Mensen kunnen zich vaak minder goed verplaatsen in de verslavingen van anderen.
Onder een post over stoppen met alcohol drinken lees je vaak: ik drink nooit alcohol, en snap niet goed wat daar zo lastig aan is. Mensen die niet of minder verslavingsgevoelig zijn hebben het vaak lastig om te begrijpen dat een verslaving iets anders is dan gewoon niet voldoende hard willen stoppen. Dat het meer is dan niet gemotiveerd genoeg zijn. Dat gewoon ergens mee stoppen bij een verslaving altijd meer is dan gewoon ergens mee stoppen.
Ik ben ervaringsdeskundige, want ik ben gestopt met roken. Ondertussen al meer dan dertien jaar.
Daarna ben ik ongeveer gestopt met veel te dik zijn. (met behulp van een maagverkleining, maar toch, ook daar kwam toch heel wat stoppen bij kijken)
Ik ben ook gestopt met alcohol drinken, en hoewel het stoppen zelf makkelijker was dan ik had gevreesd was het hele proces dat daartoe leidde absoluut niet makkelijk.
Er was eigenlijk nog maar één gewoonte waar ik jaren vanaf wilde.
Van alles waarmee ik ooit probeerde te stoppen, heb ik het vaakste gefaald bij cola light.
Zot, als je bedenkt dat mensen ervan uit gaan dat sigaretten en alcohol veel moeilijker zijn om vanaf te raken. Vergeet het. Ik besef dat enkel fellow cola light verslaafden kunnen snappen dat het iets anders is dan gewoon geen cola light meer drinken. En die zijn er, en het zijn er veel, las ik op internet. Mensen die tientallen pogingen moeten ondernemen voor ze van het bruine goedje afraken dat hen al heel hun leven troost biedt met die heerlijke pssssssht aan het begin.
Ik heb een keer geprobeerd om te stoppen met roken en heb al dertien jaar geen sigaret aangeraakt. Ik heb een keer geprobeerd om te stoppen met drinken en ben ondertussen al 597 dagen ver.
Bij cola light is dit volgens mij poging meer dan twintig. Geen zever. Ik heb vandaag exact 19 dagen geen cola light gedronken, en het is lastig om uit te leggen wat voor een overwinning dat is aan mensen die denken: wat is daar nu moeilijk aan?
Awel.
Ik drink al cola light sinds ik op mijn negende naar de diëtiste moest, en dat zowat het enige was dat nog leek te mogen. Geen snoep meer. Ook geen chips, en geen chocolade. Geen boter op mijn boterham, enkel mager beleg. Maar cola light mocht wel. A ja, geen calorieën! Vanaf dan was dat het enige dat ik nog dronk. Neem dat maar letterlijk.
Al jaren ben ik als de dood voor de gevolgen van dat gegeven.
Al jaren vraag ik me af wat dat zuur en die chemische brol doet met mijn lichaam.
En toch kon ik niet stoppen. Of toch nooit langer dan een paar uur.
Stopte ik langer dan een dag, dan begon de hoofdpijn.
En het zagen tegen mezelf. Dat als cola light mijn enige verslaving was, dat dat dan al bij al toch meeviel. Dat het nu vast ook weer allemaal zo erg niet was.
De waarheid is dat ik me er niet goed bij voelde.
Al heel lang niet.
Dat ik het ambetant vond, hoeveel blikjes ik erdoor draaide.
Maar altijd praatte ik het weer goed, omdat ik me verloren voelde zonder mijn meest vertrouwde vorm van troost. De vorm die er al was van toen ik als klein meisje bij de diëtiste zat en beloond werd met een poster over de voedingsdriehoek en een sticker over gezonde voeding. Aja, ik was van 52 naar 45 kilo gegaan, dat had ik wel verdiend. Al mijn punten. En een ijskoude cola light, want dat kon helemaal geen kwaad.
Negentien dagen ver.
Het gaat super.
Ik kan niet uitleggen wat voor een big deal het voor mij is.
Oh, ik ben zo blij dat dit eens gezegd wordt! Zelf heb ik het ontzettend moeilijk met alcohol. Dat glas koude witte wijn als ik thuiskom en aan het koken sla. Dat glas rode wijn bij een boek en goeie muziek…
En dan vrienden die dat niet snappen, maar er wel liters cola door draaien op een dag.
Heel veel succes met het stoppen!
