2 jaar nieuwe crib: over gietvloerstress en scheiding door haarkleursel

Ik had het beloofd ter ere van ons tweejaarlijks woonjubileum: een reviewtje over ons nieuwbouwhuis en hier wonen van iemand die eigenlijk niet graag spreekt of schrijft over (ver)bouwen.

Daar moet vast iets dieps en essentieels achter zitten, maar ik hou het bij: ik ben de vrouw die op vragen van buurtbewoners over de inhoud van regenputten en het gebruik van materialen moet antwoorden dat ze het eens aan haar man zal moeten vragen. Niet dat ik niet heb meebeslist over de crib, wel integendeel.

De crib is helemaal mijn goesting, maar dat komt vooral doordat ik goed ben in Pinterestborden aanleggen en Youri goed is in die borden vertalen naar aannemerstaal.

Het is puur kwestie van ongeletterdheid van mijn kant en een gebrek aan interesse om nog een nieuwe taal te leren. Hou daar dus rekening mee als je deze blogpost leest.

Toen we de nieuwe crib aan het uittekenen waren in ons hoofd hebben we ons eigenlijk nooit afgevraagd of het ook een leuk huis zou zijn om je in te verschansen tijdens een pandemie. Maar wat blijkt? Dat is het. Het is een prachtig huis in een prachtige omgeving met de beste zonsondergangen. (straks nog veel meer over dat gekke bankje)

Ik had nooit gedacht dat ik een huis zou (kunnen) bouwen, nooit van mijn leven, zelfs, en op de meeste dagen is er nog minstens een moment dat ik het amper kan geloven. Dus ja, ik besef hoeveel chance ik heb. Geloof me, ik besef het bijzonder hard. Ik vind er niks, maar dan ook niks, vanzelfsprekend aan.

Als we het ooit weer willen verkopen, dan zie ik het pandemiegegeven wel als een goed argument.

Al mag ik daar nu niet aan denken, aan het weer verkopen, want we wonen hier nu twee jaar, en dus zeer zeer graag. Het is ruim, het is licht, en het voelt ook licht. Het ligt in een heerlijke omgeving, op wandelafstand van de Grote Markt van Ieper. Het is niet minder dan een droom.

Mijn schoonouders hebben ons altijd gewaarschuwd dat je niet alles goed kunt doen in een nieuw huis, en dat de kans groot is dat je pas als je er woont ontdekt dat je een kapitale fout hebt gemaakt, zoals zij ooit deden. Hun living had aan de achterkant moeten zitten, in plaats van aan een zeer drukke straat. De architect had daar niet bij stilgestaan, en zij ook niet, en dat hebben ze zich eigenlijk heel snel beklaagd.

Ik dacht dat wij ook zo’n dingen zouden tegenkomen.

Er waren uiteindelijk wel de nodige akkefietjes, zoals het bad dat weer open moest omdat er een buis lekte door het plafond. Of de kraan aan onze buitenmuur die kapot was, waardoor er nu een gat in ons prachtige plakwerk in de living zit. Maar al bij al: weinig dat ik nu, na twee jaar, anders zou doen.

We hebben wel wat dingen moeten aanpassen wat betreft binnentemperatuur en akoestiek, en ja, het ware vaneigens leuk geweest als iemand ons daarin op voorhand had geadviseerd. Maar je kunt het niet allemaal hebben, dus blij dat we wat dingen konden rechttrekken, ondertussen.

Hieronder een lijstje van dingen die ik opnieuw zou doen.

Dingen die ik opnieuw zou doen:

  • Verhuizen met Kodibox en de verhuiscoach.

    Ik hoor nog regelmatig dat niemand ooit zo vlot en pijnloos wist te verhuizen als wij, en het is een verhaal dat ik graag bevestig. Dat had te maken met Ilse, onze verhuiscoach, die mij een waterdicht plan gaf dat ik helemaal heb gevolgd. Met ons verhuisteam, dat ons vlotjes hielp en waar ik eeuwig dankbaar voor ben. En het heeft ook te maken met Kodibox, het bedrijf waarbij je plastieken klapboxen kunt huren voor een paar dagen zodat je niet moet sukkelen met kartonnen dozen. Die boxen hadden een paar enorme voordelen. Heel handig tot boven te vullen, stevig en perfect stapelbaar in een camion, waardoor wij heel ons huis verhuisden in twee ritten met een verhuiswagen. Handig te labelen per ruimte, dus direct goed te stapelen in die ruimte. En ze komen ze al de week van je verhuis weer halen, wat ervoor zorgde dat ik drie dagen na onze verhuis volledig uitgepakt was. Wat een verademing, nadat er na onze vorige verhuis nog vier jaar ongeopende dozen op zolder bleven staan.
  • Heel veel wegdoen voor de verhuis.

