lilith doet nog eens van weekmenu

weekmenu, hoera!

Sommige dingen sluipen uw leven binnen en nestelen zich daar op zo’n overtuigende wijze dat ge u niet eens meer kunt inbeelden dat ze er niet meer zouden zijn. Bij mij is dat zo met het weekmenu. Ik kan ondertussen nochtans een half kerkhof vullen met alle systeempjes die ik in de loop der jaren heb proberen invoeren om de chaos van mijn huishouden te bezweren. Allemaal stierven ze een even stille en gewisse dood. Omdat ik mijn vent niet meekreeg, omdat ze toch niet zo praktisch bleken als je doorheen de leuke labeltjes en stickertjes en tabbladen uit de HEMA keek, of omdat ik ze even snel weer beu raakte als ik er enthousiast van werd.

Maar niet zo met het weekmenu, o neen! Daarover schreef ik in 2010 al dat ik het toen al drie jaar met erg veel enthousiasme deed. Tel maar mee: dat wil zeggen dat ik ondertussen al zeven jaar elke week een menu maak. Valt daar eigenlijk geen lintje voor verdienstelijke huismoeder mee te verdienen?

In elk geval: het weekmenu is de cornerstone van mijn menage geworden. Het is voor mij zelfs een van de grootste mysteries van deze tijd: dat er mensen zijn die kunnen functioneren zonder. Nogal wat, zo bleek uit het gesprek in onze top secret moedergroep waarover i. hier heeft gepost. (superinteressante post over efficiënt koken trouwens, allen daarheen!) Als ik voel dat iemand verzuipt is het altijd een van mijn eerste vragen: “Maar werkt gij al met een weekmenu?”.  (Jep, ze zien mij graag komen, mijn verzuipende vriendinnen. In de plaats dat ik een kom soep binnensteek ofzo)

Dit wordt het hier voor de week die komt:

weekmenuut

Jullie wisten al dat wij door omstandigheden veel tomaten eten, right?

De pasta al forno is deze (poepsimpel en lekker), dit zijn de gevulde tomaten.

In deze drukke tijden waarin ik vooral schrijf en weinig energie heb voor andere dingen is het een godsgeschenk dat ik ’s avonds niet moet beslissen wat er gegeten wordt. Dat ligt immers al vast. Op een kwartiertje door kookboeken bladeren ben ik klaar voor een hele week. Ik weet dat ik op zondag voor twee dagen kook en dus op maandagavond vrij ben van kookduty. Ik weet dat ik woensdag leesclub heb en daar ga eten. Rust jong, rust.

Inspiratie nodig?

Dit is een weekmenu van in de tijd dat ik thuis nog dode dieren at.
Dit ook.
En Zsa Zsa kan dat ook goed.
Net als ninfita.

Reacties

  1. Ik weekmenu ondertussen ook al meer dan twee jaar elke week. :-) Ik vind het niet alleen handig, maar ook gewoon superleuk om te doen. Al ben ik daar misschien gewoon raar in.

    1. Ik vind het ook leuk, vooral omdat ik op die manier nieuwe recepten kan uitproberen. Dat door kookboeken bladeren en inplannen vind ik nog het leukste van al. :)

  2. Weekmenu’s worden bij ons meestal pas beslist in de supermarkt. En dan wisselen de gerechten door de week van dag (deels afhankelijk van de houdbaarheidsdatum van sommige producten). Misschien moeten we toch eens werk maken om zo’n weekmenu op te stellen zodat ook het wekelijks boodschappen doen wat vlotter kan verlopen. De “pasta al forno” staat al zeker met stip aangeduid om de komende dagen eens te proberen.

    1. Ik ben daar superslecht in, in beslissen in de supermarkt. Geen ergere black-outs bij mij dan op die momenten, als ik honger heb en snel naar huis wil is het nog erger. :)

      Die pasta al forno zit hier al jaaaaren in ons roulement, ik kruid hem wel meer dan in het originele recept, dus bij ons is het spicy pasta al forno. Benieuwd wat je ervan vindt!

  3. Het lukt mij dus echt totaal niet he. Ik heb een tijdje geprobeerd, maar ik loop daar helemaal op vast. Het improviseren lukt ook niet hoor. Alles is een ramp. Eigenlijk vind ik koken na een lange werkdag én een kind aan uw rokken dat aandacht wil, geen goede combinatie. Ik zou wel elke dag een kom cornflakes kunnen eten, maar dat is niet zo gezond zeker?