(ik kan absoluut niet relaten met de cola zelf, want ik vind het giga vies goedje, als sinds kind af :-))
Ohja, de cola light na een bezoekje aan de dietist! Herkenbaar!
Succes!!!
Ik versta je helemaal. Mijn eten mag je me afpakken als het echt moet, maar mijn cola light of pepsi max… Ik drink geen koffie, geen alcohol en geen dranken met suiker. Diabetes en jawel, ook ik mocht van jongsaf dus eigenlijk bitter weinig qua eten. Maar light drank, geen probleem. Intussen ben ik 35 en veel te zwaar, hoewel ik echt niet overdrijf qua eten. Dus moet die cola light me erdoor slepen als ik weer maar eens een rijstwafel of wat sla naar binnen heb gewerkt. Ik wil er vooral mee stoppen voordat mijn kinderen ook gaan eisen dat zij dan ook maar heelder dagen cola mogen drinken. Fysieke ontwenning, daar merk ik niks van als ik stop. Ik word er wel enorm verdrietig van. Want ‘nu mag zelfs dat al niet meer’.
Ik vind 19 dagen dus al enorm knap en ik duim dat je een routine kunt kweken waarin die cola gewoon niet meer de meest logische stap is. Ik verzamel nog wat moed en probeer er binnenkort ook nog eens mee te stoppen. Hopelijk voorgoed dit keer…
Ik ben begin dit jaar gestopt met cola light (zero in mijn geval). Met een licht gevoel voor dramatiek&symboliek heb ik op 31/12 om 23:55 mijn laatste cola zero gedronken om dan een dikke twee maanden totaal geen cola meer aan te raken. Sindsdien heb ik eigenlijk pas echt het gevoel dat ik van de verslaving af ben, want ik slaag er met gemak in om max. 1x/week eens een cola zero te drinken zonder af te glijden. De grootste uitdaging was om nieuwe rituelen te verzinnen. Ik drink nu vaak (bruis)water met versgeperst citroensap. En als ik heel decadent wil doen gooi ik het geheel in een blender met ijsblokjes en muntblaadjes. Veel lekkerder!
Bijna drie jaar geleden gestopt, na een derde poging. Moet je weten dat ik niet meer dan twee blikjes op een dag dronk èn elke keer ik er weer aan begon binnen de paar weken (laatste keer zelfs na een paar dagen) een joekel van een maagontsteking kreeg, en dat doet echt wel pijn. En toch weer beginnen, he. Na de laatste keer was dat dus de truc: elke keer als ik zin kreeg, aan die pijn terugdenken. Dat heeft gewerkt. En intussen trekt het mij eigenlijk totaal niet meer aan. Fris water is veel lekkerder, lest de dorst echt en kan zelfs een echte oppepper zijn.
Oh ja hoor! Ik ken niets van cola (nooit gelust), maar ik ben al van kindsbeen af een verslaafde nagelbijter. Ik weet heel goed dat mensen dat vies vinden, (als ik er echt diep over nadenkt vind ik het zelf ook niet al te proper) maar stoppen is tot hiertoe nog niet gelukt. Al wil ik het heel graag, om zoonlief niet aan te steken binnen een jaartje of twee. Ooit… *zucht
De ontwenning is echt! Je lichaam is de cafeïne natuurlijk ook gewend… Ik geraak ook al in geen 10 jaar proberen van mijn koffiegebruik af. Ook als in, dat is het enige, naast water waar geen calorieën in zit, en waar je toch een voldaan gevoel van krijgt. 19 dagen is echt al super! Doe zo voort!
Ik ben gestopt met cola light (en zero) voor mijn huidige zwangerschap, omdat het me toch niet zo gezond lijkt. Kan niet zeggen dat ik echt verslaafd ben al was dat in mijn studententijd wel anders (ik heb ooit tijdens de blok een pyramide van blikjes gemaakt :-)). Ook de alcohol deze keer voor 100% afgezworen (nuja, 99,5% als je dat half glas op Oudjaar meetelt). Lekkere alternatief tijdens deze warme dagen vind ik zelfgemaakte hibiscus ice tea (2 liter water koken met een goed stuk gember in schijfjes en een beetje suiker, als het gekookt heeft 5 zakjes hibiscusthee erin en laten afkoelen… heerlijk fris) of gewoon zelfgemaakte zwarte ijsthee.
