Had men mij zes maanden geleden gevraagd waar Málaga lag, ik had een slechte beurt gemaakt. Weinig nieuws onder de zon, random plekken kunnen aanwijzen op wereldkaarten is een van de ambities die ik al lang heb opgeborgen. Onlangs nam ik deel aan een quiz, en ik vind mezelf altijd geweldig slim tot het over aardrijkskunde of voetbal gaat. Het eerste is luiheid, het tweede desinteresse.
Málaga dus.
Met een kapje dat ik niet kan thuisbrengen.
Aan de Costa Del Sol, dat beloofde in mijn hoofd minder goeds, al was ik daar in alle eerlijkheid nog nooit geweest. Slaat dus nergens op. Loop gerust door, er zijn nog heel wat andere blogs van echte travelbloggers die meer sense maken, ik snap het.
Maar wij zijn tegenwoordig mensen met jonge kinderen, dus zoeken wij een plek met een zo kort mogelijke vliegtijd en kans op zon. Een collega van Youri huurde er al eens een appartement via Airbnb met zijn kindjes, en soms moet het niet veel moeilijker zijn.
Waren mijn verwachtingen hoog?
Bwa, niet extreem.
Viel dat even mee.
De Costa Del Sol bleek wat mij betreft toffer dan Gran Canaria, die vorige vliegreis met toen nog één kind. Ik vond het er mooier, en hipper, en er was meer te beleven en het voelde authentieker. En! Ondanks de onheilsberichten van regen, regen en nog eens regen hadden wij vier dagen meer dan twintig graden en zon aan onze rekker. Gevoelstemperatuur nog wat warmer als je weet dat het ondertussen in België stenen uit de grond vriest, ewaar. Wel net te koud om in zee te zwemmen, anders had ik een puntje uit mijn 19 voor 2019 kunnen schrappen, maar met de voetjes kon het wel.
Wij zaten in Torre Del Mar, een behoorlijk rustig stranddorp op een halfuur van Málaga stad. Málaga stad, dat een citytrip waardig bleek. Zeer gezellig, veel te zien, lekker eten, alles tof.
We hebben geweldig veel gegeten.
Veel op stranden gechild.
Met onze huurwagen door prachtige landschappen gereden.
Ons vergaapt aan de mooie kleuren van Málaga.
Dit deden we ook nog:
- een vlindertuin bezoeken. Altijd tof. Zeker als je weet dat dat een mariposario heet in het Spaans. Een mariposario in Benalmádena. Ik zou dat honderd keer kunnen zeggen.
- op een zotte ode aan Columbus stoten. Onderweg naar de mariposario zagen wij plots een soort Disneykasteel meets Sagrada Familia opduiken. Auto aan de kant gesmeten, binnengestapt in een tuin die perfect instagrambaar bleek, en toen ik dat later opzocht werd dat ook instant bewezen. Castillo Colomares is een zotte plek die is opgetrokken door een Amerikaanse dokter en twee aannemers, en ik vond het keihard de max. Qua instagramperfect beeld kwam ik evenwel niet verder dan dit beentje, en we waren ook Dexter zijn zonnebril vergeten.
- een zoo bezoeken midden in een stad, Fuengirola meerbepaald. Of neen, geen zoo, een Bioparc, en iets met protect the environment en kweekprogramma’s, zodat mijn schuldgevoel over beestjes kijken weer wat werd gesust.
- onderduiken in de grotten van Nerja. Dexter en Flo vonden het te donker en te saai en zetten het dus op een zagen alsof ze persoonlijk alle stalagmieten en tieten naar beneden wilden halen. Een gegeven dat het beklimmen van een miljard trappen niet vergemakkelijkte. Maar wij vonden het wel erg de moeite.
- in een baai zitten zonder baai. Te goed kluchtje om niet én op Facebook én hier te zetten.
- ons verbazen over hoe zot goedkoop je er eet. Echt, meestal met vier personen voor minder dan dertig euro. Pizza de omvang van karrewielen. Waanzin.
- genieten. Niet op een “komaan, het is vakantie en we moeten nu GENIETEN!!!” manier, maar ken je dat, dat je plots denkt: hoe machtig is dat hier? En hoe goed valt dat hier allemaal mee? Zo van dat genieten. Ouders van jonge kinderen weten dat dat wil zeggen dat er ’s nachts behoorlijk wordt geslapen, dat er aanvaardbaar doenbaar wordt gezaagd en ruzie gemaakt, dat de woedeaanvallen beperkt worden tot in de mate van het mogelijke en dat ze al bij al het vliegtuig niet hebben afgebroken uiteindelijk. ZALIG.
Kan ik Málaga aanraden? In deze periode zeker en vast, in de zomer kan het er vast heel warm en heel druk zijn, en dat is dan weer minder mijn ding. Ik moest dit helemaal niet zeggen van iemand, ik heb alles zelf betaald, dus ge moogt gerust zijn.
Málaga was máchtig, menne mán. <3
Op 2 uur en 50 minuten vanuit Charleroi.
Waar moeten we nog eens naartoe?
En die lucht 😎😱 blaaauuuwwww – ziet er super zalig uit, verliefd op alle mooie kleuren in je foto’s
Wauw, wat ziet het er daar prachtig uit! En goedkoop eten? Yes! Count me in! :-)
Komen hier al vanaf 1984. Toen geen Nederlander te bekennen. Nu toeristisch. Heerlijk eten bij Tanit.
Bedoel je nu met ‘kapje’ op de eerste ‘a’ het accent?
’t Is simpel. In ’t Spaans ligt de klemtoon standaard op de voorlaatste lettergreep. Is dat niet zo, dan zetten ze een accent.
Voilà, wist je datje 😉. Enne de nada.
the place to be. ik ben daar geboren. ik mis alles.😭😭😭
Wij zijn in januari naar de Algarve geweest en dat was zalig. Ik was er eerder al eens in de zomer geweest en echt niet mijn ding (warm! Druk!), maar nu zalige lentetemperaturen, goedkoop eten en drinken, rustige stranden, stadjes en rotswandelingen. Ideaal met kindjes. Echt zalig, en ook maar 2,5 uur vanuit Brussel
‘Ge moogt gerust zijn.’ Love it.
Vaak voor 30 euro vanuit oostende :)
Zálig!
Málaga-stad is heerlijk. Gewoon blijven als je uit het vliegtuig stapt, niet verder rijden :)
oooh ge doet me goesting krijgen om te vertrekken.