1. Ik ga anders eens iets zeggen dat jullie de laatste weken waarschijnlijk nog van niemand anders hebben gehoord: wat vliegt de tijd toch snel! Ik heb gisteren de tekst voor mijn kerstkaartjes geschreven, en dat is opvallend, want volgens mijn berekeningen was het de week ervoor nog zomer. Maar goed, het is wat het is, we moeten ermee verder, en ik weet niet of jullie er iets aan hebben om te lezen dat ik ondertussen een worsteling van jewelste met de herfst achter de rug heb, maar indien niet, scroll gerust door naar puntje drie.
2. Ik worstel met de herfst. Hoe erg ik ook probeer om me ernaar te zetten, er moet altijd wat gepitst en geduwd en geweend worden, exact zoals dat op dagelijkse basis tussen mijn twee kinderen gaat.
   Het zorgt er vooral voor dat het eetpatroon waarover ik al eens graag naar huis schreef op niet veel meer trekt (ook met dank aan de kilo’s snoep die de kindjes met Halloween naar huis sleepten, en de kilo’s chocolade die door Sint-Maarten werden afgeleverd), en ik mezelf niet zo makkelijk ’s avonds nog het huis uit krijg gestampt om te gaan sporten.
   Resultaat: oude oorlogswonden wat betreft de weegschaal en mijn lichaamsbeeld springen weer open, er moet heel wat ontsmettingsmiddel aan te pas komen om al wat ettert weer proper te maken, en ik sta erbij en kijk ernaar. Vanuit de gedachte: sukkel ik daar nu echt nog allemaal zo mee en ik ben bijna veertig wtf. In elk geval: gisteren ben ik nog eens gaan sporten. Afgelopen weekend was mijn eerste weekend zonder brol. Onward and upward.
3. Zaterdag nam ik na de aankomst van de Sint in Antwerpen (vonden jullie dat ook zo’n event, met *kuch* al die aanpassingen *kuch*?) een moment voor mezelf. Zonder de kindjes en man. Een geval van eerst je eigen zuurstofmasker opzetten, na drukke weken voor zowel mij als de husbando. Wat het dan ook compleet fenomenaal maakt dat hij me de afgelopen dagen de ruimte gaf om wat op mijn positieven te komen. Ik zeg het niet vaak, maar ik wens iedereen zo’n husbando. Ik heb het gevoel dat ik er weer wat beter tegen kan, en dat is nodig. Want!
4. Er komen drukke, maar fijne weken aan. Volgende week lanceren Anouck en ik nog eens de online cursus “Baas over eigen Tijd“, een cursus die we gemaakt hebben omdat we na jaren van te vaak verzuipen in onze eigen to do-lijsten een systeem hebben gemaakt dat ervoor zorgt dat we onze dagen veel minder aan het toeval overlaten, en zo veel meer tijd overhouden om dingen echt gedaan te krijgen en al eens een boek of vijftig per jaar te kunnen lezen. In mijn geval dan.
   Bij Anouck is dat zoveel reizen dat ik elke podcast-episode moet vragen hoe ze het gesteld heeft. We wensen iedereen zo’n systeem toe, al was het omdat het de stress grotendeels in bedwang houdt, ook in bijzonder drukke weken.
   Volgende week maandag, 25 november, geven we om 14 uur een gratis voorproefje van die cursus, in de vorm van een interessante online workshop met de titel “Stop met verzuipen in bergen to do’s: hoe themadagen je kunnen redden”. Als je moet werken op dat moment, dan kun je de herhaling gratis en voor niks in je mailbox krijgen na afloop, maar alleen als je je even registreert hierboven. Ik zou het niet laten als ik van u was.
5. En oh ja, Sint-Maarten kwam hier ondertussen langs. Wij gaan in de Westhoek nog wat vroeger in Sint-modus dan anders, en dus heb ik een goede tip voor alle kindertjes die graag tekenen, zoals mijn Flobo/Flokiedo/Flokie. De Dessineo is echt wel een machtig ding, en neen, ik word niet gesponsord (als je op de link klikt en iets koopt krijg ik wel een beetje commissie, dus doe gerust), ik ben gewoon enthousiast. Een lichtbak waarmee ze in verschillende stapjes de leukste tekeningen kunnen maken. Had ik dat als kind gehad, ik was zot geworden. En ik had misschien wel meer kunnen tekenen dan zo’n mannetje waarin het woord “zot” staat. Zeker op jullie brieven aan de sint zetten, mocht er nog twijfel bestaan over wat er in die schoen moet.

Fijne werkweek allen!
(de onderste foto is jammergenoeg niet van mijn mealprepsessies, waarover ik een tof en immens populair e-bookje heb gemaakt voor Werk & Leven (even naar beneden scrollen om het te downloaden). Het was wel een bordje dat ik vorige week at bij The Avocado Show in Brussel. Waanzinnig mooi en waanzinnig lekker. Ik wil er een in Ieper, nu. En ja, ik weet het van de avocado’s, maar ze doen hun best, net zoals ik)