Monthly Archives: december 2014

Drie weken zonder een persoonlijke Facebookpagina: een terugblik

Niet op Facebook, wel op een hometrainer.

Niet op Facebook, wel op een hometrainer.

“Heb ik anders nog iets gemist?”.
“Same old, same old”.
“Niemand zwanger of vermist?”.
“Same old”.

En zo ben ik deze week drie weken weg van de persoonlijke Facebookaccount die ik vele jaren als een warm dekentje over me heen heb getrokken, tot het me allemaal net wat te warm werd en ik het met een grote zwier van me afgooide. Toen wist ik niet of ik dat wel langer dan een paar dagen (een paar uur misschien?) zou volhouden. Ondertussen weet ik dat wel.

Wat ik nog meer weet:

  • het valt allemaal heel goed mee. Veel beter dan ik op voorhand dacht, echt waar. Dat denken in Facebookstatussen stopt al na twee weken, dat zoeken naar de Facebookapp op je smartphone zelfs wat sneller, en na een goede week trekt het vreselijk ongemakkelijke gevoel dat iedereen op hetzelfde feestje is behalve jij ook weg.
  • er zijn een paar probleempjes, maar er zijn ook oplossingen. De grootouders vonden het jammer dat ze nooit nog foto’s van hun kleinzoon zagen passeren. Ik loste het op door één opa op Instagram te steken, en de rest van mijn Instagramloze familie een abonnement te verpatsen op de Weekly Dexter, een nieuwsbrief die ik elke zondag via iPhoto verstuur met een tiental leuke foto’s met onderschriften. Iedereen blij. Hetzelfde met de leesclubgroep en de events die ik wilde blijven toevoegen. Ik heb mezelf geregistreerd onder een valse naam waarmee ik geen vrienden maak of dingen volg, enkel de leesclubgroep leid en de Facebookpagina van deze blog aanvul. Dadist.
  • de dagen lijken zo veel langer te duren. Onvoorstelbaar ook wat ik allemaal gedaan krijg op een voormiddag. En triest om te beseffen hoeveel tijd ik verknalde op Facebook, ook. Ik krijg echt gewoon veel meer gedaan op een dag. Punt.
  • mijn wereld is kleiner. En stiller. Dat is natuurlijk gewoon zo. Van driehonderd roepende vriendjes terug naar het gezin en de familie en de echte vriendjes, en helemaal alleen thuis zitten werken. Dat doet raar. Ik ben weer vaker alleen met mijn eigen gedachten. Dan zet ik een liedje op en ga ik thee zetten. Het is geen ramp, zo blijkt. En ik ben ook helemaal niet eenzaam. Ik ben wel blij dat ik Instagram nog heb om af en toe iets op te ventileren, dat geef ik toe.
  • ik hoor het uiteindelijk toch. Toen Luc De Vos stierf wist ik het niet direct, want ik zit niet meer op Twitter, maar dan belt mijn papa mij. Als Zsazsa bevalt zie ik het op haar Instagram, of wat later, op haar blog. Dat is oke. Ik ben daar even blij mee (want wat een schoontje, die Toni). Mensen mailen mij als ze dingen willen zeggen, of ze bellen zelfs. Ik ben al enkele keren in een eighties chatbox beland die een beetje vies aanvoelde, omdat de Facebookchat natuurlijk niet meer voorhanden is nu. Dat lukt allemaal, ook al had ik erg de neiging om na drie zinnen te vragen wat de ander droeg, het lukt. Wat trager, maar ik vind dat niet slecht. In ruil voor het trager horen van interessante nieuwtjes mis ik ook ongelooflijk veel oninteressante nieuwtjes, zoals het feit dat de man van een klasgenoot die ik al twintig jaar niet zag met buikgriep in bed ligt, of wat die mens allemaal wel niet te zeggen heeft over de stakingen. Ik vind dat pure winst, eigenlijk.
  • misschien nog het belangrijkste: ik ben zo veel rustiger. Ik begin te beseffen dat een deel van de onrust waarmee ik de laatste jaren lijk te kampen, en de stress en soms zelfs angsten die daarbij horen (waarom ben ik zo zenuwachtig? Er moet iets aan de hand zijn? Wat is er aan de hand?!) te maken hebben met het feit dat ik erg slecht reageer op constante impulsen. De afgelopen dagen heb ik in stilte gewerkt, met focus, en ik was de rust zelve omdat ik niet constant werd gestoord en zelf controle hield over wanneer ik mijn telefoon opnam of mijn mail wilde checken. Het kunnen gedachten zijn, maar ik had een veel groter gevoel van controle en was daardoor helemaal niet onrustig. Dat was lang geleden. Veel te lang.

Conclusie na drie weken: het gaat me goed. Ik denk dat ik het zo ga laten, zelfs. Omdat het steeds meer lijkt alsof ik mezelf geen schoner eindejaarscadeau had kunnen geven dan een emmer rust en stilte over mijn druk hoofd.

