Want ja, door er een handleiding over te schrijven en al eens buiten te komen merk je dat er nogal wat vooroordelen en misverstanden rond bestaan, rond dat nochtans lieftallige systeempje met die balpen en dat notitieboek.

Ik merk het als ik een workshop geef (wat ik bijzonder weinig ga doen dit jaar, dus grab your spot voor die van zaterdagnamiddag bij Boekenhuis Theoria, er is nog een heel klein beetje plaats als we duwen en net te dicht in elkaars personal space komen- Update: dit is een oude blogpost, op dit moment geef ik geen workshops meer, ndvr.). Ik merk het als mensen me over mijn boek aanspreken en in één adem zeggen waarom het echt niks voor hen is. En ik merk ook dat wat dan wordt gezegd erg vaak niet overeen komt met wat een bullet journal echt is. En dat is: een productiviteitssysteem. Een manier om al je gedachten uit je hoofd te krijgen en op papier. Om ermee aan de slag te gaan, te plannen, te organiseren, en vooral: er vanaf te zijn, zodat je minder stress hebt.

Ik weet waar het misloopt bij de reputatie die bullet journals vaak hebben. Google Image Search. Instagram. Pinterest. En wat je daar op je bord krijgt als je “bullet journal” intikt. Meestal zijn dat de mooiste pagina’s uit de mooiste boekjes die je ooit hebt gezien. Vaak wil je dat dan ook. Maar geloof me: als je niet minstens elke dag een uur over hebt waarin niemand je nodig heeft, er niet van je wordt verwacht dat er eten op tafel staat en werkelijk niemand pipi moet doen, dan moet je die illusie misschien opbergen. Ik heb een boek over bullet journaling geschreven en ik kan het u zeggen: ik heb daar geen tijd voor. En geen zin in. Ik kijk er wel graag naar, zo eens vijf minuutjes. Maar bullet journalen heeft er voor mij voor de rest bijzonder weinig mee te maken.

Plannen voor de zomervakantie, in overleg met Dexter.

En mannekes, ik vind dat zo jammer, dat mensen het systeem vaak afrekenen op wat het eigenlijk niet eens is. Niet omdat ik meer boeken wil verkopen. Maar wel omdat ik ervan overtuigd ben dat zoveel mensen deugd zouden hebben van zo’n systeem, en door er een verkeerd beeld van te hebben niet eens willen bekijken wat het voor hen zou kunnen betekenen.

Dit zijn de misverstanden die ik het vaakst hoor:

1. “Dat is niks voor mij, want ik kan niet tekenen”.
   Goed nieuws: ik ook niet! Het boeit me ook helemaal niet, in mijn bullet journal ga je geen enkele tekening vinden, en toch is het een geweldig goede bullet journal, if I may say so myself. Voor mij is het heel veel, maar geen creatieve uitlaatklep. Het is niet iets zoals “Kleuren voor volwassenen”, nog zo’n misverstand. Het is mijn planner, mijn plaats waar ik op dagelijkse, wekelijkse en maandelijkse basis mijn to do’s organiseer. Het is waar ik mijn diepvriesoverzicht bijhoud, net als hoe we de negen weken zomervakantie gaan overbruggen met opvang, en ook de plek waar de bestellingen voor mijn boek staan en welke ik al heb opgestuurd en welke nog niet omdat ze nog niet zijn betaald. Niks tekeningen. Soms eens een kolom, als ik me heel artistiek voel. Als je creatief bent aangelegd of het leuk vindt om elke dag een mooie tekening in je journal te maken dan kan en mag dat natuurlijk gewoon, maar laat je niet wijsmaken dat je moet kunnen tekenen om een bullet journal te gebruiken. Ik zou niet eens weten waarom.
   Hetzelfde met dat je honderd stiftjes nodig zou hebben. Ik heb een hele tijd gewerkt met een balpen van de hema en een schrift van de hema. Ging perfect.
2. “Dat is niks voor mij, want ik heb daar echt geen tijd voor”.
   Als je je bullet journal gebruikt waarvoor hij is bedoeld, dan win je er tijd mee. Als je er tijd mee verliest, dan is het teken dat er ergens iets misloopt. Je bullet journal is de plek waar je dingen bijhoudt, plant, organiseert, zodat je ze niet verliest. Als je het goed doet komt er een gedachte bij je op (“ik moet keidringend kattenbakvulling kopen“), zet je het in je bullet journal, en is het uit je hoofd. Als je aan het einde van de dag je pagina nog eens overloopt, dan zet je het op je boodschappenlijstje. Meer tijd neemt dat niet. Het alternatief is dat je aan de kattenbakvulling denkt, het weer vergeet, er weer aan denkt als je in de buurt van de kattenbak komt, denkt dat je het ergens zou moeten opschrijven maar je hebt geen papiertje, dan wel, maar dan raak je het papiertje kwijt, waardoor je in de winkel de kattenbakvulling vergeet en bij thuiskomst denk: damn, ik had kattenbakvulling nodig. Dat kost pas tijd. Een bullet journal moet een systeem zijn dat jou helpt. Als het dat niet doet, dan moet er nog een klein beetje aan gesleuteld worden, tot je er meer tijd mee wint dan je eraan verliest. Bij mij is dat zo, in tienvoud.
3. “Dat is niks voor mij, want ik snap niet waarom ik zou willen bijhouden hoeveel keer ik pipi doe/ water drink/ vlees eet”.
   Je kunt heel veel dingen bijhouden in een bullet journal, in de vorm van collecties. Collecties kunnen lijstjes zijn met dingen die je wilt bijhouden omdat je ze niet wilt vergeten, omdat je ze altijd bij de hand wilt hebben, omdat je het leuk vindt om erover na te denken.
   Een vorm van collecties zijn trackers. Dit zijn tooltjes die je zelf tekent en die je helpen om bewuster om te gaan met gewoontes die je al dan niet wilt veranderen, maar ook om je gelopen kilometers bij te houden, of afgevallen kilo’s, of gelezen boeken. Dat hoeft helemaal niet, maar het kan handig zijn. Sommige mensen focussen harder op het dagboekaspect dan anderen. Je kunt ook statische lijstjes bijhouden. Je examenrooster, je schoonmaakroutine (dagelijks, wekelijks en maandelijks. Of zoals bij mij: als er mensen komen), je mission statement en waarden die je belangrijk vindt. Het leuke aan het systeem is dat je eruit haalt wat je interessant vindt, en de rest gewoon laat vallen. Even goede vrienden!
4. “Dat is niks voor mij, want ik schrijf alles gewoon op post-its/in mijn Moleskine/in mijn agenda”.
   Als je op die manier altijd alles terug weet te vinden en dat systeem voor jou werkt, dan dikke duim. Ik had uiteindelijk toch altijd te veel systemen door elkaar. Digitale, zoals Evernote en Omnifocus, maar ook overal papiertjes en post-its en volgeschreven enveloppen die ik nooit terug vond als ik ze nodig had. Ik gebruik trouwens nog altijd mijn Apple agenda omdat ik die kan delen met Youri, dus de agendafunctie is voor mij minder essentieel in mijn bullet journal, en er zijn nog zaken die ik aan Evernote toevoeg omdat ze digitaal zijn. Het hoeft niet zwart wit te zijn om te werken.  Bij mij zitten heel veel zaken in mijn bullet journal, en ik weet dat ik ze altijd bij heb en kan aanvullen waar nodig. Dat geeft mij rust.
5. “Dat is niks voor mij, want ik word zot als alles door elkaar staat”.
   Het originele systeem van Ryder Carroll steunt op enkele pijlers, waarvan de belangrijkste voor mij (naast het aspect van migreren) de index is. Die laat je toe om elke mogelijke nieuwe collectie te beginnen op de eerstvolgende lege (dubbele) pagina. Als je pagina’s niet standaard genummerd zijn, nummer je ze zelf, en je voegt elke keer je nieuwe collectie toe aan je index. Dat laat je toe om alles bij te houden zonder dat er een logische volgorde inzit, en toch alles makkelijk terug te vinden. Ik merk dat het op dat vlak soms een oefening in loslaten is. En dat sommige mensen toch liever met een systeem blijven werken waarin ze blaadjes in een logischere volgorde kunnen steken. Dat mag. Geen enkel probleem. Kathleen gebruikt een atoma, en ze doet dat goed.
6. “Dat is niks voor mij, want ik hou toch nooit iets vol”.
   Awel, dan stel ik voor dat je het toch eens een kans geeft. Voor het eerst in mijn hele leven vul ik notitieboekjes van begin tot EINDE! I know! Niks na tien pagina’s al weer aandacht kwijt en weer een nieuwtje. Neen jong, elke keer weer bereik ik de laatste pagina en beginnen er engelenkoren te zingen. Zalig is dat.
   Het is ook een ongelooflijk vergevend systeem. Als je een agenda koopt, en je vergeet drie weken lang om die bij te houden, dan kijk je heel het jaar tegen die lege, voorgedrukte pagina’s aan die “loser, gij kunt nu toch ook echt eens niks volhouden he zeg!” naar je schreeuwen. Het is onvoorstelbaar hoe nasty die voorgedrukte krengen kunnen zijn. In een bullet journal ga je gewoon weer verder waar je gekomen was. Geen mens die het ziet. Of er zaken mee heeft.

Wat je wilt, dus eigenlijk. En dit is een pagina uit het boek.

