En zo komt de laatste volle maand in deze crib tot een eind. Het is geen maand meer voor de verhuis. Paniek gemengd met verlangen is best een tof gevoel.

Dit waren mijn gouden randjes van deze maand:

• de eerste Productivity Friday van Werk & Leven, een editie rond Focus, een van de onderwerpen waar Anouck en ik het vaakste vragen over kregen. Ik gaf een workshop rond batching, Anouck ging een stap verder met calendar blocking. Het was zeer fijn om onze luisteraars te ontmoeten en van gedachten te wisselen bij een lekker ontbijt. Voor herhaling vatbaar!
• de echte intrede van echte gezelschapsspelletjes in ons huis. En Flo die tijdens een spelletje Triominos vanop Youri zijn schoot alles verklapt door “zeel zeel roze” te zeggen tegen een stukje met een geel, geel en roze randje. Love love.
• het laatste verjaardagsfeest in de crib, het zesde van Dexter, en dat was maar goed ook, want het wordt hier krap.
• Flo die helemaal gehavend en vuil van een supergezellig schoolfeest terugkeerde, en hoe dat toch een van mijn lievelingsfoto’s opleverde.
• lijstjes maken en alle meubels kopen en bestellen voor de nieuwe crib. Het wordt ineens zo echt.
• met Dexter naar het WK voetbal kijken en me verkneukelen om zijn deskundig commentaar. (wanneer moet Anderlecht spelen? EI, die doet met zijn handen! Heeft de andere ploeg geen keeper?)
• Skypen met Londen en de rally van Ieper en zien hoe hard Dexter en Youri genieten van de uitjes waar Youri eigenlijk compleet geen tijd voor heeft. Zo blij zijn dat Youri iemand is die dan toch tijd maakt.
• kersen en tomaatjes mét smaak van de markt.
• dag 87 zonder cola light. Ik heb het gewoon gedaan. Ik ben zo trots op mezelf.
• onze gietvloer en nieuwe keuken. Zo zo verliefd.
• Dexter die zijn zwembrevet haalde. We’ve come a long way, baby. 
• Dexter die aan het einde van zijn kleutercarrière op school bleef slapen. Ik weet nog hoe paniekerig hij was toen hij als klein kleutertje ontdekte dat dat de bedoeling was. Nu zonder enig probleem, en met heel veel plezier. Blij mee.
• het feit dat er al internet is in de nieuwe crib en ik daar al kan werken als ik moet wachten op werkmannen of leveringen. Zo heerlijk stil en rustig dat dat daar is.
• de derde lancering van mijn online cursus YNAB voor beginners, en het enthousiasme van de oude en nieuwe deelnemers.
• Flo die zelf boekjes begint voor te lezen en dan dingen roept als “ei! politie! kom maar terug!” en heel veel “oké” zegt bij het omdraaien van een blad ❤️
• Dexter die soms echt lieve bewuste dingen zegt over de natuur en spelen met kindjes die nog geen vriendjes hebben. Soms denk ik dat ik alles verkeerd doe, en soms doet hij dingen waardoor ik denk: “you must be doing something right“.
• met mijn plantjes bezig zijn. En dromen over een groene oase in de nieuwe crib.

Geniet van jullie vakantie, als jullie die hebben.
Ik neem dit jaar geen bloghiatus, ik zie wel wat er komt. Dat is volgens mij de beste instelling voor de dingen die komen. :aah:

Nieuwe rubriek, om twee redenen.

1. Ik werd keihard geïnspireerd door de silberstreifen (wat een cool woord) van Le Petit Requin. Lijstjes met mooie dingen, ik lees die blijkbaar graag. En ik wilde checken of ik die ook graag samenstel.
2. Mijn dagen zijn in deze levensfase zo gevuld met dingen die gedaan moeten worden, dat ik soms vergeet te beseffen dat er zoveel moois en leuks is. Alleen al het bijhouden van mijn lijstje doet me daar meer bij stilstaan. Mei was hier druk, met een man die heel wat van zijn vrije uren op onze bouw doorbrengt om alles klaar te krijgen en geld uit te sparen. Als ik de leuke dingen niet had opgeschreven had ik vast niet beseft dat mei ondertussen ook een mooie maand was, vol gouden randjes. Ik deel ze graag.

