dexter dan effectief die naam was, maar die naam was dan vermoedelijk Jack?
    Enfin, ik vind het twee toffe namen. Ik ben intussen een inspiratielijst aan het opstellen (niet omdat ik zelf kindjes zou willen, zeker niet!) en Dexter en Flo staan erop. :-)
    Ik deed daar op mijn blog trouwens een oproep voor. Ik deel die hier even, voor het geval er nog geïnteresseerden zouden zijn om namen te delen. :-)
    http://gerhildemaakt.be/2016/05/27/voornamen-gezocht/

  18. Emma en ik ben 4x veranderd van gedacht want “er zijn er al zoveel”. Ons mama zei toen: “Die van u zal er wel uitsteken door haar temperament als ze op u lijkt”. Ik vond dat ze gelijk had en nu onze Emma er is blijkt het nog te kloppen ook ;)

    Flo en Dexter. Weinig namen die zo goed passen, behalve Romina en Indira, dan.

  19. Charlotte

    Geweldig geschreven! En ook een heel leuk verhaal :) Ik hou m’n hart al vast voor als ik ooit zwanger ben.

  20. Margay

    Hier een ander verhaal. Eerste kind was een zoon. Elk een top 3 gemaakt maar we stelden elk een veto bij elkaars nr 1. Ik had Merlijn en hij Tristan. Het werd mijn nummer 2: Remi (al had mijn zus een kat die zo heette).
    Voor ons tweede nog veel moeilijker. Ik had ondertussen zeer leuke jongensnamen op de lijst maar het bleek een meisje te worden. Ik had er dus niet veel aan dat de papa de naam Merlijn ondertussen wel leuk vond (mannen!). Uit onze top 5 Flora, Klara, Stella, Svea en een naam die ik ondertussen vergeten ben (?), kozen we Stella. De geboortesnoepjes waren al geschreven toen ze geboren werd, maar ze zag er een echte Svea uit! Dus die eerste dag in het ziekenhuis nieuwe labeltjes zitten schrijven :-)

  21. Ilja en Linus heten mijn zonen, ik moet ook regelmatig uitleggen vanwaar die namen komen…blogpost volgt :-)

  22. Meg

    Hier een Emma, 23 jaar geleden heel origineel en blijkbaar mooi klinken want iedereen heeft ons nageaapt ;-)

  23. Ik heb nog geen kinderen en zelfs geen lief meer, maar toch weet ik al hoe ik mijn kinderen wil noemen, haha. Ik hou van Astor voor een jongen en Ode voor een meisje. Nu maar hopen dat ik een gemakkelijke man zal hebben ;-)

  24. Oei, het lijkt hier alweer zo lang geleden dat we namen moesten kiezen. Voor de oudste, een jongen, moest en zou het een naam met een J zijn. Ik hou van die klank. Jeroen stond heel lang bovenaan het lijstje, en toen kwam ik Jarno tegen. En dat is ‘m geworden.
    Nummertje 2, een meisje, dat werd Tara. Ik vond en vind dat (gelukkig ;) ) een supermooie naam, en gelukkig vond mijn man dat ook. ;)

  25. Marjolijn

    Ik zou precies Ramone wel blijven gebruiken, hoe een coole bijnaam is dat eigenlijk? Beeld u in, later: ’t Is Flo, maar zeg maar Ramone :p

  26. Bij ons stond het precies in de sterren geschreven dat als we een zoontje zouden hebben, dat het een ‘Jules’ zou zijn. Vrienden spraken tijdens mijn zwangerschap al van ‘Juleke’, nog voor ze maar wisten dat we dat ook effectief die naam gekozen hadden. Het was dan ook de bijnaam van mijn man en toevallig is mijn middelste naam ook Julie (naar mijn peter Julien). Voor ons dochtertje besloten we te gaan voor mijn derde naam: Lucie. Dat vonden we een mooie meisjenaam met pit. En zo komt het uiteindelijk dat de kinderen de familienaam hebben van hun papa en hun voornamen van mij.

