Aan het einde van elke maand deel ik welke boeken ik heb gelezen, en of ik ze goed vond of niet.
Wat lezen betreft, was het in februari krak hetzelfde als het was wat eten, sporten, ademen en mijn huis onderhouden betreft: een rommeltje. Alsof ik op 31 januari het licht uitknipte in een situatie die behoorlijk onder controle was en op 1 februari in complete chaos wakker werd. Dat gaat zo in mijn leven. Deze keer heeft het te maken met een groot nieuw project waarop ik geen neen wilde zeggen, in combinatie met het afwerken van Blogboek 2 dat binnenkort in de winkel ligt. Schrijf je in op de nieuwsbrief als je daar meer nieuws over wilt, trouwens. Ondertussen liepen mijn andere bezigheden door, en waren er plots nog eens dingen op televisie die ik daadwerkelijk wilde zien. (Hotel Römantiek, iemand? KOMAAN. ZOVEEL HARTJES EN ZWAANVORMIGE PEDALO’S <3) Toch op de dagen waarop ik niet om kwart voor negen knock-out in bed lag. Had ik al mijn kindjes vermeld van wie sommigen drie keer griep kunnen krijgen op zes weken?
Ik weet het, het is overal wel iets.
Ik heb dus wel gelezen, maar echt zonder enig systeem. Een beetje hier, een beetje daar. Op dat vlak mis ik mijn Kindle en vervloek ik het feit dat ik me had voorgenomen om eens mijn papieren boeken uit te lezen. Die laatste heb ik nooit in mijn handtas zitten als ik onverwacht ergens moet wachten. Geur van een echt boek of geen geur van een echt boek, hoe mensen honderden jaren lang boeken gelezen kregen op echt papier, beats me! Al helemaal in het donker.
Het zijn dus drie volledig uitgelezen boeken geworden deze maand. Waarvan dan nog eens twee uit de bib, zo ga ik er ook niet komen met het uitlezen van mijn boeken op papier. Kort maandje, maar na een vliegende start in januari toch een serieuze terugval. Ik zit evenwel nog altijd drie boeken voor op mijn leesschema op Goodreads om aan het einde van dit jaar aan dertig boeken te geraken. De moed, ik geef ze niet op.
Deze boeken las ik uit in februari:
- Wil van Jeroen Olyslaegers: dit was het eerste boek dat ik van Jeroen Olyslaegers las en ik heb dat erg graag gedaan. Omdat de personages en het verhaal me nooit tot in het diepste van mijn vezels wisten te raken, gaf ik dit boek net geen vijf sterren, maar dankzij een overdaad aan slimme en mooie zinnen en een verhaal dat bleef boeien, kan ik niet anders dan zeggen dat ik erg onder de indruk was.
**** op Goodreads. - Temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld: dit boek werd me al een hele tijd door heel wat lezers aangeraden, telkens ik het had over Dexter en zijn soms indrukwekkende woedeaanvallen. Ik heb het lang niet gelezen omdat ik niet het gevoel had dat mijn kind de lading van een temperamentvol kind dekte. Als ik hem dan toch een stempel moest geven dan eerder een zeer gevoelig kind van wie de radertjes in zijn hoofd erg lang blijven draaien. Zo eentje dat te voorbeeldig is op school en thuis dan weer compleet het tegenovergestelde om stoom af te laten. Dit boek blijkt ook over dat soort kindjes te gaan, wat het heel herkenbaar maakte. Ik kwam een hoop tips tegen over praten en luisteren, sommige las ik al eerder of hoorde ik in podcasts als Unruffled van Janet Lansbury. Die laatste volg ik niet in alles maar heeft me toch al van een hoop trucjes voorzien om de situatie in de crib wat leefbaarder te houden tijdens fases die maar niet lijken te willen passeren. In elk geval: dit boek was interessant. De tips helpen, en nog geen beetje. Als ik voel dat Dexter en ik (onze persoonlijkheden durven al eens botsen, maar daar komt wel nog eens een post over) van het padje afraken dan neem ik even de basisdingen ter hand, en als ik focus gaan dingen instant beter. Een serieuze aanrader voor ouders van kleine temperamentjes.
**** op Goodreads. - The Life-changing Magic of not Giving a Fuck van Sarah Knight: posts als deze geven aan dat geen fuck geven om dingen niet echt te rijmen valt met mijn persoonlijkheid, maar het is wel een feit dat ik niet om alles een fuck kan geven. Dit heerlijke, grappige boekje van Sarah Knight dikte dat besef weer wat aan. Heel graag gelezen, en ondertussen een pagina in mijn bullet journal gestart met dingen waar ik echt geen fuck om geef. Zoals soupers van de basket, anonieme bellers en fermettes. Of talentenjachten, strijken en tombola’s. Erger nog: tombola’s op soupers van de basket. Zeker als je er paté op kunt winnen. Ik geef geen fuck om paté. Het enige dat nog erger is om te winnen is een strijkijzer, denk ik. Met alle respect voor uw tombola en het werk dat ge erin steekt, uw fermette en het feit dat uw vader artisanale paté maakt, dat spreekt!
**** op Goodreads.
Interessant? In deze blogpost legde ik uit waarom ik iedereen een Kindle kan aanraden.
Op naar een nieuwe leesmaand! Heb jij leuke dingen gelezen? Deel het dan in de reacties hieronder!