Succes! Ik ben nu bijna twee jaar gestopt, en ik heb nog regelmatig zin in een frisse cola – ook na twee jaar.
Twee weken zware hoofdpijn gehad. Maar gelukkig lust ik het niet meer, ook al heb ik nog maar twee slokjes gedronken in het laatste jaar. In het begin gebruikte ik flesjes spuitwater als vervanging (ook een lekker fris gevoel, gemakkelijk te drinken), nu lukt het zo wel.
Bij mij is het cola zero. Het kan geen kwaad qua calorieën, maar ik hoor en lees overal dat het eigenlijk ook maar vergif is. Ik schreef er eens iets over en de reacties lieten er geen twijfel over bestaan, aspartaam is de vijand! Toch heb ik het moeilijk om het helemaal af te zweren, vooral omdat ik geen alternatief vind. Ik drink sowieso al veel water, af en toe wil ik wel eens iets anders. Ik probeer nu dus vooral te matigen. Jij bent alvast heel goed bezig!
hier 1 blikje zero per dag. Nooit gedronken, tot ik zwanger was en nu kan ik het ook niet loslaten. Het ergste is dat een blikje cola zero voor mij gelijk staat aan een ‘honger stillen’ momentje. ipv iets te snoepen, een blikje.
Herkenbaar! Ik drink geen alcohol, maar heb wel een cola-verslaving. Ik leg mezelf regeltjes op: geen cola voor 11uur en max 1 blikje per dag. Maar ik wil echt wel elke dag een colaatje drinken. Erg hé!
Of het nu de sigaret of alcohol of iets anders is, van een “verslaving” afraken vergt moed en doorzetting, vooral omdat je het alleen doet. Winnen is nooit evident (zelf jaren gerookt -7x stop was de goeie, 12 j. geleden inmiddels-), maar als je er in slaagt, dan is dat een mooie beloning … voor jezelf. Je bent goed op weg, zeker weten !
Ik herken dit zo goed! Geen enkele andere noemenswaardige verslaving, maar cola light, oh god! Ook ik ben in de val getrapt van ‘er zitten geen calorieen in dus het is niet ongezond’, en ‘dit is het enige wat ik mag’. Tot ik op ruim 3 liter per dag zat, en er elke week 20 flessen gekocht werden… en ik geraak er niet van af. Het is het enige dat ik drink, op een occasioneel glas water na, ik drink geen koffie, geen thee, echt niets anders, en cola zero alleen als er echt geen cola light in huis is, ik ga voor het echte spul. En dan te bedenken dat ik vroeger alleen maar water dronk, en iedereen rondom mij gruwelt van de synthetische aspartaam-smaak…
Maar op een dag vind ik de moed, en dan stop ik… hoop ik…
Tot twee jaar geleden ook twee blikjes cola light per dag en dat al vele jaren … tot ik dat programma met Kobe Ilsen zag waarin een experiment met eieren in cola me deed gruwelen van wat dat goedje wel niet zou doen aan mijn binnenkant of met mijn tanden (terwijl eieren in appelsiensap eigenlijk nog slechter was, maar de cola was zo vuil …) Op één of andere manier heb ik toen een klik gemaakt en geen druppel meer aangeraakt. Nu mis ik het niet meer en vind ik de smaak ook echt niet lekker meer. Toen wel gemis, toch enkele maanden. Af en toe drink ik nog een gemberlimonade of één of ander chique limonade, maar dat is dan als aperitief of speciale gelegenheid en niet meer omdat ik het zo nodig heb … Enfin, verhaal is bijzonder herkenbaar!
Aaaaaaaargh, zo herkenbaar! Mag ik dan echt niks meer?! Ik maak mijzelf wijs dat ik zal stoppen als er statiegeld komt op blikjes. Mijn luiheid zal mij helpen! Echt waar! Ge zult het zien!
Heel herkenbaar. Niets zo zalig als een lekkere cola light. Ik heb ooit een jaar geen cola light gedronken omdat ik het ook beu was. Ik moet zeggen dat ik het snel gewoon was. Het enige nadeel was dat, als het zonnetje schijnt, ik zin heb in iets fris, fruitigs (ipv dat saaie water) en ik dan automatisch een Sprite of Fanta of appelsiensap nam. Maar dat wilt ook zeggen, vele extra calorieen. En toen ben ik weer gezwicht.. De eerst slok was afschuwelijk! Intussen drink ik het weer met liters. Ik wil er ook weer van af, mijn buik staat soms op ontploffen door al dat koolzuur, maar niet simpel. Tonissteiner, een aanrader. Een goed alternatief en weinig calorieen. Veel succes!
