Wij zijn aan het bouwen. Dat zou je niet meteen opmaken uit het aantal posts dat ik al over onze bouw schreef, maar dat heeft zijn redenen. Het is zoals met het ouderschap, precies. Mensen kunnen wel zeggen dat het soms lastig kan zijn en kan tegenvallen terwijl je keihard aan het aftellen bent naar de bevalling, maar het is maar als de baby begint te huilen en niet stopt dat je beseft hoe hard het soms kan tegenvallen.

Niet dat er iets ergs is gebeurd, maar laat ons zeggen dat de wittebroodsweken snel over waren. Iets met mensen wiens maskers afvielen vanaf ongeveer bouwdag acht en ik die niet kon geloven dat we zo vroeg in het bouwproces al te maken kregen met liegen en beloftes niet nakomen. Ik had het ooit wel eens verwacht, ik weet hoe dingen gaan, alleen niet al van zo vroeg. Sweet lord baby jesus is al wat ik daarover te zeggen heb. Denk er ook zevenhonderd oogrollen bij.

Maar goed, ik hoop dat we het ergste ondertussen hebben gehad. De ruwbouw staat er.
De meeste aannemers liggen vast en zien er betrouwbaar uit. Echt. Dat doen ze meestal als ze aan je livingtafel zitten, ik weet het, maar ik weiger te geloven dat ze allemaal in mijn gezicht gaan spuwen binnen een paar maanden. Of ik in dat van hen. Ik ga jullie nog laten weten wat ik daar binnen enkele maanden over te vertellen heb.

In elk geval: sinds vanmorgen is er een aansluiting voor de elektriciteit.
Er staat van alles op de planning voor de komende weken.

Soms ben ik daar, tussen de speelbergen, en zie ik zwaluwen vliegen en kikkers springen en kan ik niet geloven dat ik daar mag gaan wonen, met tijd en boterhammen. En soms denk ik: waar zijn wijlie eigenlijk aan begonnen jongens?!

Tegelijk: ik ga een waskoker hebben van de badkamer naar de berging. Coolste shit ever?
COOLSTE SHIT EVER.