Hoe zit het met mijn plannen voor het invoeren van “Vrijdag Movienight”, you ask? Goed zeg. Wat niet wil zeggen dat we er perfect elke week in slagen om een avondje film in te plannen, want soms moet mijn man escape rooms gaan testen met andere mannen, of soms zijn we op weekend en hebben we andere dingen te doen.
Na zes weken hebben we vier films gezien, en vanavond komt daar nog een bij. Een geweldig succes als je weet dat het gemiddelde aantal films dat ik anders op een volledig jaar zie ongeveer in de buurt komt van een halve.
Ondertussen is “Vrijdag Movienight” al volledig gerebrand naar “Sushi and a movie”. Unk, lilith, Youri lust toch geen sushi, tot jouw geweldige frustratie? Awel, na jaren leven met die realiteit heb ik hem eens laten proeven van echt goede sushi, (leve de Sushistar!) en sindsdien is hij verkocht. En eten wij elke vrijdag overheerlijke mond in de fik stekende tiger eyes voor we ons op ons filmpje storten.
Ik kijk er echt naar uit. Systemen boven dromen of wilskracht, zo geloof ik steeds meer. Dingen aan het toeval overlaten mag dan zeer leutig en vrij klinken, ik raak alleen maar gefrustreerd omdat er nooit iets in huis komt dat ik wil.
Zelfzorg lijkt bij mij steeds minder op witte savatjes in een sauna, en steeds meer op een plan maken voor wat ik wil, zodat ik wél gezond eet, wél aan sporten en wandelen toekom, wél tijd maak voor sushi en een film met mijn man, en content ben met de vorderingen op alle vlakken.
Zonder plan wilde ik nu alleen maar naar Londen met mezelf, in plaats van dat ik volgende week ook echt ga. #omgyes
Maar dus eerst sushi, en dan een film.
Van Tim Burton, denk ik.
Nog veel in te halen, op dat vlak, maar ik heb een heel jaar, natuurlijk.
Ik en mijn goede ideeën ook altijd.
Wat we zagen?
Nebraska, een trage road movie in zwart wit op Netflix die ik erg kon smaken.
Everest, omdat die toevallig nog op onze digicorder stond.
Roma, op Netflix, ook al in zwart-wit. Ik vond het zeer indrukwekkend, Youri was minder mee.
Turist (Force Majeure), een rampenfilm zonder ramp over een man die tijdens een valse lawine op skivakantie wegloopt van zijn gezin, en alle gevolgen van dien. Loved it, al deed Youri me wel beloven dat we volgende keer eens kiezen voor een vrolijkere film. Hij heeft een punt, want het kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn dat we ons na 52 weken van een brug smijten.
Ik vond dat ook een geweldige film, Turist! Zo heerlijk voor al die gesprekken achteraf …
Voor die ene keer dat wij eens een film (in één zitting) konden zien in 2018, zijn mijn man en ik omver geblazen door Wind River! Echt een aanrader! Alleen is ie ook niet al te vrolijk…
Ik heb je idee om alleen naar Londen te gaan gepikt na je blogpost over ‘mijn 19 voor 2019’, maar dat zal je wellicht wel niet erg vinden…
En omdat het zo’n mooie zonnige vrijdag is, smeek ik hierbij op mijn blote lenteknietjes of je er mogelijks een blogpost wil over schrijven, over Londen? (Emoticon van gezichtje met heilige ring boven het hoofd)
Damn, nu zit ik hier, zwanger en met een goestje in sushi… :) Enkele random aanraders in het genre recente, wat vrolijkere date night films: The Nice Guys, Lars and the Real Girl, Ex Machina, The Big Short.
Kijk binnenkort eens naar ‘Becoming Astrid’. Vond ik zo mooi, ik blogde er ook over.
Ik heb intussen een projectje met een wekelijks uitje voor mezelf, waarbij het vaak de cinema is. De alternatieve wel te verstaan. Als ik je een tip mag geven: doe één keer om de zoveel tijd de movie-avond in de cinema. Ok, het kost geld en oppas en dus geregel, maar de ervaring is zo veel intenser en het is ook heel leuk om eens op een plek van cultuur rond te hangen :).
About time keken wij onlangs en vond ik ook wel een leuke.
“Systemen boven dromen of wilskracht” (ik las eerst ‘overstijgen’ en dat vind ik eigenlijk nog krachtiger in de zin van ‘ systemen faciliteren’ of ‘pas met een systeem overstijg je je dagelijkse, rap afgeleide zelf en niet alleen met dromen of wilskracht die je telkens bewust moet aanfspreken’). Ja! Het is nog maar half februari en er is al een waardige 2019-opvolger van de mantra en eye opener: “de cirkel rond maken” !!
Lady Bird!
Oh, Turist. Tot op vandaag niemand gevonden die hem even geweldig vond als ikzelf. Een fim die blijft malen in je hoofd.
Misschien teveel vrouwenfilm voor Youri maar ik vond ‘Colette’ wel mooi.
ooooh sushi en film en londen…
Ik gaf me vorige week 4 dagen londen cadeau ;-) Zaaaaaalig! Ik wil ook wel tips lezen hoor, want ik ga volgend jaar terug (afgesproken met een vriendin om naar Ottolenghi te gaan… ben daar nu een taartje gaan kopen… maar had geen zin om op mijn eentje het buffet te doen… Dus Londen én ottolenghi op mijn lijstje voor 2020…
Wij doen ook van sushi en film of serie op vrijdag, zo fijn om naar uit te kijken. Nebraska en Turist vond ik beide topfilms, ik zag ze al een hele tijd terug, en die blijven hangen :-).
Alhoewel ik reuzebenieuwd was naar Roma en meer van alternatievere films hou dan van hollywoodproducties, kon hij mij niet echt bekoren. Misschien lag het ook aan mijn state of mind. Het “zjere, zjere, want mijn baby moet binnen 30 weer eten” paste niet echt bij het trage van de film… En het thema misschien niet bij mijn uitbollende zwangerschapshormonen.
Bij gelegenheid moet je ’n keer ‘Quand on a 17 ans’. Heb ik paar jaar geleden in Lumière in Brugge gezien en vond ik knap genoeg om er een lessenreeks rond op te bouwen voor mijn leerlingen van het 5e middelbaar en zelfs de stoere dudes vonden hem ça va.
‘The road’ en ‘The beach’ met een piepjonge Leonardo di Caprio zijn steengoed, maar daar ga je volgens mij te triestig van worden.