  27. Mieke

    Wij wilden vooral een korte naam, aangezien de (ex-)man een lange achternaam heeft. Toen ik wist dat we zwanger waren, was ik ervan overtuigd dat het een jongen zou zijn, dus ik had geeneens een lijst met meisjesnamen toen de gyn na de tweede echo zei dat het echt wel een meisje ging worden. Diezelfde avond was de keuze héél snel gemaakt en werd ze genoemd naar mijn mama die een jaar eerder plots gestorven was. We hebben heel lang het geslacht geheim kunnen houden tegen iedereen, maar toen we met mijn papa gingen eten na een wekenlange verbouwing -en op elkaars lip zitten- floepte ik het eruit. En toen hij wist dat het een meisje ging worden, zei hij triomfantelijk dat hij ook ineens de naam wist dan. Hij had gelijk, terwijl ik er voordien nooit of nooit over gesproken had.
    Na meer dan negen jaar nog steeds heel erg blij met onze keuze en zelf vindt ze het een eer om genoemd te zijn naar haar Moeke die ze -helaas- nooit gekend heeft. We hadden voor de zekerheid ook even nagekeken hoeveel kindjes deze naam in de voorbije jaren gekregen hadden en dat gaf helemaal de doorslag. Bijgevolg dat ze nog steeds de enige in de hele school is met deze naam.
    Was mijn gevoel van een jongen juist geweest, had er nu een Wolf boven geslapen ipv een Roos :)

  28. Lies

    Wij hebben ook een Flo… mooi he.. Zacht en krachtig tegelijk.. Een bijzondere naam voor een bijzondere meid. Ook op voorstel van de papa..

  29. Ik heb ook al een jongens- en meisjesnaam in mijn gedachte. Één van mijn collega’s heeft dezelfde naam voor haar dochtertje, maar als het zover is, denk ik dat ze er wel begrip voor zou tonen. Ik heb het haar afgelopen vrijdag trouwens verteld en ze vond het compliment dat ik het ook zo’n mooie naam vond. Mijn tweede keuze van meisjesnaam heeft een andere collega dan al weer. Mijn man is het sowieso al eens over de jongensnaam, over de meisjesnaam heeft hij zich nog niet echt uitgesproken. Hij redeneert net als Youri dat we daar pas moeten over praten als het zover is. En aangezien ik nu dus nog minstens een jaar in herstelperiode zit en zeker niet zwanger mag worden, is de kinderwens even uitgesteld. Maar ooit komen die namen hopelijk nog van pas. Die voorkeur schijnt soms ook te veranderen. Dus wie weet wordt het wel iets helemaal anders tegen dan :-):

  30. Bij ons is het al lang geleden dat we namen voor de kinderen moesten kiezen…
    Ik zou me gevleid voelen moest een collega haar kind dezelfde naam geven als de mijne!

  31. Ik weet nog heel goed hoe ik met hele lijsten namen man gek maakte. Hij vond meestal niks leuks, en als hij er al een leuk vond wilde hij dan ook direct die naam kiezen. Waarop ik dan weer ging twijfelen….

    Flo is een leuke naam.

  32. Valentine

    Oh, mijn verhaal is een beetje gelijkaardig. De dag nadat we wisten dat we een zoon kregen (en dus een Miel want dat lag al lang vast), bevielen vrienden van ons van een Miel. Toen we op bezoek gingen vroegen ze wat we van de naam vonden. We vertelden dat het wel wat moeilijk,was omdat we dezelfde naam in gedachten hadden en u naar een alternatief op zoek moesten. Ze vonden het niet erg dat we dezelfde naam gebruikten dus nu zijn de twee Mieltjes dikke vriendjes.

  33. Hoi ! Hier heeft zoon 1 6 voornamen, dochter heeft er 8 en zoon 2 heeft er 12 ! :) :) Als het koningshuis dat mag… Wij ook !

