Category Archives: lilith las

Wat lilith las – februari 2017

watiklasAan het einde van elke maand deel ik welke boeken ik heb gelezen, en of ik ze goed vond of niet. 

Wat lezen betreft, was het in februari krak hetzelfde als het was wat eten, sporten, ademen en mijn huis onderhouden betreft: een rommeltje. Alsof ik op 31 januari het licht uitknipte in een situatie die behoorlijk onder controle was en op 1 februari in complete chaos wakker werd. Dat gaat zo in mijn leven. Deze keer heeft het te maken met een groot nieuw project waarop ik geen neen wilde zeggen, in combinatie met het afwerken van Blogboek 2 dat binnenkort in de winkel ligt. Schrijf je in op de nieuwsbrief als je daar meer nieuws over wilt, trouwens. Ondertussen liepen mijn andere bezigheden door, en waren er plots nog eens dingen op televisie die ik daadwerkelijk wilde zien. (Hotel Römantiek, iemand? KOMAAN. ZOVEEL HARTJES EN ZWAANVORMIGE PEDALO’S <3) Toch op de dagen waarop ik niet om kwart voor negen knock-out in bed lag. Had ik al mijn kindjes vermeld van wie sommigen drie keer griep kunnen krijgen op zes weken?

Ik weet het, het is overal wel iets.
Ik heb dus wel gelezen, maar echt zonder enig systeem. Een beetje hier, een beetje daar. Op dat vlak mis ik mijn Kindle en vervloek ik het feit dat ik me had voorgenomen om eens mijn papieren boeken uit te lezen. Die laatste heb ik nooit in mijn handtas zitten als ik onverwacht ergens moet wachten. Geur van een echt boek of geen geur van een echt boek, hoe mensen honderden jaren lang boeken gelezen kregen op echt papier, beats me! Al helemaal in het donker.

Het zijn dus drie volledig uitgelezen boeken geworden deze maand. Waarvan dan nog eens twee uit de bib, zo ga ik er ook niet komen met het uitlezen van mijn boeken op papier. Kort maandje, maar na een vliegende start in januari toch een serieuze terugval. Ik zit evenwel nog altijd drie boeken voor op mijn leesschema op Goodreads om aan het einde van dit jaar aan dertig boeken te geraken. De moed, ik geef ze niet op.

IMG_6081

Deze boeken las ik uit in februari:

  • Wil van Jeroen Olyslaegers: dit was het eerste boek dat ik van Jeroen Olyslaegers las en ik heb dat erg graag gedaan. Omdat de personages en het verhaal me nooit tot in het diepste van mijn vezels wisten te raken, gaf ik dit boek net geen vijf sterren, maar dankzij een overdaad aan slimme en mooie zinnen en een verhaal dat bleef boeien, kan ik niet anders dan zeggen dat ik erg onder de indruk was.
    **** op Goodreads.
  • Temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld: dit boek werd me al een hele tijd door heel wat lezers aangeraden, telkens ik het had over Dexter en zijn soms indrukwekkende woedeaanvallen. Ik heb het lang niet gelezen omdat ik niet het gevoel had dat mijn kind de lading van een temperamentvol kind dekte. Als ik hem dan toch een stempel moest geven dan eerder een zeer gevoelig kind van wie de radertjes in zijn hoofd erg lang blijven draaien. Zo eentje dat te voorbeeldig is op school en thuis dan weer compleet het tegenovergestelde om stoom af te laten. Dit boek blijkt ook over dat soort kindjes te gaan, wat het heel herkenbaar maakte. Ik kwam een hoop tips tegen over praten en luisteren, sommige las ik al eerder of hoorde ik in podcasts als Unruffled van Janet Lansbury. Die laatste volg ik niet in alles maar heeft me toch al van een hoop trucjes voorzien om de situatie in de crib wat leefbaarder te houden tijdens fases die maar niet lijken te willen passeren. In elk geval: dit boek was interessant. De tips helpen, en nog geen beetje. Als ik voel dat Dexter en ik (onze persoonlijkheden durven al eens botsen, maar daar komt wel nog eens een post over) van het padje afraken dan neem ik even de basisdingen ter hand, en als ik focus gaan dingen instant beter. Een serieuze aanrader voor ouders van kleine temperamentjes.
    **** op Goodreads.
  • The Life-changing Magic of not Giving a Fuck van Sarah Knight: posts als deze geven aan dat geen fuck geven om dingen niet echt te rijmen valt met mijn persoonlijkheid, maar het is wel een feit dat ik niet om alles een fuck kan geven. Dit heerlijke, grappige boekje van Sarah Knight dikte dat besef weer wat aan. Heel graag gelezen, en ondertussen een pagina in mijn bullet journal gestart met dingen waar ik echt geen fuck om geef. Zoals soupers van de basket, anonieme bellers en fermettes. Of talentenjachten, strijken en tombola’s. Erger nog: tombola’s op soupers van de basket. Zeker als je er paté op kunt winnen. Ik geef geen fuck om paté. Het enige dat nog erger is om te winnen is een strijkijzer, denk ik. Met alle respect voor uw tombola en het werk dat ge erin steekt, uw fermette en het feit dat uw vader artisanale paté maakt, dat spreekt!
    **** op Goodreads.

