Aan mijn prinses
Liefste, hart en woorden
Houden voor jou stil,
Jij blinde vlek in mijn vermoorden
Van wat ik vergeten wil.
Kleine vink, lieve kleine kinkel
-De liefde speelt mij parten-
Baby-face, bijou, scharminkel
Voor wie ik alles weer wil tarten
Tot ik, als vroeger, blind van pijn
Weer neerlig, eenzaam in het laken
Het gaat niet om het zijn
Maar om wat wij er van maken,
ENVOI:
Prinses, ik beschrijf wat ik bewonder,
Wat ik vrees, bemin of haat
Prinses, nu ik u ken kan ik niet zonder,
Gedoog niet dat ik u verlaat.
Uit “Junkieverdriet” van Jotie ’t Hooft.
Deze hing boven mijn bureau toen ik zestien of iets was.
En “Jij blinde vlek in mijn vermoorden van wat ik vergeten wil” van het schoonste vond dat ik kon denken. Nog altijd een beetje rillingen.
(vandaag is het gedichtendag.)
Zin in meer gedichten?
Gedichtendag en ik go back a long way.
Gedichtendag 2005.
Gedichtendag 2006.
Gedichtendag 2008.
Gedichtendag 2009.
Gedichtendag 2011.
Gedichtendag 2013.
Gedichtendag 2014.
Gedichtendag 2015.
Gedichtendag 2016.
Gedichtendag 2017.
Boven mijn bed hangt al sinds jaar en dag dit gedicht. Maar eigenlijk zit het gewoon in mijn hoofd :-)
Siberië
Geef me je je jas van bont van teddyberen
Leg je arm om me heen en al je winterkleren
Zoen me tot ik warm word
Zoen me tot ik spin
Trek je eigen huid dan uit en stop mij eronder in
Sus me met je hartslag
Wij ons Wij ons Wij ons
Maak van dit veel te grote bed
Een heel klein fort van dons
(Bart Moeyaert)
In het vierde of vijfde middelbaar leerde ik een heel semester (of zo voelde het in elk geval. Misschien was het maar een maand of zo) over Jotie ’t Hooft en Paul van Ostaijen. Ik vond het toen vreselijk saai en begreep niet waarom er zoveel mensen die gedichten graag lazen. Pas nu ik wat ouder ben, kan ik inzien wat voor pareltjes zij schreven. Mooie keuze!
Hier ook meegedaan aan gedichtendag, zoals elk jaar :-) Mijn toppertje is – en blijft – toch wel wijlen Herman De Coninck…
Wat mooi! En te zeggen dat ik ergens nog een bundel van Jotie ’t Hooft heb liggen (erfenis van de echtgenoot). Ik ga op zoek.
Prachtig gedicht.
Ik kende het nog niet.
Mijn meest uitgeleende boek uit de bibliotheek als tiener was Junkieverdriet… En nog steeds prachtig.
Nostalgie die Jotie
Jotie voert mij terug naar mijn middelbaar, ik ben zijn werk nooit vergeten. Schrijfsels (ik weet niet of ik het gedichten wil noemen), daar ben ik tegenwoordig zelf ook een beetje mee bezig, maar dan eerder als deel van mijn artistiek werk. Lang leve een portie goede inspiratie om de creativiteit te voeren. Mooi dit!