Tournée Minérale: dag 536

IMG_4885Wie deelneemt aan Tournée Minérale, de maand zonder alcohol, heeft op dit moment nog minder dan tien dagen te gaan. Zoals jullie hier al lazen heb ik mezelf getrakteerd op een levenslange Tournée Minérale, en dus komt er bij mij geen einde aan. Het zotte is dat ik dat met de dag minder erg vind.

Sterker nog: ik denk er amper nog over na.

Nog het vaakst als ik naar mijn zoekresultaten kijk. Mijn blogpost over stoppen met alcohol is de tweede meestgelezen blogpost van het afgelopen jaar op Tales from the Crib. Ik moet u niet uitleggen wat dat wil zeggen, waarschijnlijk. Dat wil zeggen dat ongelooflijk veel mensen naar hier komen via zoekopdrachten als “ik wil stoppen met drinken” en “hoe weet ik of ik verslaafd ben aan alcohol”. Ook vaak “jonge mama drinkt te veel”. Ik lees veel tussen die lijnen. Ik herken veel tussen die lijnen.

Net daarom wilde ik er vandaag nog eens over schrijven. Niet zozeer voor Google, al kan ik enkel hopen dat iemand die zelf sukkelt op deze post uitkomt en er een sprankel hoop in vindt. Wel omdat ik er al zo vaak over aangesproken ben door mensen die zich schaamden. Ik vind dat niet nodig. Maar ik snap het wel.

Juist daarom had ik niet verwacht dat er een dag zou komen waarop ik naar een feestje zou vertrekken zonder “Wat heb ik aan een feestje? Ik kan niet eens alcohol drinken” te denken. Laat staan dat het zo snel het geval zou zijn. Maar het is nog steeds zoals ik een tijd geleden zei: eens ik doorhad dat ik het ook best zonder kan was het probleem bijna direct weg. En het was een probleem, dat schreef ik hier al. Een probleem van heel veel energie stoppen in nadenken, meten en wegen. Een probleem van mezelf wijsmaken dat ik me niet kon amuseren zonder alcohol. Dat ik alcohol nodig had om even te bekomen van mijn dagelijks leven.

IMG_5197

Dat dagelijks leven is er de laatste maanden niet kalmer op geworden. Maar ik ben wel van het gesukkel met alcohol af. Ik ben klaar met op de rem gaan staan omdat ik denk dat ik niet goed bezig ben, en dan weer van de rem af te stappen omdat ik vind dat ik dat potverdorie heb verdiend.

En neen, het is niet zo dat stoppen met drinken ervoor heeft gezorgd dat ik mijn zaakjes helemaal voor elkaar heb. Ik ben ook niet miraculeus slanker geworden (eventjes wel, maar die kilo’s heb ik er deze winter weer aangegeten van pure bouwstress), maar ik ben wel trots dat ik mezelf niet meer wijsmaak dat het niet lukt zonder mezelf om de zoveel tijd eens half tot ernstig te verdoven met witte wijn.

Het is raar om te beseffen dat ik vroeger iemand was die alles leuker maakte met drank. Of dat toch dacht. Onlangs zag ik op een stockverkoop van kinderschoenen alle verkoopsters om elf uur op zondagochtend in de cava vliegen. Zo veel lol dat daar was, ineens. Dat was ik, dacht ik. Er was altijd een goede reden om er een fles drank tegen te gooien. Er staan nog altijd flessen wijn in de keuken. Van vroeger, die nog altijd niet op zijn. Af en toe gaat er nog eens een geut in de saus. Het doet me niks meer. Hoe weird is dat? (ik moest trouwens ook aan deze geweldige blogpost denken. Lezen, zulle)

De overarching mood? Blij. Content. Opgelucht.

Wat hielp? (en dat is erg persoonlijk, besef ik)

  • een man hebben die niet drinkt. Youri dronk al weinig, en toen ik stopte stopte hij mee uit solidariteit. Al eens een vriendin in een groepje hebben zitten die het ook niet doet is ook soms fijn. Ik kan me voorstellen dat altijd weer de enige zijn met een glas spuitwater op café niet makkelijk is, maar ik ben dat meestal niet. Terwijl ik vroeger toch echt zeker wist dat iedereen dronk.
  • focussen op de voordelen. Het is zoals toen ik stopte met roken: ik probeer het niet te zien als niet mogen, maar niet meer moeten. Geen katers meer moeten doorspartelen. Geen keuzes meer moeten maken. Me niet meer schuldig moeten voelen. Bij mij werkt dat.
  • de mechanismen snappen. In het begin heb ik veel gelezen over alcohol en wat het met je doet. Dat soort inzichten helpt bij mij ook. Net als lezen dat anderen ook sukkelen en het toch deden.
  • dat ik zelf de knoop heb doorgehakt. Dat ik daarvoor een paar keer op mijn bek ben gegaan. Dat niemand het voor mij deed.