  34. Merel

    Zoonlief1 was rap beslist, hij zou een Korneel worden…als hij een jongen was. De meisjesnaam lag tot bij geboorte niet 100% vast. Maar ik ‘wist’ direct dat het een jongen zou worden. Bij zoonlief2 zei mijn broer: “waarom ga je het rijtje niet af?”. Eerst moesten we daar hard mee lachen, maar zie, het is dan toch een Joris geworden. :)

  35. Mijn kinderen dragen allebei een Ierse naam. De tweede had van mij een Eilish mogen zijn maar de echtgenoot dacht daar anders over. Mocht ik zonen gekregen hebben dan mochten het twee Jantjes zijn. Een Ierse Sean en een Schotse Ian.

  36. We hadden gekozen Ilona, ik vond dit een heel mooie naam en zo onze dochter heten. Maar 3weken voor mijn bevalling kreeg ik een idee. Ik wou mijn dochter ook een stuk van mijn mama geven, haar naam was Jeanine Emma Jozef Van Zele. Jeanine vond ik nu iets te oubollig dus heb ik gekozen voor Emma.

    Bij ons zoontje zochten we een krachtige naam die ook goed bij Emma paste. Vriend was een historische boek aan het lezen en de hoofdrolspeler was Tristan. Dus vroeg hij wat denk je van Tristan? Ja dat was hem. Later terug rond 37weken zwangerschap wou ik Odin, maar meneer wou niet en bleef bij Tristan.

  37. Barbara

    Toen we de eerste keer hoorden of het een jongen of een meisje werd, hadden we wel al twee namen. Wat het wel speciaal maakte, want zodra we wisten dat het een meisje was konden we naar huis met het idee dat we een Mona kregen. (De naamsvoorstellen moesten van mij komen, ik kreeg enkel een ja of een nee. Ik hield van Oona, mijn vriend niet, tot ik er een M voor zette en hij het dan wel mooi vond) Haar geboorte zorgde voor een viergeslacht. Mijn oma heet Valentine en zowel mijn moeder als ik hebben Valentine als tweede naam. Zodus heet ze Mona Valentine.
    De tweede keer wachtten we wel tot we wisten wat we kregen. Mijn (en zijn, bij gebrek aan inspiratie) jongensnaam was al eeuwen Arno, maar toen werd er tijdens mijn zwangerschap een Arno geboren. Daarna kozen we voor Maurice, maar je kunt het al raden. Een paar maand later werd er een Maurice geboren. Toen hebben we de symboliek dan maar wat verder doorgetrokken. Mijn vader zijn tweede naam is August en ik was uitgerekend voor augustus. Dus werd het een Gust. En die naam zit hem al gegoten. Mijn vriend zijn familienaam komt niet zo vaak meer voor, we vonden het mooi om zowel met zijn voornaam als zijn familienaam te verwijzen naar onze papa’s. En om er nog een schepje bovenop te doen kreeg hij als tweede en derde naam hun voornamen: Gust Hugo Ward.

  38. Tristan werd Tristan door de film ‘Tristan en Isolde.’ We zagen die film lang voor we aan kindjes dachten, maar manlief zei meteen: ‘Ik hoor dat wel graag voor een jongen: Tristan.’ En het bleef Tristan…
    Ferre was oorspronkelijk eerst Fedde, een naam die ik leerde kennen door de serie Dokter Deen. Ik had een top vijf gemaakt van namen die ik graag hoorde en liet die aan manlief horen. Ferre zat daar ook bij. Manlief vond geen enkele naam mooi… Komt hij de dag erop thuis van z’n werk: ‘Ik heb een naam gevonden: Ferre!’
    ‘k Zeg proficiat, die naam stond dus in die top vijf die ik je gisteren liet horen… ;-)

  39. Voor Ferre geboren werd, noemden we hem trouwens altijd Freddy… Een naam die Tristan had bedacht. Omdat de nonkel van manlief die verongelukt is, zo heette, vonden we het een mooi eerbetoon om Freddy als tweede naam te geven…

