De frittata is erg lang een van mijn grootste keukenfrustraties geweest. Terwijl iedereen maar bezig bleef over hoe makkelijk je zo’n dikke omelet met vanalles en nog wat in elkaar kon flansen eindigde ik altijd met iets op mijn bord dat compleet de bedoeling niet was. Als ik het al uit de pan kreeg, want doorgaans bleef de helft van mijn so called frittata aan de bodem van de pan kleven, tot waanzin en wanhoop van ondergetekende. Vaak zag het er ook nog eens helemaal niet uit, en hadden de eieren zich gemengd met de vochtige groenten tot het eindresultaat leek op iets dat je op een ochtend na de Gents Feesten op het trottoir aantreft.
Ik was nochtans zo helemaal gewonnen voor het idee van de frittata. Vooral omdat het zo’n gerecht is waarop je- eens je weet hoe je het moet maken- eindeloos kunt variëren. Met groenten, zonder groenten, met bergen kaas of zonder, met of zonder verse kruiden, spicy of niet, met een restje pasta, wat aardappelen of een handvol rijst van gisteren bij de chinees. Ideaal voor restjes, snel klaar, perfect om de dag erna mee te nemen in je brooddoos, en om de een of andere reden helemaal out of my league. Typisch.
Wederom was het het fantastische “De Moestuin van Mme Zsazsa” en meerbepaald een recept van Dorien dat de torenhoge berg recepten die ik al van het internet heb gehaald oversteeg en ervoor zorgde dat ik ondertussen al twee keer een frittata heb gemaakt waarvan ik tranen in de ogen krijg, zo perfect is hij. En het enige dat ik deed is enkele regels volgen die mij tot nu compleet niet duidelijk waren, waardoor er altijd wel ergens in het proces iets fout liep.
Check it out jongens, hij lijkt wel licht te geven zo lekker.
De regels voor de perfecte frittata
1. Gebruik voor een grote pan een tiental eieren. Ik vind dat het een serieus verschil maak als ik die op de plaatselijke bioboerderij ga halen, qua smaak, maar zie wat je kunt krijgen.
2. Doe de groentjes altijd eerst in de pan in een bodempje olie. Als je aardappelen rauw wilt gebruiken, snij ze dan in plakjes van maximum een halve centimeter en laat ze eerst een minuut of tien garen voor je aan de eieren begint te denken. Volgens Dorien moet alles lekker en gaar zijn voor de eieren de pan in gaan.
3. Als je tomaatjes gebruikt zoals ik de eerste keer deed, zorg er dan voor dat je het vocht dat in de frittata terecht komt beperkt door de zaadlijsten eruit te halen. Vochtige frittata, daar wordt niemand vrolijk van.
4. Zorg ervoor dat de eieren terecht komen in een hete, goed geoliede pan. Dan heb je dat probleem met vastkleven aan de bodem niet.
5. Laat de frittata garen onder de grill van je oven tot hij er goudbruin weer uit komt, en serveer met een slaatje.
Dorien heeft in dit stuk een recept voor frittata met prei, broccoli en aardappelen staan, en in het boek vind je er een met snijbiet en feta. Uiteindelijk is het vaste systeem dus altijd groentjes garen, eieren erbij, onder de ovengrill, en de regels hierboven volgen. Ik kan u dat boek alleen maar aanbevelen and then some, maar dat heb ik vast al eens gezegd.
Hebben jullie trouwens gerechten die altijd weer mislukken? Gooi het in de groep, misschien kunnen we onze gezamenlijke tips en tricks delen in de comments. (y)
Het is schandalig, maar ik kan dus echt géén kaassaus (of gewoon bechamel) maken. Ik brouw zo ongeveer alles wat ge wilt, maar dat … mislukt iedere keer!
Ziet er lekker uit, ook eens proberen!
grtjs Saartje
http://saartjeathome.blogspot.com
Ook hier wil een bechamelsaus of gewoon nog maar een roux simpelweg NIET lukken….ofwel brandt het aan, ofwel blijf je de bloem gewoon proeven of ik heb klontertjes of ….. ik waag me er gewoon niet meer aan. ‘Witte saus’ voor bij bloemkool en dergelijke maak ik hier met zo een zakje knorr poeder(I know, shame on me)!
Wat ik ook niet klaar krijg zijn gevulde paprika’s. De paprika’s zijn meestal nog niet gaar en het gehakt droogt vanboven uit en is vanbinnen nog rauw. Ik heb al vanalles geprobeerd: de paprika gewoon langs boven gevuld, de paprika in de lengte doorgesneden en de helften gevuld omdat ik dacht dat dan het oppervlak van het vlees groter was en minder dik waardoor het beter zou garen…niet dus. Het vlees apart gebakken en dan er in maar dat was ook geen groot succes, de paprika’s eerst al wat roosteren zodat ook de schil er af kon, maar dan waren ze weer te mals waardoor ze helemaal uit mekaar vielen…. Triestig word ik er van.
