Het is een goed blogjaar geweest, denk ik. Jullie waren met veel, en jullie keerden vaak terug. Jullie reageerden enthousiast en deelden vaak jullie verhalen en tips in de reacties onder mijn posts, iets dat ik altijd bijzonder tof vind. Ik heb naar jaarlijkse gewoonte getwijfeld over richting en de mix tussen persoonlijke en praktische posts, en ik ben net zoals elk jaar niet zeker of ik het perfecte evenwicht heb weten te vinden, maar ook dat hoort volgens mij bij het proces.
Ik ga er dus nog minstens een jaar bij doen, als het goed is voor jullie. En omdat de lijstjestijd zo onderhand aan het aanbreken is vond ik het wel leuk om eens te kijken welke posts het afgelopen jaar het meeste snaren raakten. En telkens een update eronder te schrijven, dat ook. Oh, en terwijl ik bezig ben: opgeleukt met wat beeldekes vanop mijn kerstkaart van dit jaar.
1. Waarom ik nog steeds in therapie ben.
Geschreven in augustus, en duidelijk de post die het meeste heeft losgemaakt. Dat merk ik niet alleen aan de reacties onder het stuk, maar ook aan de mails die ik er nog elke week over krijg. Mails met vragen over een goede therapeut vinden (ik wilde daar een blogpost over schrijven, maar kom niet veel verder dan dat je geluk moet hebben dat het klikt, en anders best verder zoekt), mails waarin mensen zich afvragen of dat in hun geval wel een goed idee is, bedankmailtjes. Ik ben zelf natuurlijk meer ervaringsdeskundige dan expert, dus ik weet niet of je met mijn raad echt ver komt, maar ik denk dat dit een goed begin is om een zoektocht te starten. Praten met je huisdokter en je laten doorverwijzen kan ook, dat heb ik gedaan.
Hoe het ondertussen met mij is? Nog steeds in therapie, vooral om iemand te hebben die er is in de periode dat ik beval en daarna, iemand die snel oppikt hoe het met mij gaat, zodat ik niet weer zo diep wegzak voor ik hulp vraag en vind. Maar al bij al gaat het goed. Zo goed dat ik me bedacht dat, als ik 2015 een ondertitel zou moeten geven, ik het het jaar zou noemen waarin ik, ondanks een hoop tegenslagen die ik hier niet allemaal heb omschreven omdat het te veel was, rechtop ben blijven staan. Ik ben daar heel trots op, en dat is enkel en alleen omdat ik in 2012 om hulp heb durven roepen, en aan een traject ben begonnen dat mij ongelooflijk veel extra veerkracht en zelfkennis heeft opgeleverd.
2. Springen of durven, that’s the question.
Een post over durven kiezen voor een tweede kind, na een huilbaby en een postnatale depressie. Een post over angst en twijfels, toch dikwijls de posts waarbij je het minst makkelijk op publish drukt die het best marcheren, zo blijkt. De reacties onder deze blogpost zijn ook weer enorm de moeite, zeker voor mensen die zelf de keuze aan het maken zijn. Ondertussen ben ik een paar maanden verder in mijn zwangerschap en is de stress en paniek die ik had verwacht er nog steeds niet. Dat heeft te maken met een betere voorbereiding, denk ik. Deze keer laten alle praktische vragen over al dan niet borstvoeding geven en herbruikbare luiers of niet me veel kouder, maar ben ik meer bezig met zelfzorg en me goed laten begeleiden, zodat ik weer niet net als vorige keer ganser dagen moederziel alleen zit met een huilende baby op schoot. Zodat ik plannen B heb, voor als ik even moet bekomen. Misschien heb ik er niks van nodig, en heb ik echt die rustige slapende baby die je amper hoort, maar als dat niet zo is dan weet ik wat ik kan doen. En dat zorgt voor rust.
3. Lilith moet nog iets vertellen.
Ha, de aankondigingspost. Die heeft niet veel uitleg nodig, denk ik, al vond ik het wel fantastisch hoe lief en enthousiast er toen weer werd gereageerd. <3
Een lach en een traan, dat is het hier wel geweest, in de top vijf. Dit was jammer genoeg ook het jaar waarin we afscheid moesten nemen van de mama van Youri, van de laatste oma van Dexter, van een ongelooflijk fijne vrouw die veel te vroeg aan dezelfde ziekte stierf als mijn eigen mama die ook al veel te vroeg stierf. Dat was pijnlijk, en confronterend. Jullie leefden mee, en dat was heel lief. Een week na het schrijven van deze post stond ik met een positieve zwangerschapstest in mijn handen en mijn mond vol tanden, om maar te zeggen dat het leven soms raar gaat. Ik weet van de vorige keer dat Youri en ik geen mensen zijn die ons hoofd laten hangen, en dat blijkt ook nu weer. Ik denk dat ze trots zou zijn, op haar zoon, op haar kinderen, op iedereen die toch probeert om er het beste van te maken. Ik weet het eigenlijk wel zeker.
5. Lilith pleit voor een mildere herfst.
Een blogpost die niet over Bart De Wever ging, maar volgens een hoop mensen wel. Dat gebeurt. In elk geval: er zit een blogpost in mijn hoofd over hoe underrated het is om niet over alles een mening te hebben. Hij is er alleen nog niet uitgekomen. Volgens mij zou het een mooi vervolg zijn op deze post die ik in oktober schreef.
Benieuwd naar mijn minst gelezen blogpost van 2015? Deze.
Ik neem het niet persoonlijk.
