En het is een erg leuk boekje geworden, zowel voor wie al even in het blogwereldje bivakeert als voor mensen die er eens mee willen beginnen. Met leuke schrijftips, interviews met zowat de helft van de nederlandse en vlaamse blogscene, dagboeken van webkim en merel roze en dat allemaal met mooie fotootjes, en in kleur.
Laat het een tip zijn, want bill staat er zelfs ook ergens in.
Het boek is een uitgave van Clickx, in Nederland wordt het uitgegeven door PC Magazine, het telt 240 pagina’s en kost 12,95 euro bij de betere kranten- en boekenboer. Dat u dat maar weet.
Tip voor een rainy zaterdagmorgen: ga naar een leuke dierenwinkel (als in: zo eentje met gezonde vrolijke dieren, in plaats van suffe trieste pups), hang een verhaal op over binnenkort een hond willen kopen, en knuffel en speel met een dikke engelse bulldog-puppy. Meermaals.
Probeer intussen om niet op slag smoorverliefd te worden.
Onderweg naar de bioscoop begon het weer allemaal op te borrelen. De kleine bibliotheek op het kerkplein van het dorpje V. was niet groter dan een klaslokaal, en altijd weerklonk vanuit een oude transistor op de kast Radio 1. Aan de muur een poster van Sander en Saartje, een kinderserie op de BRT. In de winter brandde er een grijze kachel, waarnaast de bibliothecaris aan een houten lessenaar alle geleende boeken op een steekkaart schreef. Computers, die bestonden in die tijd namelijk enkel in Amerika. In mijn herinnering ziet de bibliotheek van weleer er een beetje uit als hoe je je een oostblok-bib zou voorstellen, maar in de jaren tachtig stak het allemaal zo nauw niet, natuurlijk. Wat er ook van is: ik hield oprecht van de woensdagnamiddagen waarop ik een voorraad boeken mocht gaan halen. Ook al was ik stiekem een beetje bang van de bibliothecaris, die nors en baardig was.
De meeste boeken waren vrij toegankelijk, maar voor de boeken van ÈÈn schrijver moest je reserveren. Marc De Bel en J.K. Rowling schreven toen nog niet, en dus zochten de kindertjes die van letters hielden hun heil bij ene Roald Dahl, een oude kalende man met een dik hoofd, volgens de foto op de achterflap. Niks geen muffe oude boeken over saaie kinderen met hun saaie avonturen, wel boeken over kleine meisjes die heel slim waren en over een GVR (Grote Vriendelijke Reus) die dromen in potjes bewaarde. De boeken waren zo populair in de kleine bib dat je je beurt moest afwachten. Wat ik dan ook devoot deed.
Toen ik de boeken van Roald Dahl wat ontgroeid was begon mijn drie jaar jongere broer aan de collectie. En ook hij heeft er even goede herinneringen aan, zo bleek gisteren toen we met zijn drieÎn enthousiast uit de bioscoopzaal wandelden. De Oempa-Loempa’s! De liedjes! De danspasjes! Veruca Salt! Mike TV! En natuurlijk Willie Wonka zelf, sinds gisteren weer met voorsprong onze favoriete chocolateer ooit.
Met andere woorden: er is geen excuus om Tim Burton’s versie van Charlie and the Chocolate Factory niet te gaan bekijken. Het kind in u zal u dankbaar zijn.
Subject= Data moving from Canada to U.S. very soon!
The Flickr team has up and moved this week to Californ-i-a and has
been singing Beach Boys songs non-stop since arrival. And you’re
moving too!
We’re moving each and every pixel, bit, and byte, all your data, lock,
stock, and barrel, from our humble server shack in Canada to our new
server palace in the U.S. of A!
This process will begin during the week of June 28 and will result in
speediness, stableness, and happiness.
Thank you, Flickreebies, for making Flickr such a wonderful place to
share, connect, and befriend. We love you! (In an entirely non-creepy
way.)
Ik heb waarachtig zenuwachtig naar het scherm zitten staren.
Het leek ages te duren (en het was way spannender dan de finale van idool ofzo).
En ik heb echt oprecht blij gejuichd toen Michael echt onschuldig bleek.
Zoals ik altijd heb geloofd ook, moat!
Wel hebben wij allen ooit.
Sinds ik terug ben van De Slegte gaan mijn treinreizen plots veel sneller dan voorheen. Dat komt dus hierdoor:
De watermeloenkoning- Daniel Wallace
Voor vier euro vijfennegentig is hij ook van u. Over een jongen en een stad vol watermeloenen. Van de schrijver van Big Fish.
Niks bridget jonesen of becky bloomwoods, ik heb zowaar het plezier herontdekt van een verhaal dat niet over winkelen en foute mannen gaat. Misschien komt het echt wel weer goed. Maar hoogstwaarschijnlijk ook niet.
En u? Leest u nog veel, behalve uw scherm?
En wat dan?
En als ik klaar ben met de watermeloenen, wat moet ik dan echt lezen?
Boekenwurmen aller landen, kom een keer stoefen met uw literaire kennis.
Ge moogt.
En het is een erg leuk boekje geworden, zowel voor wie al even in het blogwereldje bivakeert als voor mensen die er eens mee willen beginnen. Met leuke schrijftips, interviews met zowat de helft van de nederlandse en vlaamse blogscene, dagboeken van webkim en merel roze en dat allemaal met mooie fotootjes, en in kleur. 