’t is nochtans niet moeilijk, zo’n roux. Ik doe mijn boter, bloem en muskaatnoot in een koude pan en zet het vuur dan pas aan. Terwijl de boter smelt begin ik al te roeren en van zodra er brokkeltjes roux zijn doe ik een deel van de melk erbij. Onmiddellijk goed roeren met de klopper zodat de saus glad is en dan de rest van de melk. Roux brandt inderdaad nogal graag aan, maar je moet erbij blijven en regelmatig roeren. Op het moment dat ze opkookt weer stevig roeren en zo lang mogelijk op het vuur laten staan zodat ze mooi dik wordt, maar snel genoeg van het vuur halen zodat ze niet overkookt. Dat is een kwestie van seconden… En dan pas doe ik de kaas erbij.
Ik hoop dat het zo lukt!
Bij gevulde paprika’s zorg ik dat de vulling relatief gaar is (gehakt met groentjes of rijst gebakken, maar je haalt ze wat vroeger uit de pan dan als je ze zo zou eten) voor ze in de rauwe paprika’s gaat en dan op 180 graden in de heteluchtoven. Broodkruim of kaas doe je er uiteraard pas op net voor je het de oven in schuift.
Hope it helps!
Ik heb een oud kookboek van de boerenbond van toen mijn moeder jong was. Ooit gered uit een brand en het ziet er niet uit, maar onmisbaar als ik iets niet weet.
Bedankt voor de frittatatips en voor de rouxtips :-)
Crème brulée. Nu drie keer gemaakt en het smaakte alle keren lekker, maar de eerste keer zaten er klontjes in en de tweede en derde keer was het te vloeibaar.
Vis bakken. Het lukt mij nooit. Gewoon, een simpel visje bakken. Tips als: eerst het vuur hoog zetten… resultaat: aangebakken en uiteengevallen.
Bij het vuur lager: smakeloos eer dat de vis een beetje gaar is.
Door bloem halen: de bloem lijkt gauw meer op een roux dan op een smeuiig korstje.
Het lukt me dus niet. Tips heel erg welkom!
Bechamelsaus. Maar daar heb ik mijn lief voor. Elk zijn specialiteiten, niwaar?
bij bechamel gebruikt mijn moeder altijd een truucje. Zij smelt boter met een beetje melk in een pan en doet in een potje bloem en met melk door elkaar. als de boter gesmolten is, doet ze daar haar bloem/melk mengseltje voorzichtig in stukjes bij (wel goed roeren). Zij heeft eigenlijk nooit klontertjes. Ik maak mijn bechamel op de gewone manier, maar ik merk geen verschil in het eindresultaat.
Cake. Maar dat zou ook aan onze combioven kunnen liggen (het ligt zeker bij de oven en niet bij mijn nonchalante kookstijl ;) )
Ziet er inderdaad erg lekker uit.
Zelf heb ik altijd problemen gehad met rijst. Altijd plakkerige, kleverig en vies.
Maar inmiddels lukt het mij aardig en verpest ik het niet zo snel meer :’)
Ik heb hetzelfde probleem als Veerle: ge wilt een lekker krokant visje, haalt die vis door de bloem, legt hem in de pan, en het resultaat is een papperige en onsmakelijke substantie die aan uw vis flubbert. Help?
Soms ligt het ook gewoon aan het materiaal… Mijn roux mislukt nooit meer sinds ik de juiste pan en de juiste garde gebruik. Je hebt een goede kookpot nodig die goed past bij je vuur (platte en dikke bodem enzo), maar de garde is minstens even belangrijk. De garde die hier meestal gebruikt wordt (een aantal lusvormige metalen draden aan een steel) vind ik waardeloos : enkel de ‘grootste’ draad maakt contact met de bodem van de kookpot. Ik gebruik al jaren een garde uit de IKEA : een steel die onderaan een hoek van 90° maakt en rond gebogen is, en daarrond zit dan een ‘veer’ in dunnere draad. Die veer maakt helemaal contact met de bodem, en doet wat die moet doen : de bloem en boter en melk vlak boven de bodem goed mengen. Die garde is trouwens ideaal om eiwit of slagroom mee stijf te kloppen, gaat 3x sneller als met een gewone garde. Ik weet niet wat de juiste naam is van die dingen – als je wil weten hoe ze eruit zien, zoek dan eens op de site van IKEA onder ‘idealisk garde’. Dan zie je de 2 modelletjes. (sorry voor de sluikreclame, het is enkel informatief bedoeld !)
Ik ben meteen naar de Idealisk Garde gaan kijken (zie hierboven) want ik vond het zo’n fantastische omschrijving… Was heel benieuwd. En dat werkt dus goed? Check!
Staat op mijn lijstje.
Trouwens, Lilith, wat een mooie kleur van pan waar je de frittata in maakte. Ik heb ooit 1 kleine pot in die kleur gevonden (ook van Le Creuset) en meteen gekocht. Maar die zijn blijkbaar nergens te verkrijgen.