Ik probeer al een paar jaar wat bewuster om te gaan met alles, dus ook met mijn zomers. Vorig jaar (wat voor een andere zomer was dat, check het lijstje in deze blogpost maat) was een zomer van veel non-fictie lezen, heel veel sporten (ik geloof dat ik toen aan een gemiddeld zat van vier keer per week) en koken. Het was een zalige zomer, vol dingen die ik wilde doen, en dat wil ik graag herhalen.
Deze zomer lijkt er plots te zijn, en toch ook niet.
Alsof de kalender versprong van april naar juli, zo voelt het.
Het plan om niet te werken in de zomer werd wat ondermijnd door COVID-19, maar het wordt in elk geval opnieuw een zomer op een lager tempo. Op mijn voorwaarden. Als in: niet overvol. Op het gemak. Chillen met de billen.
Het lijkt erop dat onze geplande reis naar Normandië doorgaat, fingers crossed.
Het wordt een zomer waarin ik vooral veel wil studeren.
In het najaar zijn er enkele razend toffe projecten voor Werk & Leven die nogal wat preparatie nodig hebben, en studeren hoort daarbij, en ik vind dat geweldig. Terug naar school in de congé, ik kan het iedereen aanraden die net als ik graag bijleert.
Naast dat studeren ga ik ook wat lezen, maar daar hang ik deze keer geen project aan vast. Ik zie wel. Wat niet wil zeggen dat ik geen tips heb voor jouw zomerse boekenlijst, vaneigens.
Deze 5 boeken verdienen volgens mij een plekje in je koffer of op je e-reader
- Coniferen van Max Temmerman
Het beste boek dat ik las in een lange tijd, en dat zegt veel, want ik heb eigenlijk een hoop goede dingen gelezen dit jaar.
Een naamloos hoofdpersonage verliest als tiener zijn ouders bij een auto-ongeval, en krijgt zijn oudere zus Marianne als voogd toegewezen. Na een periode van shock en rouw valt alles in de plooi, maar dat lijkt alleen maar zo. Achter de gevels spelen zich andere dingen af, die doordat ze het daglicht niet mogen zien steeds lastiger om dragen worden. Het romandebuut van dichter Max Temmerman is niet wat je een vrolijk zomerboek noemt, en toch is het het boek dat ik op dit moment aan iedereen die een boekentip wil aanraad. Omdat het me zo heeft weten te raken, en ik niet meer kon stoppen met lezen. - Wij zijn niet als Hagedissen Erika Bianchi
Het is 1948, de Tour de France passeert langs de Bretoense kust, en een jonge serveerster raakt zwanger van een van de monteurs van de Italiaanse wielerploeg. Als haar dochter geboren wordt, wil ze dat Zaro, zo heet hij, zijn verantwoordelijkheid opneemt, maar dat weigert hij. “Wij zijn niet als hagedissen” is rauw, pijnlijk en toch mooi. Het boek schijnt een licht op hoe verschillende generaties vaak dezelfde fouten maken, omdat ze het nooit anders zagen of leerden, en op de gevolgen van die dynamiek. Ik kon het amper wegleggen, gaf het door aan Lieselotte, en zij stuurde deze week een berichtje dat ze knal hetzelfde had. - How Contagion Works van Paolo Giordano
Mega-actueel vaneigens, dit boekje over COVID-19 en een veranderde wereld, en heel graag gelezen en veel bijgeleerd waarmee ik aan de start van de quarantaine kon uitpakken tijdens de wandelingen met vriendinnen en mijn papa, vanop anderhalve meter. Niet enkel wetenschappelijk, trouwens, ook filosofisch en zelfs hoopgevend. Op een manier. Dikke aanrader, en vertaald als “In tijden van besmetting“. - Weather van Jenny Offill
Zei ik al compleet briljant? Kleine side note misschien: ik ben fan van Jenny Offill nadat haar “Dept. Of Speculation” mij enkele jaren geleden omver blies. Zoals vaak met boeken is het bij Jenny haar werk alles of niks, en omdat ik in kamp alles zit had ik haar boek dus gepre-orderd op mijn Kindle. Dat systeem is zo cool, want dan leveren ze het boek op de lanceerdatum op je startscherm af als een cadeau van jezelf. Direct beginnen lezen, direct weer weggeblazen, direct weer tegen iedereen die het horen wil aan het zeggen dat ze het moeten lezen. Vertaald als “Weersverwachting“.
- Such a fun age” van Kiley Reid
Een debuutroman die zeer vlot leest en aanzet tot nadenken over thema’s als racisme, privileges en de rol van sociale media. Een verhaal over een zwarte babysitter die in dienst is van een blogger slash influencer, en door een aanvaring met de arm der wet een hoop dingen in gang steekt die geen van beiden hadden zien komen. Een boek over goede intenties en vastgeroeste patronen waarvan ik denk dat veel lezers van deze nieuwsbrief het graag zouden lezen.
Vertaald als Zo’n Leuke Leeftijd.
Heb jij nog boekentips? Deel ze dan zeker hieronder.
Je kunt je ook nog altijd inschrijven op #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief.
En voor de rest: fijne zomervakantie, ik hang hier wel wat rond, op het gemak, en ik wens jullie allemaal van hetzelfde!
Kelly, een praktische vraag: heb me net mijn eerste Kindle aangeschaft – yay! En vroeg me af in welke amazon jij je kindle books koopt. Ik ben zelf nogal een Audible adept en heb eens per ongeluk een extra account aangemaakt bij amazon.co.uk terwijl ik er al een had bij amazon.com. Toen ik dat ging vergelijken bleek dat een book credit bij amazon.com veel duurder is dan bij amazon.co.uk. Koop je steeds bij dezelfde amazon je Kindle books of ook bij Bol.com bijvoorbeeld? En kan je die dan converteren naar Kindle-formaat?
Hey Claire, ik koop altijd op amazon.com. Je kan wel converteren, inderdaad, daar gebruik ik soms Calibre voor.
Las je “daar waar de rivierkreeften zingen”? Zo schoon… Ook een debuut… van Delia Owens. Of mijd je bestsellers?
Nog niet gelezen, maar zeker niet omdat ik bestsellers mijd. Al veel goeds over gehoord!
Fantastisch mooi boek , net uit: Van hieruit zie je alles van Mariana Leky. Ontroerend mooi. En dan Caravandagen van Evelien De Vlieger. Heerlijk traag, alleen de titel sprak me al aan. Er was iets met haar schrijfstijl dat me boeide en me deed genieten van elke pagina.
Ik heb al zoveel genoten van jouw boekentips dat ik je ook echt “where the crawdads sing” van Delia Owens wil aanraden. Zo onbeschrijflijk mooi dat zelfs de meest overtreffende der trappen niet in de buurt komt. Ik heb erna 2 weken leespauze ingelast, gewoon om het boek te laten nazinderen.
Mijn boekentip is een heel simpele maar zo’n genoegen: ga vooral terug naar de bib en dwaal wat rond tussen de rekken. Ik heb in de lockdown gemerkt dat ik ondanks alles (ik was het kind dat eens op straat knalhard tegen een paal opliep, wegens boek aan het lezen) een luie lezer ben. Zonder prikkelende trips naar de bib komt het er niet van, al staan er hier heus ook wel klassiekers te blinken in de boekenkast.
Ik zit al aan 42 boeken dit jaar, waarvan 20 tijdens de lockdown gelezen. En mijn Goodreads target was 40 boeken 😅.
Ik heb vooral heel erg genoten van Jennifer Weiner ‘Mrs Everything’ (vertaald als ‘Zij’) en ‘The Nickel Boys’ van Colson Whitehead.
Nu bezig in Dimitri Verhulst, die ik nog nooit eerder las. Blown away door de Helaasheid der dingen, en nu net begonnen in ‘Mevrouw Verona daalt de heuvel af’. Daarna ligt ‘We zijn niet als hagedissen’ klaar, en ook ‘Such a fun age’ staat op mijn lijstje!
Veel leesplezier!
Door ‘Het Parfum’ van Patrick Süskind dat ik het 6e middelbaar in het Nederlands las en later tijdens mijn opleiding taal- en letterkunde nog eens opnieuw in het Duits, ben ik mijn neus bewuster gaan gebruiken.
Nu las ik ‘Tot in de hemel’ van Richard Powers en ga ik bomen helemaal anders gaan zien.
Dit laatste boek vertelt het verhaal van 9 mensen die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben, maar wiens leven op de een of andere manier toch een zeker verband vertoont. Ze hebben namelijk alle 9 iets met bomen.
Het duurt even voor je in het boek zit, maar het is echt, echt de moeite waard. Geen boom is voor mij nog gewoon een boom sinds ‘Tot in de hemel’.
Ik las vannacht ‘The Nightingale’ van Kristin Hannah uit. De schrijfster vertelt het verhaal van twee zussen tijdens WOII. Ik ben normaal niet zo van de oorlogsromans, maar dit is echt een van de betere dingen die ik ooit las. Bij een bepaald hoofdstuk heb ik ook ZO hard gejankt … Niet normaal!