14 tips om je volgende feestdiner perfect te organiseren

thanksgivingjaar2Afgelopen weekend organiseerde ik dus net als vorig jaar een thanksgivingdiner. En ook nu zaten Youri en ik na afloop weer verbaasd naar elkaar te kijken, omdat we het hadden klaargespeeld zonder een halve centimeter stress. Alles was op tijd klaar, stond warm op tafel en werd op warme borden gelegd, en ik slaagde er op de dag zelf in om op mijn gemak een koffietje te gaan drinken in de stad met mijn geliefden. Mijn gasten kwamen aan om half zeven, en ik was al van rond drie uur klaar met al mijn voorbereidingen. Geschift.

thanksgivingkoffie

En neen, het was geen klein menu. Er was heerlijke zalmtartaar en devilled eggs en rauwkost en nog enkele hapjes. Er was een kalkoen van bijna zes kilogram, opgevuld met gevogeltegehakt en cranberries en champignons volgens dit geweldige recept. Er was appelmoes en knolselder in witte saus, er was aardpeerpuree en puree van zoete aardappel, ik serveerde wilde rijst met champignons in marsala en groene boontjes met pancetta en een kom gravy die to die for was, al zeg ik het zelf. Als dessert serveerde ik brownies die gemaakt werden door mijn schoonbroer, want ook delegeren maakt deel uit van de job.

Dat het me allemaal lukte zonder kleerscheuren heeft superveel te maken met een artikel dat ik vorig jaar rond deze periode schreef voor De Standaard Magazine: wow-koken voor beginners. Ik heb toen zo veel geleerd van chef aan huis Philippe Van den Bulck dat ik zijn tips eigenlijk gewoon nog eens wil delen. Je weet maar nooit dat ik er een paar kerstdiners mee van de verdoemenis red.

kerstmisinieper

Tips om niet kapot te gaan van de stress bij het organiseren van een feestdiner:

1. Scoor met je specialiteiten
Philippe: “Vaak loopt het fout omdat de kok wil uitpakken met een spectaculair gerecht van op tv of uit een magazine waar hij geen ervaring mee heeft. Terwijl een diner net het moment is om te tonen wat je goed onder de knie hebt. Is dat vol-au-vent, dan til je die naar een hoger niveau door te kiezen voor boschampignons, fazant of parelhoen in plaats van kip, truffelolie en een krokant gebakken stukje kalfszwezerik, en daar versgesneden frietjes bij. Wees maar zeker dat je je gasten er harder mee inpakt dan met een ingewikkeld gerecht dat je door de stress koud en niet naar wens voor hun neus moet zetten.”

2. Details maken het verschil
Snij je groenten erg fijn, zelfs voor in de bouillonsoep. Als mensen zien dat je daar de tijd voor hebt genomen maakt dat indruk. Zorg voor koude en warme garnituren als gemarineerde rode ui, gecutterde nootjes of fijngesneden venkel. Blaas je gasten weg met zelfgebakken koekjes bij het dessert. Dit is ook het uitgelezen moment om die zilveren soepkom van je grootmoeder boven te halen. Je gasten verwachten het niet, en toch schreeuwt het “feest”. Vermijd felgekleurd servies, dat neemt de aandacht weg van je gerecht.

3. Plan, plan, en plan nog eens

Philippe: “Een hele avond niet bij je gasten kunnen zijn omdat je staat te stressen in de keuken is ergernis nummer één op een diner. Lijstjes en schema’s maken je leven makkelijker. Schrijf al je to do’s neer, plak er een timing op, hang een blad met je menu in je keuken en streep af wat voltooid is. Check en dubbelcheck op voorhand, en slijp je messen.” Voor mijn kalkoen maak ik een retroplanning: drie uur in de oven en een half uur rusten, als we om half negen willen eten dan moet ik dan beginnen en heb ik een half uur om al mijn bijgerechten op te warmen.

de boodschappen doe je best een dag op voorhand, zodat je tijd hebt om alles in de koelkast te schikken volgens gerecht, en aan je voorbereidingen te beginnen. Zet alle ingrediënten op je lijst, ook olijfolie en andere basisproducten die ervoor kunnen zorgen dat je in het heetst van de strijd tijd naar de winkel moet rijden. Philippe gebruikt doorzichtige potten voor zaken als bloem, noten, paneermeel en suiker, zodat hij altijd overzicht houdt van wat bijna op is.

zorg dat je plaats hebt: begin met fruitpersen, toasters en fruitschalen te verhuizen. De koffiezet haal je pas terug boven als je het dessert afwerkt. Bedenk je dat elk warm bijgerecht een plaats én aandacht vereist op je vuur of in je oven. Overloop of je die plaats hebt, of je voldoende potten hebt, en denk na over in welke kom je wat gaat serveren. (ik doe dat door kleine briefjes op mijn schalen te leggen) Voorzie zeker een extra tafel of schraag waarop je je borden kunt dresseren. Plaats om te koken is vaak veel belangrijker dan hoogtechnologische toestellen.

