Monthly Archives: maart 2007

de biewoarts

banner.jpgNog zoiets: de bwards 2006.

Eerlijk is zoals meestal eerlijk: het is een beetje aan mij voorbijgegaan, om wat voor reden dan ook. En nu ik erover nadenk waarschijnlijk omdat ik het nut niet snapte van tegen een verkeerd georganiseerde weblogverkiezing op te komen door zelf een weblogverkiezing te organiseren die in mijn ogen ook niet meteen fantastisch goed georganiseerd overkwam. En ook omdat ik het een beetje nutteloos vind om blogverkiezingen te houden wegens appelen met peren vergelijken. Maar dat kan ook volledig fout zijn, want ik heb het uiteindelijk te weinig gevolgd om mij erover uit te spreken, zoals gezegd. Jammergenoeg heb ik een weblog en kan ik mij uitspreken zoveel ik wil. Over alles! :aah:

In elk geval, blijkt nu dat er binnenkort een awardfeestje is in Antwerpen. Ik had dat ook wel eens vaag ergens horen waaien, maar ik moet in een erg onoplettende en ongeïnteresseerde levensfase hebben gezeten, op dat moment. Toen ik daarnet op de lijst van ingeschrevenen terechtkwam trok ik dientengevolge serieus grote ogen. Zoveel ingeschreven bloggers, maat! Zoals gewoonlijk gigantisch veel onbekenden en *rilt* marketingmensen, maar hier en daar ook mensen die ik graag eens (terug zou) zien.

Bart C., bijvoorbeeld, in een ver en duister verleden mijn stagebegeleider bij Planet Internet. Ik zou wel een keer shoulders willen rubben met Michel V., Henk R. en Ilse B, allemaal tegelijk! En socializen met een deel andere namen die hier en daar belletjes doen rinkelen, want belletjes zijn oke.

MAHAAR. Ik ben nog nooit op een blogmeeting geweest, en ik heb daar zo mijn redenen voor. De hoofdreden is: ik, lilith van talesfromthecrib, ben compleet bevooroordeeld als het over blogmeetings gaat. Al de keren dat ik mij een heel klein beetje had voorgenomen om het eens te gaan checken kreeg ik rillingen en vreemde rode vlekken op mijn vel bij de gedachte aan mensen die live willen podcasten, bloggen en interviews geven aan de Standaard over de rol van webloggen in marketingland. Er doemden beelden voor mij op van mannemensen behangen met gigantische hoeveelheden digitale camera’s, laptops en gps’en die zichzelf zouden voorstellen met een url die ik niet kende en zouden vragen wat ik vond van Ubuntu. En of ik geen goesting heb om eens aan hun bluetooth-gsm te komen. En dat er nog veel chocolademelk is. Ik weet niet hoe het met u zit, maar dat is niet mijn idee van een fijne avond.

Edoch. Al de keren dat ik fellow-bloggers in het wild heb ontmoet viel dat mee. De reden dat het interessant was is simpel: ik lees die mensen ulder blog soms al jaren. Ik vind dat een goede reden. Van de meer dan 180 ingeschrevenen voor de bwards zijn er welgeteld drie die ik dagelijks lees, en een vijftiental waarop ik sporadisch terechtkom. Dat is vooral een goede reden om niet te gaan. Al zullen sommigen mij misschien tegenspreken, en dat moeten ze dan vooral doen, met hun grote muile. Anyway. Waar zitten alle andere bloggers waaraan ik dagelijks veel te veel tijd verspil, vraag ik mij dan af. Hebben zij dezelfde vieze vooroordelen als ik? En als zij nu ook eens zouden gaan naar de bwards, in plaats van net als ik in mijn crib te blijven, zou het dan niet leutig kunnen worden?

Ja, ik kijk in de richting van Kim L., Thomas V., Lien V. en baby A., Maartje L., Frederic (?) J. en anderen die werkelijk geen idee hebben wat Ubuntu is. Er is een creative darkroom en al! Er is comedy. Een loungecorner en Blogcom XL! Alsook een Flickr-expo und afterpartey! Waarop wachten wulder nog, denk ik dan?

De comments staan bij deze open voor al uw ervaringen met blogmeeten, redenen om al dan niet naar Antwerpen af te zakken, fijne adviezen, beloftes om af te komen die u toch niet zal nakomen, vunzige voorstellen om pinten met mij te drinken in de darkroom en nog veel meer.

Dammit, am I on a (blog)roll or what?!

haat en liefde

jupiler.jpgSoms vind ik het feit dat ik een blog heb één van de leukste dingen van de wereld. Met al dat roze, en al die archieven vol dingen die ik normaalgezien al lang vergeten zou moeten zijn. En met lezers en mensen die commentaar geven op de stukjes die ik schrijf, en soms ook mensen die helemaal geen commentaar geven, ook al op stukjes die ik schrijf. Meestal vind ik dat allemaal wel geweldig fijn. Commentaar leuker dan geen commentaar, maar goed, je kan het niet allemaal hebben.

Soms, zoals vandaag, zou ik willen dat ik helemaal geen blog had.
Soms, zoals vandaag, zou ik willen dat mensen die mij al twee jaar niet meer hebben gezien en vanavond met mij hebben afgesproken in een fijn café geen idee zouden hebben wat ik de laatste twee jaar heb uitgestoken. Want dat was me wel wat, de laatste twee jaar, zou ik zeggen terwijl ik met mijn hand naast mijn hoofd zou staan zwaaien. Journalistiek, en maagverkleiningen en huizen kopen en verbouwen en wel honderd leuke en minder leuke dingen. Uren vertellen, dat zou het zijn!

Maar misschien ben ik wel ooit zo achterlijk geweest om hem doodleuk mijn url mee te geven.
Duimt u even keihard mee dat dat nooit het geval is geweest?
For the sake of a pleasant evening gevuld met spontaan opgetrokken wenkbrauwen, zo.