Straf! 19 dagen zonder. Zou mij nooit lukken. De verslaving zit te diep. Wat ik me nu vooral afvraag: hoe doe je het? En merk je al positieve effecten?
Voer voor de volgende blogpost! :)
Heel herkenbaar!
Alcohol drink ik nooit, al sinds die ene gemene kater in mijn tienerjaren, en ik ben er 32. Maar dan ook echt nooit nooit hé, ook niet met nieuwjaar ofzo.
Cola light ben ik al 3x succesvol vanaf gekickt, met wisselend succes van een half jaar tot eens 3 jaar.
En nu zit ik weer aan 1 tot 2 blikjes per dag.
Grom.
Ik duim mee met jou dat jij het langer volhoud!
wauw, jaloers, ik heb het vorig jaar geprobeerd, een week of 3 heb ik het volgehouden en dan ben ik weer gezwicht, intussen drink ik het weer dagelijks, kan echt niet zonder mijn cola of Pepsi max, ik drink wel nog veel andere dingen (thee, water, etc) maar mn cola, nee, ik denk niet dat ik die nog afgeef, alhoewel ik zeer goed besef dat het eigenlijk echt niet gezond is …
“Dat als cola light mijn enige verslaving was, dat dat dan al bij al toch meeviel. Dat het nu vast ook weer allemaal zo erg niet was.” Zooo herkenbaar maar dan in mijn geval met de suikerklontjes die ik dagelijks in allerlei versies tot mij neem.. Ik zeg ook tegen mezelf en iedereen die het horen wil bij een opmerking over suikers iets soortgelijks. Maar fijn dat je deze post deelt, want eerlijk: ik voel me er ook niet goed bij. Misschien is dit nu het duwtje in de rug dat ik nodig heb om er wat aan te doen. Alleszins veel succes ermee!
Ik probeer al bijna anderhalf jaar te stoppen met veel ongezonde eetgewoontes. Hier geen cola light meer, af en toe nog eens een slok cola zero. Ik probeer niet meer dan een literfles per week te drinken. Tegenwoordig veel dagen waar ik zelfs helemaal geen cola zero meer drink. En ik ben zowaar een blog begonnen over het hele gezond-doen-gedoe.
Waw! Onder de indruk, wi.
ik las in de JAN van deze maand een column van Caroline Spaans over haar rookverslaving en voor het eerst snapte ik pas een beetje wat een verslaving eigenlijk met je doet. Ik dacht toch blijkbaar toch ook altijd een beetje ‘als je het echt niet wilt, dan doe je het toch gewoon niet’.
Heel veel sterkte. Ik vind het heldhaftig hoe jij de ene na de andere slechte gewoonte uit weet te roeien.
Is het geen optie om cola light als een treat te beschouwen? Zo van thuis niet, maar wel als er een feestje is/als ik op stap ben etc…zo doe ik het en ik ben er enorm gerust in dat mijn lijf daar mee om kan. Het alternatief is iets met suiker, of water, of thee, ook niet zo lekker zonder suiker. Of koffie, maar als het warm is dan is dat ook niet altijd ideaal.
Ik zou zeggen: doe maar, alleen niet te veel.
Dat werkt bij mij niet, vrees ik. Ik ben op dat vlak een complete alles of nikser. Het is ofwel stoppen, ofwel altijd weer afglijden naar te veel.
Oh, zo zo herkenbaar. Ik was ook echt verslaafd aan cola light. Ik kon niet werken zonder cola light (ik deed halve liter flesjes, tijdens een vroege of late was dat dan 1 flesje tijdens het werk). En gelukkig was er een automaat in het ziekenhuis voor als ik er thuis geen meer had, maar O WEE als de automaat dan stuk was of ik geen klein geld had. Ohja, en als ik nachtdiensten had mocht ik uiteraard twéé flesjes. En naast het werk dronk ik ook nog cola light. En toen, 6 jaar geleden op 6 april ben ik gestopt. En sindsdien geen druppel meer, ook niet als ik buikgriep heb en “echte cola” echt zou helpen. Ik weet niet meer hoe het proeft, verlang er niet meer naar. Ik vind zelfs dingen met een lightsmaak vies (zoals sprite light, of grenadine zero toestanden). Ik ben ook zeer gevoelig voor verslavingen, heb gelukkig nooit gerookt of alcohol gedronken om die reden. Chocolade ook zeer gevoelig aan, maar een leven zonder chocolade is het dan ook niet helemaal (zeker gezien mijn bepaalde voorgeschiedenis en overigens ook eens 4,5j geen chocolade gegeten). Maar dus, goed bezig! En alles of niks, yep *shake hands*.
