Een plog, uhuh, ik ben hier alle registers van de coole blogrubrieken aan het opentrekken. Een plog is niet meer en niet minder dan een photolog, ik maakte er hier al eens een, en hier, en ook hier.
Gisteren, zondagochtend, begon de dag omstreeks zeven uur, omdat de wekker moest gezet worden. Dat is hier tegenwoordig zo goed als elke weekenddag het geval, want werken in het huis, of zoals gisteren: nog wat opruimen en kindjes naar de opa brengen want een fotoshoot voor de verkoop van de crib op het programma.
Maar eerst: fles drinken, verleidelijk in de camera kijken en wat in de zetel hangen.
Daarna is het tijd voor wat kinderarbeid: Flo vindt het gelukkig het leukste ter wereld om te “alpen” met het zetten van de tafel. 
Doe mij anders maar een koffie en de koddigste glimlach van de wereld.
Miss Flo is klaar (TWEE STAATJES!), mister Dexter ook maar die wil niet op de foto, en Youri sjeest met de kidsters naar de opa.
Ondertussen ruim ik de crib nog wat verder op, want straks komt de allerliefste Lieselot, waarmee ik in den tijd reportages ging gaan maken op de vroegmarkt van Rungis voor Libelle Lekker, ons huis shooten voor de verkoop. Lieselot is de liefste en komt daarvoor helemaal uit de Brusselse rand. In het weekend. Hoe tof is dat?
Dit is de crib die als alles goed gaat later deze week op de markt komt. Voor like ongeveer 500000 euro minder dan de villa van de Pfaffs, hoor ik vertellen. Ik post later deze week een link op mijn Facebookpagina, maak al maar iedereen warm die een tof huis zoekt in de Westhoek.
Ondertussen krijg ik een geruststellende sms van de opa dat Youri vertrokken is en dat er geen traantjes waren bij Flo. Als haar broer er maar bij is is het oké, zo blijkt.
Het is twee minuten na tien, en heb ik zelfs nog even de tijd om me in de zetel te zetten en mijn zondagplanning op te stellen in mijn bullet journal.
Plog posten was dus alvast mislukt, maar dat wist ik toen nog niet.
OMG is dat DJ 4T4 van ’t Hof van Commerce aan onze eettafel? It is, want Lieselot en DJ 4T4 (zij noemt hem gewoon Kristof) zijn al duizend jaar samen en hebben twee fantastische kindjes. Toen hij binnenkwam fanboyde ik “ik ben een beetje fan van uw werk”, en zei hij: “dat komt goed uit, want ik ben een grote fan van ‘Dexter spreekt‘.” Van die momenten die je gewoon in je dagboek MOET schrijven, of je nu wilt of niet. <3
Na een koffie was het tijd om forty met zijn hasten de deur uit te jagen, want er stond een shoot op het programma. Het resultaat daarvan toon ik jullie later, maar dit is behind the scenes.
Lieselot gaf ook een berg tips om je huis te verkopen, en ik ga daar nog eens een post over schrijven. Maar eerst dat huis verkopen, om te zien of ze ook echt werken. Het was in elk geval de max om Lieselot nog eens te zien.
Om half twee zijn we klaar en speel ik een kom van de beste ribollita ter wereld naar binnen, die uit Honger van Mme Zsazsa. Echt, ik zou die elke dag willen eten. Net weer een gigantische pot gemaakt, na weken zonder, en die liters zullen er weer in sneltempo doorgaan. BESTE SOEP OOIT.
De dubbele deuren zijn te koop. De hunk met het broodje corned beef niet.
Dan op naar lovely Gullegem, om onze bloedjes te gaan ophalen.
Auw. <3
Om drie uur zijn we weer thuis, waar Youri vriend en vijand verbaast met de demonstratie van een flan. Remember: we zitten diep in de Westhoek.
Dan is het dringend tijd om iedereen eens te gaan uitlaten.
Zon, blauwe lucht, iedereen naar buiten!
Vegans, please look away. Als we thuiskomen begin ik aan Jamie Oliver’s Mountain Meatballs uit America. Ik kook bijna niet meer omdat ik zo hard verzuip in het werk en de verkoop van het huis en 40 dagen bloggen (just kidding man!), maar ik doe dat nochtans zo graag en dus diepte ik nog eens een kookboek op uit de kast.
De oven in, en ondertussen ewa zot doen met de kiendjes op Snapchat.
We eten om tien na zes, en mannekes, mannekes, het was lekker. Dat sausje. Die ballen. En er is nog over voor morgen. (als in: vandaag) Macedoine uit een blik met mayonaise, ge hebt het niet gezien. Dat ge het niet gezien hebt.
Ballen met gooey cheddar vanbinnen omg yes.
Daarna is het tijd voor dat bad van Flo. Er zijn momenten als dit:
En er zijn momenten waarop het “Flo schrokken e badje“-trauma weer de bovenhand haalt maar daar heb ik geen foto van omdat ik haar aan het kalmeren was.
Ondertussen gaat Dexter ook in bad, en kam ik haartjes.
Azo lang al zeg. <3
Aan het einde van de dag heb ik ze bijna allemaal.
Speekmedaille voor mezelf.
Deze post maakt deel uit van de 40 dagen bloggen-challenge. Dit is dag 6/40.
Goeiemorgen Dexter, wat zie jij er fris en fruitig uit! Geloof het of niet, maar het is hier kwart na zeven. Als je weet dat er de laatste tijd eerder een vijf vooraan staat als Dexter roept dat “ikke weer wakker!” is, dan kun je stellen dat ikke best content is op deze feestdag. De papa mag nog even blijven liggen, dat hebben wij gisteren zo afgesproken en afspraak es bij ons afspraak.
Meneer kalmeert in bad terwijl multitaskende moeder een foto neemt én haar tanden poetst. Wat een vrouw, die multitaskende moeder. 
Maar zie nu, het geboortehuis van een astronaut! Of zoals Dexter het zou stellen: “een assemout”. 
Dexter vond de tuin van Talbot House het leukste, en ik was ook wel fan. Had ik maar zo’n tuin. Had ik maar zo’n Talbot House. 
De obligatoire spiegelselfie. 
En aangezien er ook moet gegeten worden gaan we naar het museumcafé van het In Flanders Fields Museum, waar net grote commotie is omdat een jong Brits meisje door een ambulance wordt weggevoerd en haar klasgenoten allemaal erg emo flippen. Dexter trekt zich er niks van aan, want spaghetti. 
Maat, wij waren daar dus al honderd keer gepasseerd omdat ons loopparcours erlangs loopt, maar hadden geen idee dat je op 
En hup, weer zwaar onder de indruk. Op een kwartier van de crib, 
Iemand gaat goed slapen. Hopen we.