Ik ben er behoorlijk hard van overtuigd dat gelukkige mensen geen mensen zijn die alleen maar fijne dingen beleven, maar wel mensen die het weten te appreciëren als er fijne dingen op hun pad komen. Vandaar dat ik de #100happydays een leuk initiatief vind: niks mis met elke dag even stilstaan bij wat goed is gegaan, dunkt me. Dit was week 1!
Zondag had ik moeite met kiezen tussen een foto van mijn koortspeuter die ’s ochtends veel te vroeg tegen mij aan zat te gloeien onder een dekentje, mijn haar dat eindelijk nog eens gekleurd werd, of een wandeling op de vestingen waardoor mijn hoofd eindelijk weer een beetje leeg raakte. Ik koos uiteindelijk voor deze foto van mijn zoon op de kermis van Ieper. Of zoals hij het noemt “JUIJ KERREMIS!”. Ik mag naast mijn kind op de kermis zitten voor nietn, veel cooler dan dat wordt het allemaal niet.
Maandag was ik blij met de zon die weer terug was na even weggeweest, met wat lieve mail van lezers, met de ontdekking van lekkere groene thee op Youri zijn werk, maar vooral toen bleek dat mijn klein ziekje zijn dag goed was doorgekomen. Op deze foto komt hij de crèche uitgestapt als een baas. Ik word altijd erg happy van dat moment. Anderhalf uur later waren we met drie ziek. Oh happy days.
Ik en mijn zieke lijf sleepten zich naar Antwerpen op dinsdag voor een ander happy moment: het ondertekenen van mijn boekencontract bij Uitgeverij Vrijdag. Hoera!
Op woensdag werd ik dan weer happy van de nieuwe trui die ik op dinsdag kocht. En van mijn Alice in Wonderland-ketting die al veel te lang stof lag te vergaren om goed te zijn.
Op donderdag was ik thuis met Dexter. Spelen is hier soms al geëvolueerd naar in mijn zetel blijven zitten terwijl hij dertig keer koffie voor mij gaat maken in de keuken. Als ik hem zeg dat hij de lekkerste koffie van de hele wereld heeft gemaakt is hij zotcontent. Een gemak. ’s Middags ging ik iets eten met mijn papa, en toen nam ik deze fijne foto. Die twee vinden elkaar wel tof, namelijk.
Op vrijdag kochten we lovely flowers voor een lovely lady, mijn schoonmama. Verjaardagen zijn altijd speciaal, maar sinds we weten dat ze ziek is zijn we extra extra blij dat we bloemen voor haar kunnen kopen. Ook zeer happy met hoe de fantastische Vanessa en Koen van het al even fantastische PubliX (ook wel bekend als die mensen die de auto van Mega Mindy in Plopsaland schilderen!) ons ondanks hun vreselijk drukke agenda uit de nood hielpen met het ophalen van onze tafel bij Arne Quinze. Duizend en dertig maal dank! Ook cool: een zeer leuke editie van de Nacht van de Wansmaak.
Vandaag hadden we alledrie keihard onze dag niet, met een iemand bijzonder in het bijzonder. Don’t be fooled door dit chill ogende plaatje: dit beeld ontstond tussen de hysterische donderwolkbuien en het gezucht en rollen met de ogen wegens zo beu allemaal door. Het gebeurt in de beste gezinnen. Voor de rest wel hard genoten van dit project, dus graag over naar week twee!
Mooi project, maar alle dagen blij zijn doet je wel uitstellen om belangrijke, lees lastige-zure-pijnlijke, knopen door te hakken. In mijn geval dan…
Maar toch, zelfs dan breng je je dagen best door met de glimlach!
Fijne week!
grtjs, Saartje
http://saartjeathome.blogspot.com
Zeer leuke foto’s. Jouw dinsdag is mijn favoriete dag met stip! (Sorry schattige Dexter!) Ben vrijdag trouwens ook aan #100happydays begonnen & het viel me op dat er op iedere dag wel veel momenten zijn dat ik me enorm gelukkig voel, al is het maar heel even.
Ik had nog niet van #100happydaysgehoord, maar het lijkt me een enorm fijn ‘projectje’. Ik ga er eens wat meer over opzoeken.
Leuk overzicht van je week trouwens! <3 je Alice in Wonderland-ketting!
@Stephanie: ik merk het ook, dat ik door erop te letten of nog een foto moet nemen bewuster kijk naar dingen. Leuk he?
@aMuse Rouge: en je kan er op elk moment aan beginnen, je bent nog niet te laat! :)
Ben er ook mee begonnen (saarvg83 op Instagram!) . Zit momenteel even ‘rock bottom’ qua (un)happiness, dus kon wel zoiets gebruiken. Al aan day 2! :)
Ik begin er ook aan :) Zij het wat later dan de meesten hier ! En ben benieuwd. Het zijn een paar lastige jaren geweest, en ik had heel wat kleine gelukmomentjes om door te gaan. Ik vind het een fijn idee daar gewoon wat bewuster mee om te gaan en achteraf eens terug te kijken op een periode vol kleine en hopelijk ook groot geluk. :)