lilith en de styliste: deel twee

styliste_2_1

Jani deed dus zelfs niet de moeite om zijn kat te sturen. Het duurde evenwel maar de tijd die je nodig hebt om Kazaltzis te leren uitspreken voor ik mails begon te krijgen met subject line “ik ben Jani niet, maar…”. Ongelooflijk hoeveel stylisten de Steps lezen, en aangezien ik geen idee had hoe ik er de beste uit kon halen nam ik gewoon de eerste. Als ik nu van andere mensen hoor wat voor trieste ervaringen je kunt hebben met kleur- en imagoconsulentes (zie de reactie van Prinses op mijn vorige post) besef ik dat mijn strategie perfect had kunnen uitdraaien op een fiasco, maar kijk. Sille vroeg of ik zin had om ergens koffie te gaan drinken, en ik zei ja. Me er toen niet van bewust dat ik die dag nog langer voor mijn kleerkast zou staan twijfelen dan gemiddeld.

Het duurde een halve kop koffie met melk en suiker voor ik geïntrigeerd was. Niet enkel door het stijladviesgegeven, dat Sille helemaal anders aanpakt dan de meeste anderen in haar stiel, maar ook door haar verhaal. Geboren in Rotterdam, in de scheepvaart terechtgekomen, en nu door de liefde op een boogscheut van Ieper geland. Sille was meteen duidelijk: ik zou er hier niet vanaf komen met een kleurenkaartje en het advies om wat meer hakken te dragen zodat mijn benen slanker zouden lijken. Er zou gewerkt moeten worden, en er zouden wat uren ingaan, maar daarna zou ik een basis hebben  waarop ik heel mijn leven kon voortbouwen. Bedwelmd door het vooruitzicht op niet meer voor mijn kleerkast staan kriepen, ook niet op mijn vijftigste, vroeg ik me vooral af wanneer we in godsnaam tot actie over konden gaan. Geen idee of ze de wanhoop in mijn ogen zag, maar dat kon gelukkig behoorlijk snel.

Een aanpak in drie delen:

styliste2_3

– de stijlbepaling:

In haar huis heeft Sille een witte kamer die perfect is om te tonen hoe kleur je uiterlijk beïnvloedt. In die kamer zwiert ze allerhande gekleurde doeken op mijn schouders, en lijkt het alsof ze een tovertruc uitvoert op mijn gezicht. Bij een wit of zwart doekje oog ik vaal en ziek, legt ze rood of groen op mijn schouders dan zie ik de oneffenheden op mijn vel wegtrekken als betreft het een half mirakel. Ik ben nog niet goed bekomen van de berekening van wat ik aan foundation zal kunnen uitsparen met de juiste kleuren van trui als Sille me voor een lange spiegel zet en aan de hand van wat ik die dag draag toont waar ik de bal mis sla. “Door er alles aan te doen om je poep weg te steken trek je er net de aandacht naartoe“, zegt ze, en ze verwijst naar de t-shirts en truien die ik erover heen trek zoals trotse zwangeren dat doen met hun buik. Alleen is het bij mij dus niet uit trots. En dat ik dat dus ook doe met mijn A-lijnrokjes. We overlopen de collage die ik voor Sille heb gemaakt van looks die ik leuk vind (“Leuk, maar ik zie niks van kleur“) en ze onderwerpt me aan allerhande vragen. Hoe wil ik overkomen? Welke kwaliteiten zijn belangrijk voor mij? Hoe kleedde ik me toen ik zestien was? De conclusie: ik ben een creatief, open type, en dus mag ik ervoor gaan. Primaire kleuren, zotte accessoires (“als je denkt dat iets te zot is, dan doe je het net beter wel. Jij kunt dat hebben, een hoek af“). Ik ben blij met wat ik hoor, alleen kan ik me niet inbeelden hoe ik eruit zie in een strakke kokerrok, die me door Sille van ganser harte wordt aangeraden en die ik eerder nog niet eens uit het rek durfde pakken omdat die zo aansluitend is dat je alles kunt zien. Ook blij dat ik zaken word geadviseerd die bij me passen. “Wat heb jij eraan dat ik je zeg dat je langer zou lijken met hakken als je dag in dag uit achter je zoon van drie moet rennen? Of als je staat met een pastel mantelpakje, maar jij valt nog liever dood dan gezien te worden in een pastel mantelpakje?“. Nou ja, niks, om het met de woorden van Sille te zeggen.