    1. Waar loop je dan op vast, Sofie? Op het feit dat je dan die dag moet eten wat op je briefje staat? Want daar heeft Youri het soms ook wel moeilijk mee, maar ik schuif wel gemakkelijk. Het is niet gebeiteld in steen.

  4. Anneleen

    Hoe run je een huishouden zonder weekmenu’s? :-)
    Hier komt het weekmenu op de weekplanning zodat ik bij het plannen rekening kan houden met dagen dat er kinderen in bad moeten (geen tijd, dus iets simpel), thuiswerkdagen (ietske meer tijd dus ietske minder simpel), verreverplaatsingsdagen (liefst overschotje van de dag ervoor), loopdagen (iets licht), enz…. Aanrader!

  5. romina

    Mijn man kookt.
    Ik ben verwend. Als ik dit lees word ik moedeloos. Wat haat ik elke dag koken, met een passie. Yuk.
    (Ter verdediging, ik doe de was!)

  6. Bij ons thuis wordt er ook al heel lang van weekmenu’s gedaan, al wordt er ook wel vaak van dag geswitcht.
    Ik vind het leuk om op voorhand te weten wat er in huis moet gehaald worden. Afhankelijk van de dag en de tijd die we hebben kiezen we dan uit wat we precies zullen eten. Ik zou dus ook niet zomaar naar de winkel kunnen, gegarandeerd te veel of te weinig mee en dan verschillende keren terug moeten, bwah, niets voor mij.
    Benieuwd naar andere weekmenu’s, ik zal die van mij ook wel eens posten!
    Groetjes

  7. Marijke

    Ik doe ook aan weekmenu. De kinderen houden er ook van. De oudste dochter heeft adhd en dit geeft haar alvast structuur tussen de vele prikkels. In heb hierdoor ook geen discussies over wat we gaan eten. Ze mogen ook mee kiezen wat er in het menu staat. Wij eten wel veel traditioneler. Ik heb nu 3 kinderen (8j,6j en 4 maanden) en werk halftijds. Ik heb precies niet zoveel tijd om nieuwe dingen te proberen. Meestal is het soep, vlees en groenten. En woensdag kip van de markt. In het weekend probeer ik soms wel eens wat anders. Ik ga jullie pasta wel eens proberen.

  8. Anke

    Ik doe al jaren aan weekmenu maar weet pas sinds Lilith dat ik dat doe (het kind moet een naam hebben om het te kennen, nietwaar ;-) ). En ik doe dat op zondagochtend, omdat wij de ongelofelijke luxe hebben van markt op zondagvoormiddag, waardoor we relaxed verse inkopen kunnen doen voor de rest van de week. En zoals bij Anneleen loopt het weekmenu mee met de weekkalender : vrijdag altijd soep met boterhammen omdat iedereen dan op een ander moment moet eten. Ik zet ook altijd minstens 1 keer in de week ‘verse diepvries’ op het menu. Stoofpotjes maak ik immers altijd in minstens 2 of 3 familieporties, zodat er altijd potjes in de diepvries kunnen. Want zelfgemaakte stoofpotjes met verse groentjes uit de diepvries, dat telt voor mij ook als ‘vers gemaakt eten’. Wij ouders moeten het ons wat minder moeilijk maken. Weg met dat schuldgevoel, nàh !

  9. Veerle

    Hier geen weekmenu’s, maar we doen gewoon twee keer per week boodschappen en dan kopen we eten voor de rest van die week. Het zit dus in ons hoofd, min of meer. Soms loopt het dan wat anders, zoals in: trein vertraging, minder tijd om te koken, snel diepvriespizza.
    Ik houd er ook wel van om op de dagen dat ik tijd heb (maandag, dinsdag en vrijdag) rustig te beslissen wat ik ga klaarmaken en er eventueel mijn dochter (4,5 jaar) bij te betrekken.
    Soms halen we ook een groentepakket, zo is er meer variatie in wat we eten.

  10. Lang leve de weekmenu’s! Ik maak mijn menu op zaterdag voor ik ga boodschappen doen. Op zondag maak ik al zo veel mogelijk op voorhand klaar en als dat gebeurd is, weet ik dat ik de komende week ga aankunnen.

