Ken je dat, die stress die mensen die aan stress doen overvalt vlak voor ze op reis vertrekken? Die stress van het is toch wel vandaag en zijn we niks vergeten en hebt gij uw paspoort wel bij en ligt de oven niet meer aan en zijn we echt niks vergeten EN HET IS TOCH WEL VANDAAG?!
Het is misschien belachelijk om dat ook te hebben als je op restaurant gaat, maar ik wil een beetje kaderen hoe waanzinnig ik het vorige week donderdag vond dat mijn naam op de reservatielijst stond voor de middagservice van Hof van Cleve. Het is niet iets dat mensen als ik doorgaans doen, namelijk. Ik zucht al meer dan tien jaar van ooit eens, als ik de Lotto win. Ik won die niet, maar ik begon een paar jaar geleden wel bewuster om te springen met mijn geld, en ik legde al meermaals uit hoe dat dan in zijn werk gaat en waarom ik nu wel zo’n dingen weet te klaren, en vroeger niet. (*kuch*YNAB*kuch*)
Toen we onderweg waren naar Kruishoutem werd ik wat bang van mijn eigen verwachtingen. Een boek dat de Nobelprijs voor literatuur wint, kan vaak alleen maar tegenvallen. Toen we naar de boomhutten gingen viel onze trip gigantisch mee omdat ze zondvloeden genre ark van Noah hadden voorspeld, en het plots toch geen slagwater regende. Hadden we zomerweer verwacht, dan waren het twee geweldig tegenvallende dagen geweest. Als je naar de prijzen op de site van Hof van Cleve kijkt, en weet dat ze daar drie sterren op de kast hebben staan, dan kun je niet anders dan daar aankomen met een attitude van “Peter bovenste beste burger, THIS BETTER BE BELACHELIJK GOOD”.
Het was. Ik deel wat sfeerbeelden die niet eens half zullen weergeven hoe geweldig het was.
Ge moet het meegemaakt hebben om helemaal te snappen wat voor een complete verrukking zeven gangen in Hof van Cleve betekenen. Vier uur nadat we waren verwelkomd door mevrouw Goossens en haar joviale equipe zweefde ik naar buiten met deze gedachten in mijn hoofd:
- dat niveau twee servicen per dag halen en volhouden, hoe kan dat zelfs? Van de hapjes met zeekat en octopus met kikkererwt (verrassend lekker!) over de zeven gangen tot de chariot (een kar, maar dan beter) met acht soorten fenomenaal lekker brood (mijn koninkrijk en een vinger naar keuze voor één keer per week een levering van het brood met zaden en pitten) waar je contstant van bij mocht vragen, het voelde zo once in a lifetime terwijl zij het daar elke dag twee keer moeten nailen.
- er was een bankje voor mijn handtas. Als ik dronk van mijn waterglas gingen er nooit drie minuten voorbij zonder dat er subtiel en niet opdringerig werd bijgevuld. Telkens ik dacht dat wat ik net gegeten was strafbaar smakelijk was in a million ways bleek er nog iets geweldigs bij te komen. De handzeep in het toilet rook zo lekker dat ik mezelf erin had willen onderdompelen tot aan mijn nek. Het zwarte designtoilet was zo proper dat ik het net zo goed daarin had willen doen. De melk voor bij de koffie was warm, net als het kannetje. Je had niks anders verwacht, maar je bent er toch niet goed van.
- Er waren nog twee chariots, naast die van het brood. De kaas-chariot en de hapjes-voor-bij-de-koffie-chariot. Allebei waren ze zot, maar die laatste is pas echt zot, want je hebt dan net al twee gangen desserts binnen, en als je je maagverkleining echt op de proef wilt stellen zoals bepaalde mensen, ook al kaas van de chariot. Net als je wilt kiezen wat je er nog bij kunt krijgen zonder te moeten overgeven in het zwarte designtoilet zetten ze een schaaltje met miniatuuroliebollen op tafel en leggen ze een perfect nesse nog warme madeleine met vanillespikkeltjes naast je tas koffie. Zeg nooit zomaar madeleine tegen een madeleine van Peter Goossens, trouwens. Merci aan alle meme’s die mij ooit madeleines opdrongen, maar ze waren teleurstellende brol als ik ze vergelijk met wat ik daar at. SHIIIIIIT, I LOVE CHARIOTS.
- We hadden zoveel lol. Wat een avontuur, ook. We waren maar met twee, en we deden het op sapjes en infusies in plaats van op aangepaste wijnen, waardoor we echt hebben genoten van elke dashi en ponzu en elk sapje met rode bessen en bietjes uit het menu “Frisheid van de natuur”. Dat servies ook. Die lepeltjes en borden. De humor in de perfecte bediening. Het gebeurt ons niet vaak, maar op sommige momenten werden we er stil van. Op andere moesten we dan weer heel erg giechelen om de situatie. Allez jong, wtf.