    We gingen van een charmant herenhuis naar een strakke nieuwbouw, en het plan was om dat zo licht en clean mogelijk te houden. Dat kon niet met de overdaad aan dingen die wij in de loop der jaren hadden verzameld, en dus reden wij hele weekends over en weer naar de kringloop en het containerpark. Elke rit voelden we ons lichter worden in ons hoofd, en ook nu dwingt dit minimalistische huis ons om goed na te blijven denken over wat we binnenbrengen. Om het met de woorden van Olga uit The Sky is the Limit te zeggen: I love it.
  • mijn goesting.

    Zelden meer ongevraagd advies gekregen in mijn leven als toen we aan het bouwen waren, of het moet zijn toen ik mijn eerste kind kreeg. Zoveel zinnen die begonnen met “Ge gaat dat toch zekers niet doen?”, ook. Youri en ik hebben heel snel beslist dat we ons liever dingen wilden beklagen omdat we zelf koppig ons eigen gedacht hadden gedaan, dan omdat we naar iemand geluisterd hadden die een andere goesting had dan wij. Beste beslissing ooit, zo blijkt nu. Anders hadden we nu een vloer gehad in natuursteen en een muurtje in onze living. Waren die grote ramen achteraan niet tot aan de grond en ook veel minder groot. Of hadden we wel een dressing en een tweede toilet. Om maar iets te zeggen.
  • Wat dat tweede toilet betreft.

    Nog altijd op geen enkel moment gedacht dat we dat nodig hebben. Net als die dressing. Zot verklaard zijn we, vooral over dat toilet want wij zijn toch een gezin met vier mensen? Ik weet niet wat er is met andere mensen hun spijsvertering, maar het kan niet goed zijn. Dat lukt hier elke dag perfect. Net als bij al die mensen die het tot de jaren tachtig en negentig ook zo deden, vermoed ik.

(het begon ooit zoals hieronder, om het misschien wat beter te snappen, en lees vooral verder)

  • het verzonken tuinhuis en wat langer nadenken.

    We mochten een tuinhuis zetten in onze tuin, volgens de voorschriften wel net in een hoek waar zo’n kot ons fenomenaal uitzicht volledig zou verknallen. Na lang nadenken werd het een verzonken tuinhuis dat afloopt naar beneden achteraan, met een paadje. Daar staan dus vuilnisbakken en fietsen in. Lijkt op een bank, is dus een verzonken tuinhuis.

    Zoals Olga uit The Sky is the Limit zou zeggen: I love it. Bedacht door Youri, al heel veel mensen die er ook zo een willen, en heerlijk om op te zitten. Het resultaat van wat langer doorsjieken op een probleem kan soms zoveel beter zijn dan denken: oké, dan geen mooi uitzicht meer, zo blijkt. Wij hadden wel de chance dat er een gracht achter onze tuin zit.
  • Vloerverwarming.

    Dat moest hier, maar het is ook zo zalig. Net als het feit dat onze vloer in de zomer koelt. In combinatie met het volgende punt is dat wel heel fijn, in een huis met grote ramen.
  • Een schaduwdoek kopen.

    De eerste zomer dat we hier woonden besefte ik al na een week dat we met een probleem zaten wat oplopende temperatuur betreft als het 30 graden wordt. De zon zit van ‘s ochtends op onze ramen achteraan, en draait maar rond de middag. Om te stikken. Niet fijn. Ondertussen hangt er een schaduwdoek van Umbrosa van bij Drafab Green in Poperinge, en dat scheelt enorm. Er vallen geen stralen meer op, en dat is genoeg om het binnen aangenaam te houden en voor schaduw te zorgen in de tuin. Maar één nadeel: als het stormachtig is, dan moeten we hem naar beneden halen omdat het bij wind van meer dan 70 kilometer per uur niet helemaal veilig is. Maar het is wel een systeem waarmee dat makkelijk en snel kan. Content van en no spon, juist enthousiast.
  • De akoestiek aanpakken.