Interessant? In deze blogpost legde ik uit waarom ik iedereen een Kindle kan aanraden.

Op naar een nieuwe leesmaand! Heb jij leuke dingen gelezen? Deel het dan in de reacties hieronder! 

Wat lilith las – januari 2017

watiklasOf ik altijd zoveel gelezen heb, vragen mensen me soms. Het antwoord op die vraag is: hell no. Ik heb een fenomenale leesfase gehad die begon op de dag in het eerste leerjaar waarop ik het zag, dat de krullen en strepen een betekenis kregen als je eindelijk kon lezen. In mijn herinnering kroop ik diezelfde avond in de zetel met een boek en kwam ik er pas weer uit toen ik een jaar of twaalf was. Roald Dahl. Anne Frank. Karel Verleyen. De helft van de bib van het dorpje V. En toen ging ik naar het middelbaar en las ik enkel nog tegen mijn goesting.

Ik weet niet hoe het komt. Plots vond ik lezen tijdverlies en schreef ik liever dagboeken vol terwijl ik naar Jeff Buckley luisterde. Die fase duurde lang. Toen ik Youri leerde kennen las ik geen twee boeken per jaar. Ik ben er weer serieus in moeten komen. En toen ik herbegon zat ik lang in die moeilijke periode waarin je niet meer op de hoogte bent van de boekenwereld en geen idee hebt wat je moet lezen. Maar het kwam dus helemaal goed.

Boeken zijn belangrijk voor mij. Dat besefte ik toen ik dit stuk in de New York Times las waarin Barack Obama vertelt over wat hem mentaal gezond hield in de zware periodes van zijn ambtstermijn. Boeken. Dat ontroerde me. Omdat het is wat mij vaak recht hield toen ik scheef begon te slaan. Toen ik een post-natale depressie had. Toen ik mijn moeder miste. Toen ik mijn schoonmoeder zag wegzakken tot ze er niet meer was. Toen was ik toch altijd aan het lezen. Hashtag never not reading. Ik weet dat veel mensen lezen tijdsverlies vinden, maar voor mij is het een reddingsboei.

watiklasjanuari_2

Als ik als jonge moeder soms minder uit mijn huis kom dan ik zou willen, omdat ik babysits moet optrommelen en moe ben. Dan ben ik blij dat ik op al die momenten in de hoofden van anderen kan kruipen. Kan lezen over ervaringen en filosofieën en denkwijzes die de mijne niet zijn. Even uit mijn eigen hoofd kan kruipen en in dat van een ander kijken, dat is zo’n mooi cadeau gebleken. Ik ben zo dankbaar dat ik een jaar of zes geleden heb beslist dat ik mezelf weer zou leren houden van lezen.

watiklasjanuari1

Dat is een hele lang inleiding om te zeggen dat ik toch weer iets met boeken wil doen op deze blog. Dat deed ik lang niet omdat ik dacht dat iedereen wat ik erover te vertellen heb wel op Goodreads zou vinden, maar nu blijkt dat behoorlijk wat mensen toch naar hier komen om af en toe eens een goede boekentip te krijgen.

Bij deze: aan het einde van elke maand ga ik proberen te vertellen over wat ik heb gelezen. Of het goed was of niet. En ik ga linken naar het partnerprogramma van Bol.com, zoals ik dat in het verleden ook altijd heb gedaan. Niet omdat ik toch weer de commerciële kant opga, of vind dat iedereen al zijn boeken daar moet kopen. By all means: steun uw lokale boekhandelaar. Maar weet dat uw lokale en hardwerkende blogger (lees: ik) een klein procentje krijgt als jullie toch beslissen om een boek online te bestellen, en dat bedrag in sommige periodes zo aantikt dat ik boeken voor mezelf of anderen kan kopen met geld dat ik anders gewoon niet zou hebben, omdat ik een huis aan het bouwen ben. Het zou stom zijn om te ontkennen dat dat fijn is.