Ik wens alle deelnemers aan Tournée Minerale nog heel veel succes met de laatste week. Ik ben ook altijd benieuwd naar de ervaringen van anderen, dus deel die zeker in de reacties hieronder.

Ik wens iedereen die hier nu of in de toekomst terecht komt via de zoekmachines veel courage met alles. Het is allemaal lang niet altijd simpel, maar dat wil niet zeggen dat het niet kan.

Hoe ik weet hoe lang ik gestopt ben? Daar heb ik een app voor, natuurlijk. En zo heb ik wel meer hulpmiddeltjes om het makkelijker te maken.

 

Deze post maakt deel uit van de 40 dagen bloggen-challenge. Dit is dag 7/40. 

Reacties

  1. Awel, he. Bijna drie jaar geleden ben ik gestopt met frisdrank (of ja, dik twee en een half jaar, het was in augustus). Dat was heel moeilijk, derde of vierde poging of zo na weer maar eens een maagontsteking oplopen doordat ik er niet van af kon blijven. En weten dat dat pijn doet, he. Maar hey, het was zomer en warm en ik kwam veel in het ziekenhuis, dus dat ene blikske zou wel geen kwaad kunnen. Elke dag. Het kon dus wel kwaad. Daarna dacht ik ‘en nu niet meer met mij’. Elke keer als de goesting de kop op stak, dacht ik aan die maagpijn. En nu mis ik het echt niet. Of toch meestal niet ;-)
    De alcohol dan. De teller staat op bijna twee maanden. Reden: eigenlijk dronk ik al heel weinig (lees: gemiddeld een tot twee glazen per week, en heel erg wisselend: soms heelder weken niks, soms bijna elke avond een glas). En ik dronk alleen omdat mijn man eens zin had in een glas maar toch liever niet alleen, of omdat ik op een receptie was en het fruitsap net te ver weg, of omdat ik op een familiefeest een glas in mijn pollen geduwd kreeg en het niet beleefd is enz… Ik vind het eigenlijk niet eens echt lekker, en na een glas of twee werd ik slaperig, of kreeg ik hoofdpijn. Of allebei. Dus vroeg ik me af: waarom eigenlijk nog wel? Ik heb er niks aan, alleen maar last van. Het enige wat me tot dan toe tegenhield, was het eventuele gezaag van ‘allee, neem er toch eentje, en waarom niet dan’. Maar ook dat valt mee. Ik zeg gewoon niks, kies op een receptie wel voor water of fruitsap (daar zou wel eens variatie in mogen komen eigenlijk), zet het glas dat ik in mijn pollen krijg gewoon opzij en zeg tegen mijn man eerlijk dat ik het liever niet meer drink, want slaperig en hoofdpijn en eigenlijk niet zo lekker. Ook beter voor hem, want met zijn medicatie is alcohol niet zo’n hele goeie combi.
    Wat ik wel lekker vind, al heel lang eigenlijk: water. Koel, fris water, soms met prik, soms zonder. Ik kan me geen betere oppepper voorstellen. Hydrateert en zo (uiteraard). Nu nog leren mocktails maken, tegen de zomer. :-)

  2. Ik drink intussen ook al niet meer sinds een aantal maanden. Eerst omdat ik dacht dat er mogelijk een verband was tussen drankverbruik en migraine-aanvallen (maar ik heb vorige week in De Morgen geleerd dat er dus geen oorzakelijk verband is), maar daarna omdat ik het gewoon ook niet mis. Aan de alternatieven zou wel nog iets mogen gebeuren: ik zit er niet mee in om me tot spuitwater te beperken, maar een goede mocktail zou intussen toch standaard tot de kaarten van restaurants/cafés mogen behoren?

  3. Nooit veel gedronken. Zelfs niet als puber of tiener of gelijk wat. Ik snap ook niet wat anderen er plezant aan vinden of waarom dat niet drinken zo moeilijk is. Volgens mij komt dat bij mij door opvoeding. Alcohol was bij ons thuis not done. NOT. Ik heb mijn mama nog nooit een glas alcohol zien drinken zelfs (trauma’s uit haar jeugd), dus ik was al oud toen ik besefte dat er mensen zijn die vaak alcohol drinken. Misschien moet ik er zelf eens over bloggen.