styliste2_2

– de garderobeplanning:

Sille komt een namiddag langs om te zien wat er met mijn kleerkast aan te vangen valt. Het antwoord is c: bitter weinig. Volgens haar heb ik een onversneden twijfelaarskleerkast, het gevolg van steeds veiligere keuzes maken tot er geen enkele persoonlijkheid meer in zit. Ze ziet te veel grijs, te veel a-lijnrokken die mijn lengte geen goed doen, te wijd en verhullend. “Als Jennifer Lopez haar rondingen mag tonen, waarom jij dan niet?”, vraagt ze. Na een namiddag voor de kleerkast zit ik met de handen in het haar. Helemaal opnieuw beginnen, dan maar? “Neen“, zegt Sille, “Alles draait altijd om balans. Iedereen kan alles dragen, alleen moet je weten hoe je voor balans kunt zorgen“. Sille maakt een lijstje met ontbrekende basisstukken. Een knalrood leren jasje dat ik even snel op een sjiek jurkje als een jeans kan gooien. Een getailleerde blazer, liefst in een felle kleur. Wat topjes in kleurrijke grafische prints, liefst grote. Een leuke opvallende ketting zou ook tof zijn. En dat we wel zien waar we komen. Je garderobe aanpassen naar je stijl neemt makkelijk drie à vijf jaar in beslag, volgens Sille. En dat textielverf en een goede naaister in je vriendenkring dat proces een beetje kan versnellen.

styliste_2_4

– de shoppingdag:

En dan komt met voorsprong het machtigste deel van de drie. Winkelen met Sille is zoals je zou willen dat winkelen altijd is. Zij zegt wat je moet passen, ze heeft je maat al klaarliggen (niet altijd simpel met die van mij), weet wat je waarmee kunt combineren, en telkens ik pas kan ik mijn ogen niet geloven. Ben ik dat, in die superstrakke helblauwe jurk van dertig euro die me er slanker doet uitzien dan ik me kan herinneren? Sille haalt me uit mijn comfort zone (blote benen! mouwloze topjes! een knalgele kokerrok met sneakers!) en telkens moet ik toegeven dat ik er geweldig uitzie. Ik post een foto uit het pashokje op Instagram en de likes vliegen me om de oren. Het zal de laatste keer niet zijn, als ik iets draag op aanraden van Sille. In kledij die ik anders van zijn leven niet uit de rekken zou gehaald hebben straal ik als nooit tevoren. En niet enkel van bij boetieks maar ook bij de ketens en dus niet eens duur, iets dat ik niet voor mogelijk had gehouden. Het grappige is dat heel wat verkoopsters me continu aanraden om de fouten te maken die ik al jaren maak, niet eens zo vreemd dus dat mijn kleerkast is wat hij is. “Met jouw vormen zou je beter iets lossers nemen“, zegt een verkoopster zo subtiel als menselijk mogelijk. “Ja knikken, weghangen en toch je zin doen“, zegt Sille als we buitenstappen, een van haar betere adviezen, zal later blijken.
Ik begin klaar te zien in dingen die ik een paar dagen geleden voor mijn kleerkast nog ongelooflijk verwarrend vond. Dat contrasten dingen uitvergroten zie ik als Sille me iets met spaghettibandjes of brede schouderbanden aan laat trekken. Dat ik er dikker uitzie met iets dat wijd valt rond mijn taille dan in iets straks wordt ook duidelijk onder het onverbiddellijke tl-licht in de C&A. Dat je kledij best laat stoppen in de natuurlijke snijlijnen van je lichaam, voor het beste effect. En dat ik er daardoor- ondanks mijn armen en kipfilets- beter uitzie met een mouwloze top dan met een mouw die stopt in het midden van mijn bovenarmen, en dus op mijn breedste punt. Hetzelfde met rokken die op de knie stoppen: he, dat blijkt helemaal oke. Erboven of eronder is met mijn korte pootjes wat moeilijker.

Doorheen de dag toont Sille me wat kleding wel en niet kan, krijg ik bakken tips, en aan het einde van de rit wandel ik met een zak vol geweldige stuks en niet eens een geplunderde bankrekening naar de auto.

En dan moet het eigenlijk nog allemaal beginnen.

Wat de gevolgen waren van al het bovenstaande lees je binnenkort in deel 3! Vragen zijn welkom in de reacties, die probeer ik dan zo goed mogelijk te beantwoorden.

Dit stuk verscheen in een kortere versie in Steps City Magazine.

Reacties

  1. Amaai, Lilith, ik ben zo blij voor jou! Het valt me ook op dat je zelfs met ‘goedkopere’ kleding (een jurk van 30 euro zoals je zegt) een goed effect krijgt… Ik heb vaak het gevoel dat ik al lang geen lijf meer heb voor goedkope dingen :)…

    Echt blij voor jou.

    En mijn kleurenconsulente: die bedoelde het goed, was een toffe en energieke dame. Alleen een tikje te absoluut (‘het wordt tijd dat je er volwassen gaat uitzien, weg met die retrojurken!’) en ik heb gewoon superveel pech dat ik een huidtype ben dat opleeft met vale en pastelkleuren, die ik ECHT ECHT lelijk vind.

  2. Oeh! Kan niet wachten op deel 3. Leuk geschreven, nu wil ik zelf ook wel een styliste die mij verteld wat ik wel niet niet moet doen.

  3. Maar schoon zeg!
    Ik heb bij mezelf ook nog altijd het gevoel dat ik op zoek ben naar een stijl die me ligt. Moeilijk toch. Maar je ziet er op die foto alleszins al geweldig uit en zo te horen voel je je ook zo!

  4. De laatste weken heb heel veel schone outfits zien passeren op jouw Instagram en je ziet er echt super uit in al die kleedjes en kokerrokken en wat nog niet. Ik vind het echt schitterend dat je je stijl aan het zoeken én aan het vinden bent. Lang leve Sille!
    Ooit. Ooit ga ik ook eens op zoek naar een Sille die mij wat wegwijs kan maken in de wondere wereld der kleren, want momenteel is het in mijn kleerkast toch ook niet veel soeps.

  5. Ik zou dat ook eens graag willen laten doen, maar dan samen met de dochters. Een meidendagje met zijn drietjes. Nog even wachten tot ook de jongste een paar jaartjes ouder is dat ze er iets aan heeft. Maar dan hoop ik wel op een goeike, die wegblijft van de vale kleurtjes ;-) En wat is er in godsnaam mis met retrojurken? Gelukkig ben ik dan weer te klein voor een jumpsuit. Wordt me dat toch al zeker bespaard…

  6. Ine

    Oh dat lijkt me echt zalig, iemand die je zegt waar je mee staat, kleur en stijl, zodat je ein-de-lijk stopt met miskopen te doen…

  7. Annelies

    Ik wil ook een Sille! ’t Is ietd waar ik al mang van droom, misschien toch maar gewoon eens doen. Heb altijd het gevoel dat ik er slonziger bijloop dan de rest. Ik wil echt wel mooie kleren die bij me passen, maar op een of andere manier lukt het me niet. En als mensen dan zeggen dat kleren mij niet interesseren, dan steekt dat.