watiklasjanuari_3

Deze boeken las ik uit in januari:

  • Lost in translation van Eva Hoffman. Een boek dat ik kocht in 2015 tijdens een trip voor De Standaard Magazine naar Krakau. Ik kwam het museum van Oskar Schindler uitgewandeld door de boekenshop en wilde meer lezen. Dat deed ik nu, en hoewel ik me wat door de eerste honderd pagina’s heb moeten worstelen omdat het veel en niet altijd makkelijk was ben ik blij dat ik het heb gedaan. Dit is een boek voor mensen die willen stilstaan bij hoe het is om je land te moeten verlaten en je leven ergens anders op te starten. Ergens waar je de taal niet of niet voldoende spreekt om je uit te drukken zoals je dat zou willen. Alleen al daardoor bijzonder actueel, ook al werd het geschreven in 1990. Wat ondertussen al 27 jaar geleden is, mind you.
    **** op Goodreads
  • Ruimte voor het onverwachte van Katrien Ruytjens. Eentje dat ik zag liggen bij de nieuwe boeken in de bibliotheek. Een titel die mij aansprak om de simpele reden dat ik in mijn leven weinig ruimte laat voor het onverwachte. Ik ben een planner. Tot in den treure. En dit boek leverde me wel wat inzichten op. Dus boeiend.
    **** op Goodreads
  • De Val van Matthias M.R. Declercq. Waw. Een zeer goed geschreven en geresearcht boek over vijf jonge renners en het noodlot. Heel graag gelezen en al aangeraden en doorgegeven aan anderen die het ook heel graag lazen. Ook uit de bib, trouwens.
    **** op Goodreads
  • Rivieren van Martin Michael Driessen. Bejubeld door velen, waaronder Maartje van boekhandel Boekarest in Leuven, die mij altijd weet te vinden voor gezamenlijke boekenliefde. Ik vond het goed, maar was niet overdonderd. Of wel, ik moet niet zeveren, soms wel. Door zinnen als die uit mijn vorige post, over ouder worden, bijvoorbeeld.
    *** op Goodreads
  • Inham van Cynan Jones. Ik zag het op Instagram voorbij komen bij de uitgever van mijn eigen boek (er is een nieuwsbrief, voor de geïnteresseerden), en ik zag dat Bart Moeyaert reageerde ook al onder de indruk te zijn. Voldoende om het mee te nemen bij mijn eerste bezoek aan het nieuwe boekenwalhalla in Kortrijk that is Boekenhuis Theoria. En ik heb het mij niet beklaagd. Een klein boekje waarin elk woord op de juiste plaats lijkt te staan.
    **** op Goodreads
  • Tools of Titans van Tim Ferriss. Ik geef het toe, soms koop ik een boek voor mijn man omdat ik het zelf ook graag wil lezen. Dat was absoluut het geval met dit boek, een gigantische turf met de interessantste zaken uit meer dan 200 interviews die Tim Ferriss voor zijn boeiende podcast deed. Ik heb het nog niet uit, maar dat geeft niet, want het is zo’n boek waarin ik kan blijven bladeren en waarvan ik weet dat ik het nog gigantisch veel opnieuw uit de kast zal halen. Vol tips over routines, boeken, documentaires, werkwijzes, quotes, kortom: een waar cadeau voor iemand als ik. Al mijn sterren, neem ze!
    ***** op Goodreads

Dat is zelfs voor mijn doen veel.
Stuk voor stuk op echt papier, ook, wegens dat ik wat probeer te besparen op mijn uitgaven en daarom eerst mijn boekenkast wil uitlezen en gebruik maak van wat Bib Ieper mij te bieden heeft. Zeer veel, zo blijkt.

Ondertussen ben ik begonnen aan Wil van Jeroen Olyslaegers, en het valt me ook al niet tegen. Helemaal niet zelfs. Die wordt dus besproken in het lijstje van februari, met wat geluk.

In elk geval: ik vond het een goede start van mijn leesjaar 2017, een jaar waarvan ik vermoed dat ik mijn leesliefde zal kunnen blijven gebruiken. Ik ben heel benieuwd wat jullie gelezen hebben. Laat het gerust weten in de reacties.

Interessant? In deze blogpost leg ik uit hoe ik erin slaag om veel te lezen, en hier vertelde ik waar ik mijn leesinspiratie haal.

Wil je elke maand op de hoogte gehouden worden van mijn favoriete boeken en die van Dexter en Flo? Schrijf je dan zeker in voor #nevernotreading, mijn maandelijkse boekennieuwsbrief!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren