Ik kan goed stoppen, maar volhouden is een ander paar mouwen. Ik ben al met zodanig veel dingen gestopt en weer herbegonnen dat ik ondertussen kan putten uit een goudmijn aan informatie uit al die mislukte pogingen. Misschien komt het daardoor dat ik ondertussen aan dag 29 zit in de cola light queeste. En dat het zot goed gaat.
Ik heb vooral geleerd dat mijn 57 vorige pogingen duidelijk gedoemd waren tot mislukken. En dat weer hetzelfde doen (stoppen en hopen dat het lukt) alleen maar voor hetzelfde resultaat gaat zorgen: ik die een zoveelste mislukking op mijn hoed moet steken.
Geweldig voor mijn zelfvertrouwen. Echt top notch.
Maar ik misluk lang niet altijd bij alles dat ik onderneem, al zou ik dat mezelf al eens durven wijsmaken. Ik ben succesvol gestopt met roken, al meer dan tien jaar. Ik eet de meeste dagen behoorlijk gezond, als ik niet wegzak in een winterdip from hell. En ik heb al 607 dagen geen druppel alcohol aangeraakt, en ik ben daar zeer trots op. Dus dacht ik: wat als ik de tactieken die ik heb toegepast bij de succesvolle stoppogingen eens toepas op de cola light? Het lijkt bijzonder goed te gaan, want ik heb helemaal geen zin meer in cola light, en ik voel me veel beter. Ik eet ook ineens minder zoet en tussendoor, omdat ik blijkbaar zin kreeg in eten door veel cola light te drinken. Win win, dus.
Volgens mij hebben deze zaken serieus geholpen:
- Beginnen met waarom. Er moet een reden zijn waarom je ergens mee wilt stoppen, en het is zeer belangrijk om te weten wat die reden exact is. Niet zozeer voor het stoppen zelf, want daar ben je al ietwat voor gemotiveerd, maar voor de momenten waarop je wilt herbeginnen. Eerlijk zijn met jezelf is nogal belangrijk, heb ik gemerkt. Ofwel kun je het probleem kapot relativeren en minimaliseren, ook wel bekend als mijn go to tactiek als ik een zwak moment heb. Ach, het zal wel niet op dat ene glas wijn komen, zekers? Ach, als cola light mijn enige probleem is dan valt het wel mee aglijk. Terwijl ik een week eerder alleen maar wilde stoppen, maar dat dan doelbewust probeer te vergeten zodat ik alsnog weer cola kan drinken. Serieus: ik kon pas stoppen met alcohol toen ik aan mezelf kon toegeven dat ik de verkeerde richting uitging en dat de kans dat het zou verbeteren bijzonder klein was. Mijn waarom? Ik wilde geen slecht voorbeeld stellen voor mijn kindjes. Ik kon de energie die alcohol vrat voor andere zaken gebruiken. Bij cola net zo: ik ben het zo zo beu om me ambetant te voelen over iets waarmee ik eigenlijk zou kunnen stoppen. Omdat ik gezonder wil zijn, en meer controle wil hebben. Dat is mijn why. Om die extra te onderstrepen lees ik de eerste weken van mijn stoppoging constant dingen die mij bevestigen in wat voor brol cola is. Of alcohol. Kennis is macht, zeker als je een zwak moment nadert.
- Zorgen voor een plan b en c. Als ik ergens mee stop denk ik altijd dat mijn motivatie even hoog zal blijven liggen. Maar dan is er een nacht met onderbroken slaap. Is er een kindje ziek. Of ben ik zelf ziek of zielig of bleh. En dan, dan wordt het gevaarlijk, want dan begin ik last te krijgen van zelfmedelijden. Vind ik dat als cola light mijn enige probleem is, het aglijk wel meevalt. Een plan b hebben staat bij mij voor een paar zaken: iets hebben in de plaats van wat ik opgeef, dat ook oké is. In mijn geval nu nog even spuitwater, om dan later met wat chance over te schakelen op plat. Stoppen met cola light is al lastig genoeg, die bubbels mag ik nog even houden van mezelf. Nog zo’n plan b: mild zijn voor mezelf. Als ik faal, dat ik dan gewoon weer verder kan doen zonder mezelf af te maken. Tegelijk weet ik dat dat heel lastig is voor mij, dus hou ik me ook vast aan de volgende regel.
- Falen is geen optie voor dit team. Zoals ze zeggen in Rox. Natuurlijk is falen wel een optie, maar als ik het al direct zo zie dan heb ik snel een excuus. Ik ben een alles of nikser, en ik weet dat geheelonthouding altijd beter is dan een beetje. Dus zeg ik tegen mezelf dat falen geen optie is. Niet omdat ik een harde tante ben, maar omdat ik dan niet met mezelf begin te onderhandelen op zwakke momenten. Helpt ook: vandaag ga ik geen cola light drinken. Over morgen denk ik morgen wel na. En dat dan de volgende dag herhalen. Want één dag is behapbaarder dan voor altijd.
- Tellen en trots zijn. En weten dat als je hervalt, en weer probeert te stoppen, je van nul moet beginnen en het een hele tijd gaat duren voor je weer bent waar je nu al bent. Die gedachte helpt mij ook altijd tijdens het zwemmen of lopen. Als ik wil stoppen aan baantje nummer 35, dan denk ik: het is zoveel makkelijker nu om aan 40 te geraken dan als je de volgende keer herbegint van nul. En dan ga ik door. Hetzelfde met ergens mee stoppen. Leve apps als Quit that, wat dat betreft. Ik zie graag vooruitgang, zeker op dagen dat ik vind dat ik niks kan volhouden.
Heb jij tips die stoppen met een slechte gewoonte makkelijker kunnen maken? Please share, baby!
Ik heb die tips vooral zelf keihard nodig!
Toen ik minderde met cola drinken, hing er een blad aan mijn frigo. Elke dag zette ik een kruisje: een groen als ik de hele dag geen cola had gedronken, een rood als ik er wel had gedronken. Op zich is dat misschien een stompzinnig idee, want hoe makkelijk is het om te liegen? Ik ben er altijd erg eerlijk in geweest en ik heb het geluk dat ik nogal een competitiebeestje met mezelf ben. Ik dacht altijd ‘komaan zeg, je dronk nu al 5 dagen geen cola, dan ga je dat toch wel een week volhouden zeker?’. Het hielp ook wel dat het aan de frigo hing, waar iedereen kon zien hoe ik het deed. Dat was voor mij een stok achter de deur.
‘Falen is geen optie’ zou bij mij juist keihard niet werken. Jezelfbelonen des te meer. Drie dagen niet toegeven aan dat waar je mee wil stoppen, en dan keihard genieten van een uitzondering. Vervolgens vier dagen, vijf dagen enz.
Overigens: is dat nu echt zó slecht, cola zero? Ik kan daar zo hard van genieten – ik probeer keihard te minderen met zoete of zoute/vette snacks, en na een dag zonder kan een blikje cola zero mij dan zo hard smaken als ‘beloningsdessertje’. Of is een chocoladekoek dan beter?
Toen ik kind was en in het middelbaar was ik een neurotische nagelbijter. Ik schaamde me er best wel voor want het zag er écht niet uit maar toch kon ik er niet laten. Tijdens mijn studententijd heb ik systematisch ieder weekend een laagje transparante nagellak gelegd. 1) het smaakte vies 2) mijn nagels waren steviger zodat er geen velletjes of scheurtjes kwamen die ik asap moest elimineren. Enkel in de examens was er geen houden aan, dan kon ik het niet volhouden. Ondertussen al 10 jaar niet meer aan het nagelbijten! De enige keer dat ik er nog aan herinnerd wordt, is als mijn zus zegt: “amai, je nagels zijn lang en mooi.” Ergens blijf ik voor haar de nagelbijter :) Ik beschouw het als een complimentje en dikke duim voor mezelf.
Qua eten/drinken is er bij mij maar 1 methode die werkt: dat uit mijn huis houden, ervoor zorgen dat het niet meer in de kast zit want dan blijft dat roepen….
Tips heb ik niet, maar ik vind ’t wel interessant om te lezen.
Ik heb zelf super veel te veel problemen met mijn smartphone. Met name dan Instagram. Dat slokt mij helemaal op, ik VOEL dat me dat geen goed doet en toch blijf ik ernaar terugkeren. Ik durf zelfs niet tellen hoe vaak per dag.
Jij als ‘obliger’ zou mss baat hebben van een accountabilitypartner. (Heb weer een uur zitten gretchenen) die je op tijd en stond bijstuurt indien nodig. Al doe je het bijzonder goed hé! Zelf heb ik vooral baat bij eigen positieve ervaring, als ik merk dat iets voor mijn eigen goed is hou ik het vol omdat het zichzelf bewijst.
Van die heel stomme en voor de hand liggende dingen.
Ik ben ondertussen, euh, is het 3,5 jaar? 4,5 jaar? ik zou het moetne opzoeken, gestopt met roken. Ik ben toen gestopt met een plan. Echt, een plan. Alles heel goed op voorhand uitgedokterd. Naast het waarom, ook het wanneer. Moment heel goed gekozen. Na de zomer, als het ambetant begint te worden om in de kou en regen buiten te gaan staan roken.
Samen met iemand anders stoppen. Altijd een plus.
Iets heel idioot: ik had een kalender. Na een week mocht ik mezelf een cadeautje kopen. Uiteraard geen smartwatch of laptop of zo, maar iets kleins. Een boek, stof, wol… dingen waar ik blij mee was. En zo had ik een schema. Cadeautje na een week. 2 weken. Een maand. Enzoverder.
Aan veel mensen vertellen dat je stopt. Moet je ook aan veel mensen gaan vertellen dat het niet gelukt is. Is ook een drempel.
Die apps, inderdaad, fantastisch. Iedere keer als je het moeilijk hebt, app openen en kijken hoe je het al gedaan hebt. Hoeveel geld uitgespaard, dat soort dingen.
Iets hebben in casu van goestjes. Liefst niet al te calorierijk.
Nog iets heel dwaas: als je goesting hebt, denken dat die goesting na 5 minuten gaat over zijn. Dat dat echt niet lang duurt. Dat dat korte momenten zijn. En dat is dus echt waar hè. Na 5 minuten is de goesting over het algemeen over en kan je weer verder.
Tot zover mijn tips :-)
Ik schreef trouwens zelf een blogpost met mijn tips om te stoppen met roken. (en nu weet ik dat ik ongeveer 3,5 jaar gestopt ben)
http://www.zonderdank.be/saturnein/?p=4078
Een boek dat je misschien interessant zou vinden: de Marshmallow Test van Walter Mischel. Een psycholoog van Stanford die de allereerste ‘marshmallow test’ deed (je kent die wel van de schattige filmpjes met kinderen) en zijn hele carrière gewijd heeft aan research rond zelfbeheersing en alle psychologische mechanismes die daarmee samenhangen. Je kan er heel wat concrete tips uit destilleren, maar wat ik zelf het meest interessant vind is de wetenschap erachter – het kunnen rationaliseren helpt mij op één of andere manier ook.
Amai, herkenbaar.
Ik heb tijdens de vasten geen vlees gegeten (mijn man is intussen al twee jaar vegetariër) en ik heb dat echt super volgehouden. Maar nu eet ik weer volop salami en kipsaté. Ook gemerkt dat het inderdaad allemaal moeilijker vol te houden is als ik moe ben, en AL mijn nachten zijn nog onderbroken nachten dus ik ben altijd moe. Al 22 maanden :-D
Nog boosdoeners zijn chocolade en koffie.
Net nog een artikel over een mogelijk interessant boek gezien (misschien al van gehoord?): De gelukkige eter van Carola van Bemmelen. Zij pleit voor 100 procent suikervrij te eten. Lijkt me een hele uitdaging.
Ik visualiseer de grote stapel blikjes cola light die ik na een maand stoppen NIET opgedronken heb. En voel mij enorm fier. Thanks Kellie; jouw blog heeft mij echt geholpen. En ja ik heb ook veel minder zin in zoete brol nu.
Reeds anderhalf jaar gestopt met cola zero en andere frisdranken…enkel tonissteiner blijft mijn kleine verleiding. Bij mij heeft het geholpen om talloze artikels te lezen over de gevolgen van het drinken van cola zero en de bestanddelen ervan. Het geeft vooral een vrijer gevoel, water is overal te krijgen en heeft een zuiverende werking op je lichaam. Ik mis het niet meer, maar dit heeft wel een tijdje geduurd.
Merci voor de app-tip! Heb een gelijkaardige gevonden voor Android: Quitzilla. De naam alleen al… Ik begin met suiker & alcohol…