  40. Ik houd van makkelijke en korte namen. Ik vermeld de namen van mijn kinderen nooit op mijn site, dus ik zal dat in deze reactie dan ook niet doen. Maar het zijn korte namen die ook niet zo vaak voorkomen. We hadden geen lijstje met namen, maar we hadden maar één naam voor een jongen en één voor een meisje waar we gelijk verliefd op waren. En de namen passen ook nog eens bij elkaar. Nu 7 en 4 jaar later ben ik niet alleen nog steeds gek op de namen die we toen hebben uitgekozen, maar vooral op mijn prachtige en lieve kinderen die deze namen dragen.

  41. Nathalie

    Wij wilden persé een Keltische naam voor onze eerste, chance dat het een jongen was: Kieran, wat “kleine donkere” betekent. Z’n tweede naam is Collin, wat we eigenlijk als hoofdnaam wilden maar aangezien m’n opa die tegen de honderd draaide er “Kollèèntje” van ging maken, namen we het zekere voor het onzekere. Daarna volgende onze dochter. Een Keltische naam is geen evidentie voor het vrouwelijke geslacht. Ik mocht kiezen en ging voor Luka, gewoon omdat dat voor “lichtgevende” staat en ik het perfect vond om die combinatie te hebben.

  42. Leen

    Bij onze eerste zoon, zijn er wel honderd namen gepasseerd. Uiteindelijk bleven er twee in de running waar mijn man en ik een voorkeur voor hadden (hij koos voor Vince en ik wou Celle). Omdat we er echt niet uit geraakte, hebben we uiteindelijk een potje gemaakt met met twee briefjes in. Er stond 1 en 2 op zodat niemand wist welke naam bij welke nummer hoorde. Dan zijn we bij familie en enkele goeie vrienden langsgeweest en hebben hen een briefje laten kiezen. Uiteindelijk is het Celle geworden. Aanvankelijk hadden we het plan om de tweede naam te gebruiken moest er daarna nog een jongen komen maar plots verschenen er overal Vince-jes in onze omgeving. Uiteindelijk hebben we dan maar een andere naam gekozen voor onze tweede zoon en gek genoeg waren we het er snel over eens dat dat Cas zou zijn.
    Moest een van mijn jongens een meisje zijn geweest, was dat sowieso een Stien geworden, vernoemd naar mijn moeder, Kristien, die helaas haar twee schatten van kleinkinderen nooit heeft gekend.

  43. Ik heb zooooo hard gelachen om dat Cars verhaal! Goddelijk. Wij hebben een Mira (naar zangeres Mira Bertels én later herinnerde mijn vriend zich ook ineens dat hij zijn knuffeltje vroeger ook die naam gegeven had) en een Jack (wat ik in de zoo hoorde toen een papa zijn zoontje riep en die de al lang vastliggende namen Kasper en dan Stan heeft vervangen). Ik dacht originele namen gekozen te hebben, maar eens die kleintjes dan op de wereld staan, hoor je hun naam plots overal! Ach, ze worden er niet minder uniek van, die gekkerdjes van ons.

  44. Billie

    Merci Kelly! Voor jouw blog, jouw immer eerlijke stem, het niet uit de weg gaan van bepaalde onderwerpen,… Met mijn dochter van vier weken op de schoot, kom ik eventjes herlezen. Omdat de eerste 18 maanden met onze zoon ook heel intensief waren en het eventjes geduurd heeft vooraleer we het weer aandurfden. Wat je hier schrijft, is wat ik nu ook ervaar. Ik vermoedde bij mezelf ook al iets post-traumatisch, maar wou daar precies niet aan toegeven. Gelukkig verloopt het bij onze dochter tot nu toe ook een pak zorgelozer. Al zit de schrik niet ver. De herkenbaarheid die ik hier vind, geeft mij een positieve boost. Vandaar: bedankt!

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>