In elk geval: merci om hier ook dit jaar weer met zovelen te komen lezen. Dat was de max, en ik doe mijn best om volgend jaar weer wat dingen uit mijn mouw te schudden waar jullie dan hopelijk iets aan hebben. A plan if there ever was one.
we lezen graag verder in 2016!
Jihaaaaa laat die blogs maar komen altijd iets om naar uit te kijken
Al dat moois! Ik kijk al uit naar 2016! :)
Leuk overzicht! Een bewogen jaar, maar inderdaad, je blogs weken veel los bij de mensen, dat heb ik aan mezelf (als lezer hier) ook al gemerkt. En ik ben stiekem nu al benieuwd naar die blogpost over menigen. Doe zo voort!
Ik kom hier supergraag lezen, elke keer weer opnieuw. Dus ben ik superblij dat je er nog een jaartje bij aan breit!
Schoon overzichtje! En ook: man, dat jaar is echt voorbijgevlogen!
Het ontdekken van mijn eerste zwangerschap op dezelfde dag als het overlijden van mijn grootvader. De eerste van vier. Grootouder 2 stierf luttele weken voor de geboorte en grootouder 3 enkele weken erna. Om nooit te vergeten. Grootouder 4 leeft gelukkig nog en bezorgde ons al 2 maal een viergeslacht. Dat dan weer wel ;-)
Ik snap dat helamaal die top 5! Liefs
Ik blijf ook telkens terugkomen naar je blog. Ik lees nu als een sneltrein het boek van Marie Kondo, dat ik via jou leerde kennen. Op slecht-weerdagen doe ik met je mee met de declutterdecember. En de YNAB was ook heel interessant, staat ook nog op mijn verlanglijstje. Spijtig dat je zo ver van me vandaan woont, ik zou heel graag eens met je ontbijten op je meet-and-greet of zoiets. Blijf bloggen en een hele fijne bevalling wens ik je nog toe !
Ik kom elke keer lezen als er een nieuwe post verschijnt en leef telkens mee, of het nu goed nieuws of slecht nieuws is. Voor mij is dit dan ook de blog die iedereen zou moeten volgen! Hopelijk wordt 2016 een heel mooi jaar voor jou en je gezin!
Wat een jaar. Wat een blog. Ik heb veel aan je blog gehad dit jaar. Afscheid nemen en tegelijk nieuw leven verwelkomen, een emotionele rollercoaster if ever there was one. Respect voor hoe je blijft staan en gaan.
Altijd fijn om hier te lezen, heel persoonlijk en/maar heel herkenbaar. Keep going!
In 2016 jouw blog in boekvorm? Ik zou het vetcool vinden (om het met de woorden van mijn dochters te zeggen ;-) ).
Deze zomer schreef ik eens in het groepje van de leesclub dat ik je een betere tweede helft van het jaar toewenste… Zooooo blij dat mijn wens uitgekomen is! Doe zo verder zou ik zeggen!
Ik kom heel graag lezen op je blog en vond je zoontje een schatje met zijn kussenhoop op de blogbrunch !
Blijf aub je blog schrijven.
Even terugkijken is altijd fijn. Go get ‘em in 2016!
wat een jaar, wat een rollercoaster..Ik hoop dat 2016 jullie heel veel moois mag brengen. En uiteraard blijf ik trouw je blog lezen :-)
Mooi overzichtje en heel graag gelezen.
Ik vind de balans praktisch/persoonlijk zeer goed alvast!
Graag gelezen :)
Ik ontdek nog een paar gemiste posts met deze post. Ik ben je blog een tijdje uit het oog verloren.
De post over de keuze voor baby 2 ga ik nu meteen lezen se. :)
Maar enfin, ik ging dat ook doen. Ik heb dat ergens gelezen in een blogboek ;)
Het waren dan ook prachtige blogposts die het verdienen om het meest gelezen te zijn. Ik kijk alvast reikhalzend uit naar de volgende posts het komende jaar!
Ik kom hier nog steeds super graag lezen! Op naar 2016 met meer van dat!
Veel bewondering voor wat je doet en hoe je dat doet. Dat het leven niet altijd op wieltjes loopt, heb ik het afgelopen jaar ook mogen ervaren. Maar dat je veel moed kan halen uit vechtlust en doorzettingsvermogen, dat heb ik geleerd. Met ups and downs en geen schande als je af en toe wat hulp nodig hebt. Of dat je af en toe gewoon schaamteloos enkel en alleen aan jezelf mag denken, dat ook. Succes met alles in 2016!
The joy! ’t Beste voor de rest van 2015 en een spetterend 2016 toegewenst!
Die minst gelezen krijgt zo ook nog wat extra views… Heel slim!
Een fijne kerst en liefdevol 2016 alweer.
Een bron van inspiratie, jij. Dankzij je blog en je Blogboek heb ik af en toe persoonlijk geblogd het afgelopen jaar. Wat een reacties. Ik postte vorige week dat ik ontslag genomen had, en ik ben de hele avond bezig geweest met reacties monitoren. Zo hartverwarmend. Daarnaast ging ik enkele weken geleden ook voor het eerst in mijn leven in therapie, vond het zo eng om aan mezelf te moeten toegeven dat het nodig was. Jammer genoeg moest ik na 2 keer vast stellen dat het niet écht klikte en sindsdien gaat het beter met me en heb ik niet verder gezocht. Maar ik voel de nood nog, dus misschien in 2016 toch opnieuw op zoek gaan. Hierover schrijven, daar moet ik me nog even voor oppeppen, voel me er nog niet klaar voor. Maar het is wat je zegt, de posts waarbij je twijfelt om op publish te klikken, lokken vaak het meest reactie uit. Thanks voor de inspiratie in 2015 !
Merci voor al de lieve wensen, y’all!