    Nog zoiets dat iemand ons wel even had mogen melden. Madamtje, echt tof wi, die gietvloer en die open ruimte en die grote ramen, maar je weet toch dat dat gaat klinken alsof er constant vier mensen door elkaar tegen je aan het roepen zijn als je kindjes thuis zijn en je een radio wilt aanleggen?

    En dat feestjes met meer dan vier man om van te janken gaan zijn voor iemand met gevoelige oortjes als jij? Dat dat zo erg gaat zijn dat je je gaat beginnen ontzien om mensen uit te nodigen? Allez ja, dat is misschien wel interessant om weten.

    Natuurlijk niet gebeurd, dat iemand me dat op voorhand zei. Al de rest wel. Gelukkig vonden we een hele goede oplossing. We lieten een witte akoestische wand installeren door de mensen van Incatro, nu Coust Acoustics. Die kwamen met een geweer met geluid schieten in onze living en dachten mee na hoe we dat hier zo onzichtbaar mogelijk konden oplossen.

    Toen de muur er stond en de mannen zeiden: luister eens.

    Beste moment. Ik kon bijna janken. Het verschil is zot. Ik had geen idee hoe belangrijk geluid voor mij is. Nu kan ik mensen uitnodigen (allez, kon, bedankt wi, ‘t Corona) en de radio aanleggen en kletteren met messen en vorken en het doet allemaal geen pijn meer. Niet goedkoop, maar wij hadden geen andere keuze en we zijn zo geholpen. No spon, wel enthousiast. (of je dat kan zien, zo’n wand. Op de foto hierboven zie je hem achter Youri. Net als op foto drie in deze post. Ik laat het aan u)

    In elk geval: ondertussen kun je er hier eens een langere tafel induwen voor een feestje zonder oorpijn.
  • Erin meegaan op het moment dat Youri het grootste kookeiland aanwijst in de keukenwinkel.

    “Dat is echt wel heel groot in een echt huis”, zei de verkoper van Kvik. “Maar ook echt wel heel cool als je de ruimte hebt”. Wij hadden de ruimte, en wij deden eens zot. Beste beslissing ooit. Ons kookeiland is massive, maar in ons huis werkt het. We verschieten er alleen nog van als we terugkomen van vakantie. OWLY, WAT EEN KOOKEILAND. WAT EEN HEERLIJK KOOKEILAND. De keuken is van Kvik, de Mano. Zaligste keuken ooit. Zoveel kasten, zoveel liefde.

Dingen die ik niet opnieuw zou doen:

  • mijn haarkleurshampoo afspoelen in de douche. Wij hebben overal gietvloer en in de badkamer is die doorgetrokken naar de douchewand. Ik kleur mijn haar zelf, en een keer had ik het kleursel ‘s avonds afgespoeld in de douche, in een nogal donkere badkamer. Daardoor had ik niet gezien dat het voor Youri moet geleken hebben alsof er iemand was vermoord in de douche. De shock was zo groot dat hij me ervoor uit bed is komen lichten, want die douche zou helemaal opnieuw moeten gedaan worden door de man van de gietvloer, en als er hier ooit een scheiding in de lucht heeft gehangen, dan was het wel die avond. Maar het kwam goed met heel veel dissolvant en geduld. Ik ben nu veel voorzichtiger en we zijn nog altijd getrouwd, einde.

De vraag van 1 miljoen: wat met de witte gietvloer?

De witte gietvloer was de meest controversiële keuze van allemaal. We hebben er het langste over getwijfeld ook. Wordt het een gietvloer, en wordt het een witte? Doen we het over het hele huis of niet? Toch eerder grijs? Wat met het vuil? (Voor de liefhebbers: het is een gietvloer van polyurethaanhars in het witste wit, gegoten door Superfloor, would recommend, no spon)

Na twee jaar gietvloeravontuur kan ik zeggen dat het een proces van loslaten is geweest. De eerste weken was ik on edge. Mijn gietvloerzenuwen lagen bij momenten bloot op mijn vel in plaats van eronder.

Veel had te maken met het feit dat er op de eerste dag dat we hier woonden een tafeltje werd omgestampt en er een enorme kras in de gietvloer zat die er nog altijd niet uit is. Dat legde een knop aan in mijn hoofd die ervoor zorgde dat ik vaker dan me lief was tegen de kindjes zei dat ze moesten opletten voor de gietvloer.

