Op 20 juli 2003, morgen exact zeventien jaar geleden, begon ik aan het tweede en leukste deel van mijn leven. Sinds die dag behoor ik tot team Youri en Kelly, en hoewel het niet altijd evident was -en is- om de wagentjes van twee introverten die allebei hun ruimte nodig hebben aan elkaar te koppelen, vind ik nog altijd dat het het beste is dat me kon overkomen.

Een lijstje maken met zeventien dingen die ik heb geleerd, doet het misschien lijken alsof ik weet waarover ik het heb als het gaat over romantische relaties. Vergis u niet.

Alle zeventien punten die hieronder staan zijn dingen die ik eerder aan mijn man zou toeschrijven dan aan mezelf. En die ik zou aanraden aan mezelf als ik moest herbeginnen. Eerder dan dat ik jullie de les wil spellen, ik heb immers bar weinig zakens met uw relatie.

Zoals bij de meeste dingen in dit leven doe ik maar wat, en pas ik aan waar nodig. Of blijf ik honderden keren dezelfde fouten maken, en neem ik me voor om de volgende keer zeker aan te passen.

Ben ik dankbaar dat ik samen ben met iemand die de gratie heeft om mijn shitloads aan fouten door de vingers te zien in de naam der liefde.

Het begint al bij de chance hebben om iemand tegen te komen die meer bezig is met de dingen die ertoe doen dan de dingen die er niet toe doen. Dat zou mijn eerste tip zijn, zo iemand tegenkomen, maar ik besef dat ik daar gewoon een geweldig lotje heb getrokken, op dat internetforum van JIM tv.

1_ Hou geen punten bij

Gek om mee te beginnen in een blogpost die begint met een cijfer, maar ik zet het vooraan omdat ik zo vaak zie dat het misgaat bij koppels die wel punten bijhouden. Als hij drie keer uitgaat met zijn vrienden, dan betekent dat dat hij drie avonden bij mij in het krijt staat. Als ik iets koop voor zijn verjaardag, dan verwacht ik niet alleen een cadeau voor mijn verjaardag, maar minstens iets van dezelfde waarde. Als we iets doen met zijn familie, dan moet hij ook iets doen met mijn familie.

Zo vermoeiend. Zo onnodig. Wij tellen nooit. Niet over geld, niet over tijd. Niet over de kinderen in bad steken of koken. Er is geen scorebord. We doen allebei ons best en laten steken vallen.

Als dat te vaak gebeurt, dan moet er hier eens gepraat worden.
Voor de rest is het kwestie van elkaar dingen gunnen en niet te veel denken in recht hebben op.


2_ Focus op de essentie.

Ik heb het geluk dat ik getrouwd ben met een essentialist pur sang. Youri is amper bezig met uiterlijkheden, waardoor het verbazingwekkend is dat wij tot twee keer toe in een huwelijksboot stapten. Een keer ver weg van zo goed als alles en iedereen in Las Vegas, en een keer halvelings in den duik in Ieper. Ik weet dat Youri zou sterven als we voor echt waren getrouwd met een groot feest en een hele dag in de belangstelling moeten staan. Het zegt mij ook weinig. En dus deden we het op onze manier. Nog geen seconde beklaagd. En om het met de woorden van een van mijn idolen, Seth Godin, te zeggen: “a marriage is always more important than a wedding“.

3_ Spreek af op restaurant.

In de jaren waarin de kinderen klein zijn, en de dagelijkse shizzle veel vergt, zou je als koppel haast vergeten dat een relatie nood heeft aan momenten met twee. Wij waren dat een tijd vergeten, maar na een paar jaar ging er een lamp branden op ons dashboard: als we daar niks aan doen, dan blijft dat hier misschien wel niet duren. Dus hebben wij elkaar weer in onze systemen gestoken, door om de zoveel tijd een dag congé in te plannen tijdens de schooluren, zelfs in periodes op het werk waarin dat het laatste is waar er tijd voor lijkt. Ik vind het leuk om af te spreken op restaurant als we allebei van ergens anders komen. Het doet me denken aan die jongen van vooraan in de twintig die op me zat te wachten op een bank op het perron van het station van Kortrijk toen we nog in de fase geen koppel, maar wel potentieel zaten. En mijn hart maakt nog altijd een sprongetje als ik hem zie afkomen, en dat is een goed teken.

4_ Neem de verantwoordelijkheid voor je eigen geluk

Youri is er niet om mij gelukkig te maken, en ik ben niet verantwoordelijk voor zijn geluk. Het moment waarop ik dat niet alleen besefte, maar ook begon te voelen en aanvaarden, veranderde er voor mij van alles. En toen zaten we al een stuk over de tien jaar in onze relatie. Ik was vroeger vaak teleurgesteld omdat ik allerhande torenhoge verwachtingen had waarin Youri van alles moest doen omdat ik vond dat het zijn job was, mij gelukkig maken. Poor guy, al chance dat hij tegen een duw en een high maintenance vrouwe kan. Ik heb ondertussen geleerd dat niemand mij gelukkig kan maken behalve ikzelf, en dat dat bij Youri net zo is. Dat het aan ons is om uit te vogelen wat ons gelukkig maakt als individu, en er dan samen iets tofs van te maken.

5_ Vul aan waar nodig

Als ik van Youri verwacht dat hij al mijn noden in dit leven invult, dan is die mens er wel mee. Ook dat heb ik een periode onbewust gedaan. Ik wilde dat mijn lief mij én deed lachen, én naar me luisterde als het ging over mijn emoties, én met mijn moppen kon lachen, én diegene was waarmee ik over al mijn rare interesses kon praten, én op reis kon gaan, én én én. Dat is niet fair en ook nog eens compleet onrealistisch. Sommige van mijn behoeften kunnen net zo goed en veel makkelijker ingelost worden door iemand anders. Het is beter dat elk van ons een eigen leven heeft, los van het leven met elkaar. Youri geeft geen zier om kleren of literatuur of winkelen. Hij ziet elke Keynote, wat ik dan weer aandoenlijk maar meestal underwhelming vind. Wij kunnen daarmee lachen. Hij heeft ondertussen wel sushi leren eten, dus hij kan wel mijn sushipartner zijn. Maar voor al de rest heb ik vrienden en vriendinnen en familieleden en minnaars. Just kidding.

6_Ken en aanvaard elkaar

Youri zal de laatste zijn om te ontkennen dat hij niet de grootste complimentengever van de Westhoek en ver daarbuiten is. Als hij er een geeft, dan val ik tegelijk van mijn stoel en weet ik dat hij het wel heel erg moet menen. En ik mag dan wel soms gefrustreerd zijn en roepen dat ik mijn haar in een bros zou kunnen scheren en het een dag of drie zou duren voor hij het ÜBERHAUPT ZOU OPMERKEN, ik weet van eigens ook dat ik het niet allemaal kan hebben.

7_Investeer in de relatie met jezelf

Deze klinkt vast ook contradictorisch, maar is een van mijn belangrijkste tips. Jezelf leren kennen en omarmen, of dat nu door middel van therapie is of iets anders, is de basis van een goede relatie hebben met iemand anders. Ik ben er steeds meer van overtuigd dat iedereen vanbinnen wel iets van een gekwetst kind in zich heeft, en het is dat gekwetst kind dat heel vaak roept en tiert en eist en recht heeft op van alles. Als je dat klein kindje leert kennen, weet waardoor het wordt getriggerd, en daarmee aan de slag gaat, dan worden je andere relaties ook beter. Een gezonde relatie bestaat liefst uit twee mentaal zo gezond mogelijke mensen. En dat sluit naadloos aan bij het volgende.

8_Lokaliseer de oorzaak van je jaloezie

Ik heb het Youri in het begin soms onnodig en eindeloos lastig gemaakt door mijn eigen onzekerheid. Ik was zeker dat hij beter zou vinden. Ik zag overal dingen die dat bewezen.

Zeker toen ik bijna 130 kilo woog, twijfelde ik elke dag omdat ik niet kon snappen dat hij nooit klaagde over mijn gewicht en even graag naast me liep als toen hij me leerde kennen en ik 85 kilo woog. En nu, nu ik 75 kilo weeg, loopt hij even graag naast mij als toen. Je zal hem nooit betrappen op me ophemelen omdat ik nu mooier of beter zou zijn dan toen. En ik merk dat ik door de jaren vertrouwen ben beginnen krijgen. Ik ben vooral blij voor hem. Jaloerse, onzekere Kelly is echt geen cadeau. Sorry, Youri.

Ik weet ondertussen beter. Dat de kans niet onbestaande is dat hij beter kan vinden als hij zoekt. Dat ik die beslissing helemaal aan hem laat.
Dat niemand hier iets aan iemand verplicht is.

9_Leer ruzie maken

Leer dat het ook kort en krachtig en vergevend kan, in plaats van lang en kinderachtig en nodeloos koppig of dramatisch. Dat je die uren van niet meer tegen elkaar willen praten om iets van niets echt nooit meer terug kunt vorderen.

10_Laat het los

Er moet niet altijd een winnaar zijn.
Soms valt het te verkiezen om redelijk te zijn, eerder dan gewonnen.
Om te luisteren in plaats van een slag binnen te halen.

