Vandaag is world vegetarian day. Fijn, zeg ik, en ook ongelooflijk broodnodig,  want al probeer ik op doordeweekse dagen niet al te veel te preken, toch ben ik helemaal voorstander van minder vlees eten. Dat is namelijk voor alles en iedereen beter. En ja, iedereen mag daar volledig zelf over beslissen, natuurlijk dat. Maar als wij vertellen dat wij thuis niks van dode dieren meer eten, en dat ondertussen al een paar jaar, dan horen we zo veel dingen waar we een beetje mistroostig van worden dat het wel eens tijd wordt voor een overzichtje. Vooral omdat het de dingen zijn die ik zelf ook jarenlang heb verkondigd omdat ik dacht dat ik mijn spaghetti met grote klompen gehakt niet kon missen. Ik was dus mis.

•  ‘ik heb mijn vlees nodig’

Echt? En echt elke dag? Ik betwijfel het ten zeerste. Heel wat gerechten zijn al vegetarisch zonder dat die stempel er per sé opstaat, waardoor ze zonder problemen door vleeseters worden gegeten. Pizza met vier kazen, frieten met eiers, risotto met bospaddestoelen, pasta all pomodoro, panini met tomaat en mozzarella, slaatje geitenkaas, kaaskroketten, omelet, quiche, en ga zo maar door. Allemaal lekker, maar noem het een vegetarisch gerecht, en o neen, ik heb echt wel elke dag mijn stuk vlees nodig. Volgens mij is nodig in die laatste zin een veel te groot woord. En maken veel vleeseters zichzelf wijs dat ze echt wel een schel hesp tussen vegetarische lasagna moeten leggen om het lekker te maken. Tegenwoordig bestaan er immers zo veel alternatieven, zoals vegetarisch gehakt dat identiek dezelfde smaak heeft in spaghettisaus als gewoon gehakt, dat ik met om het even wie durf wedden dat ik direct vijf gerechten kan maken waar een vleeseter van zijn leven niet van zal merken dat er geen vlees in zit. Vraag het aan mijn vent, hij zal het bevestigen.

•  ‘vegetarisch leven is ongezond’

De tijd dat vegetariërs aanzien werden als bleke zwakke dunne mensjes is long gone, en maar goed ook, want steeds meer onderzoek wijst uit dat een vegetarisch dieet wel eens stukken gezonder zou zijn dan een eetpatroon met de grote hoeveelheden vlees die de gemiddelde Belg nog altijd naar binnen speelt. Vegetariërs zouden minder risico lopen op overgewicht, kanker, en hart- en vaatziekten, om maar enkele dingen op te noemen. En die vitaminetekorten waar devote vleeseters graag mee zwaaien als argument nummer één om er zeker niet aan te beginnen? Ook dat blijkt goed mee te vallen: als je erop let dat je al eens linzen, bonen, zuivel en eieren op je menu zet, dan kom je meestal al een heel eind. Het is dus een kwestie van je voldoende te informeren als je eraan begint, zodat je de juiste voedingsstoffen binnen krijgt. Meer info? Zij kunnen het stukken beter uitleggen dan ik.

•  ‘vegetarisch eten is niet lekker’

Geloof het of niet, maar vegetariërs zijn echt niet alleen mensen die verzot zijn op sla. Als het ons lukt, twee mensen die ongelooflijk graag vlees eten, waaronder ook nog eens één mens die walgt van groenten, dan moet het andere mensen zeker lukken. Het is vooral een kwestie van goede wil, merk ik. En van op zoek gaan naar lekkere alternatieven voor maaltijden met vlees. Ik kook regelmatig voor vleeseters, en ik hoor heel vaak dat ze nooit hadden verwacht dat vleesloos eten zo lekker kon zijn. Het is kwestie van op zoek gaan naar de juiste recepten, de lekkere vleesvervangers (want ja, er bestaat heel veel brol, maar laat dat u asjeblieft niet afschepen. Er bestaan ook ongelooflijk lekkere vleesvervangers, die ik desgewenst wel eens wil oplijsten. *kuch* Garden Gourmet van de Delhaize *kuch* Jarenlange research heeft echt al één en ander opgeleverd), de dingen die het wel leuk kunnen maken, zoals verse kruiden gebruiken en de keuken van landen ontdekken waar ze sowieso veel minder vlees eten dan hier. Denk Indisch of Italiaans, bijvoorbeeld. Wij eten echt niet minder lekker sinds wij hier vegetarisch eten. Integendeel, we eten veel interessantere dingen, net doordat we afgestapt zijn van vlees-groenten-pasta. Onbekend is ook in dit geval nog veel te vaak onbemind.

• ‘vegetarisch leven is moeilijk’
  

Vegetarisch leven is vooral een gewoonte. En ja, daar moet je je misschien een beetje in inlezen en wat dingen opzoeken en een paar knoppen voor omdraaien in je hoofd, maar moet alles echt altijd simpel en gemakkelijk zijn? Hoe ver gaan we daar eigenlijk mee komen?

• ‘die beesten zijn gemaakt om opgegeten te worden’

En toch maakt dat het allemaal niet goed. Verre van, zelfs. Dat dieren op manieren worden behandeld die eigenlijk strafbaar zouden moeten zijn, om er toch maar voor te zorgen dat mensen zo goedkoop en veel mogelijk vlees op hun bord krijgen. Dat kippen alleen daglicht zien als ze onderweg zijn naar het slachthuis, nadat ze weken aan een stuk massaal veel antibiotica hebben gekregen tegen alle ziektes die ze in hun compleet miskweekte lijven opstapelen. Weinig mensen zouden zelf een dier willen doden, laat staan op de manier waarop deze dieren worden behandeld en afgeslacht, maar tegelijk willen ook weinig mensen echt nadenken over wat er in de vleesindustrie gebeurt. Vandaar de quote van Macca aan het begin van deze post. Ik daag iedereen uit om dit boek te lezen en nog met smaak op een biefstuk te knabbelen. Echt lezen, niet lezen wat je wil lezen. Ook dat blijkt al eens een uitdaging.

• ‘als je nog af en toe vlees eet ben je geen echte vegetariër’
  

Kan goed zijn, maar mijn keuze zorgt er niet alleen voor dat wij veel en veel minder vlees eten, ik weet ook dat ik het allemaal veel langer kan volhouden als ik af en toe nog eens mosselen kan eten op restaurant. Het moet echt niet alles of niets. Dat het alles of niets zou moeten zijn mag echt geen reden zijn om het niet te doen. Wie zegt dat? Minderen is ook al compleet fantastisch in vergelijking met zonder nadenken dag na dag vlees moeten eten omdat je het ooit zo geleerd hebt. Laat het allemaal perfect willen doen of helemaal niet niet in de weg staan van al eens iets durven veranderen in je leven.

• ‘vegetarisch leven is saai en te gezond’

Er zit geen vlees in frieten. Er zit geen vlees in een vettige pizza margherita. Er zit geen vlees in kaaskroketten. Er zit geen vlees in falafel. Er zit geen vlees in oliebollen. Er zit geen vlees in chips. Nuff said.

• ‘vegetariers zijn geitenwollensokken die iedereen willen bekeren tot hun sekte’

Misschien een beetje, maar alleen omdat het beter is voor de wereld en voor uzelf en voor de dieren. Het is echt geen enorme moeite om af en toe eens een kleine effort te doen in plaats van “jaja, ik weet het, maar ik eet zo graag vlees” te zeggen en je hoofd weg te draaien zodat je de rest van het verhaal niet moet horen. Echt waar, ik zou al vreselijk content zijn als iedereen een dag per week zou overwegen om eens iets zonder vlees op tafel te zetten. Als mensen wat bewuster zouden zijn over wat ze zichzelf en hun kinderen aanpraten, en hoe dat ons en de wereld naar de vaantjes aan het helpen is. Neen, jullie moeten niet in mijn sekte, maar af en toe eens vleesloze donderdag, dat zou toch eens aangenaam zijn? Allez kom, we doen het!

Kijk eens hoe lekker mijn hamburger van gisteren was, zeg.

Die hamburger is een gemarineerde portobello champignon. Dat pitabroodje in plaats van een hamburgerbun ligt dan weer aan de mannen van de weight watchers. En echt waar: niemand had klachten.

(zin gekregen om het eens een kans te geven? Hier staan nog wat tips om het allemaal zo pijnloos mogelijk te maken en i. bundelde wat mooie linkjes met boeiende info)