Dat was niet de bedoeling en ook niet zo leuk, besef ik nu, maar de weken erna kwam ik tot de vaststelling dat een gietvloer echt wel behoorlijk fragiel is. Ik zag er ijzeren auto’s op vallen en putten maken. Ik zag zwarte zolen die strepen nalieten die er gelukkig weer uitgingen met wondergom. Maar stift ging niet uit. Uitgelopen flesjes van een of andere speelgoedlabokit in de slaapkamers ook niet. Toen het douchedébacle en nog wel een paar krassen, en ik zou misschien wel eens durven geroepen hebben dat IK NOOIT NOG EEN WITTE GIETVLOER ZOU NEMEN.

Maar dat is niet waar.
Ik zou het opnieuw doen.

Ondanks het feit dat je er echt wel wat vuil op ziet liggen (wat ervoor zorgt dat wij gewoon wat meer moeten stofzuigen, en ook zonder poetsvrouw een doorgaans behoorlijk proper huis hebben- maar ook lang niet altijd).

Ondanks de keren dat ik zot word omdat er een kind dat net ingesmeerd is met zonnecrème beslist om op handen en knieën over de gietvloer te kruipen en zo een spoor van olie over de vloer te trekken als een slak die van niet beter weet. Ondanks het gegeven van oliespetters op de keukenvloer die door middel van schoenen en kousen door heel de woonkamer worden getransporteerd.

Maar geen vloer zo mooi als de witte gietvloer, dat vind ik nog steeds.

Een witte gietvloer is not for the faint of heart, peoples, en ik ben wel zo iemand.

Maar hoe zeggen ze dat, dat kinderen je leren om dingen los te laten?
Dat doen witte gietvloeren dus ook.

En met de jaren ga ik ze toch steeds liever zien, en mijn witte gietvloer ook.
Ondanks alles.

Zijn dat uiteindelijk niet de schoonste liefdes van allemaal?

Reacties

  1. Marijke

    hhahahahahaha, zo herkenbaar. Vooral over het grote keukeneiland (hebben wij ook) en uw goesting doen. Alleen met het 1 toilet ben ik het niet eens. Zot content dat wij er twee hebben. Maar ik ben dan ook de enige vrouw in huis en heb geen lieve kleine zoontjes meer, maar stevige pubers. Die toiletzitten als hobby hebben :-)
    Wij zijn pas zes maand geleden verhuisd, maar heb jouw bouw- en verhuisblogs altijd met veel interesse gelezen,
    An die witte gietvloer? Schoon, heel schoon! Maar ik ken mezelf (en mijn twee stevige pubers) en hier is het keramisch parket geworden (met vloerverwarming, uiteraard :-)), hetzelfde over het hele huis. Zot content van

  2. Haha. Van die wc blijft mij echt een raadsel. Wij hebben elke dag afgeteld tot er een tweede wc kwam. Vijf lange jaren miserie van wc wachten. En als er 1 ding is waar ik spijt van heb in onze grote verbouwing, is dat we toch niet harder aangedrongen hebben op een derde. Was onmogelijk volgens de loodgieter, maar ondertussen was het misschien toch mogelijk. Ik mis het elke dag, for real. Elke avond en elke ochtend vloek ik er even op :). Dus hoe jullie het doen met eentje, ik vind het wonderbaarlijk! Voor de rest: wowkes allemaal!

  3. Wat een mooi huis in een prachtige omgeving! Ruim en licht, daar hou ik van. Groot gelijk als je zegt dat jullie je zin doen ipv naar andere mensen te luisteren. Zo luisterde ik vroeger naar de architect toen hij voorstelde een kleiner raam in de kinderkamer te plaatsen. Ik dacht: hij weet het waarschijnlijk beter dan ik, altijd spijt van gehad…

  4. Liesbet

    Wat een prachtige regenboog!!!!
    Iets helemaal anders, gebruik je die spiralizer nog steeds?

  5. Merci voor de tips! We wonen in een gelijkaardig huis met witte gietvloer (dat is pas een proces van loslaten ;)), gigantisch veel ramen en zuidgericht. Akoestiek is wel een dingetje hier, net als to much sun (nooit gedacht dat ik dat ooit zou denken) op het terras, dus ik bekijk je linkjes zeker! Hier wel nog een vraag: ik zie gordijnen. Heb je dan niet gigantisch veel ‘pak’ gordijn? Waar geraak je dat kwijt aan de zijkanten? Ik zie wel de rail in plafond verwerkt. Daar hadden wij niet aan gedacht (dat is het enige dat ik me beklaag) en zoek daar nog steeds een elegante, mooie oplossing voor. Groetjes!

  6. Annick

    Bedankt om te delen! Wij hebben deze zomer net een sleutel-op-de-deurwoning gekocht – klaar Q1 2022 – en moeten komende maanden een aantal zaken beslissen mbt materialen, keuken en sanitair. Mag ik vragen waar jullie tafel en stoelen vandaag komen? Ik speel met het idee om alles inderdaad zo licht mogelijk te houden, maar dan in de stoelen een kleuraccent te steken. :) Ah en nog een vraag: hebben jullie boven ook vloerverwarming?

  7. Katrien

    We hebben ongeveer tegelijk met jullie gebouwd, dus altijd leuk om te lezen hoe het elders loopt :-)
    Jullie huis is werkelijk prachtig, en dat uitzicht is om te watertanden.
    Ook hier gewoon content dat we ons goesting gedaan hebben eigenlijk. Bij ons was de insteek bij veel dingen “het moet kidsproof zijn, en we vervangen het binnen een jaar of 15 wel door iets duur en fancy als we dat dan willen”. Dus geen witte gietvloeren :-D Zou hier echt een drama zijn, don’t think we could handle.
    Maar echt die wc… :-D wij hebben er 2 en eigenlijk heb ik spijt dat we geen 3de hebben, for real!
    Verder eigenlijk ook gewoon zotcontent met ons huis, al moeten we nog veel afwerken, maar dat is dan ook gewoon weer iedere keer leuk als er iets af is.

  8. Hehe, die haarverf en de discussies erover, zo herkenbaar, ik verf het mijne ook zelf rood en dat kruipt overal tussen… De laatste jaren overgeschakeld op henna, dat is wel wat minder agressief en ook makkelijker uit te wassen (en mooier eigenlijk vind ik!).
    En dat van de wc is toch eerder een geruststelling, wij hebben er ook 1 voor 4 personen, wel nog een extra in een studio op de bovenverdieping die later nog naar extra ruimte voor de kinderen kan geconverteerd worden.

  9. Caro

    Wij zijn hier ook van die losgeslagen gekken die voor een witte gietvloer gingen, inmiddels 10 jaar geleden. Ik herken het proces van verwerking helemaal! Ik liet t los, de complete look is nog steeds naadloos en wit en niemand gaat je vloer met een vergrootglas te lijf. Bovendien is het de zaligste vloer om te dweilen en kan ik alleen maar HG79 krachtreiniger aanraden om vlekken weg te krijgen. En een stoomreiniger (de onze is een Vileda steam xxl). De gedachte dat je na jaren altijd een nieuwe toplaag kan laten aanbrengen is ook goud! Dus ook hier: would do it again. Wat ik wel onderschatte is dat t best wel verblindend kan zijn met vollebak zon erop. Soit, witte gietvloer rules! Dat schaduwzeil, in welke prijsklasse moet je dat plaatsen. Is t een eerder geperforeerd zeil waardoor je nog maximaal licht in huis hebt of echt dichtgeweven?

  10. Die ramen, die groooooote ramen tot op de grond…aaah… en dat EILAND IN DE KEUKEN OMG! zoveel hartjes voor jullie huis! Ik zou bijna zelf de bouwkriebels krijgen. :-) Ik herinner me nog dat ook veel mensen zeiden van die houten latjes buiten niet te doen en dat jullie dat toch lekker wel deden! Heel knap vind ik dat. Het is tenslotte jullie huis, jullie goesting, jullie geld. En zoals je zelf zegt: zoniet, dan heb je het tenminste uit ervaring geleerd. Nog vele gelukkige en krasvrije jaren gewenst in die prachtige Crib van jullie! xxx

  11. Liza

    Onze Mano wordt woensdag geplaatst. Ik ben eens benieuwd, hopelijk loopt alles vlot.
    Hoe doe je dat nu dan met de haarverf? Kan je dat ‘voorzichtig’ uitspoelen? Uitspoelen is toch uitspoelen?

