Onlangs kwam ik al zappend terecht op Vind je Lief, een programma waarin singles met behulp van experts aan een lief geholpen proberen te worden. Tijdens een van de opdrachten moesten potentiële liefdesobjecten met vereende krachten een IKEA-kast in elkaar steken, en op dat moment bedacht ik me dat ik op die manier enkel een lief zou vinden dat op zoek is naar een extreem hulpeloze, afhankelijke vrouw die met paniekerige ogen naar de wereld in het algemeen en bouwdozen in het bijzonder kijkt.
Ik en knutselprojecten, dat is een levenslang trauma dat ik nooit meer te boven ga komen.
Toen de mensen van Pritt me vroegen of ze me een doos met hun producten mochten opsturen heb ik eerst even zenuwachtig gelachen en mijn mailbox snel weer afgesloten, maar daarna bedacht ik me dat ik van heel de vakantie (en van heel Dexter zijn bestaan, for that matter) nog niet met het kind heb geknutseld. Ge moet nu niet direct beginnen bellen naar Kind & Gezin, maar kleuren is het zotste dat wij op dat vlak al hebben gedaan, en dus zei ik: oké dan. Vervuld van de goede voornemens om mij op een regenachtige vakantiedag toch eens met Dexter aan het bricoleren te zetten. Bij het zien van de doos vol Pritt begonnen mijn oksels evenwel spontaan te klotsen van de stress, en zei ik: “Zeg Youri, heb jij geen kunstonderwijs gedaan? Ik heb iets geweldig cools en creatiefs voor jou!“.
Het is nochtans allemaal best tof, want op de site van Pritt barst het van de dingen om af te printen zodat je reddingsstations voor dieren en piratenboten uit je mouw kunt schudden alsof het niets is. Wij gingen voor Jungle Vingerpoppetjes, een project van gemiddelde moeilijkheidsgraad waarbij er geknipt en geplakt moest worden met gekleurde lijm. Ik had geen idee dat dat bestond, zelfs. En Dexter ook niet.
Wij knipten bloemetjes, maakten een poppenkast van een kartonnen doos en vingerpoppetjes in de vorm van een tijger en een panda, en Dexter vond het allemaal de max. En ook ik heb het allemaal zonder kleerscheuren of huilbuien vervolmaakt, vanachter mijn camera met af en toe een schaar in mijn hand voor de vorm.
Wat er uiteindelijk zelfs voor heeft gezorgd dat ik de andere hobbyprojectjes op de site in mijn achterhoofd ga houden voor als ik niet meer weet hoe geëntertaind, de komende woensdagnamiddagen met kind. Winter is coming, per slot van rekening, en dan is zelfs een moeder met een knutseltrauma maar beter voorbereid.
Zin om zelf iets te winnen? Door deel te nemen aan dit spel kun je tickets bemachtigen voor een klimpark. Bedankt aan Pritt voor het materiaal en de inspiratie, wij kunnen weer een paar jaar weg qua plakken en blijven plakken.
Ja, die woensdagnamiddagen overbruggen wanneer het slechter weer gaat worden, dat wordt nog een hele opgave! Alleen maar televisie is didactisch en pedagogisch nu ook niet echt verantwoord…
Ik heb een hekel aan knutselen, maar voor ons kinderen staat er in de kelder een grote tafel waar ze naar hartenlust hun gang mogen gaan.
De Pritt had ik al zien voorbij komen bij Madame ZsaZsa.
Ook zij houdt niet zo van knutselen met (haar)kinderen en jij ook al niet.
Wat is dat toch met die moeders?
Als ons Ellis vraagt om te “vevve” (verven dus) denk ik ‘pfff moet dat echt’ :-D
Blij dat ik niet alleen ben. Hoewel het me met wat voorbereiding (leve pinterest!) en planning wel beter lukt. Gelukkig is kleuren ook leuk voor die klein mannen he. Of gewoon blaadjes in stukjes knippen. Of stickers plakken.
Ge zijt niet alleen, kijk ook meestal tegen dat knutselgepruts of schilderen een beetje op :-)
zo wijs, kijkdozen maken en aanverwante heb ik in de kleutertijd van onze bijna tiener regelmatig gedaan. Schoendoos schilderen in blauw, visjes en andere waterdiertjes (kwallen bv) maken en die dan met draadje ophangen en met pijpenwissers waterplanten maken, schelpjes vastkleven op de bodem en uw aquarium/kijkdoosoceaan is klaar!
Haha zoals zovelen deel je knutselallergie. Maar zie naar Dexter zijn oogjes terwijl hij in de camera kijkt (eerste foto), zoooo vol liefde. Ik moet mij hier inhouden of ik surf zélf naar de site van Pritt! Zo zonder dat het moet maar gewoon om ook mijne zoon zo te zien kijken naar mij! (wat hij eigenlijk bijna altijd doet hoor maar mijn moederhart krijgt daar maar geen genoeg van :-))
Haha, ik wou heel graag kleuterjuf worden of juf in de lagere school, maar gruwelde ZO hard van knutselen dat ik toch maar voor regentaat koos. Geen schaar, geen pritt, geen opkuis = zalig! :-D Hier ook een 3.5-jarige waarmee ik -buiten kleuren en boetseren- nog nooit geknutseld heb. Als het ‘wat een crappy moeder ben ik toch’-gevoel de kop opsteekt, troost ik me direct met het feit dat hij genoeg mag knutselen op school. Klaar! :-)
gekleurde plakstift!!!!dayum, ik heb officieel mijn jeugd gemist.
Ik kijk al uit naar de volgende knutselprojectjes waarover je zal bloggen :p :p
Handig, een man die kunstonderwijs gedaan heeft!
Resultaat zag er leuk uit! :-)
Mo zo zalig zeg! Ik knutsel zelf ook heel graag, dus ik hoop dat ik dat later aan mijn kindjes kan doorgeven :-)
Ik doe dat ook nooit! Maar toen ik het deze zomer wel eens deed bleek dat mijn zoon dat supergeweldigmaf vond…best dat hij het vanaf vandaag weer op school mag doen! (En dat hij ook een prutsvader heeft, alli, je wit wel he..)
Ik meen mij nochtans iets over scrapbooken te herinneren…
Geweldig! Dexter had het duidelijk naar zijn zin en je bent wel zo eerlijk om je a-creativiteit zo leuk te belichten, ik zit hier weer met een glimlach!
Moh zo tof! Ik kan nog altijd niet recht knippen maar dit zou ik zo ook proberen. Eentje om te sharen!