  8. in welke winkels heb je allemaal gekocht?
    Ik heb ooit ook eens bij een kleur- en stijl consulente geweest, heel content van het kleur-gedeelte, iets minder van het stijl gedeelte. Daar ben ik nog steeds wat naar op zoek…
    Ik wil Sille anders ook wel winnen om mij een dagje onder handen te nemen :) kan je dat niet regelen?

  9. Veerle

    Voila, ik heb net een mail gestuurd naar een potentiële Sille in de buurt van waar ik woon. Ik loop er al lang mee rond, met dat idee, maar je hebt me dat duwtje gegeven. Ik ben ook heel benieuwd naar deel III.

  10. Ik lig thuis al even met een bon voor kleuradvies, ongebruikt want ‘ik weet toch zeker zelf wel welke kleur me staat?!’ Misschien toch eens inwisselen :) Al zou ik meer hebben aan stijladvies denk ik! Daar heb ik nog nooit durven aan denken uit schrik dat een huppeltrutje me dan in roze blazertjes wil stoppen, maar als ik nu lees dat jouw Sille ook vraagt naar persoonlijkheid en wat je wil uitstralen… Ik denk dat Sille de komende maanden veel aanvragen gaat krijgen :)) En inderdaad…looking spiffin’ in die kokerrok jong!!

  11. mie

    Daar ben ik ook benieuwd naar.
    Ik vermoed zo’n 3 halve dagen en 1 hele dag ? Tussen 500 en 1000 € ??

  12. oooh en komt er in deel drie een giveaway van Sille? * puppyeyes* :-D Maar los daarvan, fijn dat je je draai gevonden hebt en hoera voor kleur in de kleerkast!

  13. Ann

    Wat een goed idee, zo’n styliste! Ik ben zelf ook geen held in het kiezen van kledij die goed bij me past. Speel het ook wat te snel op veilig ;-)

  14. Je ziet er super uit. Ik denk dat ik ook op zoek ga naar mijn eigen Sille! Tenzij ik die van jou even mag lenen ;)

  15. vero

    Heerlijk natuurlijk, zo’n styliste. Maar ik vond jou er vooraf ook heel goed uitzien! Voor dit stukje heb je de minst kleurrijke kleren gekozen om de ‘voor’ te illustreren om daar een kleurrijke ‘na’ tegenover te stellen. Maar vooraf was het ook al zeker de moeite!!!

  16. Wow, ik wil ook zo’n styliste! Als ik mijn laatste kilootjes er nu ook nog afkrijg, dan ga ik mezelf ook een styliste cadeau doen denk ik.
    Schrijf dat deel 3 maar snel, ik ben heel benieuwd!

  17. Geweldig! Ik zou ook wel wat advies kunnen gebruiken. Ik maak ook nog regelmatig gebruik van dezelfde foutjes als jij. Maar dat losse dingen vaak dikker ogen dan strakke, dat had ik al geleerd! Meestal dan toch ;-) Dat van die mouwen halverwege de bovenarm, daar zal ik misschien ook wat beter op letten, met mijn olifantenarmen ;-)
    Ik ben benieuwd naar het resultaat!

  18. Ellen

    Ik en mijn twee zussen hebben elk voor onze 18de verjaardag een kleurenadvies (kleren en make-up) gekregen, net zoals mijn mama van haar mama op haar 18de verjaardag… Een levenslang cadeau waar ik nog steeds heel blij mee ben! De dame in kwestie, Gert Campaert (http://www.stylingopmaat.be/), benadrukte dat je je niet exclusief moet beperken tot je kleurenpallet, maar dat je daardoor wel weet welke kleuren ‘beter’ zijn dan andere, als het eens nauw komt. En dat werkt voor mij :-)

  19. Is deel 3 toevallig met een give-away van enkele uurtjes Sille? Ik denk dat er veel kandidaten zouden zijn. :-) Een kleurenanalyse heb ik al eens laten doen, een stijlanalyse zou misschien ook niet slecht zijn. Eerst stoppen met de jojo uit te hangen misschien.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>