4. Volg een draaiboek

Op de dag voor je diner: maak je je keuken kookklaar. Stel je je checklist op. Doe je alle boodschappen, eventueel via een caddy service om tijd te besparen. Wil je vlees of vis klaarmaken, laat dan het schoonmaakwerk over aan de slager of visboer, dat zorgt voor minder stress en opruimwerk. Sorteer al je boodschappen en zet ze per gang in de koelkast. Maak alle groenten schoon. Kruiden spoel je schoon en verpak je in een vochtige keukendoek met plasticfolie, hetzelfde geldt voor sla. Zet altijd een bak ijswater klaar om je groene groenten in af te koelen zodat ze mooi al dente en frisgroen blijven. Dit kun je een dag op voorhand doen. Bewaar je groenten in folie in de koelkast, en warm ze de dag erna op in een pannetje met wat boter en een versnipperde sjalot voor extra smaak. Maak dan je bouillon en sauzen, die moeten vaak extra lang trekken. Groentenpuree en stoverijen maak je best vandaag al klaar. Als je nagerecht nog moet opstijven maak je dit ook vandaag. Zet de tafel klaar en verzamel alle borden en schalen voor de hapjes, en zet ze klaar per gang.

Op de dag van het diner: maak je de garnituren en bereid je de hapjes voor. Op dat moment breng je alles in gereedheid voor het diner en kijk je na of alles klaarstaat. De soep kan al in de ketel, de sauzen mogen in de sauspannetjes, enzovoort.

 5. Doe zoveel mogelijk op voorhand
Philippe: “Ik zorg altijd voor hapjes die op voorhand klaarstaan, zodat ik mijn gasten kan ontvangen. Ga voor één hapje waar meer afwerking aan is, en hou het voor het laatste. Mensen vergelijken graag, als je ermee begint moet je het daarna ook nog kunnen waarmaken. De verwachtingen opbouwen is veel leuker. Soep, patisserie, saus, denk na over wat je op voorhand kunt maken en invriezen. De meeste zaken boeten absoluut niet in aan kwaliteit.”

6. Ruim tussendoor op
Philippe: “Ruim zoveel mogelijk op tussendoor, maar ga niet afwassen terwijl er pannen op het vuur staan en koekjes in de oven. Hoe meer handelingen, hoe meer risico op mislukking. Ik zorg voor vuilnisbakjes zodat ik niet verzuip in de groenteresten, en zet curverbakken klaar voor de afwas. Zo blijft de spoelbak vrij, want die heb ik vaak nodig. Het bestek gaat in een emmer met een sopje, allemaal voor de dag erna.”

7. Liever warm en simpel dan moeilijk en koud
Philippe: “Eén van de allerbelangrijkste kwaliteiten van eten is dat het warm is, en warm eten hoort op een warm bord. Je borden kun je opwarmen door ze een drietal minuten in de microgolfoven te zetten, zodat je niet moet stressen dat alles koud is voor je klaar bent met dresseren.”

Nog meer tips nodig?

– Zet al je ingrediënten klaar in potjes. Meer afwas, maar ook meer overzicht en minder chaos.

– Tijd winnen door gepelde lookteentjes en versnipperde ui te kopen is geen schande, als je bereid bent om er extra voor te betalen zijn die even goed.

– Beleg je ovenplaten met aluminiumfolie, dat zorgt al voor minder afwas.

– Eventuele spatten op het bord veeg je weg met een in azijn gedrenkt doekje dat je op voorhand hebt klaargelegd. Hoe eenvoudig het gerecht ook is, op een proper bord ziet alles er stukken professioneler uit.

– Werk je aan delicate zaken die je niet uit het oog mag verliezen? De kookwekker is je vriend.

– Het verschil tussen een middelmatige chef en een goede is de manier waarop hij met zijn oven kan werken. Zie die als een extra kast waarin je zaken kunt garen en warm kunt houden.

– Investeer in goed materiaal, zoals een mandoline om je groenten snel en efficiënt fijn te snijden.

(de tips uit dit stuk verschenen eerst in De Standaard Magazine)

(vlak voor mijn kalkoen uit de oven mocht belde mijn papa om te zeggen dat Luc De Vos dood was. Ik had plannen om er vanalles over te schrijven, maar ondertussen hebben anderen dat veel mooier gedaan dan ik het kan. Ik heb een keer moeten huilen en een paar keer bijna, en ik schrok daarvan.)

Ga jij deze feestdagen zelf koken? Heb je nog tips? Vul gerust aan hieronder!