“Ben je het nog niet beu?”, vragen de mensen, en ook “Je bent zeker nogal een beetje aan het aftellen?”. Awel eerlijk? Niet echt. Zeker niet na een funfilled week vol dingen in de agenda waarvan ik op voorhand niet zeker wist of ik ze wel zou kunnen doen, zo geweldig zwanger zijnde, maar dat bleek dus allemaal zwaar mee te vallen. En zo kwam het dat ik in de negendertigste week van mijn zwangerschap:

* zowel een optreden van Kommil Foo als Henk Rijckaert als een dag Multi-Mania in Kortrijk bijwoonde. Het kind stampte bij elk evenement even hard, wat mij doet vermoeden dat het een culturele nerdy veelvraat zal worden

* bijna vertrappeld werd op Multi-Mania toen ik als hoogzwangere op de grond moest zitten, want hoogzwangere vrouwen een stoel aanbieden is niet meer hip, zo blijkt. Wel hip: hoogzwangere vrouwen in de supermarkt omver duwen of ze keihard met hun buik tegen hun kar gooien omdat jij dringender bij het brood wil zijn dan de hoogzwangere. Soms denk ik dat het komt omdat ik misschien nog altijd niet zichtbaar zwanger ben, maar dan neem ik dit soort foto’s en twijfel ik toch aan die gedachte

* ter controle aan de monitor moest, en op de eerste warme dag van het jaar terecht kwam op een materniteit waar de helft van Ieper aan het bevallen leek te zijn. Alles bleek bij mij nog potvast te zitten, dus mocht ik naar huis om mijn bbq te gaan voorbereiden, alle andere puffende vrouwkes uitzwaaiend met een demonisch lachje op de lippen

Ook Youri was daar wreed content van. Al helemaal omdat ik de couscous niet had geweekt in vruchtwater, zoals mij op Facebook werd aangeraden. :unk:

* na een dag vol terrasjes en een bbq bloednuchter in mijn bed kroop, en de dag erna bijna omver viel van hoe fris en fruitig je kan zijn als er geen alcohol aan te pas komt. Ik heb even gedacht om nooit meer te drinken, maar dat ging precies toch weer over

* de komst van een erfstuk meemaakte in onze living:

* genoot jongs. Van mijn verlof, van het mooie weer, van lezen in mijn hof, van terrasjes met toffe mensen en de zon.

Het schijnt dat het vanaf woensdag gaat verkoelen, dus als het van de mama afhangt mag het kleine wonderlijke wezentje nog wel een paar dagen blijven zitten. Niet dat de mama niet curieus is, maar zo’n geweldig weer, zeg.

Ik ben trouwens al aan het oefenen met de hond van mijn vader om baby in bloempotfoto’s te kunnen maken.

Het lukt precies al goed.