• aan de kant moeten gaan staan met de auto omdat ik zo hard moet lachen om een vraag die binnenkort in de “Dexter Spreekt” moet. Onthou: iets met een snor en een been. Maar echt, tien minuten tranen met tuiten terwijl hij helemaal niet snapte waarom en ik het tijdens het hikken en snikken niet kreeg uitgelegd.
• een hele fijne Kattenstoet met het gezin.
• dankzij Youri en zijn vader hebben wij ineens plinten. Er staat een bad in de badkamer, met een omkadering. We hebben binnendeuren. Ons huis ziet er plots nog meer uit als een huis. En dat kan alleen maar nog beter worden als ze binnenkort de vloer komen gieten. Oh yes. 
• na een zaterdag alleen met de kindjes een even vermoeide Youri zien thuiskomen met stof in zijn haar, en allebei helemaal geen zin hebben om nog te vertrekken naar een concert van Kommil Foo waarvoor we een jaar geleden tickets bestelden. Toch gaan, op de derde rij blijken te zitten, en nog eens compleet weggeblazen worden door de geweldige Raf en Mich. Waw. Maar waw. We zagen hen zeker al meer dan tien keer optreden, en elke keer is het nog beter. Ik snap niet eens hoe dat mogelijk is. Kom hier dat ik u draag, Atlantis, Hij die wacht, allemaal in de knapste arrangementen ever. Hoe schoon kan een avond plots worden?
• de vele mails en complimentjes over Werk & Leven. Echt, wij maken die podcast zo graag, Anouck en ik. En het is zo zo tof om dan te voelen dat mensen er iets aan hebben, ernaar uitkijken, er dingen over schrijven op hun blog of Facebook, bingeluisteren en daar verslag van uitbrengen. In het verlengde daarvan: het enthousiasme over onze eerste Productivity Friday rond focus. Ook daar keek ik zo hard naar uit, en ik kan al verklappen dat de dag een fijne plek krijgt in mijn gouden randjes van de volgende maand, zo tof dat het was. De podcast is iets dat ik eigenlijk niet mocht doen omdat ik geen tijd had, en toch deed en elke keer weer blij van word. Zo hard de max.
• Youri die tijdens zijn drukke werkdag nog speciaal naar de nieuwe cupcakewinkel in Ieper reed om een moederdagcupcake omdat hij weet hoe lekker ik hun cupcakes vind. What a guy. 
• mijn nieuwe gele regenlaarzen (#zelfbetaald) en het feit dat ik die mocht gebruiken omdat ik tegenwoordig journalist ben voor het stadsmagazine van Ieper en daar echt de tofste dingen voor mag doen. Vreselijk geestig allemaal.
• het feit dat wij een huisnummer hebben. Een geweldig mooi en #zelfbetaald, ook nog.
• de zomer en het feit dat eten maken zo simpel is als een restjes koude quinoa mengen met wat kerstomaten en buffelmozzarella met goede olijfolie.
• de dag alleen met Flo en de ingeving om haar mee te nemen naar Poperinge voor haar eerste treinrit. Daarna frietjes. En haar smoeltje omdat ze het allemaal zo leuk vond.
• twee kilo overheerlijke aardbeien gaan plukken op de plukboerderij. De plukboerderij is keihard mijn happy place.
• de parenting video’s van Kelly Bourne. Zo’n toffe. Zo inspirerend. Zo nodig, soms.
• een paar afleveringen verder van the handmaid’s tale. Like woah. 
• dat ik eindelijk het gevoel heb dat ik geweldig veel voordeel ondervind van mijn dagelijkse Headspace-sessies. “Be present, be patient, be gentle, be kind…everything else will take care of itself”, zegt Andy dan. Ik begin het nog te geloven ook.
• Wim Lybaert in de Columbus. Zo schoon. Wat een mens. Zelfs Youri weet ondertussen al dat hij mij kan krijgen.
• mijn sodastream. Supercool, dat ik altijd vers spuitwater heb nu ik al meer dan vijftig dagen ben gestopt met cola light drinken. En daar wreed trots op ben. (geloof het of niet, maar ook dit toestel heb ik volledig zelf betaald!)
• disney met het gezin. Ook al was Flo verschrikt van alles dat luid en veel was, en was het bij momenten enerverend druk. Toch keihard van genoten. Zelf betaald ook. Ahaha, dat valt tegen he zo, influencer zijn?

• eetbare bloemen en erwtjes om te doppen van bij de blauwe spie op de markt van Ieper. Ik word daar elke keer zo content van.

  Op naar een nieuwe maand, als het goed is de laatste volledige in de oude crib.

  Aumagad yes!