Zo bloggen daarover, helpt dat? (stok achter de deur?)
Ik ben nu drie jaar geleden gestopt met cola drinken. Niet de light-versie, maar de volle versie. Elke dag sloeg ik een aantal blikjes achterover. Cold turkey in de periode 40 dagen zonder vlees was de laatste succesvolle poging want het bijzonder goede nieuws is dat ik het zes maanden later gewoon niet meer lustte. Ik drink het niet meer en ben geweldig trots op mezelf. Eigenlijk is het maar een giftig goedje. Ik voelde me een drank- of sigarettenverslaafde toen ik in het begin de dagen zonder cola telde. Nu denke er zelden aan terug. Het is voorbij. Veel succes!
Trouwens, er is een liedje van Hannelore Bedert, waarin ze zingt: “ik wou dat ik wist waarom ik iets doe, zoals ik had gezegd dat ik het niet zou doen”. Zo heerlijk herkenbaar 🙂.
Ik dronk twee blikjes per dag, waarvan het eerste op kantoor, om 9 uur ’s ochtends. Ik ben nu tien dagen gestopt (na het lezen van je vorige blogbericht over een “blikje verf”) en na de eerste paar dagen gaat het eigenlijk vlotter dan verwacht. Ik drink spuitwater en af en toe wat thee in de plaats. Ik mis het wel nog enorm, ik denk er heel veel aan (het was echt mijn ding om de dag te starten, en dan nog eentje om mezelf weer op gang te trekken na de lunch), maar ik wil echt volhouden. Dit is ook de enige verslaving die ik ooit gehad heb. Goed om te lezen dat er nog lotgenoten zijn :-).
Ik heb gelukkig nooit last gehad van een frisdrankverslaving (ik vind cola light een walgelijk smaak hebben), maar ik snap war je voelt. Ik ben ondertussen 38 dagen gestopt met roken en sinds 2 maand drink niet elke dag meer alcohol (wonende in Frankrijk is een glas wijn per dag heel normaal). De sigaret liet ik deae keer (na ettelijke pogingen) vallen met hypnotherapie en de drank, dat gaat eigenlijk vlotter dan ik dacht. Het is zelfs al zover gekomen dat ik na 1 glas wijn een beetje tipsie ben en ik zie mezelf op zeer korte termijn volledig stoppen met alcolhol. Volhouden Kelly, die cola is nergens voor nodig! Maar gij kunt dat, superwijf dat ge zijt!
Oh I hear ya. Ik ben grootgebracht op Cola (40 jaar geleden mocht dat nog, en was brood nog niet de duivel en rookten dokters nog in hun kabinet), tot ergens begin 30 dronk ik echt alleen maar dat. Geen water, thee, niks, alleen Cola.
Ondertussen drink ik meer dan voldoende water en/of thee per dag, maar bij mijn eten moet het nog altijd Cola (Zero sinds een paar jaar) zijn. Het ontbijt op hotel blijft een moeilijke, wegens vaak alleen water en fruitsap beschikbaar. Het eerste wat ik daarna doe is op zoek gaan naar ‘ne goeie kouwe Cola’ en dan pas ben ik wakker en kan ik aan mijn dag beginnen. En aan mijn vertering, want het zit zo in mijn hoofd dat mijn eten zwaar op mijn maag blijft liggen als ik er geen Cola bij kan drinken.