Ik zeg niet dat een bullet journal handig kan zijn voor iedereen, maar ik ben er wel van overtuigd dat heel veel mensen geen idee hebben hoe handig zo’n stom schriftje voor hen kan zijn tot ze gewoon de basis eens doornemen. Los van alle tierlantijntjes.

Verder dan dit heb ik me qua tekenen nog nooit gewaagd. Ik vind dat al ver.

Ik word nog het meest gelukkig van de mails die ik krijg, waarin mensen vertellen hoe het boek hen heeft doen inzien wat een bullet journal echt is. Een compagnon die je kan helpen om op dagelijkse basis meer houvast te hebben, meer rust in je hoofd, minder angst en stress. Al die tekeningetjes zijn leuk voor wie meer wil, maar doorgaans is het systeem op zich al fantastisch genoeg op zichzelf. Of zoals iemand me afgelopen weekend mailde:

 “Toen ik je boek uit had heb ik het doorgeschoven naar een collega die en beetje de pedalen aan het verliezen was. (…) Ik had haar al een paar keer mijn bullet journal getoond, maar ze maakte geen klik met het systeem. Enter jouw boek. Ze heeft het verslonden. (…) Op een week tijd is ze veranderd van een stresskonijn in een rustige collega die weet wat ze moet doen en weer wat grip op haar malende hoofd krijgt”.

Ik krijg daar dus kiekevlees van. En wens het iedereen zo toe.

Meer weten? Bullet Journal- de Handleiding ligt nu in de winkel, en je kunt het ook nog steeds bij mij bestellen, dan signeer ik het met veel plezier en mijn leukste stiftjes.

Ik krijg regelmatig de vraag welke bullet journals ik zelf gebruik: de Leuchtturm 1917, dotted, A5. Wegens dik papier dat niet doordrukt, handig formaat en dots.

In de volgende post deel ik pagina’s uit de bullet journals van echte mensen en tevreden gebruikers als Kathleen, Renilde en Lobke. Misschien zelfs nog een paar van mezelf. En ik beantwoord nog wat vragen, dus laat het me zeker weten als je die hebt in de reacties hieronder. Stay tuned! 

In mijn vorige post had ik het al over de handleiding die ik schreef voor het systeem dat mijn hoofd zo rustig mogelijk houdt. Er werd nogal wat gepopeld in de reacties, wat immens leuk is, en dus laat ik jullie vandaag al een en ander zien, in sneak preview.

Wat kun je verwachten van “Bullet Journal – De handleiding“? Het is een gids slash handleiding waarin ik het originele systeem van Ryder Carroll als startpunt neem en van daaruit bekijk hoe je het naar je hand kunt zetten. Het doel van het boek is niet: tonen hoe je een zo mooi mogelijk schriftje bij kunt houden. Er staan heel wat tips in om het zo mooi mogelijk te maken, als je dat wilt, maar ik vind het duizend keer belangrijker dat je dankzij de tips in het boek leert hoe zo’n bullet journal jou op dagelijkse basis kan helpen. Om productiever te worden, mocht je dat willen. Om dingen makkelijker bij te houden, mocht je dat willen. Om minder zaken te vergeten, mocht je dat willen.

Doorheen vijf verschillende hoofdstukken geef ik je eerst de basis mee, en daarna de mogelijkheden. Om gewoontes te tracken, taken bij te houden, periodes in je leven te plannen, het overzicht te bewaren. Om dat vanuit verschillende functies te doen, omdat ik ervan overtuigd ben dat iedereen baat kan hebben bij een degelijk systeem, of je nu een aanstaande moeder bent of de CEO van een landbouwbedrijf, of allebei tegelijk.

En ja, er valt ook een en ander te lezen over handlettering, washi tape en de soorten stiftjes die je kunt gebruiken. Ik toon je de verschillende notitieboekjes en hun voordelen, vertel je wat voor mij werkte en wat helemaal niet, en welke hacks en trucjes handig kunnen zijn. En dat allemaal met geweldig leuke tekeningen van Emma Thyssen.

Het resultaat is een boekje dat goesting moet geven, maar vooral: ervoor wil zorgen dat je effectief iets hebt aan je bullet journal. Zodat het schriftje dat je ervoor kocht niet na een week weer aan de kant wordt gezwierd omdat het voor jou niet werkt. Ik kan het bij deze al verklappen: het bullet journal systeem is het enige systeem ooit dat ervoor zorgt dat ik mijn notitieboekjes vul tot het einde. Elke keer weer. Dat alleen al. En nog zoveel meer.

Ik heb me laten vertellen dat ik het boek tegen eind van deze week in handen zou moeten hebben, dus met wat geluk ligt het begin volgende week in de boekhandels. Ja, ook in Nederland. Wie er graag eentje bij mij wil bestellen kan dat via deze pagina, ik signeer ze met zwier en plezier!

Wil je graag een workshop bijwonen waarin ik je het systeem haarfijn uitleg?
Ik geef er een bij Boekenhuis Theoria in Kortrijk op zaterdag 17 juni tussen 10:30 en 11:30. Ik zet je op weg, en daarna kun je indien gewenst een Leuchtturm kopen en ter plekke laten personaliseren in gouden of zilveren letters. I know! Inschrijven kan via info@theoria.be.

MIJN GOD, HOE SPANNEND ALLEMAAL WEER.

Wil je graag meer weten over wat een bullet journal precies is?

Renilde schreef enkele dagen geleden een liefdesverklaring.
Miss Pixie schrijft er bijna een blog over vol.
Kathleen schreef een post over hoe ze haar bullet journal gebruikt voor haar bijberoep.

Ik krijg regelmatig de vraag welke bullet journals ik zelf gebruik: de Leuchtturm 1917, dotted, A5. Wegens dik papier dat niet doordrukt, handig formaat en dots.

Eerst en vooral: het lag niet in mijn bedoeling om plots te verdwijnen achter een muur van stilte. Ik weet nog altijd zelf niet goed waaraan het ligt. Mijn schrijfdrempel lijkt verhoogd. Elk idee wordt zo vaak omgedraaid dat het uiteindelijk niet wordt geschreven. Waarom? Geen idee. Misschien heb ik wat veel geschreven. Misschien is het tijd voor iets nieuws. Misschien weet ik niet goed meer waar ik heen wil met deze blog, die ondertussen al dertien jaar bestaat en al veel heeft zien passeren.

Het gebeurt, mijn blog zal een soort midlifecrisis hebben.
Mijn blog of ikzelf.
Ik laat het.
Het komt goed.
De laatste dagen ga ik veel wandelen, en dan borrelen er soms wat ideeën op. Ook voor deze blog. Dat is een goed teken, maar ik wil niet overhaasten om hier snel snel toch iets op te kunnen zetten. Ik heb tijd, ik hoop jullie ook nog een beetje.

In tussentijd heb ik nog iets voor jullie.
Een volledig boek!
Een handleiding, eigenlijk, maar wel een van maar liefst 127 pagina’s.

Het zit zo: ik was al een tijdje aan het bullet journalen. Ik was er enthousiast over, dus schreef ik er in januari een stuk over voor De Standaard Magazine.

Op dat moment was ik zelf al zo’n lange tijd aan en af aan het bullet journallen dat ik dacht dat ik er een beetje laat mee kwam aanzetten. Boy, was I wrong. Ik kreeg zo ongelooflijk veel reacties op dat stuk. En een tijdje later ook nog een mail, van de fijne mensen van Horizon Uitgevers. Zij waren zo geboeid door het productiviteitssysteem dat ze niet snapten dat er naast de site van bedenker Ryder Carroll (met het filmpje dat het systeem uitlegt) nog geen handleiding bleek te bestaan. Ik bedacht me dat ik zo’n handleiding had gekocht als die er in de eerste soms verwarrende weken dat ik ermee aan de slag ging was geweest, maar hem misschien nog liever zelf zou schrijven. Met de dingen die ik ondertussen heb geleerd, en wat voor mij werkt en vooral: wat niet werkt. En zo geschiedde.

Het werd een boeiende samenwerking met Emma Thyssen, wat grappig is want Dexter draagt kleren met haar tekeningen op en leest boeken met haar tekeningen in, wat betekende dat ik best een beetje starstruck was toen ik op een dag in haar geweldige loft met konijn in Antwerpen stond.

Ondertussen is Bullet Journal – De handleiding al keihard in productie, klaar om midden juni in de boekhandel te liggen. En er is ook nog een bullet journal om zelf in te vullen naar believen, al dan niet aan de hand van de tips in het boek. Want dat is het leuke: je doet ermee wat je wil, en zet het systeem maar liefst zo goed mogelijk naar je hand. Dat heb ik destijds ook gedaan, en het resultaat is een geweldig minimalistisch, sober, maar voor mij extreem goed werkend systeem dat me elke dag rustiger, georganiseerder en efficiënter maakt. Rust in dat hoofd, hoeveel geld is dat waard? En dat allemaal met zo’n stom schriftje.

Ik merk dat heel veel mensen zitten te popelen om het boekje te kopen en er ook eens werk van te maken, wat de max is, en het kan weer gesigneerd, ik zet binnenkort de bestelpagina online.

In mijn volgende post vertel ik wat meer over het boek en wat je ervan kunt verwachten.
En over de ene workshop die ik plan te geven, en waar ik dat ga doen.
Zet u maar al gereed.

Ik krijg regelmatig de vraag welke bullet journals ik zelf gebruik: de Leuchtturm 1917, dotted, A5. Wegens dik papier dat niet doordrukt, handig formaat en dots.