- Na afloop kwam Peter Goossens een praatje slaan, en ook dat was leuk en sympathiek. Fijn ook om horen dat het besef dat mensen dat allemaal niet vanzelfsprekend vinden en soms jaren moeten sparen om zoiets te kunnen doen ook nog altijd aanwezig is, en als een extra motivatie werkt om het almaar beter te doen. En op het einde kregen we ook nog machtig lekkere chocolaatjes mee van Joost Arijs, om na te genieten zeitem. Peter is zo een eindbaas als hij begint.
- Het is hard neerkomen na een middag Hof van Cleve. Als niemand nog de poten van onder zijn lijf loopt om ervoor te zorgen dat je de stoel na terugkeer van het toilet niet zelf onder je poep moet schuiven. Als je je sjakos weer gewoon op de kille vloer moet zetten. Als de melk bij de koffie gewoon weer koud is, en de madeleines als vanouds als wakke bollen watte aan je verhemelte blijven plakken. Maar ze pakken ons dat niet meer af.
Gaan eten bij Hof van Cleve was een puntje op mijn lijstje van #19voor2019.
Waaaw!
Indrukwekkend, maar zelf zou ik daar te gierig voor zijn.
Ik vond het altijd wat sneu voor mijn maagverkleining én mijn budget om daar te gaan eten, maar wat the hell. Je hebt me overtuigd. Met YNAB én de chariots :-)
Binnen een paar jaar geraak ik daar ook! #
Je straalt gewoon :) Hebben dat ooit mijn ouders cadeau gedaan en ben daar nog altijd blij mee (en ooit ga ik misschien zelf nog eens, denk ik)
Schitterend, dat jullie dat hebben mogen meemaken ! Zot ? Niks zot. Wij doen het ook, heel zelden, dat wel. Na lang -heel lang- sparen. Dit genieten is er eentje uit de duizend. Het nagenieten ook.
Ik was ook al in deze ” heaven”…en ben aant sparen voor nog eens….en nog eens…en nog eens….😉
Je hebt me overtuigd. Ik ben benieuwd of het de 20 gangen in In De Wulf kan overtreffen. Here’s hoping.
Wow, maar dat geld zou ik er zelf niet willen aan geven
Ik wou niet naar Hof van Cleve, maar nu wel.
Klinkt geweldig! Misschien later als de kids wat groter zijn. Wat fijn dat jullie genoten hebben!
Ja hallo! Ik doe niet van YNAB maar ik ga nu (NU!) een potje aanleggen om te sparen en ik ga dat doen. Wellicht ga ik daar al huilend van ontroering naar buiten, want van dat overweldigend lekker eten doet dat met mij. Zeker de moeite, als ik dat zo zie en lees. En ik weet dat jij niet snel met iets gaat overdrijven, dus dat het echt wel de max is. Blij dat jullie zo hebben genoten!
Zo zalig zeg! Dit staat ook al zo lang op mijn to-do lijst. Ik ben ooit naar Hostellerie St-Nicolas geweest in Elverdinge, een 2-sterren, en man, wat was ik daar omvergeblazen! We namen het degustatiemenu, zo’n 12 gangen als ik het mij goed herinner, en ze moesten me achteraf naar buiten rollen :D Zo’n smakenexplosies en zo’n indrukwekkende bediening! Je kunt het idd enkel begrijpen als je het eens meegemaakt hebt.
Wauw !
Zo blij dat onze reservatie nog moet komen ^^ En handig om te weten dat de sapjes goed zitten! Da’s wat ik wil nemen 😉
Wat een ervaring zeg! Dus toch maar aan dat spaarpotje beginnen?
Wat een omschrijving! We gaan graag eens goed gaan eten, maar dit is voorlopig nog buiten bereik. Het doet me wel twijfelen om er misschien toch eens voor te gaan, al is het maar om dat toilet te kunnen zien 😀
omg, dat klinkt allemaal zooo goed, en die foto’s… mmmm… Staat hier zeker ook op de wishlist om ooit eens mee te maken.
Oh Man! Het water loopt me in de mond!
Zo chique dat je dat hebt kunnen samensparen!
Zalig dat jullie er zo van genoten hebben!
Een paar jaar geleden mocht ik ook gaan, met mijn (vorig) werk. Eigenlijk dacht ik dat ik zoiets nooit ging doen, en het was ook wel fijn dat we toen de rekening niet moeten betalen, maar ik snap écht dat het zo veel kost. Een ervaring om niet snel te vergeten!