Zot en ongezond, maar dat is inderdaad nu eenmaal wat een verslaving is…
Ik begrijp dit zo goed, op verschillende vlakken. Weten dat het niet goed voor je is, maar er toch aan vasthouden “omdat het het enige is dat je nog hebt”. Stoppen voor en tijdens de zwangerschappen “omdat je weet dat het misschien niet goed is voor de baby, maar meteen na de bevalling een fris blikje Cola light openen en de verslaving oppikken waar je ze soms een jaar eerder had laten liggen. Verschillende pogingen doen om te stoppen “want zo erg is Cola Light toch niet”… Ik ben uiteindelijk stiekem gestopt, een paar weken voor de goede Nieuwjaarsvoornemens. Ik ben letterlijk afgekickt, op een paar weken tijd. Met dromen over blikjes Cola Light en al. Ik heb elke dag afgeteld, ook al wist ik dat het echt beter was. Tot ik een kleine 6 weken later terug eens proefde en het me niet meer smaakte. Toen was de verslaving achter de rug. Sindsdien nooit meer een blikje aangeraakt. Al bijna 17 maanden intussen… Wel overgeschakeld naar koffie…
Well done! Sometimes the addictions that seem to be more innocent are harder to tackle, aren’t they? I gave up chips this year, just didn’t like feeling compelled to eat the whole bag when there was one in the house anymore…And so far, so good, I haven’t missed them and don’t want to start back up eating them and let them have power over me again.
Toch wel frappant om te horen hoe gewoontjes er al van kindsbeen ingebakken zitten. Vooral als ze zo emotioneel geladen zijn en gebonden zijn aan troost en beloning. Aan eten en drinken hangt echt een emotionele kant, dankjewel om dit zo te tonen.
En het doet me toch ook even nadenken hoe ik hier mijn eigen kinderen mee opvoed. Want een snoepje of koekje is snel gegeven en soms ook makkelijk :-s
Jaaaaaaren een mega verslaving gehad aan cola. Gewone cola. The Real Stuff. Rood blikje. Zo’n 1,5 liter per dag. Geen zero, light of pepsi voor mij dankjewel. Gezien ik niet eens in de buurt kom van overgewicht (BMI 18.5 – en geloof me dat heeft zeker ook zijn nadelen) en ik het dus niet hoef te laten daarvoor, negeerde ik het feit dat Cola niet zo goed was voor mij. Mijn enige (ik lust geen alcohol en met roken stopte ik bijna 20j geleden al) zwakke plek, en ik had geen (zichtbare) gevolgen. Bij zwangerschap 1 overwoog ik te stoppen. Lukte voor geen meter. Nadien wel eens gestopt. 2-3 weken cola-vrij. Gevolgd door een knoert van een nierinfectie aangezien ik vergat mijn geliefde cola te vervangen door ander vocht. Dus, enter cola. Opnieuw. 2j later deed ik het nog eens. En ik slaagde er in een nog ergere nierinfectie te krijgen. 3 weken out van werk. Stikkapot in bed alle dagen. Pijn, enorm. De dokter was onder de indruk dat ik nog tot bij haar geraakte wegens de hoge ontstekingswaarden. In feite had ik niet meer op mijn benen mogen kunnen staan. Lukte dus nog net wel. 2,5j geleden deed ik een laatste poging. Nadat ik elke ochtend opstond en eerst moest de deurpost vastgrijpen tot het schudden en beven voorbij was en ik terug door mijn ogen zag. Suikershocks? Afkickverschijnselen door een nacht zonder? Ik weet het niet. Ik ging niet naar de dokter. Stoppen met frisdrank verhielp mijn klachten. Ik snoep niet dus de enige andere suikers die ik eet zitten in de gewone voeding (pasta, brood, enz). En verplichtte ik mezelf om stil te staan bij water drinken. Het lukte. Ik drink amper nog cola. ik kan echter niet zeggen dat ik niet meer verslaafd ben. Elke dag opnieuw wil ik zoooo graag toegeven. Ik wacht nog altijd op de dag dat ik cola niet meer lust. Blijkbaar komt die bij veel mensen na enkele weken? Ik wacht dus. Op Godot ms? Wie zal het zeggen. Ik snap je gevoel dus perfect. Mijn lichaam zei me dat het genoeg was. En toch, zelfs na al die tijd, kost het me zo ontzettend veel moeite om het te laten. Stoppen met een verslaving is veel meer dan iets niet meer doen.
Ojaaaa cola light. Ik heb er mij daarnet al ene open gedaan… 😏
Verslaving en stoppen = hoofdpijn. En dat duurt niet zo lang tegen dat dat over is, maar als je op je gewicht moet letten is dat echt een troostje. Ik kijk al uit naar je volgende posts over het ‘afkicken’.