  12. Ach de joy van bouwen. Ik ben blij dat ik het ooit eenmaal heb gedaan (1995), maar de achterloop daarvan… Ik heb werkelijk alle materialen voor dat huis besteld. Letterlijk ook met stenen gezeuld (zwanger en al, mijn man bouwde mee met de aannemer). Ik kon toen ik het huis vorig jaar verkocht nog alle namen noemen van stenen, spouw- en vloerisolatie, verwarming, vloeren, …
    Nu heb ik een kant en klaar nieuw huis gekocht. Geen keuzestress meer, want ik zie zoveel graag, maar wel moeten leven met de keuzes van een ander. Maar als wit (keuken, badkamer, muren) en bleek (vloeren) het kleurpalet zijn dat je krijgt, dan kan je daar zelf dus wel wat accenten bijdoen.
    Jullie hebben een prachtwoning. En goed dat jullie je eigen zin hebben gedaan!

  13. Dat verzonken tuinhuis intrigeert me. Hoe voer je regenwater af daar beneden? Via een rooster + afvoerbuis lijkt me sterk wegens zo diep onder de grond. Een pomp?

    Verder: PRACHTIG huis. Helemaal mijn stijl. En dat uitzicht is onbetaalbaar.

  14. Claire

    Zalig. Een witte gietvloer. Kan me zo de opmerkingen voorstellen. Net zo met iedereen die bij ons naar de zwarte parketvloer – ja, ook in de keuken – kwam kijken. Of je daar niet alles op zag. Ja. Of je dan niet slaaf bent van je keukenvloer. Sommige mensen waarschijnlijk wel. Of ik het opnieuw zou doen. ‘t Zal wel zijn. Keischoon.

  15. Jozefien

    Als ik 1 iets ga onthouden is het het verzonken tuinhuis. Niet dat ik van plan ben om ooit nog te verhuizen. En niet dat ik een tuin heb die naam waardig. Maar mannekes, wat een topidee!

  16. pieke

    een wc leek mij ook nooit een probleem, tot de pandemie kwam. Fijn dat mijn man in de risicogroep nu een ‘eigen’ heeft.
    En voor de gietvloer: wij zijn erg fan van de Roomba robotstofzuiger die elke nacht een rondje doet. Scheelt enorm!

  17. Wij gaan in ons nieuwe huis én 2e wc én dressing hebben (of er moet nog een 3e kind komen om die kamer te vullen ;) NIET dus!). Voor die gietvloer ben ik mss te faint of heart, alhoewel een parketvloer niet veel beter is (zeker met kinders!!) en we toch ook opnieuw voor parket kiezen :) Dat pre-verhuis minimaliseren, daar zijn wij nu ook al mee bezig. Zoveel rust in het koppeke! En dat tuinhuis ziet er wel de max uit, iets om aan Koen voor te leggen ;)

  18. Karen

    Hey,

    hoe lang & breed is dat keukeneiland? Kwestie van benchmark te hebben met mijn dat in de nieuwbouw besteld is :).

    Groetjes,
    Karen

  19. Tja, als darmpatiënte is het wel handig dat er twee wc’s in huis zijn. Maar als je ze niet nodig hebt waarom zou je er dan ruimte aan verspillen. Jullie hebben dat dus blijkbaar perfect ingeschat. Het verzonken tuinhuis is wel echt super. Zo wordt jullie mooie uitzicht niet verpest want dan zou uiteraard zonde zijn. We hebben in het begin veel commentaar gekregen op ons grote keukeneiland maar ik vind het super. Aan de ene zijde keukengerief, aan de andere zijde puzzels en knutselmateriaal. Eigenlijk gebruik ik die ruimte nog vaker om te knutselen dan om groenten te snijden want dat doe ik doorgaans gewoon aan het aanrecht. Maar blij dat ik er mee ben. Nog steeds.

  20. Heb een periode heel donker haar gehad en ex had zwart met rood (die twintigers he) de eerste keer dat we beide uitspoelde onder de douche in het nieuwe huurhuis was ook een nare. Ik heb werkelijke lke druppel eraf moeten schrobben. Kreeg daarna te tip autowax te gebruiken. Had ook geen kalk meer. Je verzonken tuinhuis is echt heel slim bedacht en dat uitzicht dat is om verliefd op te worden.

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>