  11. Lies Debacker

    Schitterend!
    Stom misschien, maar wij probeerden de weekmenu altijd op de verkeerde dag samen te stellen, namelijk zaterdag of zondag, waardoor we dit niet lang hebben volgehouden.
    Wat een goed idee om op een weekdag te maken :-) Ik geef het nog een kans!

  12. Hier ook een echte ‘fan’ van een weekmenu en iedere dag verse, gezonde en gevarieerde kost! Ik vind het super dat ik in onze vaak hectische weken (met onregelmatige werkuren, hobby’s mama/papa/kroost, enz) toch niet meer dagelijks moet nadenken over wat de pot die dag schaft. En zo eventjes een half uurtje in kookboeken bladeren is toch pure me-time, niet?

    Lieve groet,
    V.

    1. Als blijkt dat het niet zo is en ik zin heb in frieten van de frituur schuif ik gewoon een dag door, of ik wissel de dinsdag met de donderdag ofzo. Het is maar een indicatie. :-)

  13. Ik snap NIET dat er uberhaupt mensen zijn die s avonds nog kunnen koken met kleine kinderen in huis? Dat zou hier gewoon niet mogelijk zijn….Wij eten allebei warm op het werk en de kinderen op t school. Klaar. Ik mag er niet aan denken dat wij nog koken in ons avondritueel zouden moeten bijkrijgen. Respect dus, mét of zonder weekmenu…

    1. Ik kook als Dexter in bed zit, wij eten dus behoorlijk laat, als in na acht uur. Maar het lukt. ;)

  14. Ann

    Hallo Lilith
    Ik volg al lang jouw blog. Ik vroeg me af waarom? Jouw ongedwongen schrijven over de dingen van het leven, hoe moeilijk ook, maar ook jouw optimisme, zelfs in bijzonder moeilijke momenten, je tips, de linken in jouw blog en nog zoveel meer maken dat ik telkens terug kom lezen. Dankjewel voor dit rustmoment in mijn toch wel hectisch leven! Ik kijk uit naar jouw blokboek en zal er een bestellen. Ik zou ooit graag zelf een blog willen starten maar kom er momenteel niet toe. Drempelvrees enerzijds en niet goed weten hoe er aan te beginnen.
    Ik wens je in ieder geval nog veel inspiratie toe bij het schrijven!
    Hartelijke groet
    Ann

    1. Wat lief Ann! Ik zal mijn best doen om een beetje van je drempelvrees weg te nemen, je weet maar nooit. Merci voor de lieve woorden!

  15. 1. Ik loop vast op het opmaken van het weekmenu en daar tijd voor vinden. (En daar inspiratie voor vinden ook). GROOTSTE PROBLEEM. Ge moet een menu maken, aah.
    2. Ik loop vast over hoe boodschappen doen zodat dingen ook op vrijdag nog lekker zijn (hoe doen jullie dat toch met groenten? Vlees/vis eten we al zelden, maar ik vind de meeste dingen uit de diepvries niet te vreten)
    3. Ik loop vast op al beslissen waar ik zin in ga hebben de hele week. Ik eet namelijk niet graag warm eten, ik maak dat voor man en kind en eet dan (soms) mee. Ik zou liever altijd cornflakes eten of boterhammen, maar ik probeer beide heel hard te vermijden. (you know why)
    4. Ik loop vast op werkdagen die beginnen om 5u30 en zouden moeten eindigen om 14u in A’pen , maar uiteindelijk betekenen pas om 17u in de crèche toekomen. Dan zo kapot zijn dat ik mijn keuken nog liever in brand zou steken, dan eten te maken. Want tegen dan ben ik ook zo uitgehongerd, dat alles te lang duurt.

    Allez, koken en ik, dat is geen goede combo met een full time job. En het is al 4 weekends geleden dat ik nog eens thuis was en dan iets kon voorbereiden. Maar ik overweeg het toch weer, zo’n weekmenu.

  16. De weekmenu is nog niet echt in voegen hier, maar dankzij deze post toch al wel de penne al forno geprobeerd. Met als toevoeging wat bacon & kippengehakballetjes. Met zalm lijkt me dit ook lekker

Reageer zelf

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>