Ik heb in het begin van het jaar mijn eigen tournee minerale gedaan en ben gestopt met cola zero. Tot nu toe geen meer aangeraakt. Zoet vraagt zoet en het lichaam maakt geen verschil in het echte spul of de zero. Gezien ik ook wat gewicht wil verliezen hier enkel nog natuurlijke suikers. Eigenlijk zou ik het moeten kunnen drinken zoals mijn half glaasje wijn elke vrijdag want niks mag verboden zijn. Maar voor je het weet ben je weer vertrokken denk ik dan. Ik weet het, t is meer dan een slechte gewoonte maar als je er niet meer automatisch naar grijpt helpt dat ook.
I can relate. Bij mij was het geen Cola Light, maar de échte Cola. 😉 Ik ben overgeschakeld van 5 blikjes Cola per dag, naar 1 liter water drinken per dag. Dat is nu ongeveer 4 jaar geleden denk ik, en als ik nu Cola drink, vind ik het zelfs niet meer lekker. Ik voel me ook veel beter dan toen.
Hang in there!
Negentien dagen al, dat is echt sterk. Ik heb het met gewone cola (en andere frisdrank in het algemeen, maar vooral cola). Vorige zomer was mijn eerste poging om te stoppen omwille van een blogchallenge en dat heb ik twee weken volgehouden of zo. Daarna terug af en toe gedronken en voordat je het zelf beseft zat ik weer het ene na het andere glas te drinken ’s avonds (overdag op het werk drink ik wel alleen water en 1 koffie). Nu ben ik er terug mee gestart, maar probeer het eerst rustig aan te doen. Gewoon niet élke dag cola en dat werkt voorlopig wel voor mij. Beter is helemaal te stoppen natuurlijk, maar zover ben ik precies nog niet.. :-)
Bij mij is het een boterham met Nutella. Ik kan de tafel niet afruimen zonder eerst nog die Nutella boterham naar binnen te spelen; meestal wel heel erg genietend. Ook al heb ik de intentie er niet aan toe te geven; maak ik müsli met fruitsla, of zet ik 3 soorten confituur op tafel, het lukt niet. Al alle mogelijke soorten choco gekocht, maar daarvan maakt mijn hart geen sprongetje. Je bent goed bezig Kelly, zo bewust, WoW!
Dat woordje “troost” in de voorlaatste alinea is zo herkenbaar. Ik spreek zelf over “M’n blikkie troost”. En ik weet maar al te goed hoe moeilijk het is om te stoppen met cola light wegens in hetzelfde schuitje. Ik probeer nu af te bouwen na een gefaalde cold turkey-poging tijdens Tournée Minérale. Maar afbouwen is een soort zachte heelmeester. Ongemerkt steeg het aantal blikjes weer, dus heb ik mezelf nu een strak afbouwplan opgelegd dat uiteindelijk moet leiden tot 0L cola per dag.
Negentien dagen zonder cola? Dan zijn je smaakpapillen al een flink stuk ontwend. Dus ja, dat is een big deal! Ik duim met je mee! …. En probeer je voorbeeld te volgen:-)
Sinds begin deze week eet ik geen koolhydraten en suiker meer. En daarbij hoort ook geen cola light of andere light producten. En wat een hel is het, ik ben al ooit eens drie weken met cola light gestopt, maar terug begonnen.
Cola light en suiker waren tot nu toe mijn steun en toeverlaat op moeilijke momenten en na een slapeloze nacht. En zo waren er de voorbije jaren veel. Heb al veel op mijn tanden gebeten deze week.
Min man is twee jaar geleden met cola light gestopt en eet nu ruim 4 maanden zonder suiker en koolhydraten. Hij is ondertussen meer dan 20 kg afgevallen en voelt zich veel beter in zijn vel. Ik hoop dat het mij ook lukt.
Zo herkenbaar! Ik lees dit terwijl ik me mottig voel van de cola zero en toch kan ik niet stoppen. Voor mij is het een constante strijd met mijn gewicht, dus moet je al zoveel laten, maar die cola … dat mag dan wel. Het maakt het haalbaar, maar langs de andere kant voel ik me daar ook al jaren niet goed meer mee. Het lukt me gewoon niet om er mee te stoppen.
Misschien een stomme vraag maar is er een verschil tussen verslaafd zijn aan cola light en verslaafd zijn aan cola?
Qua invloed op je gezondheid, bedoel je?