11_Respecteer elkaar

Ik denk niet dat Youri ooit kwaad spreekt over mij, en ik denk ook niet dat ik ooit iets over hem vertel tegen iemand anders dat ik niet al in veelvoud met hem heb besproken. Ik denk dat hij even trots is op mij als ik op hem, en ik weet dat zonder dat hij me honderd keer per dag zegt dat hij me geweldig vindt. Het zit hem in kleine dingen. Een sms over de podcast. Toegeven dat je te snel kwaad was, of het bij het verkeerde eind had. Out of the blue zeggen dat hij onder de indruk is. Ik denk dat hij weet dat ik net hetzelfde heb. Als mensen zeggen dat ik het winnend lot heb weten te bemachtigen, dan ga ik dat altijd bevestigen. Het zal wel zijn.

12_Durf lastige gesprekken voeren

Ik weet niet of ik vind dat alles altijd besproken moet worden, maar ik ben voorstander van veel. Dat maakt het niet altijd gemakkelijker, en Youri moet wel iets kunnen hebben op dat vlak. Ik ben ervan overtuigd dat geheimen zorgen voor uit elkaar groeien, net als zwijgen over waar je je aan stoort in je relatie.

Het lastige ook bespreken, zorgt ervoor dat we elkaar zoveel beter begrijpen dan tien jaar geleden.

Dat heeft ook met de volgende tip te maken.

13_Gebruik het magische zinnetje

Niet “is het eten nog niet gereed?” of “er is een vaccin tegen de corona”.
Wel : “dit is wat er gebeurt in mijn hoofd als jij dat doet/zegt”. In plaats van “jij doet altijd dit” of “jij doet nooit dit”. Weet wat jou triggert, leg het uit, en kijk wat je eraan kunt doen. “Als jij thuiskomt en mij geen zoen geeft, dan gebeurt er iets in mijn hoofd dat zegt dat je me niet graag genoeg ziet om me aandacht te geven, en ik denk dat dat komt omdat ik in mijn kindertijd xyz ” is iets heel anders dan “jij ziet me nooit staan als je thuiskomt”. Believe you me, ik heb ze beiden geprobeerd. It’s not always you, it’s me, maar we moeten het er toch misschien even over hebben.

14_Lach elkaar regelmatig uit

Ik lach Youri graag uit en hij mij. Ik ga daar nooit mee stoppen. Hij ook niet.

15_Maak tijd voor koffietjes op het tuinhuis

Of wat jullie equivalent dan ook is voor tijd nemen voor elkaar in de drukte van elke dag. Het is hier soms moeilijk om een gesprek van een minuut te voeren zonder onderbroken te worden, en dus vinden wij het in het weekend essentieel om samen koffie te drinken op het dak van ons tuinhuis en even te babbelen en elkaars temperatuur te nemen. Gaat het? Vind je het nog tof? Heeft iemand van ons zin in even een wandeling alleen? Een bad misschien? Even iets doen zonder kindjes? Het is zo fijn om dat regelmatig eens te checken, zeker als je samen groeit en van ver komt en zoveel verschillende levensfases doorloopt.

16_Besef dat niemand in jouw hoofd kan kijken

Als je het niet zegt, dan weten ze het niet.
Repeat after me.
Als je het niet vraagt, dan kunnen ze het niet rieken.
Nog zo’n wijsheid die hout snijdt.
Net als: als je het niet plant of afspreekt, dan is het vaak chaos, en als je niet elk weekend samenzit om je agenda te bekijken en dingen te checken, dan bestaat de kans op een hoop onnodig gezaag. Verantwoordelijkheid nemen en een beetje nadenken is misschien minder romantisch, maar als je een leven samen hebt, dan is het wel nodig.

17_Leg je erbij neer dat iedereen dingen anders aanpakt

Eentje van de man in kwestie. Dat het niet is omdat jij dingen op een bepaalde manier aanpakt, dat het daarom voor iedereen de juiste manier van aanpak is. Iets dat hij, die dingen altijd volgens een bepaald patroon doet, heeft moeten leren bij mij, iemand die alles elke dag op een andere manier aanpakt als het even kan. Just to keep things fresh. De reden waarom wij nooit samen in onze heerlijke keuken staan. Ik kan de manier waarop hij tomaten snijdt niet aan (HOE TRAAG KAN JE EEN TOMAAT SNIJDEN?), en hij wordt zot van die van mij. Het was geen scheiding waard, dus hebben we afgesproken om elkaar gerust te laten en op tijd en stond te vragen of de ander zich even uit desbetreffende keuken kan verwijderen. Dankuwel merci.

Allez, nog een laatste om het af te leren.
Small things often. Niet voor niks de titel van een podcast.

Ik las ooit in een boek van schrijfster Anne Lamott dat een goed huwelijk er een is waarin beide partijen het gevoel hebben dat ze de beste deal van de twee hebben gedaan.

Ik kan alleen maar voor mezelf spreken.
By far.

Gelukkige jubilee, dinge.
Op nog vele vele jaren.

(ik ben ook heel benieuwd naar jullie relatie-advies. Post het zeker in de reacties hieronder)