Wauw! Oké, nu ook een potje voor Peter Goosens in mijne YNAB 😆 Zal ook wel aan jouw beschrijving liggen, dus hopelijk wordt het dan geen teleurstelling 😉
Langs de ene kant denk ik: ‘Man, dat ziet er allemaal erg lekker uit.’ Langs de andere kant denk ik: ‘Hoh, ik zou me daar vooral erg ongemakkelijk voelen…’ Desalniettemin: Ik vind het chique voor jou, echt waar! YNAB for the win! En ’t Frietgenot in Vlamertinge ook, daar voel ik me op mijn gemak ;)
Heel lang geleden bij Comme Chez Soi (3 sterren Pierre Wynants) en dat was heel zalig. Zekercdrie keer geweest. Veel keer 1 ster en tussendoor Hof van Cleve en dan Oud-sluis bij Sergio Herman, ook 3 sterren. Nog altijd het beste dat wij ooit gegeten hebben.
Le Fox in De Panne en Saint-Nicolas in Elverdinge en de Nuance in Duffel met allemaal 2 sterren en Kruishoutem komen niet eens in de buurt. The Jane 2 sterren zelfs van Sergio ook niet. De moeite niet om te gaan en verloren geld.
In december vorig jaar zijn we bij hof van Cleve gaan snoepen voor ons 10 jarig huwelijk.
Het was echt WAUW !
Bij het binnenkomen werd Je zo ontvangen dat Je Jou al direct op Je gemak voelde.
De super vriendelijke bediening met de uitleg op een heel speciale toon van al de ingredienten in de gerechten, het bijvullen van de aangepaste dranken met de nodige uitleg, het bij zetten van het kleine krukje naast Jou tafel om je handtas op te zetten, noem maar op, niks stoorde.
Zelfs het toilet was indrukwekkend met het zwarte Kleur en de lekker geur.
Vier uur hebben we echt aan het snoepen geweest.
Tussen twee snoepjes in komt Peter Goossens met Jou zelf een praatje doen .
Na afloop van het lekker smullen leg Je het adreskaartje van de B&B waar Je eventueel hebt gereserveerd op Jou tafel en ongestoord werd Je naar de wagen begeleid.
Ik zou zeggen… als Je kan, DOEN, het is onvergetelijk !!!
Lijkt me zo zalig. Nu wil ik echt ook eens gaan. Hier alleen nog maar ervaring met 1 en 2 sterren en ik vraag me echt af hoe het nog lekkerder of specialer kan en of het dan doe grote meerprijs wel waard is, maar na dit gelezen te hebben ga ik denk ik toch eens sparen…
Zalig zeg! ’t Is dat ik aan het sparen ben voor onze reis naar Canada of ik belde ook meteen naar het restaurant om te boeken nadat ik je lovende woorden las. Het zal helaas eerst nog heel wat sparen worden…
Moh zo zot zalig!
En hoe fantastisch, elke letter verslindend dat jij dat hier neer typt! R e s p e c t!
@Caren: die 20 gangen in De Wulf waren echt subliem. We hebben daar gegeten toen we zijn getrouwd. Dat was écht top én doordeweeks (scheelt ook). Hof Van Cleve hebben wij nog niet aangedaan. Wel Vlasbloemeken (onze favoriet) en De Kromme Watergang (waar ze ook zo’n tafeltje hadden voor je tas). De top was wel ’t Nonnetje in Harderwijk waarvan wij op voorhand niet wisten dat het een sterrenrestaurant was. Dat zagen we pas achteraf. Dáár was echt top! Wij gaan met enige regelmaat ongeveer 1x per jaar.
Amai, zalig. Alleen ben ik precies een moeilijke eter en kan ik op voorhand nooit zeggen of ik alles ga lusten. Dus ik durf niet zo goed te beginnen aan zo’n avontuur.
Ik kan maar één ding denken: ik wil ook!
Ik doe van YNAB en ik ga hier een pot voor aanleggen.
Mag ik wel even nieuwsgierig zijn (sorry, hé):
– was je man mee? (as in: dubbele kost en staat hij daar voor open)
– hoe lang spaar je hier uiteindelijk voor of steek ik mijn neus te veel in jouw financiële zaken? ;-)
Youri was mee, ja, hij vond het ook zalig. :)
Ik heb geen idee hoe lang ik ervoor heb gespaard, er waren maanden van 25 euro en dan eens 150 op een goede maand, ik ben wel even zoet geweest. ;)
Die madeleines… Nooit begrepen waarom ze die uitgevonden hebben! En waarom Proust daar zo lyrisch over doet. Ik ben een geweldige snoeper maar daar doe je mij echt geen plezier mee. Tenzij ze dus van ’t hof van cleve komen :)
Omg dat karretje met die desserts…. Die wil je toch ALLEMAAL proeven?!