  4. Verstraelen

    Ik heb gezopen als een koe en nu gestopt en ben al 4 kilo afgevallen zonder alkoof te drinken

  5. Schoon van jou dat je het onderwerp nog eens aankaart. Ik wil de kinderen geen eten geven die opgroeien in een gezin waar iemand verslaafd is en denkt geen probleem te hebben.
    Mijn man is dronken tegen een boom gereden en kon het niet meer navertellen. Ik moet niet zeggen zeker dat ik zelf niet drink?

  6. Ik doe mee aan Tournée Minérale, maar weet je wat? Ik heb er totaal geen last van. Ik dronk al niet veel en eigenlijk heb ik het echt niet nodig. Weer een les wijzer 😀.

  7. Ik doe niet mee aan de Tournée Générale omdat ik nauwelijks drink. 4 jaar geleden ben ik gestopt met roken, en toen ben ik tegelijkertijd ook gestopt met drinken. Ik dronk alle dagen een aperitief tijdens het koken (een glas, twee glazen), dronk regelmatig wijn. Ik had ook heel veel migraine en hoofdpijn. Toen ik stopte met roken, dacht ik tijdelijk de alcohol op te geven. Omdat roken zo hard vasthing aan alcohol drinken. Als ik het ene niet doe, doe ik het andere ook niet. In gelijk welke volgorde. Dat tijdelijk stoppen met drinken is permanent stoppen met drinken geworden. Ik ben niet meer teruggekeerd naar mijn oude gewoonte. En ik ben nog steeds gestopt met roken en plan dat te blijven. Ik heb veel minder hoofdpijn, hoera. Ik drink wel af en toe nog eens. Op een feestje. Met nieuwjaar. Dan drink ik eens een glas, twee glazen cava. En voor de rest laat ik de alcohol aan me voorbijgaan. De wijn aan tafel en zo op feestjes. Omdat ik me daar beter bij voel. Omdat ik na 2 glazen cava en 2 glazen wijn bij het eten toch hoofdpijn heb. It’s not worth it. Het leven zonder alcohol is helemaal ok!

  8. Sylvie

    Awel, hier dag 23 van Tournee Minerale en ik zal heel blij zijn als het erop zit. Weinig dingen die mij beter smaken dan een goed glas wijn 😉. Ik moet ook bekennen dat ik stiekem het leven zonder alcohol toch wel beetje saaier vind. Qua bewustwording vond ik het wel interessant en ben in de toekomst ook van plan om iets vaker eens een alternatief te kiezen maar helemaal stoppen zit er niet in. Niettemin wel chapeau voor jou hoor!

  9. Vorig jaar een bedrijfsfeest voor alle klanten gegeven op het werk. Er werd besloten om geen alcohol te serveren tijdens de middaglunch. Geen rare reacties gehad, het wordt ondertussen meer aanvaard denk ik dan 5 jaar geleden. De traiteur had zichzelf wel overtroffen door 2 verschillende mocktails aan te bieden. En die waren….. YUM!

  10. Sarah

    Waar ik eigenlijk nog benieuwder naar ben, is naar jouw voornemen om je suikerinname te minderen en hoe dat concreet gaat. Zelf al een leven lang alcoholvrij en sinds enkele weken ook suiker- en vervangzoetstofvrij. Maar, mannekes, wat valt dat zwaar, een leven zonder chocolade 😱😂.

  11. Ann

    Handig als je zo’n alcoholvrije vriend hebt. Ik heb er zelf al 13 jaar ook een. Af en toe drink ik nog eens een glaasje wijn op een feestje of een etentje. Maar ook echt maar eentje, want dat stijgt dan heel snel naar mijn hoofd ;-).

  12. Ik heb meegedaan aan Tournée Minéral, er komt nog een blogpost aan met mijn bevindingen. Maar overall heb ik niet veel verschil gemerkt. Ik drink alcohol niet omdat ik het nodig/verdiend heb, maar omdat ik het lekker vind – dus bv niet van die voze caféwijn of een pint bier, daar bedank ik vriendelijk voor. Een diner met aangepaste wijnen, sure, als het kleine glaasjes zijn :-) Ik drink door de band genomen niet veel, en als ik er geen zin in heb, dan doe ik het dus ook niet omdat iedereen rond mij het wél zou doen. Daar ben ik wel van af gestapt. Niemand heeft alcohol nodig (of zou het nodig mógen hebben). Een glas water op vrijdagavond zorgt er trouwens voor dat ik langer kan wakker blijven dan wanneer ik na een zware week een glas wijn zou ‘verdiend’ hebben. Dat heb ik met de jaren wel geleerd!

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>